Alle inzendingen, jaar 2008, week 18

voor mijn schone madreliefje met haar verre oordeelogen al vanaf die eerste dag heeft zij mij zo zeer gemogen zondag is het loederdag wat ik niet vergeten mag 'k denk dus dat ik bloemen haal straks snel bij het tankstation scheelt al snel een lang verhaal met een blik van grijs beton. 'k wens dan alle schoon- en moeders toch een mooie loederdag…

Ik genoot zichtbaar van de stilte op mijn plekje aan de waterkant heel langzaam gleed een bootje voorbij roeispanen in een kinderhand Wat verderop zag ik wat eendjes die rimpels maakten in het water 'k weet niet hoelang ik daar gezeten heb maar voor mijn gevoel was het uren later De zon had mijn bleke huid gekleurd en in het water bungelden…

In het donk’re uur als de zon koud zwijgt komen ze soms langs tijdelijk losgelaten herkenbaar vermomd maar toch ongrijpbaar marcherend zonder ritme tot ik het licht aan doe een eind maak aan de maskerade die maar geen blijspel worden wil…

De permanente percussie van de Peugeots en de Honda's creëren een gesloten ruimte, een blijvende waas het perpetuum mobile is mobiel, jammert de aarde in een halve eeuw onthoofd in waarde de stampvolle staat vergaat in de rook vreemde gestalten vormen een collectief spook, paranoïa De huismus zingt zijn laatste volkslied, vluchtend…

Ik wandelde eens langs het strand van Breskens en genoot van de zee. De golven rolden neer op het strand, het was nog fris en stil ik liep er alleen. Nu ben ik gek van schelpen vooral het idee dat daar beestjes in woonden en zij namen braaf hun huisje mee. Het gekke idee dat plotseling in mijn gedachten kwam, daar moest ik eens om lachen…

sterren houden de nacht gevangen in een zilveren schijnen van maan en droom het zwarte wijkt voor het licht zichtbaar trillend dansend rond de spiegelende ginsteringen op het water stilte houdt de nacht in haar greep wanneer een uil zacht roept in stereo een antwoord echoot het duister uiteen, hoorbaar stil als het zachte klotsen van het…

Zomaar komt de zomer aan, onverwacht maar lang verhoopt; er zijn ijsjes in de straten, moeders met hun baby's ook. De verliefde kijken zonnig en vertellen honderd-uit, want de warmte doet hun harten nu ineens weer sneller slaan. Bloemen kleuren zelfs de ramen en de stemming zit erin; lach nu maar en durf te kijken met de ogen van een…

Vrienden zijn er voor je op elk moment. Vrienden zijn er voor je waar je ook bent. Vrienden heb je lief, niet voor even. Vrienden heb je lief voor je hele leven. Een vriend die voor je klaar staat is het mooiste wat er bij vriendschap bestaat. Een vriend die voor je klaar staat is iemand met wie je van alles bepraat. Vrienden kun je…

Men ziet mijn leven vaak in spiegelbeeld Hetzelfde maar toch anders Ik heb het vaak met jou gedeeld Maar dat was een vergissing Ik heb jou spel te lang gespeeld Dit wordt nu mijn beslissing Ik ben te lang weg geweest van mijn eigen ik Bang om niet te zijn wat jij in me zag Misschien ben ik wel niet goed snik En wacht ik op die ene…

Als alles tegen lijkt te zitten Als je denkt hoe komt dit nog goed Als je klimt en omlaag zakt Opstaat en weer tegen de grond gaat Als het lijkt of je beter op kunt geven Als de moed ver onder je schoenen zakt Dan is het moment aangebroken Om door te zetten Want alleen de doorzetter weet het tij te keren Gaat door tot alles weer mee zit…

Ik kom omhoog uit het levende water en klim op de kant De zon der gerechtigheid warmt met zijn stralen mijn nieuwe hart En hij die mij trekt schenkt 't zuiverste bloed op de offerschaal De heavenly hound brengt mij dichterbij ons bruidsmaal staat klaar…

groen kleuren de blaadjes van bomen aan de kant van de sloot die vol kikkers kwaakt vol water stroomt blauw glanst de lucht en vogels snavelen hun taal naar de mens vol vreugde de natuur is zo prachtig zo oogverblindend schitterend mooi vandaag…

drijvende luchtbel libel zweeft horizontaal zuiver waterpas…

ken je grenzen leer van fouten speel niet met het onbekende draag geen leugens spot niet met ziekten leef je niet uit op een negatieve manier ga de zon achterna en vergeef jezelf dan kom je verder dan je denkt…

Op een dag zal ik een hut gaan bouwen met één hand. In de ander houd ik de bomen vast en het zeilen van de grote zon. Alles bloeit in het begrijpen; zeepbellen, de zomer, wind blauw, wit en roze bloemen die lachen vanuit het heden naar morgen. Om het stilzwijgende van liefhebben en het bewegen in licht en op een dag…

wij speelden heel spontaan in kleine vrije kring een vriendelijk gevaarlijk spel van vrolijkheid met lege glazen en kusjes op de mond maar later hebben jij en ik de kring de kring gelaten ieder ander speels gemeen buiten ons samenspel gezet speelden wij alleen zachtjes stelend van elkaar in lachend glasbezit…

wat is een stad vraag ik me hier af een aantal pleinen verbonden door oude wegen en droge paden mensen, rivieren, kaden gebouwen, fonteinen wat maakt een stad zoals deze en zijn neven tot wat het raakt om te wonen en opnieuw te blijven leven vraag deze stad om een antwoord dat telt en hij geeft als onontkoombaar feit zijn verhouding…

’t Is mistig in mijn blikveld Wolken in mijn hoofd, stoffige bovendien Sluiers dwalen langs, kun jij ze ook al zien? Ze dwalen net als ik. ‘k zie ’t niet zo scherp ‘k zie ’t mistig ook ’t is stoffig op de weg de sluiers langs mijn hoofd benemen mij ’t zicht O nee, gedronken heb ik niet en ook niet aan de dope het is gewoon…

Kon je maar ín stilte begrijpen hoe gekwetst, gepijnigd en gestenigd ik zou zijn als een druppel in jouw waterval klamp ik mij aan jou vast en stort ik naar beneden…

Zo mooi.. Je bent zo mooi dat ik blindelings de contouren van je gezicht kan schilderen…

Het blondje denkt: 'Ik lijk niet goed bij zinnen, wanneer ik lees of als ik tellen moet. Ik heb behoefte aan gedachtegoed.' Ze loopt daarom een stoffenwinkel binnen. Dat lukt 'r wonderwel: de zaak is open. Ze vraagt een winkeljuffrouw: 'Excuseer, het is speciale stof, die ik begeer; kan ik een lapje hersenweefsel kopen? De vraag komt voor…

Nauwelijks is de reiger neergestreken op haar nest waar haar slechts de nachtrust rest als bij het breken van het licht zodra het land de zon ziet reven er een ritmisch luid gekwaak in de plas wordt aangeheven Overdag een kale plas doet de nacht bewegen en wordt bij het waken van de dag weer angstvallig doodgezwegen…

straks als ik wegga reis ik door tot aan de einder van het allerlaatste land verbonden door zo’n sterke band dat het zou knellen als ik bleef wacht ik bij bruisende fonteinen in het licht van zon en maan tot het kraaien van de haan mij laat voelen hoe ik terug verlang naar jou. -------------------------- uit: 'Gaandeweg…

ik strijk violen vooral de eerste heeft mijn klank blaas trompetten als het rietje aan mijn lippen hangt sla de pauken in finale en weer ga ik je halen voor een eindeloos applaus jij dirigeert al mijn muziek heb je ook hartstochtelijk lief…

Een ansichtkaart met sneeuwlandschap ingekaderd en omlijst door zuiver goud Dat dacht ik toen als kind een kind denkt als een kind kijkt als een kind Een poesie-album vol met lang-vergeten namen Maar daar staat uw gedicht, uw handschrift.. mooi en zo vertrouwd "Het leven is niet altijd makk'lijk Het brengt veel liefs maar ook veel leed…

Kon ik m'n leven nog eens over doen, dan zou ik nooit meer iets verkeerd beslissen en op het veld geen grote kansen missen, dan werd ik op m'n sloffen kampioen! Dus Frank, als ik er over mag beginnen: schiet nou die bal van Rensenbrink eens binnen!…

het diepe blauw daalt versteend en wordt zwart als de nacht lacht in een spierwitte melkweg waar miljarden fakkels helder schitteren omlijnd met figuren van vroegere tijden kleurrijk verschuilen objecten zich als onvoltooide schilderwerken ze wiegen in blauwe sluiers naast verstoten materie van wat ooit was de tijdgolf van het verleden…

Ik mis het wel hoor en dan denk ik weer aan die dagen dat ik je kon mailen of gewoon bellen om je even te vragen wat ik moet doen als het even niet gaat, zoals nu. Ja, ik mis het wel hoor! Peterdw.…

zilver kleeft fijn rag aan mijn vingers, de rond gesponnen kleine zwarte vliegjes trillen mee op de adem van lentewinden arachne strekt subtiel haar poot, de fijne haardraden raken de spandraad, registreren genadeloos elke trilling van teergazen, onbezorgde vleugeltjes, tot een brutale mus zich vertoont op dit koninklijk balkon, zonder…

het blijft alsmaar afwachten of er na morgen nog een verleden is kan het onbekende wel verbeelden het ongekende verzachten met gedachten aan een almachtige kracht mijzelf overgeven maar als puntje bij paaltje komt blijft het hopen en verwachten het beste dat we dagelijks kunnen beleven (ik heb de leegte er maar niet bij opgesomd)…