8257 resultaten.
Geboorte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 226 Die wreedheid van jou is uit
eenzaamheid geboren
ik heb geen andere uitleg daarvoor
hij staat op je gezicht gekerfd
je gaat door roeien en ruiten
houdt iedere affectie buiten
je eenzaamheid is uit wreedheid geboren
laat iemand toch eens de waarheid horen.…
In mineur
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 123 In het bos groeien de vraagtekens
gevoed door de geur van dode stenen
waarop levende herinneringen staan gekrast
de kleuren worden weggevoerd
heersers van heden treden binnen
- eens was deze stroom vloeibare liefde
onderweg naar het raadsel van de taal
waar alle dialecten samenvloeiden
waar bij Babel die Liebe, the love en l'amour
elkaar…
De Vluchtelinge
poëzie
4.0 met 1 stemmen 2.371 Soms weent zij uit: dat zij niet meer kan blijven
Onbevlekte in verblijven, waar bedreigen
Haar offerpijn en floers, waaronder lijven
Den Dienst der wrede liefkozing bedrijven.
'k Geloof haar niet, maar neem haar lijfsgewaden.
Nog naakt vernederd, smeekt zij de genade
Te mogen gaan. Ik spot: ‘Ga zo, mijn gade!’…
laf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 tegen kwetsbaren onder ons
slaat een bijl aan de wortels
van het menswaardig bestaan
wie daarvoor ook nog eens
onze kinderen gebruiken wil
door ze met drugs te gijzelen
als ezels te zadelen met schuld
opdat zij voor hen moorden
wie en wat hen niet bevallen wil
heeft enkel het eerloze karakter
van een laf boosaardig schepsel
dat met wrede…
Haiku 32/Vuurdans
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 294 lamplicht vangt een mot
de wrede vuurgloed verzengt
het vleugelpapier…
senryu
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 376 In plaats van haar kind
- het leven is soms zo wreed -
ach, kon zij maar gaan.…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 140 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Sermoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 De zon kwam uit het duister opdagen
Haar prille stralen voelden soeverijn
En luisterrijk klonk het ochtendrefrein
Van vogels die het licht weer zagen
Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn
En net zo gul als bloesemende bloemen
Mij op niets dan mijn…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 veel lichter als veder
dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje
geniet van zweven
speurt naar goede aarde
op zijn eenzame vlucht
door speelse wind
wat verder afgedreven...
strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
de zandkorrel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 213 een klein fijn korreltje van zand
verloor zijn hechte band
toen de wind hem even meenam
en hij zo in woelige zee terecht kwam…
verzwolgen door klotsend water,
aangezogen met veel kracht,
naar bodemloze diepte gebracht,
waar een schelp zich wel ontfermde
over het verloop van zijn verdere lot…
de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…
herboren mens
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 173 ergens langs de waterkant
tussen het hoge riet
kun je vredig wegdromen
helemaal in het niets
ik sluit gewoon mijn ogen
en voel aan mijn gezicht
de zachte helende warmte
van een vroege lentezon
ik luister naar het lied
van een naarstige leeuwerik
die volop druk bezig is
met het bouwen van een nest
ik laat me even meenemen
met de richting…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 146 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 73 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
Weerspiegeling
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 393 ergens op een plaats
tussen bomen en wat struiken
spant een brug de oevers droog en
laat de zon iets moois ontluiken
spiegelingen op het water
tonen de dingen in realiteit
geen foutje te bespeuren
tot wind speelt met die werkelijkheid
de lijnen deinen verder open,
verdwijnen in onzichtbaarheid...
rimpelend, verlaat het beeld zijn vorm…
stadsontwikkeling
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 990 is wreed, de sterksten zullen groeien
ik vegeteer op staal, beton en steen
en woeker mij door al het leven heen
als alles is gestorven, zal ik bloeien…
Een zonderling heb ik gekend
poëzie
4.0 met 2 stemmen 354 En buiten, zie de zon, het geurend woud,
De weelde der natuur, gij met uw goud,
Wat baatte het uw ziel, uw lijf, uw huis?
Uw huis valt in elkander vroeg of laat,
Uw lijf verkeert straks in een rottingsstaat,
Was ooit een ziel benard als in die kluis?…
Natuur
hartenkreet
4.0 met 35 stemmen 747 De dauw parelt,
op verdorde bladeren.
De bleke ochtendzon,
wil je sterken.
De wortels zijn verdroogd,
je takken hebben,
hun kracht verloren.
De imposante fierheid,
is verdwenen.
Je hebt de nacht,
niet overleefd.
Keer terug naar de aarde,
voedt de bodem.
Leef voort,
in een nieuwe,
generatie...…
Natuur .....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 337 't Bos, de duinen en heide
het gaat hard achteruit
pas op voor slechtere tijden
wanneer er géén vogel meer fluit
Beschouw natuur niet als gewoon
aanschouw en voel het leven
geniet en ga er puur mee om
misschien is 't nog maar voor even ...…
natuur
hartenkreet
1.0 met 8 stemmen 497 Stel dat de sterren niet meer zouden stralen,
En de zon eens niet meer scheen.
Of als de maan nu eens voor altijd,
Achter de horizon verdween.
Hoe zou de wereld er dan uitzien,
Verdord en doods misschien?
Wees zuinig op wat ons is gegeven
Laat alles wat leeft leven.…
Natuur
hartenkreet
2.0 met 23 stemmen 1.771 Tot in de lengte van ons aller dagen,
Blijft de natuur een gift van God.
Ook daarom zou ik met klem willen vragen:
Maak het niet kapot.…
natuurlijk
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.544 als adem
witte wolken waait
langs lusteloze luchten
dan dampt
prachtig przewalski paard
van vogelvrije vluchten
als aarde
groene grassen geeft
met machtig mooie mossen
dan drinkt de
vliegensvlugge vink
bij bont beboomde bossen
als avond
rode ruikers ruilt
voor vederlichte veren
dan danst de
zomerzotte zwaan
met maanverlichte meren…
Natuurlijk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 865 Natuurlijk ging ik wandelen
in de lentezon...
liep tegen mijn docente op
met wie ik iets begon
van haar - die ik bij naam hier noem -
heb ik een hoop geleerd
vol overgave mij bekeerd
bij hoofddocente Bloem
zij gaf me in haar eigen tijd
zelf les in niet-verbleken
zij sprak na elke hemelbreuk
het hart te laten spreken…
natuur
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 628 We groeven in de aarde
met onze handen, tastend
door talloze lagen
naar de oorsprong.
Onze vingers bloedden,
nagels scheurden,
sneden zich een weg
door het puin
van ons menselijk gemak;
konden niet bevroedden
dat de bron van leven
reeds lang was opgedroogd.…
Natuur
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 726 Zo heeft de natuur nimmer rust
Haar energie wordt nooit uitgeblust
Van jaar tot jaar, al eeuwen lang
Zingt zij haar onvolprezen scheppingszang!…
De Natuur
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 470 In een prachtig bos
geniet ik van de natuur
liggend op het zachte mos
kom ik tot rust, hier is het puur
Ik hoor de vogels fluiten
neem de geluiden in me op
de bladeren die zachtjes ruisen
hiervan geniet ik volop
De natuur het mooiste wat er is
om eindeloos in te dwalen
voor mij van grote betekenis
ik voel hier positieve signalen…