Alle inzendingen over zweef

Als een veertje, zo licht Als een bloemblaadje, zo fijn Zweef ik op de wolken En wil ik voor altijd bij je zijn Ga met me mee Gedragen door de wind Samen vliegen boven de zee Genietend als een kind…

Gevangen in de lethargie van een junidag rijg ik de uren aaneen lazuurblauw en geel zweef weg op vleugels van gelukzaligheid ik ontstijg als een wolk de bedding van de tijd.…

Ik zweef in het heelal, zie kometen en planeten... en de sterren die ik tellen zal. ...Om het niet te vergeten... De ervaring is, ongelogen, wat ik elke nacht zou willen... Ik open langzaam mijn ogen, ...en ben nog aan het rillen....…

verdwaal in je zucht naar liefde, lieve zoek je zelf overal laat je dragen bovenal zweef maar lieve met zuigend hart slurp je leegte vol met smart…

en ik zweef door de straten met een duizelend verlangen Morgen begrijpen wij de vlucht en kijken wij kroelend uit over de zee…

....hoog in de hemel, tussen de zon en de maan, ....zoen ik je gezicht, en zweef bij je vandaan. ....van ver zie ik jou, kijkend naar mij, ....en word warm van je blik, omdat ik weet wat die zei.…

het duister wekt verbeelding tekent een schaduw die zich schroomvallig en teder rondom mij beweegt zo zacht spelend bezit van mij neemt dat ik in zoete extase het leven verder zweef…

Zilver blinkt mijn Vleugel in het jonge Licht dat opkomt Over deze nieuwe dag Licht dat meebeweegt Met mijn vleugelslag en Gewichtloos zweef ik Voort zonder dat ook Iemand me maar af kan remmen Vliegen zonder vliegangst…

rozen gaan geuren met de zuiverheid van witte lelies aroma en kleuren van goddelijke liefde dan zweef je met duizenden engelen weg van deze nieuwe wereld schubert, wiegenlied…

Ik adem het licht De lucht glijdt Langs mijn gezicht Mijn voeten komen Los van de grond Die me met alle macht Wil ketenen met haar Grijpgrage tentakels Ik zweef, en leef eindelijk In het moment…

De wolken zweven weerspiegeld door oceanen ik zweef ertussen ik waad door water geblust door golven rust ik op riffen van zand bewustzijn lost op een geheel met de wolken gesust door de hemel…

Voor mensen ben ik vlees noch vis Ik zweef zo'n beetje door de zee Ik zweef met alle stromen mee Al zwevend kom ik aan de kost Heb ik dat niet mooi opgelost?…

Laat je leven niet bederven door de scherven van je verdriet raap ze op en smelt ze tot parels om put kracht uit je eigen levensbron droom vlieg zweef en geniet dan zal je weer schitteren als de stralen van de zon…

ik zweef als zwom ik onder water geen gedachten over wie of wat er staat te komen nu of later ik dans door de lucht als een wolk spreeuwen vergeet de tijd omspan de eeuwen ik ben een ballerina en geloof me als ik u mijn naam noem …. Engelina….…

Het kleine wiegje staat eenzaam in de schaduw van je onbewoonde kamertje je vloog ons als een vlinder vooruit naar het licht. Jouw kleine handjes uitgestoken maar men kon ze niet grijpen om je hier op aarde alles te kunnen leren te knuffelen en geborgenheid te geven. Nog zo klein en pril de strijd aangegaan tegen het leven gevochten om…

Ik zweef over rivieren en zie de mensen ondergaan. Ik loop over het water en wie heeft dit nou niet gedaan? Ik kijk over de meren en zee wil niet langer blijven staan. Ik verdrink, ik dook er in en zink…

in mijn keel klopt het gevoel dat verleid wordt door je steelse lach ik zweef wolken boven zinnen vlieg de zon in stralen en regen plasjes liefde terwijl onze regenboog de hemel kust…

Sluit je ogen en zweef mee op de onzichtbare vleugels van de wind die fluisterend door je haren speelt en de zon je gezicht zacht streelt denk aan niets maar geniet van dit moment van rust die je vanzelf weer vindt…

De stemwijzer geeft degelijke wenken Voor een partijprogram dat bij mij past En het verlost me tevens van de last Om zelf te kiezen en goed na te denken Ik lijk op een tomaat zegt de stemwijzer Nou...mij een biet...ik zweef naar Mona Keijzer…

waar drukte noch haast gehoor meer vinden zweef ik eenzaam over groene dreven glinsterende sloten en golvend riet nestel ik in takken en zachte twijgen koester het zwijgen in vacht en ziel…

Brooklyn Bridge in deze zwoele nacht laat mij los als ik spring in de diepte m’n vleugels spreid en zweef over East River Losing My Religion For the one I love…

Ik zweef en zie de wereld ik zie jou, en ik zie mij ik zie de zomer, ik zie de winter Ik zie het groen, ik zie het blauw ik zie mensen, mooie mensen ik zie engelen en ik zie jou.…

Mijn vrouw stemt Marianne met haar dieren Voor haar is dat een uitgemaakte zaak Ik aarzel, zweef en twijfel al te vaak Kies dieren, zegt ze,...zit niet zo te mieren Door haar ‘gepoes' voel ik me zeer geremd En door haar stemadvies raak ik ontstemd…

Ik zweef soms fraai over een voetbalschoen Al hebben ze me net niet kunnen raken Dan doe ik toch alsof ze pootje haken Ik zou dat eigenlijk niet moeten doen Niet doen?....‘Ben ik zo slim of ben jij dommer?’ Juist meer!....‘Ein Schwalbe macht noch keinen Sommer’…

op dagen wanneer het leven voelt als iets dat je misloopt waarop alleen overblijft wat geen hout snijdt op die dagen kom je beter niet uit de verf zweef je door een leeg decor een milde steen des aanstoots slechts…

zweef doods, om plots wakker te worden uit mijn dode be- sluiteloosheid, zwem naar boven en haal diep adem, haal opgelucht adem, zittend rechtop bed, en kijk naar de witte zielloze kamer.…

gescheiden halmen vormen een pad, nietsontziend een gelopen gat mensen dwalen, vaakst over hei, wolken van pijn en traan' verbergen mij als de halmen waai ik, als de mensen dwaal ik als de wolken zweef ik, als de verborgen ik beleef ik…

Starend naar de lucht, grijs van het lange wachten, zie ik achter de wolken hoe het zou kunnen zijn Ontastbaar zweef je om mij heen Ik wil uit mijn lichaam treden om mijn ziel te bevrijden van mijn gevangenschap in vrijheid; van de leegte: noem het pijn. Ik voel me zo verdomd alleen…

Als een mug Vlieg ik om je heen Jou nooit met rust latend Ik wil jou nooit kwijt Jij bent de bron van mijn leven Verlaat mij nooit Zoemend zweef ik om je heen Maar jij moet mij niet Jij slaat mij dood…

mocht de dag de nacht het uur ooit komen hoe zal ik weten of je nog leeft ergens buiten mij laat bladeren ritselen wees een klank op de wind zweef om me heen als mist zink neer in mij en rijs in mijn gedichten…