171 resultaten.
Koning winter
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 213 Moeizaam rijd ik auto
de zon zit zeer laag
vreemd denk ik
wat men zo vereert
verwenst men
dan ook weer
zelfs een zonnebril
baat hier niet
de zon ketst heel
heel koppig
ik rijd door een plantage
peren links
appelen rechts
kaal en leeg
je kijkt er
zo doorheen
het is wintertijd
het is wandelweer
ik zet mijn hoed op
deze keer…
Neerslag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 90 Traanvocht kust het gras
zoekend naar daar waar het
geabsorbeerd zal worden
omarmt door Moederaarde
die het al koesterde nog
voordat het ontstond
rollend langs houten harten
gebroken beloften blijkt
de rit van korte duur
daar de zon zich van
haar sterkste kant laat zien
en het aanroept…
Zee
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 140 Aan de horizon
intens paarlemoeren zee
adembenemend…
Tot het mes zal snijden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 221 mensen wuiven
warmte en zon
maar schaduw blijft hangen
gevangen in
ondoordringbare spinsels
van angst en stress
tot het mes
zal snijden
kwaad en goed gaat scheiden
er wordt gebeden
op het scherp van de snede
als salomon zijn oordeel velt
in herstel zal het leven
weer toekomst
zonder schaduw kunnen geven…
De bedelaar onder de boom
poëzie
2.0 met 2 stemmen 883 Zie de oude leugnaar, die bretels verkoopt,
om niet te zeggen dat hij bedelt, staren.
Hij zit daar om zich weer bijeen te garen
en niet omdat hij op 't nirwana hoopt.
Als ooit op aarde een mens zichzelf ontloopt,
dan hij misschien, maar 't duurt al zestig jaren,
en zie met hoeveel zorg hij 't raaflend garen,
dat hij „jas" noemt, op zijn…
Uitentreuren
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 293 Ik zit met rode konen bij de haard,
Om consciëntieus het Groot Dictee te schrijven.
Die Freriks kan mij niet tot wanhoop drijven,
Ik schrik niet meer van een przewalskipaard.
Wanneer mijn score deerniswekkend is,
Dan wijt ik dat volledig aan Van Dis.…
Over celibatair
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 262 Celibatair
Klinkt erg autoritair.
Het betekent evenwel
gewoon vrijgezel,
Dus niks spectaculair.
Leef gepassioneerd,
Dan gaat er weinig verkeerd.…
Zo voor elkaar!?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 224 Een droom die spreekt, een mooi
verhaal waar je naar luistert.
Een gezicht vol begrip en een gelaat
vol mededogen.
Maar de werkelijkheid is anders...
Want daar word je met een lach
alles voor gelogen.
Je wordt geleerd hoe te manipuleren
en je tegen kwetsbaarheid af te keren.
Je wordt geleerd hoe slim en doortrapt
te zijn om zo alles voor…
Ontwijking
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 Je durfde het niet aan
om naar me te kijken
probeerde te ontwijken
Terwijl ik naar je keek
keken jouw ogen
ergens langs me heen
Ben ik de moeite niet waard
om ronduit te bekijken
ergert je iets aan me
trek ik niet aan?
Of ben je misschien bang
dat ik echt terug zal kijken
wat stoort je dan toch
in mijn gespiegeld beeld
wat stoort…
In de huid van…
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 90 Verlaten mens, treedt
uit de schaduw van je nacht,
wat zit je nog te mijmeren
over nieuwe vragen,
er is brood, er zijn
spelen hier,loop niet
dood in een levensspoor,
de dogma’s achterna
verlangens versleten
in een schrander dier.
Het is om het even hoe je
mag heten, ik zal je
blijvend strelen, om
de onafgemaakte dromen
met je…
STADSARCHIEF
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 122 Helder, vriendelijk licht schijnt in de zaal,
waar de wanden met trotse afbeeldingen
van Breda's werken en belevingen
spreken vol stille, maar levendige taal.
Boekenkasten bergen menig verhaal
over welvaren en beproevingen.
Grijze laden houden beschermelingen,
ogen streng als de waakzame generaal.
Op oud, sierlijk beschreven of jong papier…
Plein
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 541 Op het plein zijn vier mannenbillen
Uit een lawaaiige nacht
In het onstuimige licht van
De dageraad gevallen
Scheepstoeters vanaf de Maas
Schetteren in dolgedraaide oorschelpen
Hun twee blote torso's detoneren
Bij het zondagochtend klokkengelui
Bierblikkend turen de nachtbrakers
Een nieuwe dag tegemoet
krakkemikkige knikkebollers
Op…
Joran van der Sloot
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 60 Om de rechter om te kopen heeft Joran van der Sloot zijn advocaat geld gegeven, waarna deze er met het geld vandoor zou zijn gegaan.
Hier is geen plaats voor enig mededogen,
Waar Joran over alles loog of zweeg,
Krijgt hij een koekje nu van eigen deeg,
En is hij als bedrieger zelf bedrogen.
Hij zou toch moeten weten van zijn streken,
Dat smeergeld…
Markt zonnepanelen stuikt ineen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 285 Paneelmakers klagen steen en been
nu hun hoogconjuctuur zo plots verdween.
Na de laatste schroef
gedenken ze droef
de dag waarop hun zon niet meer scheen.…
op stal
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.631 er hangt nogal
wat kerst in de lucht
ik merk het aan
de kaarsjes in december
die verlichting bieden
en (ons) de weg wijzen
naar de stal alwaar
het warm is van het leven…
Verspelen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 121 schaarste kleurt de leegte
dromen hangen in de wind
nu de teugels vieren
verliest je geleidelijk alle grip
nodeloos happend
naar ontnomen lucht
verbreken ogen een pijnlijke stilte
smaakt de regen bitter
lang zijn de gangen
waarin gedachtes dwalen
steken verdichte beelden zichtbaar af
bij de schijnwerkelijkheid…
ik was een kind
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 193 het is stil
alsof bij iedere sneeuwvlok
een nieuwe schaduw valt
jij zit schuin tegenover mij
het brengt een soort triestheid
in de kamer
we bewegen steeds dieper in de winter
nauwelijks meer dan een ongecirkeld woord
dat in de waanzin van de wind
onbekende richtingen op vingers telt
onophoudelijk, voorbij als suikerspinnenwolken
waarin…
Zeegezicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 177 Je gezicht
In het late licht
Met de zee verweven
Door de tijd getekend
In het eeuwige leven…
Bang ben ik alleen voor gisteren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 143 Bang ben ik alleen
Voor gisteren -
Niet voor vandaag -
Want ik ben in mijn
Verleden blijven steken
Omdat het hart van mijn
Ziel ophield met kloppen
Voor mijn leven goed
En wel begonnen was
En ik daardoor aan vandaag
In 't geheel niet toegekomen was…
Gebed
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 141 Gesmoord, verstikt
Door het diepste duister
Verwurgd welhaast door
Angst en zorgen
Is daar toch het
Hemels stralend licht
Van de nieuwe morgen
En hef ik mijn handen
Naar Uw aangezicht
En vraag U om mij te dragen
In de genade van Uw licht…
Een van die dingen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 256 Een trap
is ook zo
een van die dingen
hij kraakt
jij kraakt
je botten doen een beetje pijn
het is
geen trap
van steen en wolken
het is
een trap
van wengehout
heel hard
heel glad
je moet voorzichtig zijn…
In de stilte
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 199 Ik schreed voort in mijn veiligheid, in de stilte.
Ik schrijd alsmaar voort en verder, als een pril,
jonge schaapherderin... .
Ik teken op, bedenk en sta in verbinding met
een hoger bewustzijn, dan de mijne.
Mocht ik slechts dáár gaan staan, wat ik beoogde:
bogen zullen staan en vallen over mij, voor mij.
Er zal een punt komen, waarin stroomversnelling…
Met eenzijdig wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 148 winter heeft vleugels gekregen
sneeuw jacht driftend
langs herens wegen
tekent bomen en struiken
met eenzijdig wit
spookachtig zonder gezicht
nog stuiven duinen
naar onbegaanbaar
raken dorpen geïsoleerd
snel zal de mens
de sneeuw weer gaan ruimen
in overleving zijn kleinheid geleerd…
Ergens langs een rivier.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 314 Een landschap met kerktoren en boerderij.
Een beeld pittoresk van aard en alles
is daar bedaard.
Daar waar vrede heerst en rust.
De zon op de weiden door sloten omrand.
Veel groen en af en toe rode en rieten daken.
Een gehucht ergens langs een rivier waar je
in de winter het vriezen hoort kraken.
In de verbeelding spreekt Anton Pieck en…
zo onvolmaakt als ik ben
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 443 de schepper schiep op
toen hij mij maakte
ik heb pijn in mijn kop
als hij een fabrikant was geweest
stuurde ik mezelf subiet terug
vanwege garantievoorwaarden
de kanker in mijn lijf
verlaten door mijn wijf
kinderen die ook niet wisten
hoe ik mij als ouder moest gedragen
leg dat maar eens uit
en ik ga verder
zo onvolmaakt als ik ben…
Stelsel van vergelijkingen
gedicht
2.0 met 1 stemmen 4.034 ooit kon mijn vader toch nog alles
aan, vond hij ook zonder ons de weg
terug, moesten onze kinderen gewoon
bij de schoolpoort worden opgehaald
en dan was iedereen weer veilig
thuis: de wereld had nog snijpunten
maar intussen lijkt het aantal dimensies
toegenomen, is de controle ons ontglipt
strijken kinderen willekeurig neer
in Helsinki…
Van Verpest tot Geflest
snelsonnet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 264 Het was een ankerpunt. En zeer gedegen
Van buitenwestelijke deelgewesten
Gaf men in portretteringen ten beste
Wat daar zoal de mensen mocht bewegen
Als u soms dacht: "Kom daar nou nog eens om, zeg":
Het komt weer terug straks! Langs 'n kromme omweg...…
Camoës
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.619 Hij sleet zijn jeugd in 't afgelegen slot
En diende een hof, geestloos wuft en verwaten.
Hij vlood, wild hunkerend naar een groter lot
Alleen naar de pas opgerichte Staten.
Om zijn stilzwijgen en onzeker schot
Geminacht door kooplieden en soldaten,
Aan boord, in 't fort ten prooi aan 't plomp complot
Dat hij niet delgen kon, slechts macht…
verwijt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 563 Nu hoor ik die tune bij het huwelijk van Maxima,
die moeten we er ook in hebben en
daarna van Lionel Ritchie : we played the games
that people play, so many dreams that flew away.
Gecombineerd met die Afghaanse lijn.
Maar ja, wat praat ik, jij vergat gewoon
dat we het er vandaag over zouden hebben.
Ik had afgelopen weekend er nogal…
Jobrotation
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 245 Jobrotation
Is een belangrijk station.
U kunt dan eens fijn
Voor een tijd een ander zijn,
Een ander, tijdelijk aanschijn.
Misschien bent u dan over een tijd
Mogelijk, tijdelijk, de Majesteit.…