Alle inzendingen, jaar 2002, week 46

Negen maanden groeide jij in mijn buik. Negen maanden keken wij naar je uit. Nu ben je hier, het is een wonder. Je bent zo mooi en zacht, echt bijzonder. Kijkend naar je in je wiegje, zo klein. Zijn we Hem dankbaar dat je ons kindje mag zijn.…

De zeegod rust met zijn hoofd op een vulkaan die borrelend warm langs zijn oren bruist de haren als zeewier omhoog op een krioelend bed van leven op tien kilometer diep Zo groot is hij dat hij slechts drie keren ademhaalt per vier en twintig uur, een maal in het wordt weer eb nog eens uit het wordt weer vloed opnieuw vallend getij…

jij hapte naar koek ik snakte naar lucht het touwtje hing te strak ik wenste een vloek jij slaakte een zucht toen het touwtje brak jij ving de koek ik stond er op jij zocht een ander spel ik ging op zoek naar veterdrop en geloofde het verder wel…

Een donderwolk overtreft de schoonheid die ik met dode ogen zie heimwee naar het gras Wat elders groener lijkt. luister ik naar getjilp fluit het de geneugten van mens en dier de overgang van samenzijn Het raakt me niet. De slotakkoorden spelen het einde is nabij als ik mijn armen uitstrekt raast het zwart voorbij Het water kabbelt…

De stilte is breekbaar, is voelbaar dichtbij Hij is nu echt rond me is nu in mij Geen woorden geen wind geen geluid Alleen de vraag die ik steeds stel Is het boek uit? De mist in het bos, maakt me eenzaam De stilte maakt me bang Het water staat stil, het donker is pril De mist in m’n hoofd trekt niet op Alleen op de wereld een bank onder…

Na 22 januari zit er in de Kamer Wellicht een vreemde klant Zijn naam is Emile Ratelband Trekt zich niets aan van het gehamer Tsjakkaa roept de volksverlakker Hij weet niet beter-de arme stakker…

wie zegt dat er geen wonderen gebeuren die heeft nog nooit de zon zien ondergaan wie zegt dat er geen wonderen gebeuren die heeft nog nooit een boom in bloei zien staan wie zegt dat er geen wonderen gebeuren heeft nooit de schoonheid van een roos herkend wie zegt dat er geen wonderen gebeuren heeft nooit gezien hoe lief je voor mij…

dromen met muziek kaarslicht deint en dooft in traag verbranden, de klank van een weerbarstig lied handen zoeken naar elkaar ogen laten blikken kruisen zacht gebaar en tederheid sluiten misverstanden buiten vlammen spelen vuur dansen vloeiend in de hitte na het lichten van gezichten valt hun schaduw op de muur de laatste druppels…

Op een veld zo ver dat niemand kent ging een kleine blauwe vogel dood bij het vallen van de nacht, koud zo koud Alsof zij zijn dode lichaam begraven wou zaaide de hemel sneeuw zonder geluid, hoog zo hoog Een man is op weg gegaan naar huis of geluid van een onbekend dorp hij droeg een sluier, wit zo wit En tenslotte toen de ochtendzon…

Als schipbreuk weer een olieramp veroorzaakt En alle vogels en de vissen sterven. Als tankers weer het leefmilieu bederven En telkens weer de Spaanse kust vervuild raakt. Als tankvaart weer eens geldzucht is gebleken Wie kan er dán nog van Prestige spreken?…

Als ik uit mijn hoofd ga en afdaal daal en daal tot in mijn hart daar is het zacht zachter dan zacht een warm huis van vlees een baarmoeder van rozerood als ik luister voorbij het ruisen van mijn bloed voorbij het bonzen van mijn hart hoor ik stilte, meer dan stil dan onhoorbaar geluid ruimte die me omsluit duisternis verlicht…

Het is niet bijzonder 50 jaar te worden zeg jij. Het is niet eens de helft van mijn leven. Maar misschien draait het daar ook helemaal niet om, maar wel om wat je in die jaren hebt gegeven. Ik zou nooit zover zijn gekomen zonder jou als voorbeeld. Jij hebt mij alles gegeven en ik heb het niet over de materiële zaken. Jij zegt dat ik het allemaal…

Je kan niet houden van iedereen Want elk persoon kijkt om zich heen Voelen, luisteren en kijken doen wonderen In een wereld waar gelijken elkaar bedonderen Ziek, maar toch gezond We zijn er aan gewend want onze wereld gaat maar rond Voorzichtig kijken we verder, maar niemand die het ziet We sluiten onze ogen voor andermans verdriet Mismaakte…

Zacht is je blik een boodschap van tranen die niet vluchten en veranderen in de woorden die ik vind waar ons afscheid weer begint…

In d'r busje, met grut volgepropt, rijdt de vrouw een rood stoplicht voorbij. Een agent vraagt (want vragen staat vrij): 'Waarom bent u niet eerder gestopt?' 'U bent zeer onbescheiden,' zegt zij, 'maar er is er maar één bij van mij.'…

Onheilspellend... Klinkt de blik in je ogen Waarmee je mij Vol afgrijzen bekijkt Onheilspellend... Geuren je woorden Die je vol hitte Mijn gezicht in blaast Onheilspellend... Ziet je hand eruit Wanneer je hem In de hoogte heft Onheilspellend... Kijk ik je aan Waag het niet Me nog eens aan te raken!…

aan het einde van de dag als ik naar haar kijken mag gaat de zon ten onder maar niet zonder zich weer te laten zien en misschien... wordt dit de laatste dag dat ik de mooiste stralen voor de laatste malen nog aanschouwen mag…

wil je met mij lopen over land en over zee me niet ontlopen ik neem je mee en zie hier lucht asgrauw mijn plezier hier in de kou wil je met mij lopen naar hier ver vandaan en toch blijf ik hopen eventjes te blijven staan…

Ik zag er nog geen één op straat, vandaag de echte Zwarte Pieten zijn verdwenen, misschien namen ze allemaal de benen.... maar waar naartoe; dat is de grote vraag. Ik ben gaan zoeken en ik zag al vlug hun petten ik keek TV : Srebrenica enquête !!!…

Het issue dat alles weerkaatst bij daglicht laat het hoopvolle openen van deuren; zonnige warmte straalt over op teruggave gericht, in samengaan door zielen uit grondig kleuren.…

Van veraf maakt een sensor gedragen door een satelliet een onafzienbare rij nullen en eentjes benodigd voor een digitaal beeld van de wolken boven Noord-Afrika en West-Europa Prachtig is te zien hoe het waas onder andere boven Nederland te wijten is aan het opgewaaide stof uit de Sahara terwijl heldere witte wolken de zonnestralen weerkaatsen…

Het zijn in dagen als deze Waar regen en storm De dag overheersen Dat ik Bij jou kan komen En je me omarmt Zonder ook maar Eén woord Maar ook Wanneer de zon Mijn hart verwarmt Kan ik thuis komen Bij jou Waar en wanneer ook Dag of nacht Verweg of dichtbij Altijd Ben je er voor mij Bedankt voor Het ver-TROUW-en…

Moeder zijn dat ben je je hele leven Je houdt van je kinderen en probeert ze van alles mee te geven Maar eens dan stopt die verantwoordelijkheid Altijd te vroeg, nooit is er eigenlijk tijd Om alles te zeggen wat je wilt Plotsklap is het leven verstilt Je kinderen, daar waar je zoveel van houd Staan even alleen, hebben het zo verschrikkelijk…

jouw tranen weerspiegelen degene die troosten kan tenzij je je gezicht verbergt achter handen jouw tranen bevestigen meer dan eens het houden van tenzij je je verdriet steeds verder laat verzanden jouw tranen vertellen mij in eenvoudige zinnen tenzij je je woorden niet meer wilt laten verstaan jouw tranen zijn het einde van steeds opnieuw…

ik ben geen schaduw meer het licht is nu alleen voor jou zwaai nog een laatste keer je bent een zelfbewuste vrouw ik zie je lopen in de lengte van de zon je kiest voor altijd stilte blokkeert mijn warmte met kilte je gaat weer het verleden zien met hulp en andere ogen ik was je maat en gaf je raad jouw vrijheid kan mij niet gedogen…

een slijter klaagde steen en been m`n dochterlief is daaglijks buiten zeemt in minirok de ruiten mijn handel was er ver mee heen elke zuipschuit voor haar plat vergat dan dronken al mijn schappen liet het zuipen voor het lappen Ik was die stomme ladder zat de wijnen ben ik maar gaan schenken Geen lust tot rekken in de zaak ze stonden…

Ballonnen die half leeggelopen droppen Helpen - door de lompe machinisten En aangeschoten graancirkeltoeristen - Met mand en al gewassen naar de knoppen. Er zijn vergoedingseisen opgesomd (ook geldig voor wie door de schoorsteen komt).…

De lust zaait onrust onder pij en kap en 't smalle pad ligt vol bananenschillen en Soeur-Slourrire werd close met haar pupillen, vond dat wel passen bij het zusterschap. Maar naastenliefde is nog geen gevoos, en klooster geen comparatief van close.…

Een lief klein wonder is helaas verloren, de toekomst wordt somber ingezien. Een nieuw wonder wordt over een tijdje geboren, dit wonder telt voor tien. Er is nog steeds dat ene grote verlangen, veel blijdschap en geluk tegenover zoveel pijn en verdriet. Niemand zal haar ooit kunnen vervangen, maar dat is ook de bedoeling niet.…

Ben je wel eens eenzaam kom dan in mijn armen Ik zal je met mijn eenzaamheid iedere dag verwarmen Voel je je weer leeg kom dan in mijn leven Ik zal je met mijn leegheid steeds bescherming geven Ben je pessimistisch laten we samen treuren Gedeelde smart is halve en opent nieuwe deuren Als je depressief bent huil dan maar met mijn ogen…