8250 resultaten.
Bij het zien van een weegbree in een scheur van het asfalt
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.620 Maar wat je ziet ben je natuurlijk zelf,
door je omgeving wreed gefnuikt maar niet
vergeefs naar volle wasdom strevend, toch,
de Zeeuwse wapenspreuk, zeg maar, maar anders,
zoiets, en anders is het die etterbak die steeds
waar je het niet verwacht z'n kop opsteekt
of, evenmin onaardig, 't onweerlegbaar teken
dat het het leven is dat altijd…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 716 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 156 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 179 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 128 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Natuurlijk is het de natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel
ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…
wreed genoegen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 856 Vanaf haar schouder rolde mijn traan
Wederom liet zij mij passief begaan
Koud klinkt haar stem toonloos verbeten
Is het zo ver leg je nu weer zo te zweten
Eens mijn prinses een bloem zo mooi
Nu een feeks losgebroken uit haar kooi
Heimelijk wend ik mij af wil alleen zijn
En duikt ten onder in een poel van pijn
Frigide ongeïnteresseerd koud…
In de wrede zomer
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.382 Zij vielen in de kracht van hunne dagen
Geslagen op het bloedbedronken veld,
Makker noch Moeder hoort hun laatste klagen
Terwijl de dorre dorst tot het wreed eind hen kwelt.…
Wreed Beroofd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 598 elf lentes telde de blonde fee
in de carnavals optocht
vrolijk dansend over het schoolplein
zoekend naar bevestiging
van wat liefde heet, werd haar
onschuld verdonkeremaant
bleken dekens over 't hoofd
geen veiligheid te garanderen
wreed beroofd van ongeboren kinderdromen
kleurt haar bemantelde glimlach
onzichtbaar grijs, zichzelf…
de nacht is wreed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 167 kinderen op straat
met haar lentestralende korte rokjes
met haar zomers lome lijven
verschijnt de nacht ongenaakbaar eenzaam
en hakt dromen aan flarden
doet pijn aan mensenwensen
voedt de verwarden
ik wil niet slapen gaan
de warmte van mijn dekbed
verraadt een duistere deken
ik schrik steeds vaker wakker
in het besef dat
de nacht is wreed…
DE WREDE GOD
gedicht
1.0 met 43 stemmen 14.039 't Moet een nog jonge god zijn, wreed en duister,
Die, of 't een vlinder was, in wrede deling
't Saamhorige verminkte in al zijn luister,
Want waar ik met u samen ben geweest,
Verkeert in felle pijn de vroegre streling;
En dat is in mijn lichaam en in mijn geest.…
Hoe wreed het lot
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 582 Hoe wreed is het lot:
mannen zijn dobbelstenen
voor heel veel vrouwen.…
Zo wreed is de zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 zo wreed is de zee
als ze bulderend
haar woedende vloed
tot aan de dijken jaagt
waar ze stukslaat
als het klappen van de zweep
op sidderend vlees
van beurs lichaam
de zee neemt en verslindt
paait en behaagt
slokt op en ontlaadt
zo veel is de zee…
WREDE SCHOONHEID
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 69 dit alles denk ik, terwijl ik kijk,
hoe je speelt met ons kind
op het gras van het bos, van de stad van het land,
van het werelddeel van de aarde die draait om de zon
in zijn stelsel van een oneindig heelal
de wrede schoonheid van het leven…
Wrede jager
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 knop uit een bloem ontloken
Haar zingen is sterker als de haat en nijd
Dat haar smaad en beschimmeld brood gaf te eten
Tussen het vreemde volk in haar God verblijdt
De wolkkolom vooruit waar het onrecht wordt gemeten
Al die dingen eromheen dat de levensvreugde bang maakt
In de pijnigende donkere voorsmaak van de dood
Belager bitter wrede…
Wrede zomer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 rivier het landschap doorklieft
en je terug wilt naar het droomgebied
het grensgebied nadert van tranen
of geen tranen, om wat vergeten moest
na de eenzame nachten
die wrede oorlog en de mobilisatie
in het duister van de wrede zomer.…
Fluithaas
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 169 Neem nog even het noodlot van de
ijsberen mee, ja, die stoere dieren
op de oude schoolplaat van Nova Zembla
die met die natuurlijke bontjassen ja
de ijsbergen smelten onder hen weg en
door zwemuitputting verdrinken ze wreed,
omdat wij de aarde hebben leeggeroofd
vergiftigd en verpest, ik niet, maar jij
met je achterlijke Volvo en je…
Om de tuin
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 415 De natuur wreed in haar schoonheid
Is evolutie de grondslag?
Leven op elke vierkante centimeter sinds het Krijt
Is het ontstaan vanuit een hard gelag?…
Schichtig
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 91 kun je wezen
kun je de natuur niet lezen
het doden van zo’n uniek leven
dat van de ree…
tussen grijs en grauw
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 48 tussen grijs en grauw
brengt één ijspauw kleur in
de morgenstilte.…
de visarend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 161 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
moeder natuur
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 193 o, moeder natuur
rein en zo puur
de wind en de zee
spelen gedwee
met aarde en zand
scheppen een band
de zon en de maan
een storm of orkaan
bloemen die bloeien
dieren die stoeien
ze laat alles begaan
een hemel op aard
is er ontstaan!…
Regen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
Hartedief
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 111 Jonkvrouw Elisa
heeft mij wreed afgewezen
maar ik stal haar hart...…
ROUWGEV(W)OEL!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.111 en 'het zink' tot aan de bodem
lang zal je blijven nastinken
Gun elkaar die afwijkende momenten
ogenschijnlijk zo’n wreed gevoel
dat dienende noodzakelijke rouwgevoel…
terreurnis
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 329 over de terreur
van anderen
weet men altijd
wel te spreken
maar men zwijgt
als het graf
over de eigen
vuile streken
die spelers
van het kwaad
blijven altijd
wel buitenschot
maar diegenen
die ertussen staan
treft steeds
het wrede lot…
Even
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 ik streef naar
hoog
mooi
goed
maar moet dan eerst door
laag
afzicht
wreed
dat kan dus
wel even duren…
EEN SCHOTEL VINKEN
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.037 Vroeg zie 'k mij gaan, in blijde jongenshaast
De vonken ketsend uit halfdonk're straten,
Dank warm fabrieksgedoe nooit dóóds verlaten,
Daar dampgedaante uit spleet en tooggat waast;
En lekker koud voelt Wijnmaands laatste morgen,
Holler weergalmt mijn draafstap door de poort,
En witberijpt glimlacht het blozend oord -
Waar 't jachtveld toch…
Ontstegen lente
poëzie
1.0 met 6 stemmen 537 O, wrede lente, o, zware kruisiging!
Voor wie der kleine liefde niet ontsteeg,
En eenzaam is; uw lieflijk aanzijn leeg
Gelijk een schrijnend afzijn onderging.
O, lente, die in god-geluk omving
Hem die uit Zich tot Zich bevrijding kreeg!…
die dag van dauw en druiven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 806 nog voor zonsondergang die dag van dauw en druiven
prikt ze een koolwitje midden op de lege muur van haar kamer
vleugels wijd
legt ze mijn gezicht omgekeerd
onder het tafeltje met de droogbloemen
bij het open raam
laat de wind van slaap maar komen nu
alle sterren en een glimlach van de maan
hoe wreed ook
schrijft ze in haar dagboek
haar…