9939 resultaten.
kijk maar
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 128 (senryu)
de spoeling is dun
nu water langs wegen hoost
drijven blikvelden…
Mijmeren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 343 In golvend water
weerspiegelt het dansend haar
als een filmscène
met een eend in gezelschap
drijven herinneringen.…
Dode eend
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 163 Vandaag zag ik een overleden eend in het water
drijven en schrok ik behoorlijk.
God O God, wat hing er een enorme eenzaamheid
om dat arme dier heen. Het is dat ik hem zag,
maar anders was hij voor eeuwig ongezien
gebleven. Prooi voor de ratten.…
Brent Bridge
poëzie
4.0 met 2 stemmen 856 Vreemd, in dit vreemde land,
Alleen, met niets dan dit:
Water en loof en het wit
Van een zwaan die talmt bij de kant,
Dicht langs de bank waar ik zit,
wat avondzon op mijn hand.…
Avond aan de rivier
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 881 Licht valt als muziek van Satie
over de rivier,
welvende bruggen duiken
het water in en uit.
De zwaan van de avond
strijkt zijn veren glad
en glijdt het donker in.…
Onder de rook van Amsterdam
gedicht
3.0 met 21 stemmen 5.460 Een zwaan glijdt
over het roetglas van water.
-----------------------
uit: Tirade, 1976.…
De drie zwanen
gedicht
3.0 met 16 stemmen 4.744 Dan is het najaar
en klotst het water.
----------------------------------------
uit: 'Hollands Maandblad', mei 2011.…
IJdelheid
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 383 Een trotse zwaan glijdt door de gracht.
Met een smett'loos witte verenpracht.
Plots scheen hij zich te bedenken
om wat aandacht aan zichzelf te schenken.
Ging met zijn snavel flink te keer.
Verloor daarbij een witte veer.
Door het geklater, vormden zich
kringen om hem heen in 't water.…
Bevroren zwanenmeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 Toen een zwanenjong zichzelf in de spiegel aankeek
en een grijs donzig kuiken terugblikte
Begon zij nieuwsgierig
kleine barstjes in het glas te pikken
Al snel ontstond er een kunstwerk
van verfijnde breuklijntjes
Bloemen van ijs ontsproten
in het o zo tere glas
Zij bleef met haar snavel pikken
totdat haar spiegelbeeld
langzaam transformeerde…
Vier eendjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 45 Vier eendjes in ‘t water
stoppen niet met gesnater
ze kwekken en kwebbelen
terwijl ze daar peddelen
Eentje zegt: Lucy Zwaan
heeft een nieuw verenkleed aan
zie ze daar pronken
en naar iedereen lonken
wat een gedoe
wordt die dat niet moe?
Nummertje twee zegt versteld
heeft ze ‘t je niet verteld?…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
waterballet
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 114 een witte zwaan alleen
spreidt zo naarstig haar vleugels
kleine rimpels vormen kringen
dansen gelijkmatig op het stille water
de avond valt nu langzaam
het wordt een donkere nacht
alleen sterren aan de hemel
verlichten het spektakel
de zwaan danst met haar schaduw
een waterballet van pure klasse
ontstaan in alle stilte
ergens… aan een…
Ontvoerd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.392 In het papaverveld
Wazig rood gevlekt
Keten ik haar aan een grenspaal vast
Libellen en kleuterkreetjes
Wervelen licht in onze klovende romp
Terwijl ik blaat in haar mond
Klimt een kind naar haar kruin
Gespiegelde zwanen drijven gelijk
Langs de kademuur weg
Ondertussen trilt het lid
Bromt en valt in een deuk
De druppel lekt
In het…
Verandering
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 918 Ooit was ik een zwaan,
die danste over het water,
zo mooi, zo trots, zo gelukkig,
zo ontzettend bang voor later
Nu ben ik een vis,
en behoorlijk diep gezonken,
ik ben het dansen verleerd
en in mijn tranen verdronken.…
Waar de kale bomen staan en zij hijgend ademhaal
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 Het toornig wolkendek trekt langzaam dicht
hoge toppen van de bomen zijn onzichtbaar
De mist hangt in slierten haar voor haar gezicht
in 't wazig doolhof trekken de uren voorbij 't gevaar
Zingt haar bloed dat de bladertjes rood zijgen
doet op het water waar de spiegelende zwanen drijven
Sierlijke schoonheid de schemer blauwt door twijgen…
de zwanen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 de zwanen
de trieste zwanen
vissen in rimpelingen
van grijs water
rank en licht
buigen ze
het verdriet
de grote zijden
vleugels ruisen
als een weerslag
van wat was
voorgoed
geborgen
in het water
evenwijdig de
stille zwaarden
onbeweegbaar
zonder gewicht
toch voornaam
peilloos roerend
en wiegen op
de donkere spiegel
zo…
Zwarte zwanen, witte zwanen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 Zwarte zwanen zwemmen als zwevende schimmen door mijn hoofd
Geruisloos drijvend op de rivier van mijn ziel
Ik heb eigenlijk nooit echt geloofd
Dat hun aanwezigheid mij zo zwaar beviel
Rustgevend maken zij rondes zonder geluid
Stromend zwart water als ondergrond
Het leven staat volledig uit
In het donkere verbond
Zwarte zwanen zo machtig…
Dichterswater
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 104 Dagelijks drijven in mijn bad,
is me gedragen voelen,
door levenswater.
Is me weer gekoesterd voelen,
door mijn lieve moeder,
die nu warm als water is.
Levenswater is geborgen zijn,
in goddelijke baarmoeders.
Is waarin dichters drijven,
zoals in diepe oceanen,
wanneer ze dichten gaan.…
Stervende Zwaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 115 stom zwijgen
de klokken van de tijd
misschien
kunnen we beter sterven
als een zwaan aan het
water
de blauwe
oever
de Jordaan
waar we
leerde vliegen
om weer
op te staan…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
drijven
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 457 op rustig water
met een droom mee
weet niet waarheen
laat mij daar blijven
voor nu en later
in een lichtzee
voor mij alleen…
Drijven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 119 Loslaten van bestemming,
zonder gevoel
van richting,
is drijven het doel.
Niet zoeken
maar voelen
naar de juiste golf
om dan mee te spoelen.
Besef zinkt in
dat armslagen van mij
niets veranderen
aan het kalme getij.…
drijven
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 97 een zwerk
fluks
achter bossage
van
groen en grijs
houterig versteend
verleent
opgelost vervlogen,
een koninkrijk
voor mijn drift!
hoe graag
zweefde ik mee
hoog boven
nimmermeer…
Drijven
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 201 mijn wens op het water
wijs met die ene droom
als een herinnering meevarend
kabbelend op roerende golven
opgetogen knipoog ik
naar het licht van de dag
drijf op zeilen
op het geluk dat ik zag…
Terugkeer in het paradijs
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 162 en niet verdwijnt
en vloeiend als water worden
en doelloos als witte wolken drijven
Wij zijn terug in het paradijs…
Kijken naar zwanen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 202 Kijken naar zwanen geeft rust,
al vermoed je veel beweging.
Minimale beweging weliswaar:
amper voortglijden,
een rimpeling van water,
het strekken van een vliespoot,
de ander verborgen in het vederdek.
Sprookjes van vroeger roepen zij op.
Zwanenhalzen voor de mooiste prinsessen,
nooit voor echte zwanen.…
ZWAAN
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 194 Geelverlichte ramen spiegelen
in het water van de grachten.
Daarin varend als een zwaan
trek ik achter me een baan
waarin rustige gedachten
met een trage golfslag wiegelen.
Zo stil zal ik altijd drijven
over gladde, effen grachten.…
Water
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 61 Leeft als stromend water.
Alles verandert waar je bijstaat,
wat je ook doet of laat.
Conservatieven houden daar niet van.
Bouwen graag muren en dammen.
Progressieven dragen water.
Dragen water naar de zee.
Wat doen wijzen en wat narren?
Wat doen levenskunstenaars?
Ze houden van verandering.
Drijven met het water mee.…
Dezelfde zwanen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 104 (voor Mirjam Bruijn)
Dezelfde zwanen zwemmen nog steeds
in de vijver achter mijn flatgebouw,
vol gratie dansen ze geheime riten,
ik volg hun stevige halzen, die diep
in het water naar planten zoeken.
De plek waar jij een sneeuwbal naar mij
gooide is omgewoeld door een grijpmachine
van een gasleverancier of zoiets.…