751 resultaten.
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Polderlandse arkadia
poëzie
4.0 met 18 stemmen 3.131 licht zo wuiven ook de beukenblâren
alsof zij in hun wuiven roerloos waren
Wie met een luit in het hart door 't land gaat
en in het water van zijn ogen stuwt het worden van een zang
perst hij niet op zijn lippen uw-Amarillis-schone naam…
Grensmoment
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 154 Blokken
Op mijn tenen lopen
Heilig resultaat
Topprestaties
Doel voor
Mijn toekomst
Beste van besten
Wil ik zijn
Moe van het altijd
Buitengesloten
En onopgemerkt zijn
Dan in de grauwe
Novemberlucht zo
Maar een grijze
Zeppelin - vervreemdend
Element verdwaald in het
Wijde landschap
Van mijn jeugd
Mijn toekomst vervreemd…
frisse neus
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 168 rietkragen wuiven
muggen dansen vrolijk mee
zonnig fiets ik langs…
Pogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 96 de vele keren dat ik je zocht
in de dikte van de wolken
vervormden ze tot
verre verhalen waardoor ik
nog meer vervreemdde
van de waarheid…
akelig aanwezig
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 115 zwarte taal
spreekt over kogelgaten
in de ziel van de zon
neem het maar
zoals het is
vervreemden van feiten
is altijd nog mogelijk…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Als papavers wuiven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 365 Moeizaam klim ik treden hoger
lager ligt veel dieper dan verwacht
kracht stuwt maar steelt het vloeien
van de adem
de laatst gezette stap schuurt
langs verzonken stenen
terwijl ik wankel
jaagt de nacht mijn schaduw
stil turend door zijn venster
voorbij de grauwe velden
zie ik papavers deinen
langs de zomen van de wind
mijn glimlach…
In wiegend wuiven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 nooit te pakken
een ideaal als spiegel voor de wensen
van talloze mensen om eens in hun bestaan
als primus inter pares te kunnen gaan
toch heb ik het geluk gevonden
dat zeggen jouw ogen onomwonden
als ik weer bij je ben
en wij samen wandelen in een schepping
die ons toelacht in vorm groei en bloei
bloemen die wij koesteren in wiegend wuiven…
wuiven het niet weten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 446 een zee van handen deint
geluid golft aan in vlagen
vingers reiken ogen vragen
armen zijn tekort wuiven
het niet weten wat er schort
de blikken zijn nog open
er staat geen leider op
die aan de mensen zegt
hoe alles zal gaan lopen
woede uit zich in geweld
de eerste mannen zijn geveld
brandhaarden gaan open
ze willen bloed en het…
Terug naar mezelf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Ik ben op weg
Terug naar mezelf
Goed bezig
Goed op weg
Maar de weg
Is zo eenzaam
En voel me
Vervreemd
En verdwaald…
rietfluit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 728 hoor je de rietfluit
palmen wuiven in de wind
je ogen glanzen
ibissen etaleren
elegantie op het gras…
Jouw donker wuiven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 112 maal
ogen in een donker wuiven…
Het Ik Gevoelloos
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 862 Wie kent nog
De inhoud van
Zijn eigen ik
Van zelf en eigen
Totaal vervreemd
Van wie je was
En wie je werd
Op zoek naar wie
Je zijn zal
Gevoelloos
In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…
Het Ik Gevoelloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 289 Wie kent nog
De inhoud van
Zijn eigen ik
Van zelf en eigen
Totaal vervreemd
Van wie je was
En wie je werd
Op zoek naar
Wie je zijn zal
Het Ik gevoelloos
In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…
Grote ogen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 125 Die ogen zullen vertrouwen horen
zullen naar klanken luisteren
ze zullen geluiden waarnemen
en doen zwervers niet meer ontheemd vervreemden.…
Haiku (koolzaad)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 529 zie toch eens wat flink
het koolzaad wuift in de wind
van de autoweg…
Droomtij
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.286 Hoe is de hemel zo nabij!
Ben ik in hem of hij in mij?
Laat los! Mijn vaartuig nu voor stroom,
Voelt zich getrokken naar de Droom.
Gij spreekt tot mij, gij ziet mij aan -
Ik zie u in de verte staan.
Ik leef al in een ander land -
Van d' oever wuift voor 't laatst uw hand.…
Dat was niets meer...
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.945 Dat was niets meer dan een even-wuiven
van kleine handjes, zo blank als duiven,
in ‘t avondver:
niets meer dan plotseling, het opgeflonker
van eêlgesteente, in het wordend donker
gelijk een ster;
niets meer dan ‘t kraken van kleine voeten
op ‘t wegegrint, en, om mij te groeten
een licht gegil… -
En toch voldoende, om hoe vele dagen,…
achtkanters
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 545 kruisingen staan in mijn streek
aan kreken, waaibomen, zo krom
gebogen vanaf den dijk hier te zien
bastaarden zijn het, hybriden, wolven
speels zijn de kronen, ze kuisen
de zuidwestenwinden, voorover vallend
met grillige stam en natte voeten
bij oostkerke op de krinkeldijk staan
mijn mannen weer paraat, ze zien
het gat van de zee, ze wuiven…
Hinken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 327 Kind op één been
met wind verdwenen.
Violen die maat aan geven,
voor communistische ideeën
nog voor het breken van de zomer ter dood gebracht.
Het kind
als oude man
tranen vol weemoedig verlangen;
de foto’s van zijn hinken in zijn hand.
De wind in wuivende pluimen gras verscholen.
Hij lacht.…
Bij weer en wind
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 260 al ben je nog zo nors
knorrepotknorderig
riet staat te wuiven
al keer jij je rug…
Dat was niets meer…
poëzie
4.0 met 1 stemmen 216 Dat was niets meer dan een even-wuiven
van kleine handjes, zo blank als duiven,
in ’t avondver;
niets meer dan, plotseling, het opgeflonker
van eêlgesteente in het wordend donker
gelijk een ster;
niets meer dan ’t kraken van kleine voeten
op ’t weggegrint en, om mij te groeten,
een licht gegil… –
En tóch voldoende om, hoe vele dagen,…
Jij onverlaat!
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.803 Ik oordeel machtig,
hulpeloos, vervreemd,
omdat jij in m'n
verzen staat.…
Schipbreuk
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 863 Ik zou moeten zwijgen
en deze gevoelens
voorbij laten varen
vervreemd en vervlogen
een schip in de nacht
terwijl ik in schipbreuk
op jou heb gewacht…
Slijtageslag
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 110 Met langzame maar zekere tred raak ik meer en meer vervreemd
van 'vrienden' kennissen maar vooral van mijzelf.
Het is nu zelfs zo erg
dat het mobieltje
mijn vingerafdruk niet meer herkent.…
Donkere handen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 Handen die onvermoeid naar hen zullen blijven wuiven
als een troostende herinnering
aan moeders warme veren……
terug naar jou
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 918 je kijkt wel naar me,
maar je ziet niets
je luistert wel naar me,
maar je hoort niets
je raakt me wel aan,
maar je voelt niets
wanneer zijn wij,
zo van elkaar vervreemd,
dat het pijn doet?…
Vreemde dingen
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 1.104 Er was haar niks vreemd,
maar ze is nu
dermate vervreemd,
dat men
nergens meer
met haar over kan praten,
ondanks dat niets
haar vreemd was!…