inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.341):

Saya anak Indonesia

Mijn dromen zijn al oud, sayang
de beelden barsten en vervagen
van het verlangen dat zij dragen
als een constante sterke drang.

slechts één ervan blijft ongemoeid
en staat steeds helder voor de geest
maar is toch voor de tijd bevreesd
waarin mijn laatste adem vloeit

och sayang, mijn wens verdwaalt
in nevelsluiers van de nacht
zoekend naar een stille kracht
die hem uit zijn begeerte haalt

ja sayang, ik droom erbarmen
van alle voorouders en goden
dat mij een rustplaats wordt geboden
waar Bali’s grond mij kan omarmen

Schrijver: Biba, 14 april 2007


Geplaatst in de categorie: woonoord

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 655

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Adeleyd
Datum:
15 april 2007
Email:
rosa.olaertsskynet.be
Heel mooi gedicht; ik was enkele keren in Indonesië en begijp misschien iets ervan daardoor.
Het is inderdaad een prachtig land waarvan je zeker blijft dromen om er terug te keren...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)