137 resultaten.
Secondengelovige
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 49 Die altijd zo
Sterk stond in
Wat je geloofde,
In wat je meende
Als waarheid
Te zien,
Bent nu een seconden
Gelovige geworden -
De waarheid die
Je zag is er niet meer,
Ze verandert immers
Per seconde, en alleen
De waarheid van
Deze ene seconde
Wil jij nog zien…
Mijn Hooglied
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 540 Alle schaamte van verleden
lichamelijkheid of erotiek
zal ik voor altijd laten gaan
want zonder uitdrukking
met de warmte van mijn lijf
is het met de liefde gedaan
jouw geest wil ik voelen
de goddelijke vonk die
hartstochtelijke gloed zal ik
diep van binnen bewaren
mijn liefste ik ben zo blij
wat jij aan mij schonk
al zal…
Kleine grutters, grote grutters
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 465 Grote grutten, kleine grutten
een geruststellende gedachte
bij het boodschappen doen.
Zoveel smaken, zoveel merken;
het blauwe mandje vult zich
met de keuze van een geveinsd
fatsoen.
Klanten kiezen, klanten keuren
met een koninklijk gezag de
middelen die ons leven voeden
met de dag.
Kleine grutters voor de gebruiker
leggen het af…
Mia
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Mia
kleindochter
van mij
je bent 6 maanden
ik doe alleen iets
voor jou zoals
je je voetjes opeet
en wat ligt
te lachen spartelen
maar dan zie ik de visser
die hysterisch roept als hij
een baby levend uit zee haalt
die nog net leeft op de vlucht
zo blij is hij
weet ik zeker dat is Mia
terwijl ze dat helemaal niet is…
De eerste stap.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 671 Op de kruisweg van het leven
Is zo licht een valse tred,
Vrienden, in de grond gezet,
Die er nooit wordt uitgewreven;
Is zo licht een stap gedaan,
Die ons nooit terug laat gaan.
o Wat zijt gij hoog te schatten,
Lesjes, die de wijsheid vond,
Spreukjes in de vadermond,
Waar ik één van op wil vatten;
Spreukje, zo vol eigenschap:…
De kunst
gedicht
2.0 met 1 stemmen 2.939 In die tijd trokken amateurs
met zwarte kastjes er op uit
om in een poortdoorgang
het tegenlicht te vangen
dat door de lindeblaadjes scheen.
Of ze betraden gretig het park
op de dag van de eerste sneeuw.
Vanaf meegenomen keukentrapjes
legden zij vast hoe ijzel of rijp
van takjes toverstokjes maakte.
Ook ik verbalisant betrapte
dat voortvluchtig…
Naar mijn model
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 334 ik ben ooit
verknipt geraakt
steeds als ik dat
probeer te lijmen zie ik
de schaar verschijnen
had toen al
geen schone lei
het tabula rasa
was niet helemaal
van toepassing op mij
vreemde genen
hoorde ik mompelen
als de ouderen
samen konkelden over
kerk en maatschappij
dat ging dan over mij
dan knipte ik die info
weer aan stukken…
Wintertijd
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 295 Je hebt de uurwijzers weer aangepast
en herfsttijd is ten dode opgeschreven.
De griepprik wordt aan wie dat wil gegeven
en winterjassen komen uit de kast.
Je weet hoe laat het is, straks gaat het vriezen
en hoor je luidkeels ons massale niezen –…
als jij van mij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 236 als ik jou zie
jouw glimlach en jouw ogen
zie ik de liefde glinsteren
die ons verbond zegelt
in dagen
dat de lucht donkert
luister jij mij tot rust
dek jij sterren stralend
mij kussend toe
in tijden
dat de hemel zonnestraalt
bruis jij mijn bron
gelijk een regenboog
de wereld zacht omarmt
als ik jou zie
jouw glimlach en jouw ogen…
Wat raar?!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 108 Normen en waarden,
genoemd op straat,
normen en waarden,
geroemd door de bazen
in de Kamer
normen en waarden,
geroepen door iedereen
en toch zijn er weinig
mensen die
normen en waarden,
op waarde weten
te schatten.
Normen en waarden,
wie er ooit over begon,
had er ook een bijsluiter
bij moeten geven…
herfstige regens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Soppende en sompende regen,
druilige driezelige regen,
mottige, mistige, muizenissende regen,
striemende en stromende regen,
vuig vlagende regen,
harde, hevig huilende regen,
koude en kleumende regen,
droevig doordringende regen:
allemaal zo vreselijk nat.…
Hemels dilemma
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 110 Naast mij rest
het hemelgewelf.
Zielen om mij heen
ter aarde gestort.
Wie mag er dood,
Er is ruimte tekort,
En wie blijft leven,
Veroordeelt u zelf.…
Ingebeeld (2)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 244 hoe droog waren mijn lippen
toen ik, ten langen leste, dorstig
van stoffige wijsheid proefde
tandenknarsend viel
mijn wereldbeeld in duigen
toegedekt met droge blaren
zocht opnieuw,
gelijk de mens is,
een andere schim
*
ik was van mijn
schepping getuige
en kon wederom
de horizon verklaren…
Tussen Ster en Zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 347 Ster van vuur
Gloeit haar hitte
In de diepten
Van zijn water
Schijnt haar licht
Op toppen van golven
Sinds het eerste uur
Werd zij bedolven
Door zijn kracht
Dansen aan de hemel
Ritmisch door getijden
In vervoering gebracht
Laat zij zich leiden
Tot het nu van later…
Palfrenier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 wat ben je
als je zestig wordt
en het voelt als veertig?
een verdwaalde enkelganger?
het kind van de rekening met
blauwe restjes jeugd?
van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk…
In Zijn Koningsmantel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 175 Ontmanteld was hij
na zijn CVA,
een warme mantel
werd hem omgeslagen,
zij gaf hem al haar liefde,
voelde zich gedragen
door wat ze op hun trouwdag
aan Hem had beloofd.
Hij zou haar bijstaan wist ze,
al hun levensdagen,
ze hield niet op
Hem in hun nood te vragen.
De mantel kleurde door de
trouwtekstwoorden
en werd zijn schuilplaats…
Herfst meditatie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 430 Herfst, ik kijk, ik staar
puur genot wat ik ervaar
de kleuren hypnotiseren
het is als mediteren
nog nooit
was mijn hoofd
zo leeg
hoe lang geleden
dat mijn binnenste
zo intens zweeg
alles overbodig
even uit jezelf stappen
hoe weinig heb je nodig
om te ontsnappen…
Het boek tastbaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 94 Tastbaar het boek,
Gevoel dat wakker wordt
Door het papier
Dat ik vasthoud,
Geur die uit
Bladzijden opstijgt
Als het lekkerste
Aroma ooit,
Tijd die is verstild
En voor eeuwig is
Vastgelegd -
Hoe het ook leest,
En hoe het ook klinkt,
Emotie en pijn
Zijn tastbaar vervat
In geurige inkt…
Borderline
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Wie was je werkelijk mam
de moeder die me streelde
terwijl je keek
of het je niets scheelde
of die vrouw
die me aankeek als ik
haar wat vroeg
ik zag je denken
ben ik wel goed genoeg
soms in je armen
kreeg ik het gevoel
met vlagen
dat ik jou vast moest houden
en dragen
wie was je werkelijk mam
de vragen van nu
zijn…
Belgische pralines
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Belgische pralines, chocolade
fantasie. Een tongstrelende
sensatie met een puur, melk of
witte gratie.
Dat idee van de praline waar
een natie trots op is; vult
de chocolade met zijn vulling
als een ware smaakbelevenis.
Butterscotch, marsepein zoet
of met noten; ganache, nougatine
of met likeur vol gegoten.
Na de omhulling is het…
Een innige mortale kus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 ik ben je niet vergeten
al sinds mijn geboorte
heb ik jou op mijn geweten
jaren ben je weggebleven
af en toe wat schaduw of
het grauw en wit van een gezicht
maar de laatste tijd
maak jij toch min of meer een
ongepaste inbreuk op mijn leven
waar cultuur haar mooiste
kanten toont zie ik jouw hand
die vergankelijkheid beloont
jij…
DE PROFUNDIS.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.128 Er is geen hartstocht schoner dan de haat,
de liefde in een brand van vlammen te vernielen,
zodat in gouden gloor ten onder gaat
de drang en dorst der zielen.
O vrouw, die ik beminde zonder zoet gevlei,
die 'k minde om de nacht, en bij het dagen
met handen die aanbaden heb geslagen,
'k ben ver van U en daarom medelij!
En gij zijt…
Synode 2014: Ze dronken een glas…
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 294 In Rome is het resultaat ontknoopt:
Schoorvoetend blijkt een slotgeschrift geschreven
Waar veel meer bij het oude is gebleven
Dan Paus Franciscus stiekem had gehoopt
Hij is niet bang zijn bisschoppen te tarten
En sprak verwijtend van gesloten harten…
Welkom in Nederland
gedicht
3.0 met 4 stemmen 14.475 Iemand zei geschiedenis zoekt naar evenwicht.
De tellingen hebben ons overtuigd:
mensen en mogendheden in ongelijke mate.
Nu lopen de cijfers langs de wegen van Europa
vol speeksel, vol tranen, vol dringende verwachtingen.
En waar zou jij op hopen als je verhaal, je land,
je stad, je monument, je berg, je dorp, je eer,
je school, je huis, je…
In het land der zienden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 152 Eénogig wil niemand worden. Toch,
herfstkleuren zag ik nooit mooier.
Ook niet hoe ongewoon het gewone is.
Het geluk dat ik nu schoonheid mag zien,
in het meestal stekeblinde alledaagse,
overtreft het verdriet van het gemis.
In het land der zienden is éénoog koning.…
waar jaren toekomst spiegelt - van harte
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 839 in de spiegel van de tijd
blijf je wie je bent
zie je de dingen
zoals jij bent
altijd dezelfde
in de spiegel van de tijd
is verjaren
dubbelzijdig kijken
naar kaatsende beelden
van de wereld waarvan jij houd
in de spiegel van de tijd
is verjaren
duaal weerschijnen
terugblikken om vooruit te kijken
naar een wereld waarvan jij droomt…
Bommen en bedevaart
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 155 Breekbaar is zijn verschijning
als een gravure in glas
de open handen
ijsblauw perkament
zijn vlassig haar verdraagt de winter niet
hij rilt
ziet de mens in vrije val
en spreekt bedroefd een laatste woord
zijn ogen naar boven gericht
het licht, zo schrijnend wit
hoelang nog,
hoort hij aardse machten spreken
van vrede op aarde…
Ons einde!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 275 Het kon allemaal zo mooi zijn.
Wij met ons tweeën, samen genietend.
Samen lachen, samen de wereld ontdekken.
Onschuldig zouden wij ons leven samen voortzetten.
Samen zouden wij ons donkere pad belichten.
Geïnteresseerd en nieuwsgierig, kwamen wij ten einde.
Angst, stond ons geluk in de weg!…
de bloemen in mijn tuintje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 zelfs geurverliezend
beroeren zij
weten een plukkende herfst
met schoonheid te misleiden
zich met gratie
de winter in te vlijen…
hooglied van verlangen (voor Milou de Moor)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 432 bevrijd me
uit de verstikkende armen
van de pijn
verlos me
van de ondraaglijkheid
van het lijden
ontketen me
uit de verstikking
van de ademnood
til me op
uit de bitterheid
van mijn meedogenloze bestaan
laat me
lopen onder de roze bloesem
van de boomgaard
volg me
niet naar de bongerd
mijn geitjes lopen mee
ik raak
onder…