Alle inzendingen over zee OR vertrek OR afscheid

Je schaduw is nog bij me zo kort voelt jouw vertrek We nemen teder afscheid ik kus je in je nek Ik zwaai je uit en mis je terwijl ik je nog zie Nog nooit had ik met iemand zo een sterke chemie Ik douche en ga naar bedje voel me nog niet echt moe Naast me voel ik dan jouw warmte en doe dromend mijn oogjes toe…

de innerlijke kern van onze verbintenis is er slechts eenzaamheid, en afscheid.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

gedeelde lippen verlangen naar de manen van jou onder de zon van dragen die uitnodigt tot verder om te vertrekken vanuit jouw hand alleen jij en ik op de noten van de zee met dezelfde glimlach rond de ogen handen die geven…

hoe kan ik licht worden ik ben niet klaar vergeefs reikte ik naar het waardevolle schuilt er schoonheid in duisternis is het een mooie reis misschien laat ik de herfststorm los en vertrek ik in een lichte lentebries vaar ik in een bootje onder een blauwe hemel de zee op misschien…

Uiteindelijk eindigt alles bij de zee op een eiland eerder dan daarbuiten De trage veerpont overbrugt het afscheid en wij lopen golvend mee brengen het koude leven naar de wijde dodenzee Wanneer de witte meeuw duikt in het donk’re water gaan wij weer aan land van de zee de eindeloze zee…

kruipt de Stena-line langs de horizon terwijl de zon afscheid neemt van de dag door de zee te kussen een eenzame minnaar loopt langs de vloedlijn wiens voeten omarmd worden door de zee al is 't voor heel even…

Tijdens mijn wandeling langs de zee was ik in gedachten bij de jonge tiener, die nu gevonden is. Een roemloos einde kwam aan zijn jonge leven. Bij heel veel mensen is er groot verdriet. Het afscheid zal zwaar zijn maar gelukkig kan er nog afscheid genomen worden. Het had heel anders kunnen aflopen. Rust zacht lieve jongen.…

het wad ademt met de zee in en uit in het ritme van de dag van de nacht het wad wacht op de komst op het vertrek van vogels vissers van vastelanders het wad hoort stemmen tegen de wind in een zangerig liedje zweeft over het wad avons in’e maneskijn…

De keuze is gemaakt Je hebt me laten gaan Er was geen zijweg Geen misschien Je hebt me laten gaan De keuze is gemaakt Raak me niet meer aan De pijn is onverteerbaar Aan elk van jouw vingers Kleeft mijn lichaamsvocht Je eens zo zachte strelingen Willen mij nu nog uitleg geven Je hebt gekozen Voor die ander Er was geen ooit of misschien…

omdat lopen beter is dan stilstaan hebben zij niet op de bus gewacht maar gaan alvast gestaag het uitzicht in, met grote ogen kijken hen de dieren na zij namen afscheid zij hielden even bij elkaar wat straks uiteen zal vallen huil niet, zegden ze omdat woorden beter zijn dan stilte een jongen loopt hen tegemoet met rubberlaarzen in…

Als het iemand is is het dus die iemand die ons neerslaat wegmaait, al ons gras Ik ben niet bestand tegen dit alles vernietigende beeld Daarom leg ik een steen in een doos, sluit de deksel begraaf zo de stilte achter zijn naam Als het iemand is is hij hier niet is hij die steen in die doos ook niet. ----------------------------…

telkens groter gaapt het gat tussen trein en perron wij roepen bij vertrek woorden die flarden in de wind weldra door de wissels is het gaan een feit rest jij ginds op het door mij verlaten perron en ik hier in het late uur treinen zijn er voor het vertrek de leemte echter tussen trein en perron voor de tranen…

Ik wist het, maar had me gezegd dat je zo vroeg vertrekken zou in het donker, ik sliep nog. Ik wilde nog iets kwijt over de pretogen van mijn broertjes verjaardagshond, kamperen in de tuin, stilzitten, kauwen op gras en klaver, de maan uitzwaaien in een warme slaapzak naast jou.…

Lees een gedicht, desnoods van mij. Schrijf zomerbrieven. Evenaar De poolnacht van een schone lei. Niet, niet doen. Voel je knoken, doe wat je wilt - ik doe het ook. Verwijder dagelijkse smeerboel. Niet, niet doen. Maak je op voor de grote trek. Doe je te goed aan het nieuwe jaar. ----------…

Zo luchtig mogelijk ga ik vertrekken. Om niet voortijdig argwaan op te wekken zeg ik in 't dode idioom aju en fiets hermetisch door de strenge buurt. -------------------------- uit: 'Vergeetboek', 1961.…

Wij hebben ook vannacht weer niet geslapen, wij hadden wel wat anders aan ons hoofd: we leken even voor elkaar geschapen, en alle leugens werden weer geloofd. Toch hebben we zeer van elkaar gehouden, het is gekomen als het is gegaan; verder blijft alles altijd bij het oude: de Moor kan gaan hij heeft zijn plicht gedaan. Er stonden 's morgens…

Het zijden overhemd zakt door het geraamte het sjaaltje vat vlam zijn lach gist na op zijn lippen. Nu wordt hij geïntoneerd, niet de vleugel. Wie verliet daar zo schielings de woning zonder om te kijken naar het kind dat de man nazwaait die het werd? Waarom kiest iemand voor vernietiging? Zonder begeleiding koos hij voor een andere…

winterbang zichzelf niet tegen te komen zoekt sneeuw houvast de bomen, kijk, ze zwijgen niets dat mij beweegt oorverdovende stilte hoopt zich op geen tijd meer te verliezen ik ga er aan voorbij stilte,niets dan stilte alle vergeten woorden ze vallen zacht zacht zachtjes weg in het nog onbeschreven wit ik kan mijn zinnen…

Ik kan mijn draai niet vinden, mijn hoofd is er niet bij, sinds jullie zijn vertrokken zijn jullie ’t dichtst bij mij, ik zie het vliegtuig stijgen, mijn hart stijgt bonzend mee tot jullie veilig landen, dan landt mijn onrustwee. Je mailtje meldt; daar gaan we, mijn handen gaan ineen, je foto wordt bureaublad, de baby slaapt sereen.…

Met jouw ademtocht in werkelijkheid vertrek je zorgelijk uit mijn zongebied om het schaduwland te betrekken innemend door dappere drift in mijn dromen vertolk jij stilte van afscheid nabij de landsgrenzen tegen de horizon herschreven niet uit te wissen in bezinning door de ruimte van jouw eenvoudige komaf laat jij de schaduwstilte zwijgen…

Zwijgzaam zonder mijmeren bedekt zij haar lichaam als een rode hartendief om te vertrekken zonder afscheid.…

Ik wil zachtjes vertrekken mijn gedachten uitstrooien niemandsland ontdekken waar duinen nog glooien Ik wil de parels stelen uit de tempels van de zee zonder angst voor zovelen vecht ik voor ons twee Ik wil in het reine komen elk greintje moed oprapen maar hoe kan ik over iets dromen als ik daar niet van kan slapen?…

Wil je weg Oké Dus ga Wil je blijven Oké Kom blijf Het maakt niet uit Wat je denkt en voelt Maar Als verlaten is Wat jij bedoelt En Als ik fout was In al wat ik deed Terwijl Ik anders wilde doen Pak dan je spullen Ga Vertrek Geef mij nog eens die laatste zoen Ten afscheid Voor eeuwig en altijd ’k Heb en had je lief Maar Vanaf…

regens van licht en deeltjes naar het heelal zijn vertrek zal plotseling en oorverdovend zijn…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…