Alle inzendingen, jaar 2015, week 13

In zwarte geslotenheid van eenzaamheid in een verlaten schuur schrijf je terug naar vroegere jaren een woord, een letter een brief, een kaft, een boek een foto, een herinnering een glimlach op dit late uur.…

Wat voor een lekker dier is eigenlijk een vampier? Hij/zij doet zich tegoed aan andermans bloed en dat scheelt hem geen zier. Het dier raakt enkel verstoord, als je niet bij de juiste bloedgroep hoort.…

Hallo, mevrouw... mag ik wat vragen, waar loopt deze weg naartoe? Niet dat het echt zoveel uitmaakt, maar mijn fiets wordt stilaan moe. En zie, na een kwartiertje kende ik elke steeg en straat. Het was echt een leuke babbel, met ook heel wat goede raad. Dus het werkt wel wat wij leerden, iets te vragen zoals 't moet. Je komt simpel heel het…

Bij avondduister schijnen felle stralen, vloeien samen tot een mild, helder licht op muren met streng, waakzaam aangezicht, sterke wachters om kwetsbare zalen. Gouden glanzen willen even dralen aan de zuilenpoort, wenkend, ofschoon dicht, bezinnen zich dan, brengen een gedicht, geruisloos sprekend in alle talen: "Wandelaars, zoek het vertier…

het gekwelde leven onder een duister oppervlak de vliegende paradox tegen wil en dank het stormend stenen hoofd als wankel monument luid kloppende harten gestolde angst in open monden de afgescheurde takken van steile rotswanden alles viel uiteen…

Gaia is onrustig De wind raast over 't land 120 km per uur Blad verwordt tot zand Elementen laten zich horen Regen hagelt neer Wortels uit aarde getrokken Weergoden gaan tekeer 'De Goede Week' voor Pasen 'Witte Donderdag' 't laatste maal 'Goede Vrijdag' lijdensweg We kennen het verhaal Storm voor de stilte Lijden voor verrijzenis…

Wie een maaltijd vooruit denkt die houdt trek in het leven!…

Een uitzondering vormt nog geen zonderling!…

als ik in eigen woorden een schilderij moet maken dan kies ik het zelfportret van het palet van mijn gemoed gebruik ik uitsluitend de tedere tinten omdat ik toch (O...ijdelheid) een beetje voordelig uit de verf wil komen…

Van wie het gevoel Van zelf en eigen Al gestorven was Toen hij nog maar Een kleine jongen was, Die vanaf dat moment opgroeide In een andere waarheid - Hem werd doorgaans verteld Dat hij zich vergiste in de Werkelijkheid, omdat hij Er voornamelijk buiten stond - Vluchtte in dromen En gedichten, in verzen die Zijn verloren gegane…

~Tomaten, pruimen, peren, mooie kersèè Ik denk dat lied nog af en toe te horen; na kersen volgde met een uithaal . . . ~Versèèèèè~ en dan begon het deuntje weer van voren. De groenteboer, hij hield van variatie, zong van zijn waar aan ‘t jaargetij getrouw. Des zomers over peultjes en spinazie en zuurkoolverzen hield hij voor de kou. Aan…

De kracht van woorden, iets wat zwaar wordt onderschat Onze woorden kunnen mensen maken en onze woorden kunnen mensen breken Onze mond is het sterkste wapen dat we hebben in het leven Onze woorden kunnen zo krachtig zijn dat we mensen kunnen laten huilen, Mensen pijn kunnen doen, mensen kunnen laten kruipen, Mensen afkraken, mensen in de grond…

Als de zon achter de horizon verdwijnt En de vogels eerbiedig zwijgen, Schaduwen oplossen in het niet, En alles een andere vorm gaat krijgen, Dan zou ik willen dat ik bij jou was! Als de wind de bomen ruisen doet, Het vee een plek zoekt om te schuilen, De merel en de lijster hun lied staken Als teken dat de hemel straks gaat huilen, Dan zou…

je kunt je zult je moet je hebt je gaat je wilt je bent je denkt terwijl de storm en de regen zonder reserve over je huis trekken en je daar staat op je balkon zwarte wolken jagen voorbij je kijkt terwijl je de maan kust haar licht tussen gedachte en gevoel bijna…

Vrijheid, wie heeft niet aan u gedroomd? Als de zonne de aarde kussen koomt, Stijgt de vogel zingend in de lucht: Vrijheid! kweelt hij, vrijheid, wees gegroet! Doch de mens ontwaakt, hij blikt... en zucht. Heet als zonnegloed, Bruist door zijn gemoed, Vrijheid, uw geliefde vlammenvloed! Doch de mens ontwaakt, hij blikt... en zucht. Ziet…

komt er een dag waarop geen spijt meer klinkt geen treurigheid in onze stem in de woorden die we zeggen zoals: vroeger wij soms toch wanneer waartoe zoniet komt er een dag waarop we lachen om de dagen die nog voor ons liggen sprankelend vol stadsgeluiden dat we de dingen kunnen noemen bij hun namen en ze veranderen --------------…

ik zag je lach had nooit gedacht dat ik jou levenslang zou volgen nog tracht ik het raadsel op te lossen van je ogen in de blik die ik ving bij het ontmoeten de hand en kus stukjes hemel vol verliefde rust toch is de idylle niet compleet want huis en haard zijn nog verscholen tot leven alles weet…

Van moederschoot naar school is een proces Van stappen zetten, doorgaan en alleen staan Nu school en moederschoot steeds meer ineenslaan Speelt dat proces nu aan het huisadres Die markt wordt groter, alle schoolseizoenen De school aan huis ontgroeit de kinderschoenen…

U herinnert hem zich vast wel, De pijnlijke oorlel. Als je niet wilde horen, Kreeg je een lel om je oren, Die werkte meestal snel. Ook die andere lel die kent u wel, Dat is die echte lellebel !…

je zet je koptelefoon op in gedachten verzonken de muziek weet je te vangen in de trance van je emoties je hebt moeilijke tijden gehad en je weet het komt goed de muziek op zijn hardst je proeft een vleugje van ontspanning je weet alles veranderd per seconde, elke dag net als de ritme van de muziek…

De liefde voor je kind is de enige echte Deze liefde is puur en je zal er altijd voor vechten Andere liefdes zullen komen en gaan Maar de liefde voor je kind zal altijd blijven bestaan…

Hallo vriend. Ik weet het, mijn groet overbrugt, want komt van verre. Het is niet omdat je elders bent gaan leven. Onbereikbaar elders ben je. Niet meer hier. Maar soms, soms komt de illusie jou bij mij brengen. Dan, vriend, ben jij, tot je niet meer bent, om later toch weer te zijn, en ik, telkens weer met zin, met jou kan praten…

Nooit geweten lieve vriend Dat je nog wat na zou laten Had niet eens in de gaten Dat je wat bezat. Maar familie staat Hiernaast te schelden Zoekt in alle gaten En hoeken De notaris komt naar binnen Het stel raakt buiten zinnen Want alles is weg, opgemaakt Wat rest, is een donderbui Die zijn weerga niet kent Ik mis je mijn vriend…

Katholiek als ik ben opgevoed Is er niks van blijven hangen Schamen doe 'k me daarom niet Nee hoor, niet bij langen. Elke zondag naar de kerk Met mijn reeds verdwenen vader Gezamenlijk voorin met zijn allen Want zo kwamen we hem nader. Konden niet wachten tot het " klaar" was Was een hele lange zit Wetend dat het eten gaar was En de zondag…

Een vroege lente kunnen we op onze buik schrijven Op het terras geen enkel glas met ijsblokjes Geen blote lijven van de meisjes-van-de-bank van een argeloze studente Geen stukje bloot van de heer-op-leeftijd de dame-van-stand Mijn ochtendkrant meldt een wind die aanwakkert De tulpjes en narcissen gaan tegen de grond…

Soms wou ik wel dat ik een Zeeuwse was dan wist een ieder zonder vragen dat ik desnoods na veel geworstel toch altijd wel weer boven kom. Maar ik ben geen Zeeuw en ook geen Drenth, ben van een merk, geheel onbekend van overal vandaan en nergens heen. Maar één ding kan’k je zeggen: ik kom altijd wel weer boven drijven. Vraag mij dus nooit…

Ik kan uren over je dromen, wie had gedacht dat het ooit zover zou komen. Ik ben blij dat ik jou heb leren kennen, ik zou elke minuut van de dag naar je toe willen rennen. Jij bent zo speciaal voor mij! Als je in mijn buurt bent voel ik me blij. Je laat me stralen, fluiten en zingen. Dat zijn van die leuke kleine dingen. Dit is geen aanzoek…

De dood heeft hongerig de Palen uit de grond gevreten, Niet één die nog Is overgebleven - Stronken met dode bladeren, Aangevreten door vorst en zout, Zien zonder het te beseffen Nieuwe loten vol in het groen Opschieten uit het dode hout: Diep donkergroen Dat zich een weg baant Dwars door de dood, Er is geen geluid te horen,…

ik ben er laatst met de trein nog eens langsgereden vanaf het viaduct gezien zag ik nog net de straat zo ogenschijnlijk niets geleden maar ik weet het best 't is van dichtbij een diep doorgroefd gelaat…

vandaag heb ik twee ooievaars gezien, ze oefenden in het opmaken van hun nest. Naar beneden duvelden ze de overtollige oude mest, schoon moest het zijn en ruim bovendien. Ik heb echt vandaag twee ooievaars gezien die liepen te pikken in ‘t weiland bij de vaart. Mooi wit en zwart met een sierlijke staart, rode snavels bovendien. zag vandaag…