10778 resultaten.
Terug naar zee
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.485 in een oogwenk voorbij
een keer nog dacht ik
nog een keer twee
toen bracht ik mijn tranen
en mijn hart terug naar zee…
Afscheid
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 1.857 De zon zoent zacht haar zijden buik
Haartjes trotseren de bikinilijn
De zwoele zee trekt voor mij
Golfjes in het dampend zand
Een strakke lijn door bruinwit branden
Een wuivende hand tekent de zon
Een glimlach met parelwitte tanden
De spanning die ik nog net verdragen kon
De zee neemt zand en vuil van mens en dier
En jaagt gewassen zand…
oeverloos
gedicht
1.0 met 10 stemmen 19.107 is er nog zee, nog meer
trekt nog stroming onder het veer?
zie de troostende hand en de ontroostbare
hand daarin, in haar schoot, beide de hare.
sloot ze haar vingers te stevig om de knop
van de rozenhouten deur naar de eetzaal?
zie het haar, zie haar
van welke plant had ze bloem, blad of blazen
niet mogen eten?…
Vaar-wel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 186 Zij golft 't zwaarmoedig
gezang, gebracht op
het zuchten van de wind,
verhalend over smart en wee
en hoe zij nooit
zal wijken voor de zee.…
De zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 Hoog in de lucht
Boven een kalme zee
Vage wolkenflarden
Langzaam binnengedreven
Achteloos
Onmerkbaar
2011
Ineens een dichte mist
De eerder rustige zee
Onrustig
Donkere golven
Verzwelgen het strand
Bijna
Dan trekt de zee zich terug
Legt het aangeslagen strand bloot
Het is niet meer wat het was
Besef
Het wordt nooit meer wat het was…
overspoel mijn hart
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.239 verhoopte dromen
ooit worden ze waar
in zacht verlangen
vinden zij elkaar
vloeien samen
in zeeën vol liefde
stormen dragen
golven van geluk
waar hoop in dromen
harten overspoelt
een zee van liefde
stormen bedaart
vervult mijn verlangen
kleurrijke dagen
waar bij elk afscheid
golven huilen…
Verstopt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 113 Een dag is weer gekomen,
de blik en de zee zijn weid,
ik klim naar huis om verder
te dromen, neem afscheid
van het korzelig zand, het
duin beknopt en de bijeen –
geschreven schapen worden
rozig vanuit het oosten, een roze
meeuw die mij overstijgt, zwijgt
wat in het slapen wordt verzwegen,
de morgen haalt z’n netten op
waarvan de mazen…
Alles stroomt bij de beek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 393 Meisje Waarheid in hurkzit bij de beek
haar gedachten lossen op, kabbelen mee
Wellicht via de Schelde naar de verre zee
om terug te komen als witte vlokken sneeuw
Boven haar zingt een winterkoninkje een lied
voorvoelt de nog verre lente en het verdriet
van tijd gaat voort zoals het water vliedt
toch het afscheid nemen went maar niet…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 303 Afscheid
doet altijd pijn
maar zonder afscheid
zal het nooit over zijn
afscheid nemen
is een ritueel
heel essentieel
want afscheid nemen
is ook afscheid geven
het is een einde
maar ook een begin
van een nieuw leven
voor allebei…
Drie november
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 613 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.767 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.…
En hoort uw hart
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.423 En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ?
Daar is de maat waarop uw dagen dansten.
Niet wen gij waart met weelden overlaên
of dronken van een overmoed'ge waan,
stond ge in de rei die blijde tijd omkranste.
Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg
leg op uw hart uw hand, en gij zult horen
al de geheimen die, nog ongeboren,
zich…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 177 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
EEN VRUCHT DIE VALT...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 409 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de nacht, maar…
ANKATOR GUTAM
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 585 Leven in het gouden licht
de blik op zee gericht
spanning verdwijnt
de rust keert weer
straling heeft de geest gekust
open chakra's
ontvankelijkheid
herstel in beweging
afscheiding kwalijke gedachten
het intense krijgt de overhand
het goede geeft kracht
liefde verteert het kwaad
een mens klaar
voor verder leven…
Is alleen zijn te gast
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 187 licht van de ochtend
met afscheid langs is geweest…
Nog neem je schaduw mee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 in het uitzicht
wenkt de verte
om te gaan
weg van het orkest
uit de symfonie
mee op ijle tonen
naar waar
de paden raken in
symmetrie van het bestaan
nog neem je
schaduw mee uit
lengte van de dagen
stuwt zee
haar golven
zonder vragen
ga in het reiken
naar de einder
ook jezelf voorbij
pas in afscheid nemen
en ontmoeten…
P.P.C.
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.764 Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.
Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.
Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk
over de rest: want àlle mensen wenen.
Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.
De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.
Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.
Uw ziel is klein. Ik kon het niet…
Een blaadje in de wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 788 Nu we vandaag voorgoed
Afscheid van jou hebben
Genomen en weten dat
We je verschrikkelijk
Gaan missen - is er
Terwijl ik aan jou denk
Opeens dat blaadje
Dat ritselt in de wind
En is het alsof jouw
Hand van liefde me van
Zo ver zachtjes aanraakt…
Mijn vriend Sam
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 328 Wanneer ik daar door dat laantje loop
stil mijmerend over de vergane dag
met zachte stap,
dat bergje oploop,
steeds nader dichterbij...
dan denk ik aan jou mijn liefste dier,
slapend in het zilte gras,
slaap rustig, slaap zacht,
onze herinneringen blijven
daar waar geen mens weet
hoeveel jij voor me was...
Hoeven lopen over je vergane…
Bij de gratie van het licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 203 Geluid dat verstomde,
Lawaai dat niet langer is
Zo lang eigen,
Zo lang vertrouwd,
Donker dat de dag
Verdrijft al voor
Ze begonnen is -
Verlies, leegte,
Een gat in onze kring,
En als we afscheid
Van je nemen is er
Toch weer licht,
Zon die alle donker
Verdwijnen doet,
Het maakt ons afscheid
Van jou een beetje mild,
Bij…
Begroetingsceremonie......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Goed, dan weet ik dat
Jullie zijn met z'n drieën, zie ik
Ik wil graag met jullie kennismaken
Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth
Is dit alles?
Dat moet ik wel zeker weten
Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…
Echo’s ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Stoffelijk niet van deze wereld
verankerd in hart en nieren
levendig in volle weerbaarheid,
geen diepe smart, een sterke
eigenheid valt niet uit de toon
onmiskenbaar consequent
voorafgaand aan een zekere dood
ontsproot zich het dichterlijk talent
een eigenschap waarvan iedereen genoot
waarin een creativiteit wordt herkent
had hij niets…
Zonnedraagster
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 86 de zon gaat onder
maar weg is ze niet
ze blijft ons verwarmen
zolang wij met liefde
de wereld omarmen
laat mij die zon zijn
elke dag
laat mij je troost zijn
ik zend je mijn stralen
mijn eeuwige cirkel
mijn
groet
mijn zonneschijn…
Duwen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 Ik neem geen afscheid
er is ook geen reden toe
misschien maakt het dragen van de dag
mij zo moe
veel meer dat afscheid
vooruit duwen
niet over de schouder kijken
nee, nooit afscheid.…
Het breistertje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.752 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Genoeg vissen in de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 340 Tijden van onzekerheid,
Verslagenheid, genegenheid
Verloren en vergeten
Alsof niets en niemand je wat boeit
Niemand anders, geen enkele vis
Voor wie je hetzelfde voelt…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 149 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
Een beetje ouder
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.658 Je lijf een beetje ouder,
je geest soms wat verward.
Maar het zien blijft hetzelfde,
want dat doe je met je hart.…
verward
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 311 Totdat onze
namen weggespoeld zijn door de
zee, enkel vermoeide sporen over-
blijven in het zand.…