164 resultaten.
Interlude
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 er onttrekt zich nooit ook maar één dag
aan de strengheid van kalendercijfers
gelukkig hebben we een schrikkelhuid
van vel over been, een pas op de plaats
opnieuw werpt het voetlicht een kronkelende
schaduw over stenen vloeren zonder zon
we zien de straat die zich uitrolt tot platte
naaktheid, verlaten van regen en beschutting
het wachten…
Zee van Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 189 Zwemmen in zeeën van tijd,
in water dat eeuwig vloeit.
Waar geen te laat bestaat,
daar is het nooit te vroeg.
Oceanen zonder nieuw begin,
kennen ook geen eindigheid.
Waar water lijkt stil te staan,
maar door de tijd verglijdt.
Zwemmen naar verre horizonnen,
waar momenten ons leven leren,
waar wolken eeuwig verder drijven,
waar zandlopers…
Straatrumoer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 205 Joost Zwagerman; 1963-2015
Als één van de Maximalen* streefde hij naar meer
vitaliteit in onze poëzie
levenskracht die van de strofen mocht
druipen, zeker en immer voor eeuwig in het licht
In 't slot van jouw leven
de afronding reeds waar nabij
was jij overtuigd
steeds minder aan het wikken en het wegen
Gewaardeerde poems
in samenspel…
poezie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 bij poezie
denk ik eerder
aan woorden
dicht bij de bodem
vlak boven het water
of diep er in zie je
opeens een meerval zwemmen
je weet niet wat dat betekent
als je dat niet weet
weet je eigenlijk niet veel
terwijl de wind waait
over onrustig water
herhaal elke mooie zin
blijf alles zeggen
kijk naar de lucht
de vogels…
Bevlogen genie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 343 (voor Joost Zwagerman)
Na eenenvijftig jaren ging je overstag
en zette je een punt achter je schrijven,
nooit meer toon je ons die uitbundige lach,
zul je ons nog meevoeren in je overdrijven.
Je kende de wrede keerzijde van het succes,
de donkere poel waarin kunst geboren wordt,
het gevecht tegen een vlijmscherp slagersmes
wist je zo lang…
Menswaardig leven.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 143 Op een dag komt er een
ommekeer die het hart opent
als een roos.
Dan zullen vrede en vrijheid
werkelijkheid zijn.
Terwijl velen zonder ellende
en pijn door het leven kunnen gaan.
En onderwijl staat men voor het
recht van een menswaardig bestaan.…
Joost Zwagerman
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 570 Zelfmoord? Waarom?
Eens te meer het besef
dat we 'depressie' niet begrijpen
Net een nieuw boek uitgegeven
kon hij in elk tv-programma komen
en iedereen zou weer
aan zijn lippen hangen
maar zijn lippen waren blijkbaar
al dood, hij wilde niet meer praten
zoveel heb ik van hem gelezen
in de kranten over kunst en het fascinerende…
Uitweg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 160 Leven met één beeld
met één herinnering
het ene gevoel
in één nacht.
Gevoel van een portret
een tijdloze gedachte
door één lichaam
zo fluweel zacht.
De verborgen angsten
een wond van droge tranen
verdriet zonder pijn
tegen beter weten in.
Met de laatste druppel
van de gevallen traan
heeft de transparante route
een…
Wolkte weg in dromen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 163 ik had vroeger al
mijn eigen stek
een plekje waar ik speelde
het liefst bouwde ik
mijn zandkastelen
gevuld met fantasie
pas jaren later
ging me dat vervelen
keek ik peinzend naar de lucht
voelde me als vogel
in een vrije vlucht
wolkte weg in dromen
bevolkte mijn luchtkastelen
met kamers vol verhalen
legendes in mystieke talen…
De Schone Herfst
poëzie
4.0 met 3 stemmen 649 Naar deze herfst had ik ontroerd gewacht
Als naar een nacht van zwoel-doorgeurde dromen:
Naar 't koele licht en naar de gouden bomen
In grauwe nevel langs de smalle gracht.
De dagen waren vreemd van vege pracht,
Een felle gloed scheen alles te doorstromen:
De bloemen baarden huivrend-zoete aromen
En wrede kleuren, bont en brandend-zacht…
Steekpartij
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 359 De leider ligt niet goed in eigen kring,
Dat wenste Rottenberg eens uit te spreken,
Maar Samsom heeft de kwestie zelf ontweken,
Hij focust liever op de vluchteling.
Dus nu je hem er niet naar vragen mag,
Vertoont hij zelf een beetje vluchtgedrag.…
Gent
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.625 Vanmiddag zag ik het Lam Gods.
Dat was niet mijn idee, maar dat van regen,
met bakken, en pal daarna weer volop zon.
Als toerist was ik de enige die in de kerker bleef.
Ik keek naar het paneel der musicerende engelen,
maar zag veel meer, evenveel jou tenminste.
Daarna, in een flits van eeuwen,
zag ik ook mezelf, in mijn geheel: van hout…
Waarom
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 358 De vraag
die lange tijd
door de hoofden
van nabestaanden
maalt
en maalt
Malende vraag
het antwoord wel weten
maar toch
de vraag
als ik nou
zou dan
of als dit
was dan
De vraag die alleen
beantwoord wordt
na het rouwproces
na de acceptatie
na het verdriet, de woede en de pijn
om hem die er niet meer wilde zijn.…
mijmering in de na-zomer van 2015
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 137 onbezorgd dartelt
lammetjes gelijk
jeugd in spelend leren
binnen en over grenzen
spartelt en stribbelt zij
in waarde wassend
met kleine stapjes tegelijk
groeiend groter
zwaaiend en zwierend
zo hoog als zij kan
rent en springt zij
van hot naar haar
graaft zij in zand en strand
klimt zij hoger dan hoog
hutten timmerend
het jong leven…
Hoop doet leven, toch gaan er zovelen dood
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 408 En weer:
is er een mens opgegeven,
kanker diagnose,
uitbehandeld
niks meer aan te doen.
Alles
is gedaan kreeg hij te horen,
uitgezaaid in zijn hele lijf.
Weer is het kanker,
je kunt zeggen:
waarom niet,
maar ik zeg: waarom wel?
Waarom deze
mensonterende
je van binnen opvretende
ziekte?
Waarom?…
regen boog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 217 verenigd in één blik
de zwaluw en de arend
boven bergen, in een waterval
van woorden gaf de zon
haar warmte weg
de wolken legden boorden
rond de hoogste top, een witte
waas vol stil verdriet
vergeet me niet!
ver-geet-me-niet
haar blauwe ogen dragen tranen
haar blonde haar, dat vonken schiet…
Overgaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 de kaart die op
tafel ligt
hoeft niet meer
te worden gepost
het boek
dat ik voor je had liggen
hoeft niet meer
te worden gelezen
het broodje paling
dat we zouden halen
hoeft niet meer
te worden gegeten
al varen boten voorbij
vol verhalen
over jou…
PvdA
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 78 Zoekt u nog een gezellige partij
Waar niemand aan uw stoelpoten komt zagen
Maar waar u steeds op handen wordt gedragen
Geen onvertogen woord of pesterij
Dan raad ik u en iedereen voortaan
De club van Rottenberg en Samsom aan!…
te Loenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 170 er hangt rond het ereveld
een zweem van eeuwigheid
zij die hier met alle eer
zijn neergelegd zullen ons
in tijd ver overleven
laat dat een troost zijn
zo ook mijn oom Theo
hij was slechts 19 in '45
toen men hem het
aardse leven afnam
goddank vond ook hij hier
een plek om te blijven…
Versmolten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 256 liefde is de bron van leven
verheven na versmolten samenzijn
de ziel van verloren mens-zijn
verzacht de pijn van gedragen smart
heropent versloten ogen
verwart het verdwaalde hart
tedere woorden ontvluchten je mond
vurige hartstocht ontvlamt mijn lont
door fluisterende lippen bemint
die jouw stem met liefde verbindt
eens was die…
Oude Mysteriën
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 173 Moeder Aarde
geeft na 4500 jaren
één
van haar vele
mysteriën prijs.
Stenen diep begraven,
reuzen lang geslapen,
rijzen omhoog
uit de peilloze diepte
van ons collectieve geheugen,
herinneren ons
aan oude rituelen,
dansen bij volle maan
en sterren die de weg wijzen,
voor wie er oog voor heeft.
Groter
dan het heilige…
Volle Maan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 86 Volle maan, bij het volle licht krijgt
De nacht een helder gezicht.
Wanneer mensen mijmeren over
Het menselijk bestaan, ontstaat een
Nieuw denken met een eigen gezicht.
Volle maan, zijn volle omvang trekt
Aan de aarde met volle kracht.
Wanneer de wolven huilen en de
Uilen onderwijzen, wordt de mens met
Ontzag tot het mens zijn teruggebracht…
Volksverhuizing
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 Ben uitgeweken
spiegel mij te invoelend
pijnlijk verbonden
mijn hart heeft open deuren
die moeilijk te sluiten zijn.…
Tegenwoord
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 Woord van dichterlijke vrijheid
Dat de wandaad van het
Verleden kapot rukt,
Tegenwoord biedt
Aan het misdadige verleden -
Woord dat het leven
In de tijdloze tijd
Van na het geweld
In zijn tegenwoordigheid
Leefbaar maakt…
Het afscheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 411 ik heb jouw laatste dagen geteld
op de vingers
van mijn hand
wij wisten wat
zou komen
verdriet groeide
met het uur
jouw stilte
werd verstikkend
en op den duur
vulde mijn stem de kamer
met het herhalen
van jouw naam…
Superhenge
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 De Keltische druïde in mij
weet dat de grotere broer
van Stonehenge niet enkel
een grote klok beduidde,
maar dat er 's nachts bij
volle maan magische rituelen
werden gedaan, die de hogere
wereld met de aarde verbond,
veel wijzer dan een zonnewijzer
werd er met de goden gedanst
en werd de eeuwigheid omhelst
in oerkreten en wilde gebaren…
Mephisto
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 102 (WAR child II)
Eindelijk dan toch
zal slechts ten koste van
in een krimpende pijn
van radeloosheid
zeker ook dan toch
voor eeuwig, dus altijd
de laatste Mephisto
de enige zijn
Zich bewust van het feit
dat chaos zijn winst is
die tekenend zal zijn
Vermoorde onschuld
tekent gezichten
die echt beter weten
maar 'money', geld, …
Dit moment
gedicht
3.0 met 7 stemmen 8.411 Er is niets voor te stellen mooier dan
een vrouw die in het strijkend avondlicht
een tuin inloopt, het waait, het blad van
de kastanje gaat tekeer, ze zoekt naar
bloemen, snoeiend, alles als weleer.
Daar bukt ze, rustig buiten elke tijd,
verbonden met haar wereld, ook de mijne.
Ik zie het aan in dit moment en wens
dat ondanks ons verstrijken…
Terwijl storm bossen rooit
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 78 weer laat de natuur zijn
teugels vieren om de ondraaglijke
saaiheid van het leven te versieren
de rivieren zijn geknecht
hun speels meanderende bochten
afgesneden en weer recht gelegd
maar een stortvloed zal
de vele dijken doen bezwijken
water zal zijn overloop weer krijgen
hagel gaat de oogsten stenigen
terwijl storm bossen rooit en…
Spel en ernst.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 429 O wij lopen in onz' gebondenheid,
Met onze illusie van vrij-wils-bestaan,
Hoog en onkrenkbaar 't leven gadeslaan,
En hij die de gebondenheid altijd
Voelt, maar dat leed alleen zichzelf belijdt,
Speelt zijn illusie koel en wèl-berâen,
Meesterlijk, met de vreugd van 't wel-gedaan
Komedianten met zijn menslijkheid.
Maar wie, d'illusiedronknen…