124 resultaten.
lokkende passages
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 vanuit het perzik roze bed
prijkt hij kloek tussen de lakens
rond zijn zomerbruine borst,
kassa krakend wulps
gedrapeerd
er scheren ohhh’s en ahhhh’s
gedempt door meters etalageruit
toch uitgegild, boven
zijn hoofd: een dame buigt
en vraagt of hij wat drinken wil
daar zwemt een meermin in zijn glas
ze oogt hem wulps voorbij
en zwaait…
Argentijnse tango 2
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 171 Omhelzen in een tedere surplace,
het enkelgewricht zoekend naar gelijkbalans
om dan samen op het ijspad van klanken
in ontgrendeling als één weg te glijden.
Gepiloteerd tussen clangevoel en pubersentiment
slaap tegen slaap, romp aan romp,
langs de schrikdraad van de bandoneon
gegidst door de torsie van het torso.
Muziek als dynamisch onderduikadres…
knipoog
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 141 Zo wacht ik tot die zin mij te binnen schiet,
Me niet laat lijken, wat ik niet ben,
Me niet zo pijnlijk kwetsbaar achterliet.
In de zoektocht naar die zin,
die én de lading dekt, én de spanning breekt.
Laat ik het soms oneindig stil.
Terwijl door de prachtige ondeugd, in elk pupil
Jij mij steeds weer om een antwoord smeekt.
Op het…
Kloppend hard
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 382 Het is toch wat
de kamer van
mijn hart
zo open
en warm
Dat is toch wat
geen klep
meer gesloten
Iedereen kan
binnen in mijn hart
Soms is de kamer
vol, benauwd
dan weer ruim
Leeg, eenzaam
zelfs stil
Het is toch wat
zo open mijn huis
met kieren en gaten
Pompend hard,
bruisend open
Warm…
Wat is wijsheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 Is het de verlichte filosoof
Die door het stellen van kritische vragen
De wereld steeds beter kan verdragen?
Of is het de verlichte boeddhist
Die mediterend zoekt naar de innerlijke ziel
Om zo vragen te beantwoorden
Die slechts voor de uitverkorene
Zijn te begrijpen?
Niets is zeker
Behalve dan dat zij beiden van een verlichting spreken…
Schaduw als contrast
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 114 ik heb wat
zon gepakt uit de
grote voorraad dag
kleur zacht de
dingen om me heen
met schaduw als contrast
soms sombert
zwart de balans
die ik voor ogen had
dan koester ik
met warmte een
wat lichtarme kant
schep zo mijn
eigen wereld in het zijn
haar delen voelt paradijselijk fijn…
Veni vidi.......
snelsonnet
3.6 met 8 stemmen 306 Het tijdperk “Trump” gaat eindelijk beginnen
Het zal vast met de wereld beter gaan
Al onze zorgen zijn straks van de baan
Hij komt en ziet en zal ook overwinnen
Misschien vindt u dit alles ongegrond
Vergeef mij...ik ben dol op dom en blond…
Weggebracht
gedicht
3.3 met 3 stemmen 4.660 De mond zei dat de mond gesproken had.
Snel de laatste regel geschreven,
bleker dan een doodsklok.
Er werd op de driftige deur gebonsd.
Hier zijn de benen, hier zijn de armen,
ze worden weggebracht.
------------------------
uit: 'Stemmen', 2013.…
Ik vertrouw op de waarheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Ik vertrouw op de waarheid;
maar wat is die waard.
Onduidelijke lijnen doorsteken
mijn kaart. Doorzichtigheid kan
schijnen waar vaste waarde verdwijnen.
Mijn blik vertroebeld raakt in een
vertrouwen beschaamd. Mijn toenadering
mijn handelen zullen normeren.
Wanneer de geloofwaardigheid mijn kern
niet meer raakt.
Ik vertrouw op de waarheid…
Een zonnige winterse dag
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 457 Zonnestralen glinsteren door de kruinen van bomen.
Schapen lopen onwennig op het besneeuwde weiland.
Een moeder met een klein kindje aan de hand.
Dat met haar meegetrokken slee wat loopt te dromen.
Zo maar een beeldimpressie van een gewone winterse donderdag.
Eenvoudige gebeurtenissen die ik zo graag aanschouwen mag.…
Pluim
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 121 We leven met de nukken van de pluim
De weerman kan ons ijs en sneeuw beloven
Maar op zijn woord kun je hem niet geloven
Zodat ik al zijn praatjes niet meer pruim
De vorst is weer een keertje weggebleven
Die Hiemstra kan ik echt geen pluimpje geven!…
wanneer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 59 wanneer is het begonnen
dat we woorden vonden
die zouden blijven
die we ons zouden herinneren
die niet konden verdampen
wanneer was het
dat we de leegte in de woorden
hoorden of huisde hij al
vanaf het begin in wat
we niet zeiden…
Sensei Remco
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 101 Met een kaaskop, gelige haren,
een centenbak en bonkig postuur.
Reist hij door heel nederland
om zijn kennis te delen over de Japanse cultuur.…
Van de Graafse brug
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 Mijn gebint...
is ijzersterk
zoekt zich
telkenmale luchten
Grijs? Lichtblauw?
onbewolkt? wolken
als snelle paarden
....logge olifanten?
Maar ik hoor...
m'n pijlers en schutten
hardop zuchten
kreunen van pijn
De lijn....
met gele ballen
door de schipper
niet gezien
door dichte mist
misschien?
het botsen en vallen
ramptoeristen…
Nep-nieuws...2017 het nep-jaar!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 123 Nep-nieuws!
nep-parlement!
nep-volgers!
nep-......
Nep-God?
nep-Koning?
nep-Vaderland?
nep-Europa?
nep-Wereld?
niet nep
wel nep
net nep
nep nep
2017 het nep-jaar!…
In het Molenpad
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 117 Wanneer de zon in je pupillen vonkt
en vreugdeboogjes je ogen buigen
krult, tintellichtend om mijn stil-juichen
een kus die naar je lippen lonkt.
Die blik zal me altijd mogen fascineren
sleept sporen in ‘t stof als een signatuur,
etst zich in mijn geest, een wiegend figuur
dat me als vanzelf doet aspireren,
nee! jágend maakt naar die hitte…
hard
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 174 vol snijdende kou
gevoelstemperatuur bindt
de schaatsen onder…
Autoliefde
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 207 Toen ik voor het allereerst,
een auto zag voelde ik:
ik ben verliefd.
Ik was vier, voordat ik wist,
wat echte liefde was.
Kleine auto's zijn wonderen.
Zijn huiskamertjes op wielen.
Niets auto. Niets vanzelf.
De kennis van duizenden,
komt in ons autootje samen.
Voor minnaars, zoals ik.
Vijfenzestig jaren later,
voelen autootjes zoals…
Een volmaakt samen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 het was de man
met de donkere ogen
waar jij voor viel
hij sprak en zong
over liefde en geloven
raakte jou tot diep in je ziel
zijn innemende lach
nam je mee naar
verre bossen en golvende zee
in zijn verhalen
kon je verdwalen maar
zonder enige angst ging je mee
bij het vlammende vuur
speelde hij zacht het warm
verlangen van het…
Artikel 1
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 223 Sylvana Simons geeft van daadkracht blijk,
Al twintig man, voorwaar een gouden lichting.
Nog staan de neuzen in dezelfde richting,
Maar rekent zij zich niet op voorhand rijk?
Geestdriftig toont Artikel 1 zijn ballen,
Benieuwd wie er als eerste af zal vallen.…
Vogelmelk
gedicht
3.7 met 10 stemmen 8.470 Bang dat je niet echt bent,
streel ik je hand.
Bang dat ik gene droom ben,
raak jij mijn hart aan.
In jou
is de wereld verbazing.
Net als het gebaar
wil je geen woorden zijn.
Mijn dorst naar jou
is mijn water
en jouw minuut
is de eeuwigheid van mijn dag.
Ik had de liefde nodig
om jou te vinden,
maar nu
heb ik jouw eenzaamheid nodig
om…
VISIOEN.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 520 In starren nacht lag de woestijn van 't leven,
En strekte ver zich in de somb're tijd,
Daar was geween en wanhoop, moord en strijd,
En boven kwam een zware bloedwolk zweven.
Daar bloeiden bloemen, in gestadig beven
Geschommeld door de wind van haat en nijd,
De rode: bloeddorst, en de gele: spijt,
En witte stonden grimmig-doods geheven.…
Het zal wel duren
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 101 Het zal wel duren denken
we vaak. De zonvloed
stroomt soms langs de
boorders van ons leven.
Het is de uitstelling
die dan maakt, dat wat
na ons komt ons bij
een confrontatie geen
rust zal kunnen geven.
Uitgesteld leed zoals
dat heet van rationele
alledaagse zaken.
Die in essentie geen
uitstel blijken te zijn,
omdat zij in perceptie…
tot de wereld ophoudt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 102 zijn er lichte dagen van
heldere geurende honing
vogels die de hemel in trage
vleugelslag beschrijven
optilbare woorden in stille
uren van onbetreden sneeuw
trillende crescendo's van
diep verborgen nachtegalen
roffelende hagelstenen op het dak
vuurwerken voor leven en dood
in tijden van blijven en weggaan
de oogwenken van zijn en niet…
winterbloemen
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 140 De winterbloemen
die ik je wilde geven
zijn al gesmolten…
Winterschoonheid
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 150 De glimlach van de winter is
grillig en grauw
de hemel in grijze tooi
nergens een stukje blauw
maar de takken
van de bomen
gehuld in rijp
een schouwspel
zo wondermooi…
onder de Doem
netgedicht
1.7 met 3 stemmen 150 Dor als een parkeerplaats verlang ik om te leven.
Gemillimeterd gevoel snakt naar uitbundigheid!
Een sorbet op een terrasje? Begin nu al te beven...
Mijn leven is doortrokken van zuur- en zuinigheid.
Voeg daarbij Het Oog dat mij ziet schranzen, en u
snapt een fractie wat mij straks zal doen branden...
Een beetje vakantie plan ik in de buurt…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 267 bij aankomst
vielen bevroren
tranen uit de lucht
het was een weerzien
van dwarsliggers uit alle hoeken
te midden van borden vol leuzen
stond de kist
erboven prijkte een mooie foto
van Ferry met poes op schoot
ik heb nog nooit zoveel
fotografen gezien Fer
op ’n crematie
zij kwamen allemaal om
Opa Water te groeten…
Zeepbel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 141 Menselijk schoon wat je van buiten ziet,
is een zeepbel die bekijks biedt.
Zit de schoonheid in je hart,
als een gevangen vogel die zijn omgeving tart,
laat hem dan ontsnappen uit die kooi,
word je binnenste-buiten mooi.…
Warme jas
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 178 Weet je, als we kiezen ’t broze te delen
het begin almaar te laten herbeginnen
bedachtzaam zijn zonder te bezinnen
en chaos scheppen in de rituelen
dan laat ik mijn jas voor je open staan.
Je mag je er altijd schuil houden
dicht tegen mij, vingers in de vouwen
van mijn kraag, waar vanuit het voortbestaan
van het deinen van breidelloze…