4477 resultaten.
Blijven sporen in de put
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 214 de mens is als het varen
zeldzame exemplaren
aan het oog onttrokken
zitten te diep in de put
één Utrechtenaar
werd het voor ons gewaar
in het putje naast zijn huis
floreerden ze niet per abuis
alle putten op een hoop
blijken ideaal als biotoop
varens kek op schemer moeras
duiken onder in riool met dras
aan bloemetjes en bijtjes…
Bo
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 ze is roze en korenblauw
zacht en blij
haar blik onderzoekt
vraagt
dan glimlacht ze
een ster heb ik zelden
zo zien schitteren
alles rond haar gloeit
als in het zeldzame licht
van een avondschemering
ze is Bo
ze maakt me compleet…
oorterreur
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 277 tussen de varens
ligt doodstil het vuurvliegje
van mijn gsm…
VONNIS
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 183 Deze ziekte is zeldzaam en bij de meeste artsen onbekend,
dankzij diep onderzoek hebben wij het bij U onderkend.
Het is helaas ook dodelijk met weinig perspectief op herstel,
middels een behandeltraject lukt rekken misschien wel.…
Berkenbosje
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.807 Ik liep door het helder verlichte bos,
De berkeblaadjes hingen los
Naar beneden aan slingrende takjes,
De beukjes staken hun takken rechtuit,
En over het hoge varenkruid
Viel zonlicht in helgele vlakjes
Ik liep met blij tevreden zin,
Mijn voeten verdwenen beneden in
En dwergenbos van varen,
Hoogstammige varens en bosbes en mos,
Mijn…
Stilte lachte blij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 ik was erbij
jij in het bos
een hoofd vol
met herinnering
lage varens en het
zachte groen van mos
ook zij
van grote hoogte
verbonden met elkaar
ze waren daar
gescheiden uitgestrooid
maar nu weer een paar
stilte lachte blij
jij voelde thuis met
af en toe wat licht
van gisteren dat
verleden filterde in
gezichten van vandaag
er…
AMOUREUZE WANDELING...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 228 varens oud als groen
en sint-janskruid langs het pad -
los haar paardenstaart…
Zeldzaamheid
gedicht
3.0 met 39 stemmen 18.858 Dat
twee mensen zo zeldzaam kunnen zijn.
----------------------------------------------------------
uit: 'Een volle maan en onze handen ernaast', 2005.…
Zeldzaam ?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 202 onvruchtbare aarde,
kiemt een donker zaad en baart
een bitter kwaad, een verraad aan
onszelf, en schaadt de afkomst van
z’n schepper, onkruid verteld in woord
en overdaad van een duister hart en
maskeert het verval, om het hoofd te
bieden aan al het geweld van orkanen,
klemt zich vast aan het wezen van de
innerlijke smart, dan herleeft een zeldzaam…
Het is zeldzaam...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 168 Sommige mensen staan altijd voor je klaar
als er wat is dan bel je maar aan
Maar dat is zeldzaam...
Sommige mensen zullen je steunen in moeilijke tijden
Terwijl een ander niet weet hoe snel ze moet verdwijnen
Dit soort mensen daar heb je niks aan...…
zeldzaam
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 149 zelden voel je
zoveel zachtheid
in een mensenziel
sporadisch hoor je
de breekbaarheid
in een stem
bijna nooit lees je
kwetsbaarheid
in één oogopslag
zelden bemerk je
zoveel kracht in een
uitzonderlijk mensenhart
vandaag valt alles met
jou samen in een mooi
zeldzaam ogenblik…
Zeldzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Dit baken is uit zeldzaam hout gesneden.
Ik ga ervoor door de knieën.
Ze zal vertoornd zijn.…
Air III deel 1
gedicht
2.0 met 23 stemmen 8.992 waar zou je willen ademen
tussen de varens tussen de varens
waar zou je willen ademen
onderde wingerd onder de wingerd
waar zou je willen ademen
tussen de populieren als het windstil is
waar zou je willen ademen
onder de linden onder de linden
waar zou je willen ademen
tussen de golven tussen de golven
---------------------------…
Etherische varens
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 Dit is de dag van de herfstkleuren
van de kleine grijze miezerregen
die zachtjes mijn gelaat beroert
mijn geest verdwaalt zich
zoals mijn voeten
dit is de wijd open wereld
ik ben de geluidloze man
Welhaast ongrijpbaar verplaats ik mij
doorheen de grijze mensenmassa
onzichtbaar, geruisloos
ik ben een geest, een fantoom
Ik ben alleen
helemaal…
VERGAAN EN VERSCHIJNEN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 193 (tanka)
Varens in april
liggen bruinverdord, warrig
op het lentegras,
beschutten hun nazaten,
die, klein en teer, rechtop staan.…
zuur(sonnet)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.519 blij
maar het échte lieflijk gebaar
is in de zuurheid blijven steken
zijn hemel werd nimmer klaar…
Hij is het haasje
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 503 Ze zijn bijzonder zeldzaam – witte hazen;
Toch is hier in de buurt zo’n beest gespot,
Een vreemd gekleurde speling van het lot,
Al zou het mij daarom ook niet verbazen
Wanneer het Michael Jackson is gegeven
Dat hij die haas is in zijn volgend leven.…
IJsbloemen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 92 Het koude vocht schildert varens op de ruit.
Nog voor er leven was, is het gegeven:
varens van kristal. De kosmos sluit
een verbond van dood en leven.
Geen schepper in dit ijzig oord,
in den beginne was geen woord.…
zelfhypnose
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 426 levenloos tussen varens
de doctrine
van
minder vet en meer energie
beschadigd tot op het bot
kreupelt hij voort
tussen het jonge groen
zoals het hier ruikt
ruikt het nergens…
Sporen uit het verleden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 234 oerkracht knalt uit grond
magie in heksenkringen
toverchampignons…
bast
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.183 het zwarte oog. het gelig wit
van levend bot zwaait heen en weer
van zeldzaamheid zich niet bewust en slechts
zichzelf terwijl het lobbert door mist en dras
drukt natte, malse snoet in gras. waar het ook tast
daar vind het kruiden, groene scheuten. richt zich op
verrast tot aan de punten van het jong gewei
het gelig wit van levend bot zwaait…
Zo blij, zo blij, zo blij
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.421 , zo blij, zo blij
Ik lig hier voor het rapen
de wind streelt; de zon warmt;
de regen polijst me,
nog mooier dan ik ben
Ondertussen ben ik blij
zo blij, zo blij, zo blij
Samen zijn dan twee stenen
in een rivier die leven heet
naar de bodem verdwenen
en de tijd die hen samen sleet
En we zullen zijn allebei
zo blij, zo blij, zo blij…
Zeer zeldzaam
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 258 Een otterstel in de Nieuwkoopse Plassen
Krijgt voor meer kans op seksueel verkeer
Een tunnel...want dan komen er nog meer
Wat zeldzaam is daar moet je goed op passen
Maar toch...wil je die beestjes zeldzaam houen
Dan moet je juist géén ottertunnel bouwen…
Blij blij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 346 algemeen aanvaarde mores
leren mij te genieten
van gemeenschap
ik doe mijn best
ik zweer het je
maar ik ben altijd blij
als ik er na
een sigaret kan opsteken
remy…
Herinneringen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 183 Kijk ik naar buiten
uit het
raam
zie de zilveren varens van de maan
en op het stenen pad
de genarcotiseerde kat
veroordeeld
tot het graf
ik huil - schreeuw - verstompd
niemand kijkt omhoog
naar de vogel die is gevangen in het raam…
Ik mis je zo
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 139 Als dromerig kind hield ik ontzettend veel
van de groene varens, die massaal in het bos
achter ons zomerhuis in Gasselte aanwezig waren.
Wanneer de felle zomerzon op deze varens scheen,
leek het mij alsof ik door de Elisese Velden
liep, de wildtuinen van Eden.…
Michelbach
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 879 Michelbach,
idyllisch als geen één…
je bent een zeldzame parel,
Michelbach,
in een dal verpakt,
met tatoo’s van ’t verleden…
hier kan ik staan waar ik wil,
kan ik doen wat me zint,
niemand kan me storen…
hier kan ik zijn wie ik ben,
als een den in de wind,
op een bedje van varens…
Michelbach,
idyllisch als voorheen,
met je eenzame…
Grazioso
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 438 Zeldzaam mooi ongewild grazioso
grenzeloosheid in de volmaking
van gravure, het perfectibilisme
herseld een ongekend lijnenspel.
Zeldzaam mooi ongewild grazioso
de overbrenging van schoonheid,
het danst een subtiel schouwspel,
bezorgd een blijvende impregnatie
van het gelaatsnet op mijn ziel.…
Boswandeling
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 207 Hoogtij van zomer
tooit zich nu
menshoge varens
onder bomenschaduw
omgevallen stammen
takken, mos en grassen
wandelaars slenteren
over ’t zandpad
de wolkenzon
aait zachtjes…
‘t irreële sprookje
van een thuisloos
dromenbestaan.…
AFSCHEID
gedicht
4.0 met 7 stemmen 8.976 Het bos dat ik niet meer zie
is het bos dat ik in de aarde
van mijn geheugen bewaarde
met varens tot aan de knie.
Ik blijf wel de schoolknaap die
in schuilhoeken van geblaarte
onmetelijk moed vergaarde
en longen vol poëzie.
Ik ben om het even wie
maar ik adem mijn eigen aarde.…