10775 resultaten.
De zon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 Langzaam, adembenemend neemt zij
afscheid van ons.
Rust die neerdaalt,
het blijft een wonder.
De zee weerspiegelt.
Zonondergang,
elke keer weer
anders.
Foto Cobi Storm…
Donkere maan
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 80 Vannacht is het donkere maan
Tijd om je te laten gaan
Wat goed was, dat neem ik mee
De rest geef ik aan de zee
De pijn gooi ik in het vuur
Het afscheid is voor lange duur
Al wat niet was, is vergeven
We zien elkaar in een volgend leven…
het licht breekt op je
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.655 Het licht breekt
op jouw vale gezicht,
net als mijn handen
van je lichaam glijden
Kijk, een wapperende
maan rijst
op uit de grijze massa,
jij draait je in mijn armen
Wat is verdrinken ook alweer,
zo zoet zijn je sappen
terwijl je lippen
bijten in het kussen…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Tijdelijk
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 287 Zee, op deze zomeravond zijn wij aan elkaar gelijk
het warme zand heb jij om wille van het tij
met rust gelaten, weldra komen er verliefden
samen, tot aan je grens die vloedlijn heet
wachtend op de zon die afscheid neemt, hopend
op het groots moment van zonnerond op horizon
sprekend avondrood, over afscheid en de wederkomst
sprakeloos zien…
Windgolf
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 338 dagen korten
in het nachttij
van een dromendichter
sterven in de duinen
van het eigenzinnig hart
woorden staren
wangenbleek
naar het ongekende afscheid
waar ik de zilte vloed
in mijn zakdoek druk
zilverwit
sterven vleugels
door de stilte van een open zee
op vreemde vogels
schrijf ik blauw wat eenzaamheid is…
Scherven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 66 ze zit bij de zee
met een tas
vol scherven
ze kent elke scherf
weet waarom
waardoor
ze pakt de scherven
legt ze naast zich neer
pakt ze weer op
een zwaai
ze gooit
ze smijt
een afscheid
van haar gebroken relatie
geheeld
gaat ze terug
naar zichzelf
naar wie ze werkelijk is…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 635 Ik herinner mij jou.
Die schuine ogen van je
die ondeugende blik
met daarachter
dat immense verdriet.
Hoe ik mij steeds verbaasde,
over die vreemde combinatie
van levenslust en levensmoe.
Dat dwars door de pijn heen leven
terwijl je bezig was te sterven.
En nu, zonder jou
gaat de tijd gewoon z’n gang
zonder jouw oren
om mijn verhalen…
oudjaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 367 oudjaar, het is over
het is bijna gedaan
er resten je nog enkele uren
afscheid doet lijden
mijn hart doet pijn
velen hopen reeds op het nieuw
laten het oude onterven
ik kan het niet meer aanzien
zoals bij alles in het leven
is het ook voor jou zo…
alle schoonheid moet sterven
vaarwel …
tweeduizend zeventien!…
Vluchteling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 189 Achter de horizon heb ik gezwommen
in een zee met bloed en tranen
een afscheid was niet mogelijk
mijn huis en hart zijn stil verbrand
ik kan de liefde niet meer
uit het verband rukken
mijn ledematen zijn moe
van het tevergeefs lopen
en hopen dat de grenzen
opengaan in nieuw verlangen
zodat het leed zich kan berusten
niet langer…
deze plek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 het meisje moe
van de eindeloze herfstwind
sleept de zoom van haar rok
over het lege strand
de hongerige meeuw
krijst met schorre keel
over de open zee
het meisje hoort
het schrapen van lepels
in lege etenspotten
ze ziet sintels
met de schijn van gloed
op deze plek neem je
maar eenmaal afscheid…
Geheim nummer
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.104 Overal kom ik je tegen
in het bos, bij de zee
Als de zon schijnt of bij regen
altijd ga je met me mee
Soms zou ik je willen bellen
maar je nummer is geheim
Wil ik je dingen vragen en vertellen
wil ik heel graag even bij je zijn
Veel te jong heb je ons verlaten
zonder afscheid ... zomaar dood
Wat zou ik je graag even willen bellen
maar…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.821 Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer.
Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer.
Afscheid voor een tijd is niet fijn.
Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn.
Afscheid voor altijd doet verdriet.
Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 116 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
zag zee op rotsen breken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.013 het kleine afscheid dromen
iedereen is weer gekomen
om te zeggen wat er speelt
de zon het strand de zee
ik neem hun woorden mee
als dadelijk de golven brullen
dan kijk ik terug
zal me met bruin omhullen
ja, ja mijn brede mooie rug
weeg woorden die gesproken zijn
in het kabbelen van de vloed
hun warmte deed me goed
in koude onderstromen…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 twee blauwe houten klapstoelen
achtergelaten op de vlonder
de boot in dezelfde kleur ligt
op zijn kop ernaast
ook op het droge getrokken.
gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….
stil kijk ik uit over het meer
het is of ik de echo hoor van
kinderen die hier lachten
zwemmend in het koele water
op de klapstoelen…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.263 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.646 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 48 Belandt zij zonder
Chicanes aan land
Donderend en denderend
Extravert
Frenetiek de
Gretige gulzige golven
Hoorbaar hongerend
Intimideert zij
Jubelt zij haar
Kolkende klaagzangen
Lyrisch haar landschap
Mooie maanzieke reuzin
Neptunus maant haar tot kalmte
Oeverloos opent ze haar
Panorama’s deze non-
Querulante sterre der zee…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Vervreemding
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 167 nam, mijn naaktheid
nog naar lente rook, intimiteit
in het stotteren, het aarzelen
van een halfzacht gekookt ontbijt
alsof ik uit het water kwam
en het bad een grote zee werd
toen ik weer naar de dierentuin moest
om de tijgers te verzorgen
omdat ik in de ogen van die beesten
leefde, zonder afscheid te nemen.…
De dichter en de nimf
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 706 Dan alleen in de
verloren zee…
Afscheid bestaat niet
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.831 Afscheid
dat bestaat niet…
vreemde uren
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 373 mijn ogen zijn blind
zoals de steen waarop het afscheid staat
van een blij gedicht
mijn oren zijn doof
zoals de duinen van een zongezeilde
zee, het troostend gezang
te donker
en waar ik ook heenga, mijn handen
schuiven nooit de zwaluwen dichterbij,
gestapeld langs ruiten
lieg maar niet, dat is de reden
waarom ik deze bladzijde voor…
Zeemansgroet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.193 Ik vertrek
zonder een kus
geen hand
slechts tot ziens
als afscheidsgroet
Maar rust dan even later
mijn oog op Neer’lands kust
ben ik me van de kolkende zee
in mijn ziel bewust
golft de branding
woest haar slagen
ritmisch door het hart
waarin de pijn verstart
als ik …
mijn landje zie vervagen
en toch …
wend ik de steven
vertrek…