14625 resultaten.
Strak omspannen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 158 "alles is liefde"
je omspant de heuvels
en de grot
met zacht blauw
als van satijn
dartel dansen benen
dragen voeten
zand tussen
de tenen
heldere ogen
stralen liefde
warme handen
vingers spelen
lippen strelen
voelen elk zuchtje
van de wind
als een tedere fluister
luister, luister luister…
Stil verlangen.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 309 Wolken wit onder een zacht
blauw hemeldak.
Op de vleugels van mijn gedachten
zweef ik de einder voorbij
verzonken in stil verlangen.…
Zover ik kan zien
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 122 volg de schone groene akkers
met hier en daar de kromming
van het zijn
strakheid sluimert naar verschiet
het zachte blauw rust windstil
op de wimpers en de welving
van de wolken
alles schenkt mij rust
en verdring ik even
wat er in de verte gaande is…
Witte Zachte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 692 Witte zachte
blauwe Hemel
op Aarde
Blanke
schoonheid
maagdelijk
beroerd
betreden
Glad
gerimpeld
in de Wind
Striemen
van de Helm
Huid van
Moeder Aarde
Stort me op
haar
Ontvang mijn tranen
Ontvang mijn vuur
Ontvang mijn liefde…
Met de kleur van liefde
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 634 met mijn stil schrijven
schenk ik jou elke kleur
waar elk woord vloeiend
op gelijnd wit zou drijven
het zachte blauw
van een zomerhemel
het natte grasgroen
in een ochtenddauw
een rode roos
zonder doornen
wat goud en zilver
in een hartendoos
met de kleur
van liefde…
vrij in gevoel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.261 loom de dagen
beide blagen lagen in
‘t gras bij ‘t zoemen
der bijen de seringen
bloeiden flauw in
zacht blauw waas
bedreven liefde op
het dak paaiende
vissen woelden in ruisend
water fluitend gleden
zij uit en in de zon
de broek en de japon…
Full house
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 476 Je lacht mijn handen naar je toe
als grijs grijnzend wordt omarmt
door zacht blauw en lijntjes
jaren ringen van verdriet even
huiverend achterom laten kijken
zwart, wit, zwart, wit, zwart,wit
en toch steek ik over zonder op
te kijken noch om te zien naar
eens als kinderogen mij vragend
aankijken en banden binden
wil je met mij yahtzeeen…
Wolkenland
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 674 Ik ga op mijn rug liggen in het zachte gras
en laat mij meevoeren naar wolkenland
dromend over hoe mooi alles ooit was
zo heerlijk rustig…niets aan de hand
Reusachtige eilanden van pluizig schuim
hangen roerloos in een zacht blauw toneel
helder wit vermengd met een grijze pluim
zo overdonderend mooi…en zo veel
Donzige dekens in een bewegingloze…
De gouden aarde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 3.597 En in het zachte en volkomen blauw
Is de Zon een Man met een gouden regen
En de Aarde een wijde groene Vrouw,
Genietend 't stille geluk van die zegen.
Zon, Aarde en Heelal zijn één lach
Rondom de Mensheid heen. Dit is haar Dag.…
de heide
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 322 op de heide, zo nabij
een schrale boom
kijk ik omhoog
en zie in schuivende witte lagen
van een zacht blauw decor
roepende vleugels
om aandacht vragen
ik zwaai gewillig
ze weten dat ik ze hoor
hier op nog onbegraasd gras
staat mijn wereld stil
dit is wat ik wil
toeven op een luchtig kompas
omringd door een zee
van ademend gewas
zo sprietig…
Winterzon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 370 De winterzon breekt de kou
in kwetsbaarheid en ademt warm
een zachte blauwe horizon
tot ver in de kindertijd.
Vreemd hoe alles wankelt
door de seizoenen van de tijd
maar er nog nooit een vuur is geweest
dat deze warmte heeft gedoofd.…
Alles is gedaan......en toch
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 592 Daar zit ik dan en alles is gedaan
Midden in een puinhoop
Op de bodem van mijn bestaan
Ik sluit Mn, ogen en gedachten komen
Verlangens vermengen zich met stoute dromen
Mijn lijf is moe, m'n hart klopt snel
Maar mijn ogen kijken nog steeds fel
Ze schitteren zacht blauw groen
En zien nu zoveel meer als toen
Toen ik nog blind kon vertrouwen…
Oerbron van Leven
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 205 Uit het bloed van
Uw wonden zijn
rozen ontsprongen
die groeien op
groene stengels
van nieuwe hoop
zij bloeien met een
groot hart rood
als Uw liefdesvuur
en voeden zich met
‘t zuiverste water
uit de Oerbron van
alle leven, waar
de witte vlinders
zweven doorheen
het zacht - blauw
van ‘n lentehemel
waar een gouden
paaszon stralend…
Schemering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 136 De ondergaande zon kleurt ze
hier en daar wat roze
tegen het zachte blauw.
Het wordt avond.
De zon zakt achter de huizen
aan de overkant.
Nog even, en de schemer
verdeelt zich over bos en veld
De merel zingt nog
zijn jubelend lied.
zwart tekent hij zich af
in het schaarser wordend licht.
De mens, tot rust gekomen
luistert stil.…
't Tijdloze en 't Tijdelijke
poëzie
3.0 met 2 stemmen 702 En de ovens langs, waar rode stenen drogen
In 't zelfde zonlicht, kronkt de blauwe stroom,
Die boten met een zacht geraas bevaren;
Zo zag ik, wie maar even leven mogen,
Met wat reeds daar was meer dan duizend jaren,
't Tijdloze en 't tijdlijke als droom van een droom.…
Verliefd
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 941 Lange slanke benen
dansen in het licht
eng duister lijkt verdwenen
het weten is gezwicht
het bankje in het perkje
witte madeliefjes in het gras
kleine kaarsjes in ons kerkje
ontbranden vurig wat al was
twee handen warm gevouwen
geaderd, koud zacht blauw
zullen morgen samen bouwen
aan cliché ik hou van jou
mijn gisteren wordt jouw vandaag…
Versnipperde kerk
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 114 In de geheimzinnige stad
van voortdurend vragend geloof
lopen allerlei wegen en straten dooreen
omringd door zachte blauwe schemer
dolen vele groepjes mensen rond
zoeken en treffen elkaar dikwijls
volgen na enige raad weer hun eigen weg
soms komen ze met zijn allen bijeen
in een groot vergaderpaleis
waarbij ieders speurende gedachten
plotseling…
Pastel.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 368 Met het zachte blauw, rood en geel
Herkleurde ik alles wat door anderen
Fel gekleurd en boos bedacht was.
Harde schaduwen, zelfs in onnodig zwart,
Maakten plaats voor licht en schaduwrijk
Zacht grijs in een nuance van de oorspronkelijke
Pastelkleuren, met behulp van een vriendelijke zon.…
Brachystonicum
gedicht
3.0 met 14 stemmen 7.924 Zwarte gemalen malen het zwaarste graan
Sterren verdwijnen in negatief licht
Fantomen van duisternis krijgen ruim baan
En de korenbloemen gaan eraan de
Zachte blauwe bloemen gaan eraan
Zwetend wacht hij op een uitweg
Als op de krampen die in de morgen komen
Zwanger marmer aan zijn marmelade voeten
Baart een schelp die hem voor eeuwig omsluit…
De wondermooie Aarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Ik vond een wonderlijk mooie planeet,
zacht blauw gekleurd door een oceaan
met wat wolkenslierten er tegen aan
lag hij op een zwart fluwelen kleed.
Op dat kleed met sterren als diamanten
draaide die planeet langzaam om zijn polen
heel constant, als de wieken van een molen
en toonde trots al zijn kleurige kanten.…
Zo blauw en zacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 407 trof een pimpelmees
op het binnenkozijn, in mijn hand gedaan
Ik riep je naam en je kwam kijken
was net als ik geroerd door kleurenpracht
door onvermoede tederheid zo dichtbij
Voorzichtig de vogel op het balkon
beschut tegen mogelijk gevaar
er een vetbol bijgezet
door het raam spiedend gekeken
Opeens plofte links van mij
iets van blauw…
Voorvoel mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 267 Voorvoel mij
Voorvoel mij, zei ze
verstild, stil dan
zegt ze, in ongeduld
Bedoel je, zeg ik,
dat ik voorvoelen kan?
Ik raak aan haar buik
Nee, zegt ze
Voorvoel mij dan
Waterzacht, dat is het vast
Verwachtings(over-)vol,
gretig is ze
Het tintelt me
Het tintelt me, vraag ik
Zwijgend staart ze, doordringt ze me,
verdrinkt ze…
Pluche liefde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 408 We zaten op een bankje aan het water:
Jij, ik en die bolle.
Met wie je nu naar bed ging.
We hadden elkaar niet bijster veel te melden,
(verschillende ideeën, andere helden)
En alleen wat wiskunde betrof,
Zaten we echt op een lijn.
We zaten op een bankje aan het water:
De zon zweeg, het werd vroeg later,
En ik dacht:
Een paar zeemeerminnen…
Een Belgische wit blauw...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 73 verstomd staan gapen
met die ogen zo treurig
die wit blauw geschapen
op een heide zo fleurig
het gras laat je smaken
een stukje wilde natuur
geen harde noten te kraken
op deze wei, vol passie elk uur
ik slenterde verder... wat doelloos
langs die bomen en heide
geen rook en geen auto's,
alleen... een koe op de weide!…
Over de blauwvoetgent
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 210 Als u hem eens wil ontmoetten,
Zoek naar een “a-gent” met blauwe voeten.…
De leukheid van het leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Ongebruikelijk,
overwegende zelfliefde
leidt tot gemeengoed.…
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 Aaibaar zijn de woorden
hoe voelbaar is de taal
nooit zullen letters sterven
elk graf heeft haar verhaal
doden zullen herrijzen
stenen worden verplaatst
donderend klinkt het dag
wanneer men is uitgeraast
de kiezels zullen knarsen
het pad begaanbaar gemaakt
sterke eiken verstouwen
op dat wat is geraakt
al zullen bladeren…
Zacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 478 Zachte vingertoppen
raken oprecht vertrouwen
terwijl tederheid
gedachten kust
ogen tonen woordloos
in zichtbare rust
vriendschappelijk optimisme
terwijl geheimzinnigheid
de koestering van dromen glimlacht
blozen wangen samenzijn
de stilte maakt zichtbaar
in rustig gebaar
wat zuiver is
nog steeds fluisterend
waaien voetstappen…
Zacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 952 Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel
om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.…
zachtjes
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 339 ik zeg het poezenkind
en gezwind trekt zij
haar nagels terug
maar toch, heel vlug
tikt ze m'n neus
in het voorbijgaan
alsof ze zeggen wil
ik had je kunnen krabben…