139 resultaten.
Mijn vleugels spreiden
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 360 Ik wil mijn vleugels spreiden
en vliegen door een lucht vol vrede
vliegen door een heelal van geluk
om nooit meer te hoeven landen
op een verdoemde aarde
waar ik totaal misluk
Ik wil blijven vliegen
steeds hoger gaan
blijven stijgen
hoger dan ooit gedaan
en daar zal ik jou vinden
jouw lach, jouw ogen
die mij beminden
beminnen zal ik…
teuzelkneukels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 542 Reukel, teuzels, kneukels
meuzen en over weuzels denken.
Maar intussen wel allemaal
deuzen in de hal. Wanneer
je streukelt komen overal
kneuzels voor de val.
Kun je beter je deukels
sparen voor de dreuvels
van de bioboer. Die ouwehoer
van driehoog achter met
zijn leuter op de loer. Hoerendol
wordt je van zijn keutels
op de vloer. Stuur…
Ongeleid projectiel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 235 Hij leeft er los op los
kent geen moment rust
moet steeds hard hard
op vlucht voor de stilte.
Hij breekt muren af muren op
scheurt stenen van wanden
vreet van een suikerspin
kauwt ballen zo zoet zoet zo
Hij blust de brand met brand
of goedkoper schuimend bier
rookt als een ketter een ketter
bromt zijn scooter heilig.
Hij woont op mijn…
dit is stilte
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 948 moeder, waarom zijn mijn benen zo dik
zo rood, de stappen die ik zet
of bloedend de borst waartegen ik sliep
jij leerde me lopen, de schoenen dragen
waardoor de aarde kantelde en vaak
bevroor op het hout van mijn lippen
waarom zijn mijn armen zo dun
zo doorzichtig, de leegte die ik voel
door het naakte kind in mijn keel
ik heb het zo…
Egotrip
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.506 Als ik naar de Bodega ga,
Loopt mij mijn trouwe ega na;
Ze kijkt met saamgeknepen lippen,
Hoe ik zalig sta te nippen,
Tot ik met m'n zatte ego weer op huis aan ga.…
Hemelpraat 1
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.249 Toen de poort zich zacht suizend opende
En begeleid door fel wit licht
Er een nieuwe dode verscheen
Zaten zij die al op hem wachtten
Genoeglijk aan de grote tafel bijeen
Nieuwsgierig naar zijn verslag
Onder applaus en hard gelach
Neemt hij dan plaats aan de dis
En zien zij dat hij incompleet is
Weddenschappen worden aangegaan
Een ongeval…
Het verkeert-Sonnet
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 2.491 Op het terras overdacht zij de jaren
er is veel veranderd in korte tijd
ze vergaf hem zijn onbetrouwbaarheid
als de drankduivel in hem was gevaren.
Hij verdween frequent in stadse nachten
ging er te keer als een wellustig dier
ontwaakte op vreemde plaatsen van vertier
terwijl zij onrustig lag te wachten.
Zoals zo vaak keert het noodlot het…
het lied van de stilte
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 693 als ik het lied van de stilte dicht
beweegt de hand op pulserende slagen
worden mijn vingers speels opgelicht
en draagt inkt het heelal van eeuwige dagen
geen enkel woord zal op papier geraken
hoe immers moet ik schrijven
om een zachte bomenruis te verbeelden
of met jou de volheid van de leegte te beklijven
als ik het lied van de stilte…
Luchtgevecht
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.887 De zon die blaast een lustige schalmei
En stuurt haar lichte troep de wolken tegen
De steigerende luchten schoon te vegen, -
De witgebolde vijand schaart zijn rij.
De wind pijpt op zijn doedelzak de zege,
Bestormt de luchtkastele' aan alle zij
En jaagt zijn koppels 't vlugge licht aan lij, -
Het is één strijd, één tintelend bewegen.
'…
sterven zal je in dode letters
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 377 sterven zal je in dode letters
in flarden van poëzie neerstromen
afsterven in verstikkende schaduw
neergeschreven in het graf van de muze
heengaan in verplettering van tirannie
en grauw zijn ze geworden
inktvlekken resten
ook de betekenis ben ik vergeten…
Hun magische finale
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 378 jij gaat niet
voor applaus maar
voor het samen spelen
ieder instrument mag
van jou de hoofdrol stelen
als de loftrompet
gestoken wordt en
pauken trommelen hun
magische finale gun jij
hen ook het slotakkoord
je laat de altviool
vibreren wenkt op tijd
de jonge vrouw die
als sopraan het in de
hoogste tonen gaat proberen
legt…
daggedicht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 819 omdat het niets toevoegt
niet duidelijk maakt
waarom het gaat
omdat het zwijmelt
verloren in woorden
ten gronde gaat
zeg ik u maanverlicht
in een helder moment
vaarwel, de nacht is mijn…
agressie in het bos
netgedicht
3.0 met 49 stemmen 513 De boswachters wensen geen agressief bezoek in hun bos.
Met kabouters en paddenstoelen mag je nimmer knoeien.
Daarom willen zij een wapenstok, pepperspray en boeien.
Baas in eigen bos slaan zij er binnenkort lustig op los.
Een zoemende mug met een pistool of glimmend vlindermes,
dat is het gevolg van afgeladen boswachters aan de fles.…
Wat niet weet, wat niet deert
snelsonnet
2.0 met 13 stemmen 1.141 Nu staan de mensen in de rij voor Knut
Maar daar een ijsbeer van veraf slecht ziet
Bemerkt hij al die mensenmassa's niet
Doch dat is voor ons beertje wel zo goed:
Knut ziet, door dat beperkt gezichtsvermogen
Ook niet de Eurotekens in hun ogen…
Wrakhout
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.264 Dan valt de doffe roffel
van verse regen op de roef.
Men put hier uit een diep
verleden; een sterk verhaal
in droeve onvertaalde taal.
Ik hoor. Een druppel zoekt
zijn weg op de beslagen ruit.
Het rotten zet maar door.
Mos groeit in de reten
van deze wrakke schuit.…
overlijden
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.999 Ben
Jouw hand,
waarin
mijn bange hand.
Je wilt me meenemen,
maar ik wil niet,
ik kan niet.
Ik wil nog zoveel,
moet nog zoveel.
Ik ben zo bang,
voor het donker,
voor het niets,
voor God.
Is er een god?
Er is een god.
Ik ben zo moe.
Ik kan niet meer,
wil niet meer.
Ik geef je mijn hand.
Mijn bange hand,
in jouw hand.
Je…
Perenboom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 234 Elk jaar staat hij daar weer knoestig en grillig.
Zijn kracht uitgedrukt in wonderschone bloemen
die de bijen aanzetten tot eindeloos voorjaarszoemen.
Het sterke, zware hout wijst in onvoorspelbare luchten,
om daarna onder de last van vruchten te zuchten.
Ik koester zijn lommer, gewillig.…
De laatste draak
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 594 De gloed, het vuur,
de warmte, het uur
waarop gebeuren moet
door eenzaamheid gevoed
Gebroken, woest en overstuur
werpt hij een grote wolk van vuur
Een hoge gil verstomt terstond
een vrouw ligt zielloos op de grond
Door pijn en woede destructief
maar tevens kinderlijk naïef
drukt hij zijn neus tegen 't slappe lichaam
en zoekt en vindt…
Zachte Tinten
hartenkreet
4.0 met 36 stemmen 2.107 Mijn arme zwaar ondervoede vlinders
Sterven langzaam aan de hongersdood
Hun vleugels zwakjes kleuren verbleekt
Gevangen gedoemd tot water en brood
Hun leven lijkt op een bedevaartsoord
Als stervenden zoekend naar restjes hoop
Kneuzen gefladder tegen beter weten in
In een luchtkasteel klaar voor de sloop
Kleuren doorlopen van de zoute tranen…
statistisch gezien
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 522 zijn we
tot op heden overlevers
van een oorlog
nooit gevoerd maar
wel verwacht
geen overwinnaars
geen verliezers
overlevers
zeg het zacht…
muizenplaag
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.329 Grijze muizen overal. Een plaag
en zeeën van tijd zichzelf te onderscheiden.
Die duffe lullen in musea, nooit
na afloop een derde helft.
Fietsen in een flitsend jack,
schilderen, dichten, macrameeën.
En sinds kort ook sjokken met van die stokken.
Nordic walking en na afloop koffie met gebak.
Heb wel zin ze plat te rijden
in hun pseudo-sportieve…
overdreven
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.446 Mijn liefde is overdreven
ik ben komen en gaan
zoek mijn plek en stilaan
proef ik hoe mijn leven
naar me tast, als gekende hand
me mezelf doet kennen
me voorzichtig leert wennen
aan gevoel en verstand
Soms herken ik me slecht
woon in twijfel, ontkenning
niet gewend aan gewenning
van hoe mooi en hoe echt
ga ik buiten de paden
mijd de…
Diminuendo
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 614 Stilaan gaan de harde dingen weerom wijken
en komt het tere licht en groen eraan;
de zoete klanken in de zomereiken,
ze doen de harten andere wegen gaan.
Zo graag wil ik met open handen leven,
maar 'k sluit ze telkens weer om wat kwaad geld;
wat is het toch dat onze ziel doet beven
alsof de beste dingen zijn geteld?
De beste dingen worden…
PEUTERROOTS-TOETS / knelsonnet
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.063 Zou ik dan achterstallig kleuter zijn?
Is't eer-of erewraak? Respect-man één woord?
De correctiemep, eerkraak, ooit van gehoord?
Er mankeert toch niets aan mijn brijn of brein?
Was ik een geCito-de kleuter gewees
Had ik nu geen Jip&Janneke-toetsvrees…
De stoel, het open raam
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 3.254 De stoel staat te wachten
op dat wat komen gaat
voor het open raam
is het, waar die stoel nu staat.
Degene die er net op zat
loopt door het lege huis
maar zo af en toe
komt ze terug naar de stoel,
bij het open raam
even genieten van de rust
waarmee het snel genoeg
is gedaan,
zodra de mensen binnenkomen
om aan het werk te gaan.
Dan…
Zo doen we het dus.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.708 De takken nog kaal
een schrale wind
de lucht is vaal
kom gauw mijn kind
ik druk je tegen me aan
dan blijven we warm
gauw hier vandaan
terwijl ik je omarm
wacht, ik wil een kus
vanaf hier ga ik je dragen
zo doen we het dus
tot in lengte van dagen.…
Overgang
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 665 Je hoeft niet meer op tijd naar bed
kleertjes netjes op te hangen
nooit meer zonsopgangen
hoe anders nog daarnet
Rails werd station
willekeurig welke trein
overgang naar eeuwig zijn
voorbij de horizon
Even nog ultiem verweer
het is beslist
je moest uitgewist
zonder afscheid van knuffelbeer…
gevangen
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.140 gevangen in een cel van wanen
verliest de rede zijn gezicht.
wat feit is wordt dan fictie
wanneer het brein zijn grip verliest
belaagd door dwalende gedachten
verbleekt het streven bij zijn daad
want dat waar je voor leefde
bleek eens te meer de strijd niet waard.…
Vergleden in een hartstocht die eens ruisend ging.
gedicht
3.0 met 36 stemmen 14.233 Vergleden in een hartstocht die eens ruisend ging.
onder eindeloos levende spiegeling
van liefdes eenzaamheid,
zoek ik vergeefs haar te hervinden
in wie zij nu verworden is.
Peilingen, stukgestoten in
oude vertedering
op nu verzande diepten
spannen nog een verlangen
dat lang reeds ongegrond bleek
en hopeloos verweesd.
----------------…
Ademde iets sneller
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 474 zag de ader
kloppen in je hals
je ademde iets sneller
mijn handen
waren traag en
streelden je toen feller
huid verstrakte
in het groeien van je lust
je hebt mijn tepels zacht gekust
je wilde
met mijn borsten spelen
vingers gleden naar beneden
ik voelde
hoe je binnen kwam
mij heel teder nam
we waren
samen dat moment
het geluk…