18150 resultaten.
zacht en duin
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 563 ik wrijf het stof
dat eens mijn verleden was
uit ogen van de nacht
zoek gezichten
zoals ze zijn, bevrijd
langs de plooien van mijn mond
uit de regen treedt de ochtend
met lange strepen licht en zacht geritsel
een dichter kijkt het noorden tegemoet
ik wijs hem naar mijn gedachten
we eindigen zachtroze
in nieuwe poëzie
“nu is…
Zomernacht.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 676 Ik stond op 't duin onder maanlichte lucht,
Rein blauw, dat plechtig rees en teder helde,
- Of 't aarde omveilgen wou - ver achter velden,
En ijle bomenlaan naar klein gehucht,
En stille duinrij, ingeslapen vlucht
Van doffe golven naast de lichtdoorwelde
Woelgolven van de zee.…
zij kust
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 303 Wat een heerlijk land
Het Zeeuwse land
Wat een golvend duin
Het Zeeuwse duin
Wat een prachtig strand
Het Zeeuwse strand
Wat zout de zee, zij kust
Zacht de Zeeuwse kust…
De palmboom.
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.420 Zorgeloos liep ze over de stenen,
Het droge shirt deed haar goed.
Haar broekje was dan wel kort,
Maar de zon deed zijn werk goed.
De palmboom op haar hoofd,
Bewoog zachtjes heen en weer.
En de kleine steentjes onder haar voeten,
Deden haar geen zeer.
Haar oranje zwembandjes,
Waren inmiddels afgegaan.
En al moest ze terug naar het huisje…
Op een vergeten strand
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 518 zacht danst
op een vergeten
strand het zand
wind speelt
als een kind en
hapt naar duinen
verstuift in
doelloos struinen
het gehelmde gras
ontbloot de
wortels zonder zon
om ze te bruinen
de duinen wandelen verder
in een vruchteloos zoeken
naar uiteindelijk houvast…
zeezicht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 114 In de luwte van de duinen
ontwaakt de zilte zee.
In het zachte licht
brengt ze haar golven
naar het strand.
Op deze laatste ochtend
ben ik thuisgekomen
en keer ik niet meer om.…
over de dood heen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 394 of het de zee zal zijn
de zachte duinen
de woeste wind
die zich zo voelen laat
of toch de liefde
op het laatst
zal ik pas weten
als jij er bent
in mij
geïnspireerd door Julius en Kerima Ellouise…
"warmte in mijn lijf"
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 2.965 lelieblank genot
in dit dal
vol bloesemgeuren,
duinen vol kippenvel
een zachte
warme bries
verlaat mijn lippen
wanneer ik nagloei
als na een hete
zomerdag…
Onbegrijpelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 507 gisteren werden we nog omarmd door zonnestralen
onvoorwaardelijk liefgehad door hem
die ons voor altijd beschermen zou
vandaag rollen regendruppels langs de ramen
lijkt de hemel ontroostbaar
daar deze belofte bruut werd verbroken
nu blijft het voor altijd stil…
uit rots gehouwen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 220 over knerpend grind
wandel ik hand in hand
met zachte woorden
naar het kerkhof
ik houd ervan om naar jou
te gaan te voet alleen
in een onophoudelijke regen
doordesemd van aardse kleuren
als een opgewaaide rode duin
in de woestijn een wiegelied
van zachte woorden
uit rots gehouwen je naam…
Schuilende zinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 139 licht van zee en seizoen
heerser van duin en tuin
plooiend water wit en traag
bewegend zand zacht en warm
bloeiende bloemen bont en mooi
jij en ik gearmd en vertrouwd…
Melanie
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 285 Haar droombeeld: even struinen in de duinen
Een plekje in de zon en een diner
bij Van der Valk met uitzicht op de zee
‘Ik ga dat plan eens lekker rond bazuinen!’
Haar droom was zwoel en zoet en zacht
Voor anderen een merrie in de nacht…
komen en gaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 49 ik droomde hoe
het vuur warmte
en licht verspreidde
hoe het een blind
vuur werd en
alles verteerde
ik dacht aan
stuivende duinen
aan golfbewegingen
van de ijstijden
hoe alles in elkaar
vervlochten is
ik voelde je
hand tegen mijn
wang als een
zachte bries
in het naakte
bestaan…
André
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 Ooit in bepaalde kringen niet 'bon ton'
Omdat hij slechts een zaal wou amuseren
Is bijna iedereen hem gaan waarderen
Met exposities en een Edison
Dan werd hij ook nog 65 jaar
Het is zoals men zegt: ' dik voor mekaar!'…
De dijk, de duinen en de zee.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 De dijk, de duinen en de zee,
rustig deinend water,
kabbelend in avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.
De dijk, de duinen en de zee,
aan de horizon een schip,
silhouet in avondlicht
van ondergaande zon.
De dijk, de duinen en de zee.…
Duinpannetje
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 856 Onder een hemelsblauw laken
waar de zon ons sfeerlicht was
klonk zwoele muziek
uit zacht ruisend helmgras.
Een duinpannetje vatte vlam
en we lagen liefdevol te bruinen
tot de pijnlijke wekker ging
van een fietsbel in de duinen.…
Zacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 952 Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel
om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.…
Zacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 478 Zachte vingertoppen
raken oprecht vertrouwen
terwijl tederheid
gedachten kust
ogen tonen woordloos
in zichtbare rust
vriendschappelijk optimisme
terwijl geheimzinnigheid
de koestering van dromen glimlacht
blozen wangen samenzijn
de stilte maakt zichtbaar
in rustig gebaar
wat zuiver is
nog steeds fluisterend
waaien voetstappen…
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 Aaibaar zijn de woorden
hoe voelbaar is de taal
nooit zullen letters sterven
elk graf heeft haar verhaal
doden zullen herrijzen
stenen worden verplaatst
donderend klinkt het dag
wanneer men is uitgeraast
de kiezels zullen knarsen
het pad begaanbaar gemaakt
sterke eiken verstouwen
op dat wat is geraakt
al zullen bladeren…
zachtjes
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 339 ik zeg het poezenkind
en gezwind trekt zij
haar nagels terug
maar toch, heel vlug
tikt ze m'n neus
in het voorbijgaan
alsof ze zeggen wil
ik had je kunnen krabben…
zachtjes
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 546 Laat je zachtjes wiegen
op het ritme van de wind
Laat je zachtjes meeslepen
op de melodie van de golven
Laat je zachtjes wekken
door de stroming van de zee
En op het einde van de droomreis
vinden we elkaar……
Het leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 330 koester de zachtheid mijn klein kind
zoals de lentewind
de kersenbloesem streelt
de roos zachtmoedig
geur afgeeft en teer
zich steeds laat plukken
de broze bloemen fijn en zoet
zich ruiken laten
en voorzichtig tasten
zoals voor jou mijn huid en haar
opnieuw ontdekking zijn
als het aaien van de poes
het volgen van de vogel
naar waar…
Windgolf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 801 Mischien moet ik wel wat schrijven
over een rivier
die niet van de berg
naar de zee stroomt
maar van het dal
naar de berg stroomt
omdat iemand mij
geloof ik
niet gelooft
Dan zal ik wat schrijven
over mijn geloof
dat waait
en aait
zo zacht…
zacht
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.057 helder is de nacht
sterren geven kracht
helder is het leven
helder sterren geven
sterren helder leven in kracht
slaap zacht…
het zachtste woord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 240 met stompe punt
het potlood ongeslepen
schrijf ik mijn zachtste woord
voor jou mijn lief
zoek het in de chaos
die mijn dagen draagt
dat ene woord zacht en warm
als de vacht van het lam
nooit zal het wijken
verpakt in stralend zonlicht
met zilveren maanlicht lint
wacht het op jou
ik zwijg bedeesd
durf het niet luidop te noemen…
zo zacht bewegen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 510 voor even was jij weer
dicht op mijn huid
je leek mijn hart zacht te bewegen
zo zacht, het kloppen
van een trage tijd
dwars door het redeneren
het rimpelloze spreken
in dromen die weer snel
verloren gaan als ik
mijn hoofd omhaal…
onwetendheid
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 189 op het kruispunt van gedachten
hangen dromen in touwen
de tijd ingaand
als een klopgeest
toegelaten in de zachte
delen van onwetendheid
op haar dooie gemak zeilend
tussen duim en wijsvinger
lonkend naar mijn geestgronden
als voer voor mijn intellect…
zachtjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 146 op haar roze jurkje droomt
een mannenoog, een mannenlach
hij geniet bij voorbaat van een tere huid
in ruwe werkmanshanden
die hij zacht, heel zacht
laat landen rond haar buik
ooit droeg ze daar zijn kind, een jongen
die met grote sprongen door het leven danst
haar liefde glanst in grote ogen
tussen vrouwelijkheid en deugd
in de oude…
Deelnemer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Ik nam aan je deel
zoals wind deelnam aan het Westen
verleidelijk met mijn Oosterse ogen
je hield mijn hart tegen het jouwe
alsof we voor altijd werden verbonden
de geest voorgoed uit de fles
we dronken oude jenever
omdat er een muziekdoos werd gevonden
oudere liederen over haveloos werk
omdat ik naakt was
schilderde je mijn lichaam…
Zacht als licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Soms zoek ik in mijn droom
naar een woord en ik weet
dat het niet bestaat
ik kan het niet toveren
Soms zie ik iets
dat ik zoek
ik leg mijn hand erop
ik voel het zacht,
zacht als licht
als liefde
meer als licht
Ik word wakker en ik zie het licht,
liefde, ben ik wakker?
ik twijfel.…