189 resultaten.
aardedonker
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 165 tussen muren en glas huist
de kamer, breder door het zwart; kouder
in gevoel, nu licht verstoken blijft
alle ruiten ademen
elke deur verdraait de glans
van
kleine denkvermogens
even lijkt het, of mijn slaap verloren raakt
maar dan
kruipt warmte onder dekens
tussen lijven die de nacht bezoeken
en de zinnelijke nood
te raken waar…
vruchtgebruik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 95 het binnenwaarts gerommel
als bij een fabriek
die meer lawaai maakt
dan profijt geeft...
dichters maken ook geen winst
zij investeren slechts
in wat achterstallig geluk
het nagelaten woord bijvoorbeeld
dat je heel soms
nog ergens horen kunt
doch weerloos blijft het vers
als fruit in glazen potten
zorgvuldig in het donker gezet
in…
NOVEMBER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 285 De negende maand volgens de oude Romeinen heeft een welluidende naam al brengt de maand geen novum maar vermindering. Allerzielen bepaalde meneer Jeronimo bij zijn doden en bij zijn achternaam ‘van Elk’. Zijn naamgever had een grootmoeder die zo heette maar Jeronimo denkt bij die naam allereerst aan: hoe dat elckerlijc mensche wert ghedacht Gode rekeninghe…
stormen en uitwoeden
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 297 daken steunen,
klampen zich vast,
gaan daarna opgelucht stilliggen
naaktheid maakt bomen
minder vatbaar,
ze schudden hun hoofd
de zee brult,
legt zich na overgave
rustig neer
in de omarming van de kust…
het heeft niets met november te maken
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 247 "dat we elkaar nooit meer zullen weerzien
is geen antwoord
maar een vraag, onbegaanbaar
in dit oude licht”
*
het denken aan mijn grootmoeder
doordat haar zwijgen
een grote ernst was
op het land, in de koeienstal
tijdens de zoektocht in het kellekamertje
naar confituur
sluiers van spinrag
en rabarber, haar hand bewoog
tot aan…
DE MEEUWEN
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 369 De meeuwen zijn nu eindelijk vrij
ze zweven in het rond
gevangen vissen vliegen van bek naar bek
het krijsen houdt niet op
wat eens een geestrijk ideaal weergaf
verging in scherven vensterglas
die in de zee verdwenen
maar door de blauwe golven heen
bleef schittering bestaan
de toverkracht van het zonnelicht
brengt iedere dag
een jubelend…
Zaterdagmorgen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 164 De daken zijn wit,
Het heeft gevroren
Alles is stil en koud.
De zon tekent met haar warmte,
Zwarte strepen op het dak.
Het wordt een zonnige dag.
Mijn buurvrouwen aan de overkant
Hebben het rolgordijn nog dicht.
Er roert zich nog niets.
Het huis moet eerst opwarmen,
Voordat de "besjes"zich vertonen.
Ik ben dus wel vroeg op.
Nou ja,…
manifest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 257 zoals warme tranen koele meren doen ontspringen
wil ik hier mijn voetstap achterlaten
in enkele woorden en zinnen onthouden worden
bewijzen dat hoe nietig ook
ik was
zoals in kleur en klank het schrijnend leven
hoog zwevend boven het grauw
ongezien maar krachtig als de bron
die de bergwand kan doorboren
ik ben
en de woorden luider laten…
Als het orgel hemel speelt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 210 het marmer
is versleten door
zondaars en gebeden
pilaren
aangeslagen met
roet van duizend kaarsen
vroomheid
vibreert in tal
van devote blikken
aflaten
tellen als de mens
meer heeft te schikken
maar als
het orgel hemel speelt
de mens het aardse vergeet
dan leven
de heilige beelden
is god weer terug in het heden…
Stilte.
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 956 Als je op een zonnige dag
een boswandeling maakt
en door de rust
van de natuur wordt geraakt.
Op een stille herfstdag
als de zon schijnt
door de gekleurde bomen
die je tot rust doen komen.
Dat is een prachtig gebeuren
al die mooie herfstkleuren!
Het is een sfeervol jaargetij
en geeft een stille rust in mij.…
Oerdrang
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 335 Er slaan golven op de kust
en niemand neemt ze waar.
In een duinpan zag ik haar,
bloot als een vis, verdiept in een boek,
ik keek op haar neer als een keizer,
ik kon doorlopen, maar dat deed ik niet.
Jij zag opeens dat er een standbeeld
was die als een schaduw over je heenboog,
je wenkte me, wat was ik graag gekomen,
maar ik sloeg door…
Misselijk
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 1.290 Ik was de wereldleider, acht jaar lang.
Ik voelde me benauwd van alle zijden.
Ik loog, misleidde en ik trok ten strijde.
Ik martelde en maakte mensen bang.
Ik deed het voor m’n land, voor pais en vree
En bad tot slot: God bless the USA!…
De Herfst blaast op de horen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.547 De Herfst blaast op de horen
en ’t wierookt in het hout ;
de vruchten gloren.
De stilten weven gobelijnen
van gouddraad over ’t woud,
met reeën, die verbaasd verschijnen
uit varens en frambozenhout,
en sierlijk weer verdwijnen …
De schoonheid droomt van boom tot boom,
doch alle schoonheid zal verdwijnen,
want alle schoonheid is slechts…
Een hond met ijzeren ogen
gedicht
2.0 met 32 stemmen 9.408 Een hond met ijzeren ogen had mijn hand
in zijn mond genomen. Ik wilde
niet dat dit gebeurde maar was bang
te scheuren als ik mij verzette. Luister
hond, zei ik, laat me los en ik geef je
wat je verlangt. Maar wat hij wilde was alleen
dat ik niet verder ging en met mijn andere hand
hem streelde. Zo. Dagen en nachten in
zijn ogen zag…
Te koud
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 525 Niet aangeraakt ben ik nog steeds
verlost en volg ik de dankbare
gestalten.
Op zoek naar verhulde gezichten die schaduwen
willen zijn.
Van een droom die de kou kan verdragen
als de stilte na een hoopvolle dood.
En de warmte wil bedekken
met de vragende echo's die alles teder aanraken
maar nooit hun stem zullen
vinden zolang ik met hun…
Vrij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 337 zijn loodgrijze ogen
verhalen niet van rauw geslagen nagels
in ontheemde handen
kinderkopjes, verdwenen onder ‘t zand
het uitgeholde huis krimpt
ineen zakken de muren
scherend langs de lijn tussen doods en dood
kunnen eb en vloed noch eerste kwartier
zijn verlangen keren
een laatste stap nog en hij is
vrij…
Beerven.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 665 Eenmaal zoveel vuren branden
tweemaal zo lang
nog langer nog
nog heter nog
en als het vuur besterft
nog stiller nog
dan voorheen
hou ik van jou.…
Hondseenzaam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 251 Jeronimo van Elk, neef van Abel Staring, wil al sinds 1998 dichter worden, maar hij voelt zich allereerst ouder worden en verweesd nu de generatie boven hem uitsterft. Zelfs Mulisch is niet meer in het land der levenden. Jeronimo las veel van hem maar, hij durft het haast niet te zeggen, alleen het Eichmannboek boeide hem echt.
Meneer Jeronimo…
Spreek
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 219 Spreek je woorden of schrijf ze neer
morgen zijn ze oud en verkleurd
stuur ze dan maar mee met de wind.
Waarom zou je de zinnen nog bewaren
als ze niet worden gelezen en begrepen
woorden geen gehoor meer zullen vinden.
Laten we nu maar luisteren en lezen
niets meer wissen dan zal de nieuwe
morgen zijn begrip en kleur niet verliezen.…
Vergeten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 749 Ik dans met mijn ogen
over de aarde en je steen
in het leven was je mooi
nu lig je hier gewoon gemeen.
Gevlucht van alles
dat maar ontvlucht kon worden
van stress van werk
tot het wassen van de borden.
Bloemen sieren nu jouw zijn
wat jij anders zelf wel deed
ik ben er om je te 'zien'
want denk maar niet...
... dat ik je ooit…
Tijdserosie ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 225 Tijdschokken van voorbijgaande aard,
stuwen beken bloed door de beddingen,
slagaders in hun strijd, we plaatsen
merktekens die zullen eroderen door de
jaren om die om te zetten in woestijnen
van zand, gerangschikt in de archieven
van het hart, mijlpalen hebben woorden
nodig, hoe vaak zeer ontluisterend om de
ontstane leegte in te vullen…
kaalslag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 169 de franje mag dan zijn verdwenen
zo weinig lijken dat wat blijft
maar zie je wel
dat nu het licht kan spelen?
vandaag ineens anders gekeken
het knotten zo gelaten
gemis voor hoe het meestal lijkt…
VERRUIMING
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 229 Jonge konijntjes
verlaten voor 't eerst hun geboortehol
zien verbaasd die nieuwe verblijven:
wentelkamers onder lage takken
hier heerlijk ruim
verderop gedrongen
overal open _ elkaar verbindend
luchtig ruisend nodend
tot vrolijk voortspringen
zoeken naar 't oneindige
een gedaanteloze wijdte
verjaagt de vertrouwde wereld
maakt rappe poten…
Visum
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 173 Geert kan je nóg zo duidelijk souffleren
Maar ja als jij je eigen zin dus doet
Dan moet je naar de Kamer en met spoed
Daar komt de avondploeg je straks fileren
Zou jij nou niet eens zelf een dezer dagen
Naar hier of daar zo'n visum aan gaan vragen?
----
Gerd Leers is teruggeroepen voor een spoeddebat in de 2e Kamer…
Het herfstbos
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.260 Het herfstbos,rijk en vol leven tot de rand
laat zich nog even in de zintuigen zaaien.
Onder de bomen voelt het vochtig,
paddenstoelen pulveren
en spuiten sporen in de lucht,
duizenden levensmoede bladeren
krullen en dwarrelen neer
in cadans met het gekrakra van de kraaien.
In een vijver diep in het bos
komt wat rotte eierengeur los,
onverteerbaar…
eerlijkheid
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 893 Eerlijkheid,
Ik tegen jou
En jij tegen mij,
Vertrouwen in elkaar...
Raak dat niet kwijt,
Ik en jij zijn, samen wij!
Samen, en niet meer alleen,
Gaan wij door het leven
Samen, komen wij overal doorheen
Liefde, het is vooral geven...…
Volle zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 165 Wind in de zeilen; een pas gemaakte kapitein,
Een schip met een bestuurlijk vraagteken.
Een zonderling aan boord,
Laaiend schuimende golfen typeren zijn gestalte en geest.
Het kompas geeft oostelijke richting aan,
De koers is gezet, wij allen varen mee.…
SECULARISATIE
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 473 Kerken werden omgebouwd tot restaurant
Katholieken lieten zich ontdopen
De Kerk kan haar lot niet meer ontlopen
Nu schuift men ook de Roomse feesten aan kant
Pasen zal nooit meer zijn wat het is geweest
Je kan maar beter wennen aan ’t Suikerfeest
In België moet Pasen, Hemelvaartdag en Allerheiligen verdwijnen als wettelijk betaalde feestdag…
JOUW GEHEIMEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 847 Met een ruk keer ik mij razendsnel om
daardoor zie ik nog een glimp van jouw geheimen
ik wens ze nog steeds te doorgronden
nooit zal ik echter precies weten
het beleven van een vrouw
maar één ding weet ik heel zeker
het was een innig samenzijn…
ALS IK VANNACHT STERF
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.416 Als ik komende nacht sterven moet
zie je dan nog eventjes naar mij om
Let maar niet op die dovende gloed
zie nochtans de verworven rijkdom
Als alle lichtjes doven in mijn hart
schrei dan niet om wat nog resteert
Weet: De wereld lijkt slechts zwart
voor wie ’t eeuwig op aard begeert
Als ik ‘t oog tenslotte sluiten moet
zie ik dat liefde…