Alle inzendingen over zomer OR druppel OR muziek

Een stortvloed, een waterplas in de woestijn, een druppel, alléén maar één druppel. Mijn naam strekt zich uit en krimpt in zoals gekneed brood. De dood achtervolgt me, het leven perst me en vouwt me in elkaar, en in elkaar in elkaar. Gewiegd in 360, onder de zon en maan, door 9 manen.…

miljoenen druppels manifesteren zich hier optocht achter glas…

Soms schittert de zon in de druppel die ik ben -- in de levenszee.…

Je neemt een douche en luistert naar muziek, en op z'n tijd wat hete erotiek, zo leef je dagelijks met vlag en wimpel. Ook deze zomer kan al niet meer stuk, dankzij de glossy van de Donald Duck.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Die boon, ma chère, dat was toch die lowietje, die jonge wildebras van Corsica, vrouwversierder en spaghettivreter, ja eigenlijk een halve Italiaan Of heette hij nou Nappie, die lowietje, die gemankeerde Don Juan met pens was zonder vrouw maar eigenlijk half mens maar trok als keizer nieuwe kleren aan Op Elba weer een eilandminnares…

't Is regen, - 't regent aan mijn geest - De regen wist wat is geweest En laat maar een gerucht van leven: Een zucht, een zweem van wat muziek, De donzen vlucht van een wiek Voorbij, voorbij mijn stille geest 0 — zo te mogen sterven!…

buiten dwarrelen zomers hun vleugelkanten nog aanbiddend naar de zon eigenheid van kleur- als hemels, waar geen vat op is als kleine druppels dauw vol levenbarend schijnen de kristallen draaien weer zij dansen daar, in zachte zuchtjes wind een mijmerkind vervliegt .…

Als een kaars die brand Zo warm en gezellig Zit ik hier op de bank Met rode wijn en muziek Geniet ik van de beat De stilte in mij die ik meermaals ervaar Kan ik soms genieten van het hier en nu Maar ook de chaos in mij Daar leer ik mee om te gaan Zoals één druppel die valt Met meer dan duizenden Uit de lucht Zal ik soms de stilte en de…

jij vloog aan uit het donker landde op zonnestralen bleef dralen golfde kleur op muziek van de zomer fladderde verder op zigzag koers het licht tegemoet in rood ben jij verdwenen de zon heeft daarna niet meer geschenen…

tulpen hangen druppels aan Kleuren zon voorbij de regen vangen blikken op fluisteren stemmen die tot nu toe zijn verzwegen de lach zit in het hart dat open gaat na rustloos groeien lentelicht ontluikt de bloem in warme ogen zal zij zomer bloeien…

De zomer lijkt nog zó ver weg Wolken plagen de korenblauwe hemel Regen laat zich door de wolken druppelen De zon krijgt geen kans om zich te warmen De zomer lijkt nog zó ver weg Het zonlicht verscholen achter wolken Verlangen naar blauwe luchten Waar de zon ieder zal laten verwennen De zomer lijkt nog zó ver weg Stranden die in leegheid…

ik zag in druppels dauw je afscheid van de zomer het kroonblad was beslapen door graaggekome dromers zij laafden zich aan jou met nectar als ontbijt het lunchpakket was gratis zo werd jouw stuifmeel weer verspreid je sluit en kleurt in vruchten maken die na winterslaap als nieuwe lente zullen smaken…

Als het zomer is Dansen de meeuwen En later Later blijkt Eeuwig ver weg Te zijn…

Luide muziek; trompetgeschal, trom ge- roffel en geschaterlach. In deze nacht zijn de mensen uitzinnig, alles komt bij hen los. Iedereen speelt de clown, men lacht, maar ook tranen druppelen op straat. Men viert feest, maar geschoeid op welke leest..?…

[Haiku-gedicht] Opdwarrelend zand het verdroogde goudgele graan smoor hete zomer. Drippende druppels kletsnatte regenvlagen waterige zon. Zwanen klapwieken egels scharrelen wat rond het verdroomde land. Mensen lieven zich traag zwiepen paardenstaarten alles in een wei.…

nog even toont september een rimpelloos en zacht gezicht kijk nóg eens en je ziet stoffigheid en barstjes van de lange zomer druppels op spinnenwebben vertellen elke ochtend de nadering van herfst de bomen kleuren al wat bruin in het jaarlijkse verwelken ik ruik de geurigheid van vele paddenstoelen…

langzaam keert het blad de zomer zacht haar rug weer toe druppels zijn nu nat en koud spatten in een grote plas kringen in weerspannigheid en tegenwind omdat hun stroom geen afvoer vindt maar in haar rode laarsjes danst mijn kind lacht naar alle kleuren die zij in herfst bemint…

De lente en de zomer dat is waarin ik mijn vleugels spreid. En als de druppels vallen schuil ik onder een bloem. Genietend van de verfrissing. Niets kan mij van mijn vrijheid ontdoen.…

Zo wil ik de zomer spelen, lief fortissimo en groots flierefluitend in mijn hangmat lekker luilak, zonnebloot op muziek in driekwartsmaat met noten die wij samen delen ik op trekzak met wat lucht jij, die in lucht gitaren speelde onder bomen die ons dragen zullen God die het verbood tot de laatste noot zal vallen zinderend in avondrood zo…

mandenvol oogst onder zomerse luchten bomen verzuchten hun takken vol vruchten kleuren de herfst nabij nog hooit het gras scheren zwaluwen in weergaloos vluchten omlaag voor de regen samen met muggen opent de morgen in rood zullen spinnen de webben belopen in druppels kristal zon weerkaatst overal dauw spant draden tussen takken…

Lang is het droog gebleven smoor is het heet geweest in deze bezwete nacht maar nu klinkt er geruis buiten de eerste druppels proberen voorzichtig hun weg te vinden alvorens ze verdampen bloot ren ik de tuin in voel de druppels verkoelend prikken op mijn oververhitte lijf de bliksem flitst een helder licht ik voel me als een spook…

mag ik even met de kleuren van je vlinders spelen je wonden kussen met mijn vleugels van satijn een druppel nectar van je drinken of doet het je nog teveel pijn kom laat maar zien wat is verborgen geef de hemel weer haar blauw bloei je allermooiste geuren de vrucht van deze zomer is geheel voor jou…

Reuring in de stad de zon verwarmt je huid muziek opent je hart lenigheidsduivels tonen vol trots duizelingwekkende acrobatische toeren en clowneske acts caleidoscoop aan cultuur gezichten stralen gelukzalig nip ik aan mijn glas zomer in de stad…

de muziek…

jouw klaterende lach hangt tussen de regengordijnen vandaag ogen trotseren speels en ondeugend de kou van de wind in je bewegen dansen de druppels hun natte muziek waar je ook gaat rimpelen plassen steeds verder je lied jij maakt het weer in jouw stralend gezicht wordt de zon nooit gemist…

de stilte lengt de dagen nieuw naar zomers vol gevoel klein zoals intens geluk kan zijn het vijverwater valt in druppels nieuw uiteen schittert lucht als bellen vol plezier klettert leven slechts tot hier in mij gaat alles verder met vleugels als verlangen water als gezangen voor mij en wie het hoort..…

Laat me opgaan in muziek of in de smaak van de koffie die ik drink en laat me luide stilte zijn in alledaagse oren Want ik wil verdrinken in de tijd en verdampen met het water in een naastgelegen meertje En laat dan de aardschokken mij zijn en de zomer mijn naam zodat ik dit vuur dat mijn hart bezit laat gaan…