Alle inzendingen over zin of waanzin

zit nog steeds te gapen al heb ik echt heerlijk geslapen zin of waanzin ik ben er na jaren nog niet uit kom me het met de wintertijd in zicht nog maar even vragen…

Op de grens van Zin en waanzin Is de gekte In mij gekropen, Onherkenbare gedaanten Met mij onbekende namen Nemen bezit van die Ik was, ben, en zijn zal - Mijn naam is legioen, - Resoneert in de krochten Van mijn brein, woorden van Een acteur die moeiteloos Van rol verandert om De mens te kunnen spelen Die kennelijk ook in…

O Hart dat nu van alle troost verlaten Noch trots, noch deemoed noch devotie voelt; Dat niet meer liefhebt en niet meer kunt haten, Noch weet waarheen dit eenzaam dromen doelt; Uw zin en waanzin bei hebt ge verloren; Wat ge verlangt is dood, of ongeboren.…

Heel zijn leven op zoek naar de zin De zin van het leven Een zoektocht vol waanzin Zijn gezin vindt het onzin Verlaat hem voor een nieuw begin Heeft het leven dan nog wel zin? Hij staakt de zoektocht Hij bereikt het eind van de zin Punt…

Zin je op te peuzelen Uitgehongerd Lief lijf koesteren Haren verstrengeld Begeerte wordt waanzin Uitgehongerd.…

Zin leeft in waanzin. Liefdeloosheid toont ons, wat ongeboren liefde is. Nog is het winter. Een merel zingt in het duister. Nog is het nacht. Ik waak en ik luister. Een verborgen lente wacht.…

Tijd en lijden zijn nu zonder zin, een zwarte schim heeft vrede beloofd, vlucht voor de strompelende waanzin, ijl onder het maanlicht de nacht in.…

Wat heeft liefde toch voor zin als ik weet dat ik jouw hart nooit win jou nooit kunnen laten horen, "n vriendschap zal ik dan niet krijgen? Wat heeft liefde dan voor zin, weet het is volstrekte waanzin zo van jou mij je raad te vragen nee, het is heus geen klagen.…

ivoren torens : waarin jaloerse mensen wraakpijlen smeden.…

Achteraf was het waanzin Of wijsheid Alleen dit bestaan en de zin Ben je bereid Om net zoals Jim De realiteit te verleggen De zin Om de waarheid te verkennen Er zijn geen complottheorieën Eerlijke verkiezingen Afgeleid door simpele fouten Niet iedere schilder kan houten Valt het publiek wat tegen En de elite blinkt er vooral…

men kan gekte niet weerstaan het lot verbonden aan de waan dat men als dwaas niet zal misstaan tussen de dames en de heren die zich jaarlijks presenteren en ogenschijnlijk heel normaal verhaaltjes schrijven in een taal van louter gekke woorden…

Soms denk ik weleens dat wij gezocht door woorden hardop spreken om ze simpel te herhalen waarom zijn gebruikte woorden eigen in geroepen waanzin meestal is een zin een echo van verouderd taalgebruik Soms zijn woorden fraai gevonden of ze hebben fossiele waarden die opnieuw gevonden moeten worden…

de vlammen dansen op het ijs ze gloeien tot diepe putten creëren zwarte schimmen in een witte wereld schokkende watervallen kleurig licht de waanzin van het leven de waan dan weer de zin de brandende waanzinnige wijsheid ondanks alles is er straks een nieuw ijzig beginnen een duidelijke natuurlijke stelling waarvan wij niets begrijpen…

Geen zin in iets of niets Geen zin om te werken of te niksen Geen zin om te schrijven Er komt geen zin op papier geen zin uit mijn hoofd geen zin in mijn lijf Geen zin een zinloze dag Geen zin in veertien zinnen…

dromen zelfs niet kunnen verklaren Hoe deze simpele zin zoveel voort kan trekken En met slechts 4 woorden zeg ik alles wat nodig is Ik zal onverslaanbaar zijn…

Of rest enkel nog de waan als de zin van het bestaan'.…

'Ik heb als koe een leven en dood,' zo klaagt het beest, 'die slechts bestaan uit geven: eerst melk; daarna de geest. Dan weefsels en organen. Men snijdt mij door mijn ziel door zich mijn baas te wanen. Ik schreef geen codicil.'…

Hoe moet het verder In mijn hoofd een zooitje Als alles mijlenver weg lijkt te zijn Wie kan ik dan bereiken Waar kan ik dan naartoe Ik heb geen zin, nergens zin in Waarom alleen zo kwetsbaar Als je niemand hebt om op te steunen Wie ben ik nou Laat maar zitten Ik kom er zelf wel uit…

hij was de slaaf van die zuigende kolk spinsels die wervelen naar de bodem voor elk idee vraagt hij een tolk die ronkende waanzin omzet in de letters van de lezer een ander, kleiner alfabet zijn geest lijkt verwrongen tot de arts gluurt onder het schedeldak waar de cel woekert tot gezwel dat verklaart zijn gespleten onmacht hoe hij gekneld…

langs de grenzen van mijn zinnen loert de waanzin op mijn geest nimmer ben ik zo ontredderd in mijn eigen ik geweest duivels dwalen door mijn denken wanhoop vreet zich in mijn brein even zal ik nog beseffen het is gek om gek te zijn.…

het regent letters in zijn hoofd die hij uitbraakt niemand wil ze horen water vliegt ramen huilen poëzie drijft op straat…

Dit is beminnens waanzin, zeer gevreesd, Wijl niemand uit haar weerloosheid geneest, Of van haar laten wil, dan om te sterven. Daar is geen leven buiten uw verband. Blindelings tast ik langs de wereldwand En stoot mijzelf gelijk een vaas aan scherven.…

Dolend op golven van gedachteloze uitingen in verstoorde bewegingen drijvend verloren in droefheid om wat was en zal zijn of nooit gebeuren gaat Een sprankje hoop diep smachtend naar het oppervlak laat het toe breek door verzeng de koude van kille onrust nu hoopvol Liefde is geworden en zal zijn…

flinterdun en voelbaar een gevoelige avond alleen tussen de levenloze stukken eikenhout en ook het venster biedt geen opening het is breekbaar jij noemt het eenzaamheid ik een afscheid van zonnige dagen tussen de jonge dennen grenenhout lange, blauwe golven jij en je meisjeshaar het is een ramp hier te stranden ik verwacht waanzin…

Neem nu mijn gekkentaal, het maakt al dansjes die ik zelf niet meer kan plaatsen, nog even, denk ik, maar dat dacht ik jaren geleden ook, terwijl ik met zwarte oogschaduw en zwarte nagellak toch behoorlijk in de buurt van een doorgeslagen dorpsgek kwam. Zie hoe ik dronken van de goedkope wijn voor een kledingzaak een getrouwde vrouw beminde…

Verslingerd aan jou gevangen in je geur Passie als een slinger roze bloesem vol kleur Waanzin van de liefde een wonder of toch niet Vol vreugde en verlangen in hoop en soms verdriet Mijn allermooiste wens een doorlopende droom Vloeit door mijn ziel in het hart waar ik woon Lichamen verstrengeld smelten gretig in elkaar Jouw huid…

hoog op het schavot wint verlangen een protserige plak en de onzin, nonzin waanzin knerpt driemaal goud in de buidel…

De waanzin rondom, ik moet er niet aan denken, want dan word ik gek. De waanzin in mij, ik moet er niet van uitgaan, want dan ben ik gek. De weg van wijsheid gaat uit van eigen wijsheid en die van alles. De wijzen wanen zich wijs ondanks ellende, dat is niet zo gek.…

Mijn vader eet slechts hugenoten mijn moeder leeft op kikkerdril mijn opa die is platgespoten mijn grootmoeder had maar een bil Mijn kinderen laten rukwinden, ruikend naar benzodreen en fosferaat voor de relatie is dat zeer fnuikend vooral als je steeds in hun windrichting staat En ik, ik kan alleen maar schrijven over de liefde die ergens…

Zeg me de zin van dit bestaan Die wereld vol van leed en waan Het houdt nooit op, wat is die zin Beweging, vooruitgang, het moet zo zijn - zie de noodzaak er van in.…