Alle inzendingen, jaar 2002, week 46

Stil als een droom is mijn gevoel, verstild als vlak voor het ontwaken wanneer de dag er nog niet is maar wel al zachtjes aanzet in het eerste licht zo ver en onbereikbaar voel ik jou de vogel wiens geluid ik hoor bij het ontwaken mijn ogen zijn gesloten nog en dan, hij is al weer gevlogen zijn lied blijft klinken in de laatste droom die…

de zon kleurde oranje bij het zien van zand en zee het warme strand waarop ik loop met de zon in mijn gezicht loop ik van de boulevard af de zee in naast mij vliegt een vlinder die verdwijnt onder een golf met de geur van zand en zee onder mijn neus zwem ik die mooie oranje zon tegemoet…

de vogeltjes fluiten de licht blauwe lucht bevat kleine witte wolkjes geen huis te zien ik lig in een bloemenveld tussen de lichtgele bloemen met vanille geur het is lente…

in het bos tussen de dennen staat een huisje heel alleen in het bos tussen de dennen waait een sterke wind in het bos tussen de dennen ziet het bruin van de blaadjes in het bos tussen de dennen zoekt een konijn zijn holletje om zijn winterslaap te doen in het bos tussen de dennen is het HERFST…

op een regenachtige nacht onder de kale bomen in het bos op de achtergrond een verlaten landhuis met een ijskoude blauwe lucht zit ik in de geur van koude sneeuw zit ik als een wezel in een boom in de regen in de nacht…

Als de wereld van papier was, en de zee van inkt. Zou ik baden schrijven hoe lief ik je vind.…

Vandaag belde je op omdat je wist hoe ongerust ik was en je vertelde dat je verlangde naar een verhaal, hoe onwaarachtig ook, als afleiding van wat gisteren nog bestond vandaag verdwenen was en morgen langzaam vergane herinnering. Ik wist niet beter dan je diep en indringend te verhalen van het seksuele leven van de aardbeien…

M'n hart slaat over, de dag kan niet meer stuk. Een tedere kus, en ik stroom over van geluk. Zo gelukkig, als ik weer naast je wakker mag worden. Zo vrolijk , als ik je weer mag zien. Wat doe je met me? Is dit voorbestemd misschien?…

Als ik bij jou ben leef ik in een roes, nooit gedacht dat ik iemand zo speciaal vond. Ik koester de gedachte dat we samen zijn, dan voel ik jouw lippen weer op m'n mond. Hoe kan ik het je duidelijk maken? Waarom ben ik de enige die het ziet? Ik ben echt heel gek op je, En er zal nooit een ander zijn, echt niet. Nooit echt lange relaties…

Als bloemen konden huilen Dan zijn mijn bloemen blauw Dan ruik ik niet de fijne geuren Dan voel ik slechts de kou Gegrepen door vertwijfeling Lijken zij van steen Mijn bloemen zijn bevroren Mij gaat verdriet door merg en been Mijn lief die ik moet missen Mijn dierbaarheid Mijn steun Van wie ik hou De kleuren zijn verloren mijn bloemen…

de stilte ruist legt gedachten uit in rust die spreken overbodig maakt je bent geen bijgeluid iets op de achtergrond ik voel je huid, de zachte lippen op mijn mond ik proef de kilte van het afscheid in je zoenen je schenkt me warmte, maar de leegte kun je niet verbloemen ik neem je glimlach mee de dwarsstand van je ogen de uren…

Doorheen de drukte De drukte van de dag Snel en ongeordend Vliegen minuten voorbij En dwalen Mijn gedachten Even af Naar hen Diep in mijn hart…

Mijn gevoel Daar sta ik dan, met m'n grote bek overtuigd van eigen kracht, mij maken ze niet gek Maar dan gebeurt het toch, heel stiekem en heel snel de boog ineens ontspannen en het suizen van die pijl Een doffe plof, een roze wolk en die warmte ineens slapeloosheid, weinig honger, hoe komt dat toch opeens? M'n gedachten ergens anders,…

spirituele boeken het bakken van pannenkoeken wierook en mediteren kinderen poepen op de wc leren oibibio en sterrenmix flessen vol met bambix meridiaankogels en yin yang het plakken van een kinderbehang het legen van potten vol met pies wat is het leven toch heerlijk chaotisch...…

De ongebreidelde promiscuiteit te weerstaan van grenzen in zekere tijd te breken; het beeld een meisje over nutatie door een laan, aan de staart voor een mond bezweken.…

Als ik de tijd kon keren.. Zou ik dat doen.. Dan zou ik je helpen.. en met je praten.. Ik zou je knuffelen en liefde geven.. Alle liefde die je nodig hebt.. En dan.. ooit.. op een dag.. Wil je niet nog eens bij ons weg.. Als ik de tijd kon keren Zou ik dat doen Ik zou met je lachen en met je huilen Leuke dingen moet je doen.. En dan.. ooit…

een knuffel is zo fijn een knuffel voelt zo goed een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet een knuffel geeft je warmte van twee armen om je heen even met zijn tweetjes even niet alleen een knuffel kost helemaal niets ja, een minuutje van je tijd maar het geeft zoveel kracht om weer door te gaan in de strijd.…

zoals in alle nachten wanneer ik naar jou verlang voel ik me eenzaam en alleen gevangen in mijn eigen ban zoals in alle nachten kruipen uren traag voorbij alleen de gedachtte aan jou maakt me even gelukkig en blij zoals in alle nachten wanneer de slaap niet komt huil ik zachtjes en niemand die me troosten kan of me in de armen…

Een machinist in Nederweert Werd voor zijn pensioen gedecoreerd Dat lintje was fijn Maar hij mist nu zijn trein En voelt zich voor altijd uitgerangeerd…

De rohypnol sust me in diepe slaap terwijl een zekere merrie veulent in de late nacht; zonder de droom van een belofte geen esculaap, zo de hengst het aanbreken dekt in remanente dracht.…

Normaal gaat de tijd vooruit, maar voor sommigen gaat hij achteruit. Het persoonlijke verdwijnt, het is iemand anders die achterblijft. Het is niet te begrijpen, zelfs niet voor iemand die het meemaakt. Veranderingen zijn altijd moeilijk om te aanvaarden, te doorstaan. -Het leven kort- Geen beslissing, het lot heeft al beslist voor jou.…

De dood overvalt je altijd te vroeg. Je kan je er niet op voorbereiden, als het gebeurt ben je er nog niet klaar voor. Het 'lot' maakt alle beslissingen voor ons, over dit onderwerp is geen discussie mogelijk. -Geen inspraak- Geen dokter die je wonden kan verzorgen. Het enige wat je er tegen kan doen is aanvaarden en verwerken dat iemand…

Tranen glijden langs m’n wangen, een laagje zout bedekt mijn lippen. De druppels lijken wel te schitteren in het overwelmende zonlicht. De zachte wind streelt m’n huid. De kille leegte in m’n hart wordt opgevuld door de warme zonnestralen, die me lijken te doordringen, te begrijpen. Een niet te beschrijven gevoel dwingt me toe te geven…

Ik wacht op zon in de winter, oases in Alaska, regen in de woestijn, water in een dal. Ik wacht op perfectie. Mijn appel mag nog niet geplukt worden van de boom der liefde. Ik ben nog niet rijp. Eenzaam als de nacht, heb ik zolang op jouw aanwezigheid gewacht. Nu ben je er, nu ja, dat dacht ik toch, en je wil me niet. Ik wacht weer…

Ik zou een dag uit vissen, ik voelde mij moedeloos. Ik maakte tussen de lissen met de hand een wak in het kroos. Er steeg licht op van beneden uit de zwarte spiegelgrond. Ik zag een tuin onbetreden en een kind dat daar stond. Het stond aan zijn schrijftafel te schrijven op een lei. Het woord onder de griffel, herkende ik, was van mij.…

Kruipend, sluipend gedaante, met je vage spiegel Jij ziet de dingen niet helder meer Schaduwend in de pracht van haar gedaante Zoveel flitsen en oneffenheden Zij walsen voorbij en jij Ziet de film twee keer Over alles wat maar zachte kleuren zou bevatten Je bent er niet en dat maakt sterk Sterk voor alles wat er niet is Knarsend op je tanden…

Ik sluit mijn neus, ik open mijn oren Ik haast naar huis, ik open de deuren Verscheidene keren praat ik met mezelf Mijn compagnon, mijn rivaal Ik sluit mijn ogen en draai muziek Om maar net te doen alsof er leven is…

Ik voel me ziek Ziek van de tegenslagen Ik tref het niet Ondoorgrondelijk voor mij Een waas van bitterheid Een bedachtzame tegenslag Niet door mij Nee, door iemand De betere eenvoud Laat zijn gezicht verschrompelen Om mij te laten zien Dat je ergens voor moet vechten De moeite waard Zal pas blijken Als de eenvoud zegt Dat het leerzaam…

Mijn vad'ren staken blakerende brand Rondom het gillen van jouw vad'ren aan. In wroeging schuldloos zie 'k hen krimpend staan, Gevlucht aan valse ketting naar de rand Van 't vretend vuur; en 'k hoor de marteltand Door sissend vlees en knappend mergbot gaan, En de ijz'ge hitte voel ik waaiend slaan Om blind gezicht en klauwgebaar van hand…

Grauw omhult het leven op de akker, diepe voren worden getrokken, het lijden onnodig gerokken, de vijand is nog altijd wakker. In sloten stroomt het donkere bloed, menigeen vreest voor zijn leven, de waanzin doet hun lijven beven, onheuse helden zonder heldenmoed. Het leger rent voor dag en dauw, om de vijand te kunnen ontlopen, alhoewel…