Alle inzendingen, jaar 2011, week 5

O vader, die ik nimmer heb gekend, Die in de schoot verzonken zijt der aarde, Voordat ik werd geboren, toen de lent’ Wederom ontbloeide in Hollands weide en gaarde. De zorgen, die mijn moeder sindsdien gaarde, Zij raakte daar wel nimmer aan gewend, Terwijl voorts ik haar leed en kommer baarde, Hetgeen ik pas veel later heb erkend. Zal ik…

Een massa-demonstratie door het volk Blijft onverminderd toppunt van protest Een sterk anti-Mubarak manifest Geen zorg voor ondertiteling of tolk Ze komen overtuigd in het geweer En halen zó een piramide neer…

Het was prachtig Alleen kort en krachtig Toen het gebeurde Werd het haar te machtig. Het was wat ze had verwacht van haar eerste huwelijksnacht.…

jij keek niet meer mijn kant op ook al fluisterde ik jouw naam onzichtbaarheid werd voelbaar zo ging mijn frustratie op in geroezemoes van alle dag doch was de teleurstelling niet minder…

Iedereen kent het gevoel en iedereen weet wat ik bedoel. Dat gevoel ben ik er klaar voor wel of niet, dat idee bezorgt mij soms wel eens verdriet. Al die gedachtes wij met zijn twee en dan komt weer in je op Ja of Nee. Zijn we er nou klaar voor dat is de grote vraag, je bent vrienden en hebt ook wel eens kriebels in je maag. Soms zitten…

Ik las: 'Ruud Gullit koopt een Zimbabwaan' En dacht; 'kun je die daar dan zo bestellen Is dat soms 'n kadootje voor Estelle Omdat ze mee naar Grozny is gegaan?' Ik vind dat nog niet eens zo vergezocht Hij heeft zijn ziel er immers duur verkocht. ---- ..BELEK - Ruud Gullit heeft zijn eerste aankoop gedaan bij Terek…

Voorbij de opstand van de sneeuw Ze heulde met de wind Die haar weldra vallen liet Onbeweeglijk Liggen kristallen op de aarde neer Wie nu nog doorloopt Maakt geen stap meer ongedaan…

'k Verlang naar de tijd dat de rozen weer gaan bloeien! En dat in de natuur alles weer gaat groeien... De bomen weer gaan ontluiken met hun groene pruiken. Het duurt nog even, maar dan gaan we het weer beleven! Nog een poosje geduld, dan wordt die wens weer vervuld!…

Ik heb mijn leven gebeterd Gegoten in een vorm Die ik zelf niet heb bedacht Maar het is nu eenmaal zo Dat ik eindelijk voldoe Aan wat er wordt verwacht Een vorm van altijd werken Keurig scheren Nette kleding op zijn tijd Weg zijn nu de stoppels De kleren vol met vlekken Het grove, onbeschaafde Dat ben ik echt kwijt Maar ben ik wel gelukkig…

Een heldere kijk op de wereld doe je niet van dichtbij, maar van ver. Een heldere kijk op de wereld doe je vanuit het perspectief van een ster. Neem een paar stappen terug en bekijk het hele plaatje. Neem een paar stappen terug en zoek het gaatje. Het gaatje waar een puzzelstukje ontbreekt. Het puzzelstukje dat het antwoord geeft. Het antwoord…

Loop niet voor me uit ik kan misschien niet volgen... loop niet achter mij want ik ben vrijwel zeker dat ik je niet kan leiden…

Mijn humeur is als het weer, druilerig en teneergeslagen, zodat ik me niet hoef af te vragen, hoe ik er aan toe zal zijn, bij een klein beetje zonneschijn…

Duisternis, ik weet het er is zoveel over getwijfeld ik kon de ingang niet vinden was in de worsteling te wrang voor eenzijdig niet beminnen en ik hield het beetje licht ook vast in mijn grijpgrage vrouwenvuisten vol onbegrip, maar met vertrouwen dat onze vergissing niet blijvend was of weg zou kwijnen in de tussentijd ik hield immer jouw…

Ik versta je niet, maar vergeet te luisteren, als ik aan de buis gekluisterd zit, toch is het geen misverstand, alleen, is mijn aandacht niet bij jou, maar bij dat, wat er in mijn hoofd zoemt. Ik versta je niet, omdat mijn hoofd vol zit met nare gedachten, die ik moet verwerken, dus lijkt het alsof ik tv kijk, lijkt het alsof…

Vandaag is het zwerk strak grijs vierkant zucht de lucht eronder is het erg dat ik stook met pook met gein venijn iets anders dan de dag te dolken, laat mij maar links en rechts, voor en achter contourig de liefde beschrijven straffe wind in onmisbare humor strak blauw uitspansel bewolken het Chinees wit krijt kan wissen zeer hoekig met mijn…

Ik kan de liefde doden, het bloed afvegen, getuige spelen Ik kan je zien op de plaats delict niet verschrikt, in je schik Ik zal je helper zijn, handlanger, leven korter.…

Wanneer ik ’s nachts naast je rust en jij ver in ‘t dromenland verkeert Ben ik mij van mijn weelde bewust dat tussen ons slechts liefde regeert Wanneer jij zo zachtjes adem haalt dat ‘t bijna lijkt of je gestorven bent Dan voelt ‘t of mijn hart verdwaalt en dan huil ik innerlijk een moment Wanneer jij je dan opeens omkeert, kort je hand…

Eenzaam, altijd denkend maar wel alleen, En dat met zoveel mensen om me heen. De eeuwige glimlach, gemaakt, niet echt, Diep gewortelde pijn, tranen waar ik tegen vecht. De glimlach die eens zo spontaan was, verdween, Eenzaam, altijd denkend, maar zo alleen.…

hoe uit zuchten puffen steunen geklieder leugens zo’n mooi wezen kan ontstaan…

niemand kan harmonisch verder componeren zolang er valse noten klinken die het geheel blijven verstoren!…

gezichtsbedrog sommigen werken zich een leven lang uit de naad om anderen op elk moment te bevrijden van onrecht en kwaad, om ooit herinnerd te worden als: een mens van goede wil! anderen die het hier nog amper zien zitten zwalpend in een zee van ellende en haast verdrinkend in een oceaan van pijn blazen zich op. gelukkig ver…

het koor kent vele stemmen heeft zelfs een gezicht een repertoire bijeen gegaard door oefenen en ervaren begonnen in duet zingt nu een vast sextet het lied van alledag versterkt met passanten de een wat schuchter de ander soleert al ras pas als stemmen doven neemt het koor de melodieën over van hun beëindigd levenslied…

Ik zou jullie allemaal zo graag willen verlossen van jullie eenzaamheid en het intense verlangen naar veiligheid en liefdevolle handelingen, maar ik ben maar een mens en niet de God die wij denken te peilen. Ik drink jullie stille tranen als te sterke drank, kots het uit als lichaamsvreemde materie. Het is ook niet jullie favoriete thema…

In winteravondkou, in het groot open van het blauwvloeiende belopen roestrandig staal, spichtig, onzichtig nu de nieuwe maan als een fijn edel veertje, als een losse haal en dun getogen. Rondom vochtig staan de zwarte sparren, lorken gril verwezen, verzameld onderhout, somber en nors, maar onder de donkerte der schors is helder al het…

Het is een bloem om er met een vaantje om rond te gaan en zacht te zingen. Het is een bloem om niet meer burger te zijn, maar een broer van een kinderhemdje in zonneschijn. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten' 1976.…

Ze blijven in Egypte demonstreren. Omdat de president er niets van bakt, wil iedereen dat hij z'n biezen pakt en mèt hem al die militaire heren. Het zal niet lang meer duren, dit gedoe, want nu is ook Barack Mubarak moe.…

Hier en nu Daar waar het begint Stilte Eigenhandig het wolkenveld weten te verdrijven en de zon verwelkomen Daar zit je dan, in je tuinstoel Tevreden Onwetendheid is een zegen en je laat die kennis je macht geven Je wacht even Elke gedachte lacht je tegemoet en is het leven omschreven in de prachtigste zin ...Stilte.. Niets is eeuwiger Niets…

wanneer komt het verlossende woord als balsem voor de ziel verdrongen en opgesloten evenals zijn armen opgekruld zichzelf wiegend op donkere tonen die stemmen sussen en troosten in 't hoofd waar zo even nog oorlog heerste ingesloten door vier muren ondoordringbaar voor buitenlicht streelt de ochtend je teder daar de nacht onvriendelijk…

( pa ) ik leg mijn handen op uw tere stilte neer bouw van woorden een fundament probeer als een pilaar de breekbaarheid te stutten blijvend een band te smeden tussen het verleden, het heden maar och, hoe speelt uw ongerief weet onzekerheid grip te krijgen op onze kostbare tijd…

Mijn gedachten heb ik op nul gezet Maar toch voel ik nutteloze vragen dringen Ik voel met nutteloos, toon geen verzet Blijf voor de buitenwereld dansen en zingen Maar wat zie je als je binnen mij kijkt Iemand met veel gevoel die niet weet wat ze wil Waarbij alles niet vanzelf lijkt Vragend en vechtend blijft ze stil Een vraag knagend diep…