25272 resultaten.
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
De jacht
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.604 Ik heb haar lief, die grazige eenzaamheid,
Waar ik de zachte hartslag van de tijd
Nog kalmer dan het eigen bloed voel kloppen,
En, schaduw werpend langs de heuveltoppen,
Gods zegen in een wolk mij tegenglijdt.
Maar soms, wanneer ik bij mijn kudde wacht
Op hem, die straks mij aflost, op de nacht,
Komt eensklaps een geschal de stilte storen.…
DE BOUWMEESTER
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.954 Zomerse bloei van fier gekruind planten,
Zozeeer heb ik uw gratie liefgehad,
Dat ik met U, het aan uw vorm verwante,
De straat en 't plein versierd heb van mijn stad.
In 't fries der tempels zocht ik u te benaadren
Wat van Uw volheid woekerde in mijn droom,
Het kapiteel kroonden acanthusblaadren…
Het middagmaal
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.649 Wanneer ik 's middags op 't kantoor
Mijn dagtaak heb volbracht,
Dan weet ik, als ik huiswaarts keer,
Welk schouwspel mij daar wacht:
Mijn vrouwtje vliegt mij te gemoet,
De kind'ren jub'len aan mijn voet.
Dan zetten wij ons aan de dis
Met schotels volgelaân,
En wachtten rustig tot de meid
De soep heeft opgedaan,
En bidden…
Atheisten
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.168 Wat wil het reuk'loos vloekgespan
Dat U ontkent, o Heer?
O, komt de nood eens aan de man...
Zij buigen voor u neer.
Uw macht en Goedertierenheid -
Driest schenden zij haar aan,
En 't sterkste voor Uw goedheid pleit,
Dat Gij hen liet bestaan.
Hoe groot is Uw genade niet,
Dat gij dat galgenrot
Uw hoge Naam beschimpen liet,
In…
Voorspel
poëzie
4.0 met 6 stemmen 238 Verse Lauwerblaadjes
om de hoofden van Neêrlands dichterhelden
-
Is men met ontroerde schreden
In der muzen hof getreden,
Vol van wijding, zoals ik -
In dat heilig ogenblik,
Dan is zeker de eerste plicht,
Die ons vol gemoed verlicht,
Hen, die daar in glorie tronen,
Lang erkende muzenzonen,
Uitgelezen dichterschaar,
Zeet'lend om het…
O tempora!
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.419 O Piëteit!
Van vroeger tijd,
Hoever zijt gij te zoeken!
Der vaad'ren deugd ging naar de maan,
Der vaad'ren dichtkunst van de baan
Voor vreemde zwadder-boeken!
Ach! Helmers dood!
En Poot niet groot!
Is 't niet om bij te huilen?
Dit jong geslacht zou, als het kon,
De blanken, marm'ren pantalon
Van Tollens zelf…
De avond
poëzie
3.0 met 2 stemmen 676 Ik heb mijn kleedren uitgetogen
Bij 't dwarlen van de lampeschijn ;
Nu balsemt duisternis mij de ogen,
Ik voel dat wij gescheiden zijn,
Ik en de dag, dat kind, die jongen,
Die vogel met gebroken wiek,
Dat hijgend hert der watersprongen,
Die speelman en zijn fluitmuziek.…
Uren
poëzie
3.0 met 5 stemmen 484 Dit is Uw aard, o uren van 't verleden,
Steeds als gij wordt gewenkt, bereid te staan,
Om uit Uw rijk van schemering te treden
In zonglans of het glinstren van de maan.
Een glimlach is genoeg, een diep verzuchten,
En ijlings snelt gij, uit de slaap gewekt,
Elk met een korfje aan, vol geurge vruchten,
Door vochtig mos of een bruin blad bedekt…
ZONNESTRALEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 512 Ach, gaarden, akkerland en weiden,
Gij, voor een milder kus bereiden,
Hoe lekt de felle augustusgloed
De vochten van Uw wekkend bloed,
En geeft de hemel U te lijden !
Dit is de tijd voor 't vorstlijk koren;
Wat toevertrouwd werd aan de voren,
De wolk van uitgeworpen zaad,
De zomer heeft tot nieuwe…
Bij muziek
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.057 Muziek, waarbij ik dromend luister,
Hoe voert naar vroeger gij terug,
En welft U over 't duister
Tot koene bogen van een broze brug...
Maar werden dan voorheen mijn jaren
Alleen geteld
Naar saamgebonden korenaren,
De schoven op het veld,
Naar blozend ooft,
Dat door een mild seizoen verguld,
En daaglijks overvloediger beloofd,
De korven…
De herdersstaf
poëzie
3.0 met 6 stemmen 833 Ik was nog blond en jong van jaren
Toen ik een sterke, rechte tak
Zag wuiven met zijn vlag van blaren,
En tot hem opklom en hem brak.
Ik boog mij zingend tot hem over,
Dien kloeke telg van de oude es,
En ras verloor hij schors en lover
Onder het knarsen van mijn mes.
Dan heb ik half in droom gesproken:
"Ook míj, Heer, bid ik, breek mij…
HEMELVAART
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.018 Als ik beklim de zilvren treden,
Langzaam, en de aarde diep beneden,
Een klein insect in avondglans,
De vonk doet spranklen van zijn dans,
Laat mij dan in mijn armen dragen
De zacht gepelsde, die behagen
Zelfs in de schim zijns meesters vindt,
Warm aan zijn borst zich vleit, en spint;
En dat de hond, wild als een jongen,
Over de heemlen…
DE WERELD
poëzie
4.0 met 4 stemmen 609 Hij hield de handen voor 't gezicht,
Hij dacht door tranen te verstaan,
En in dit duister, diep en dicht,
Zag hij de bonte wereld aan;
Hoe blonk het goud, hoe rees de stad
Gehorend opwaarts voor het blauw;
Wie ooit gezocht had en bezat,
Hoe maakte rook zijn vensters grauw.…
De taak
poëzie
4.0 met 5 stemmen 830 O, zeg mij wat ik doen moet, zie
De volheid van mijn kracht ontbloeid,
Betast mijn spieren, buig mijn knie,
Voel hoe mijn wang van aandrift gloeit,
Zegen mijn morgen met een taak,
Gun mij een denkbeeld, geef mij stof,
Dat ik mijn kamer klinkend maak
Van zang en arbeid tot Gods lof.
Misschien dat later in een oord,
Dat soms een schone droom…
DE VOGELAAR
poëzie
4.0 met 2 stemmen 722 Van de appels 't bloesemsnoer,
En langs de groene vloer
Der velden knoop en klit,
Goudgeel, zacht paars, en wit,
De mazen van de zon,
De draad, die 't lommer spon,
Dit is het blinkend net,
Dit is het blinkend net,
Hier heimlijk uitgezet.
Gij, die vervolgt en jaagt,
Loerend wat vlucht belaagt,
0 heilig-groot…
DE SEIZOENEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 735 Najaar, vluchtend langs de wegen,
Bijna hebt gij afgelegd
't Rode kleed, dat losgeregen
Enkel aan één gesp nog hecht.
Langs de zoom der bruine heide
Zweef zo ijlings niet voorbij,
Zet Uw ben met fruit terzijde,
En tot afscheid zegen mij.
Ook Uw beide zusters duldden
Bij het afgaan van dit pad,
Dat mijn gul gebrachte hulde
Om een gunst…
HEIMWEE
poëzie
4.0 met 1 stemmen 460 O paradijs, o bomen,
Begeerlijk voor 't gezicht,
Kringloop van heilge stromen,
Dag van ondoofbaar licht,
Niet slechts in 't Boek der Smarte
Van 't oude testament,
Maar in dit innigst harte
Waart ge eens door mij gekend.…
NA EEN ZOMERFEEST
poëzie
4.0 met 2 stemmen 408 Zij keren huiswaarts van het feest,
Hoor, buiten, hoe de stemmen zoemen;
Hun dag is Licht, is goed geweest,
Een dag, om zich, getooid met bloemen,
In blij gezang op te beroemen.
Zijn zij niet warm van dartle lust
In danspas door 't gewoel geschoven?
Wie werd niet op de mond gekust?
En is de vuurpijl, 't volk te boven,
Tot sterren niet uiteengestoven…
DE DICHTER
poëzie
3.0 met 3 stemmen 349 Toen ik nog daar was, twistten om mijn ziel,
En voerden, met het zwaard gewapend, strijd,
Twee machten, die ik in de handen vie!,
De worm zo noemde ik ze en de oneindigheid.
Maar zie nu naast mijn grafstee opgericht,
Tezaam gebeiteld uit het kuis albast,
En warm besprenkeld door het weemlend licht,
De beide knapen bij hun kus verrast.…
Schrijft met schaduw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 jij schrijft
met schaduw
woorden van licht
lacht vaak
je ziel bloot in
een stralend gezicht
weet met
handen ook het
kleinste geluk te vangen
oogt omfloerst
stukjes liefde in
paradijselijke koers
met jou
aan mijn zij
is de hemel dichtbij…
OP HET OVERLIJDEN VAN W. VAN DEN VONDEL.*
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.217 Gun Willem van den Vondel rust;
Dees jonge bloem verging met lust,
En liet de grafworm luttel spijs;
De ziel zocht God in ’t Paradijs.
----------------------------------------------------------
* Vondels kleinzoon Willem overleed op 13 mei 1670…
Als ik in jouw ogen kijk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 406 Als ik in jouw ogen kijk
dan zie ik daarin het
paradijs. Ik zie daarin
de zee, de sterren en
de zon die mijn hart
brengen van zijn wijs.
Jouw ogen vangen mij
door hun mooie blauwe
kleur. Daarmee ontneem
je het grijze aan mijn lucht
en open je daarmee in de
regenboog een nieuwe deur.…
De spiegel van al het mooie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 63 Als ik in jouw ogen kijk
dan zie ik daarin het
paradijs. Ik zie daarin
de zee, de sterren en
de zon die mijn hart
brengen van zijn wijs
Jouw ogen vangen mij
door hun mooie blauwe
kleur. Daarmee ontneem
je het grijze aan mijn lucht
en open je daarmee in de
regenboog een nieuwe deur.…
Senior
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 180 Na voortplanting
m’n taak volbracht
laat de natuur
z’n teugels vieren
mindert onderhoud
aan afgeschreven
geesten en lijven
Mijn tweede leven
woon ik in m’n ziel
kan er mezelf zijn
en in gezondheid
ervaar als leven in
aards paradijs met
vroeger vergeleken…
O, Wolfje!
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 755 Ik droom
Van jouw twee armen
Om me heen
Ik droom
Van jouw ogen
In de mijne
Ik droom
Van jouw lieve woordjes
In mijn oor
Ik droom
Van onze Eenwording
Ik droom
Van ons zelfgecreëerde
Paradijs
Jij;
Mijn Paradijs
Op Aarde!…
Het zoet geheim
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.372 Het zoet verhaaltje
Doortrilt mijn ziel,
Of er een straaltje
Der zon op viel.
De vader dichter!
De dichter "pa!"
O Heer! ik dank u
Voor uw genâ!
------------------
nauw: nauwelijks
wiegetouw: touw of koord waarmee men een wieg aan 't schommelen brengt…
Ontevredenen
poëzie
2.0 met 8 stemmen 3.194 "Het bulder vrij op 't woeste meer
Ik kijk eens buiten naar 't weer
En ga dan thuis wat slapen "
Tollens 'Tevredenheid'
Ach! waartoe dat eeuwig klagen,
Ontevreden, onvernoegd;
God geeft niemand meer te dragen,
Dan juist voor zijn krachten voegt.
Wangunst zie 'k elks hart verteren,
Woekrend als een fel venijn…