Alle inzendingen, jaar 2015, week 4

Laat me rennen, ik ben ziek van stil zijn moe van het stil staan. Laat me zijn, wie ik wil. Laat me kiezen, wat ik zal doen. Ik kan fouten maken ... Ik zou verkeerd kunnen zijn ... Maar uiteindelijk, ben ik toch ik?…

ik heb het maanlicht in een zwarte doek gewikkeld en op een plek neergelegd waar het ongestoord kan schitteren om het te vinden moet je door vele donkere kamers gaan chemische processen - en daarna in de dampende vroegte staan men zegt mij dat dit licht in wezen onecht is, slechts een reflectie van het werkelijke licht maar werkelijkheid…

'k zou zo graag... Willen dat ik altijd jouw hand kon pakken, van tijd tot tijd Voor troost en bij gezelligheid Of, om de warmte van liefde dan te voelen stromen Zonder dat je haar afsnijdt Of je hoofd afwendt Mij niet echt ziet of horen wil En ik tevergeefs reik…

Aangebrand, Dichterschap, Kringloop, Het huwelijk, Zie je ik hou van je, O-derivaat, Oote, Fanfare-corps, Komtocheensklaarklootzak, Schrijvenderwijs, Poëzie is een daad…

hoe hoog op de ladder van wereldleiders kan hij terecht komen op de A1 is het verkeer vastgelopen en de weg is dicht als uw dagen druk zijn wilt u een auto waarin u tot rust komt in Auschwitz worden meer dan 1 miljoen doden herdacht waaronder 110.000 Nederlanders. wat je voor 11 uur bestelt is morgen al in huis uw leeftijd x twee…

Westerbork, mei ‘43 dag lieve, ik stuur dit even snel bericht je, dat het goed gaat dat de bel nabij jouw deur verlangend naar mijn vingers reikt als ik terugkeer uit dit oord nog even snel een enkel woord, ik zie je dra mijn lief en kus je dan ik druk mijn hart aan die van jou mijn schat ik zie je gauw breng mijn groeten aan…

Van principes heeft hij altijd gehouden. Een blinkend vers voor Sint en Kerst, niet al te goedkoop doorlopend rijm, en als hij soms een woord niet wist, gooide hij alles om: verhoudingen moesten kloppen. In een gekke bui trakteerde hij zijn zoon op iets kolderieks bij de haard. Goed. Artikeltje hier, wedstrijdje daar, het leven kreeg voor…

Jouw lichaam beeft in een glanzend spectrum verlangend naar het mijne zoals dat bij jou leeft. Je ogen stralen, je gezicht kleurt een glimlach verschijnt. Dromen over jou, vurig verlangen, samen in verrukking. Gedachten groeien naar ongekende hoogte, ongelijkheid verdween.…

nog steeds in de nacht ook al is het dag gaan dreunende tonen door de zware lucht of maakt een snijdende flits telkens weer in het heden gewag van de dode tucht ook zijn er zielen, vele miljoenen in getal, die lijden in de gedachten van hen die overleven de oude vijand is verdreven doch in een andere gedaante hebben we nooit echt…

een knappe kop die de spiegel heeft bedacht waarin je een botsing kunt aangaan met jezelf maar dan zwijg ik overdenken doe ik wel hoe je reflectie kunt vastleggen gladschuren en opwrijven met boenwas water laten verharden in spiegelingen boven levend water wil ik spreken spiegel mij met al mijn fier willen zien hoe machtig patina kan…

Tijd hebben we alleen Maar voor elkaar als we Op het strand heel even Bij elkaar zijn - Tot een gesprek komt Het niet echt, besloten Wordt om de vriendschap Die immers voor altijd is Door middel van een selfie Voor de eeuwigheid vast te leggen - De geestelijke bagage Waarin wij onszelf herkennen En door anderen herkend worden…

"Muziek voert je naar oorden waar gevoel het denken overstijgt"…

Een chocolaterie waar het goed toeven is Blijkt toch de zaak waar de bonbon te proeven is Wat voor het tandglazuur zeer te bedroeven is Doch dan wel weer des tandarts zijn behoeven is…

Wat is er aan de hand Poes in de lappenmand. Zo te zien Verkouden misschien Of toch een querulant. Zal het haar storen Met een oor te moeten horen.…

we moeten investeren we moeten sterker staan we moeten ondernemen we moeten dag na dag we moeten produceren we moeten meer en meer we moeten hoger bouwen we moeten naar de maan zo sprak de wijze koning zijn landgenoten toe de dichter keek hem aan met halfgesloten ogen deed twee stappen naar voren en zei toen zijn gedacht we moeten…

Het spel van lopen, snokken aan het touw en laten vieren scheervlucht als koppig neen boven de kale weide. Langzaam wint hij hoogte, met een ruimere reikwijdte wordt koord gegeven al hij erom vraagt, een verzadigd zegevieren Hoger dan canadabomen en het dennenbos daar ligt het huis, waar ze woont. Hij hangt nu stil, ik hoop dat ze zich vertoont…

We wisten het als kinderen al zeker: Naar school gaan is beslist verloren tijd Het heeft geen zin je hoofd tjokvol te proppen Dus ging je zoeken hoe je keet kon schoppen Of raakte je je motivatie kwijt Je kreeg toch geen medaille of een beker Nu, na zo’n vijftig jaar, wordt toegegeven (dat zegt ‘t Centraal Bureau voor Statistiek) Dat wij…

Toen jij vertrok uit mijn hart stonden diverse wegen open geen hindernis was te hoog ik keek duurzaam naar boven. Jouw oprit was vrij en verlicht alleen was ons woord verlegen jij bent krachtiger dan ik alleen deel ik met jou onze zegen. Het leven keurde jouw medicijn je had geen keuze dus aanvaardde jouw pit leeft voort in mij…

Eigenlijk zijn ze veel te vlug gegaan deze achtenveertig fantastische jaren Nòg zie ons voor de ambtenaar staan om elkaar eeuwig trouw te verklaren De liefde bleek op al ‘t eerst gezicht felle vonken schoten mij uit het hart Het mooie en de liefde in evenwicht ‘t voelde als, van ons leven een start Omgevlogen zijn zij, die fijne jaren ons…

Wereld, ik leef in het domein van lichte taal in wintertijd: de gangen leeg, de kamers ruim en zonder grens de binnentuin. Einder, bedaar, ik heb een huis dat mij bevrijdt; onder dit dak ben ik een mens die adem krijgt. ----------------------------- uit: 'Woeste grond', 1992.…

je straalt uniciteit uit verwaaide haren waarin de zon blond dolt met vlaagjes wind ogen die in speelsheid stukjes ondeugd vergaren waarmee je in den vreemde een snelle partner vindt jouw hakken tikken het felle gaan en komen als jij zonder paraderen langs de boulevard gaat van mijn dromen nog hoor ik de golven zachtjes zingen herinner…

Door 't burger-huis op laten middag traden Wij de open lucht in, waar seringen-geur Hing over de achterdeur en lente-wind Stil witte wolken dreef door 't hemelblauw. Een kleine stadse tuin, alzijds bemuurd Door grauwe steen, en waar een enge ring Groen gras en witte kiezel 't perk Veelkleurge bloemen, 't éénge, rond omsloot. Luwte…

Een vriend van wind en dankbaar aan de regen Die lief had tot ver in de eeuwigheid Daarin voorbij verbeelding werd geleid Want tot Arcadia leidden zijn wegen In ogenschijnlijk zeer gewone schema's Zong Demis Roussos over grote thema's…

prille dromen zijn zo tastbaar zuiver met een stille huiver van verwachting latere dromen zijn zo sterk verweven met het leven dat zijn sporen bracht soms zijn late dromen de prille dromen die na zoveel jaren niet gestorven zijn…

kom geliefde, laat ons lieven ‘t leven zweven en beminnen wiegen over Zephyr’s krullen op de warme zomerwind ‘k zwierje, saffierje en irisje blauwer dan m’n ogen strelen liefme, kusme, streelme deinme over liefdezeeën ‘k zweefje dromend donzend vederlicht op witte wolken hemelme en tederme, beroerme daar waar eeuwig sterren glimmen…

Ik wou een verbintenis zonder mij hij voelde zich verbonden ging en nam mij mee nu ik mijzelf verloren heb het daglicht niet voor handen is scheur ik het donker uit mijn zien en mijn gezicht verbleekt ik had de liefde niet begrepen…

Jij bent degene die niet ziet, ik gaf me over aan jouw angsten voor het donker red mij niet. Geef niet als je alleen kunt geven wat niet van jezelf is En houdt me ook niet klein Kwets me niet met zogenaamd fatsoen van de ‘’ gewone’’ mensen Van wie jij zegt dat ze je niet zullen begrijpen Ik vraag niet om je mening Of schuldbewuste eerlijkheid…

omdat ik het te druk had met 't schrijven van gedichten ging ik te vaak voorbij aan wat anderen schreven zo trof ik onlangs de fraaie tekst van Albert Camus waar ik op slag warm van werd... 'op het allerkoudste moment van de winter kwam ik er eindelijk achter dat er in mij een onoverwinnelijke zomer zit'…

Mijn zoon droomt van zijn carrière : bekend te zijn, gewoon, zomaar, voor iets, het geeft niet wat mits wel in 5 minuten klaar. Mijn dochter copieert verhaaltjes van het wereld wijde net die met een eigen sausje onder haar naam weer worden terug gezet. En ik, ik oefen bloedig, ik schrap, herschrijf, verander en voeg toe, totdat ‘…

Een zanger van formaat, een stem als van een mannelijke engel, een robuust figuur, die zingen kon als geen ander! De kanker had hem in de greep, nietsontziend, is hij op 68 jarige leeftijd overleden. My friend the wind, is niet meer!…