Alle inzendingen, jaar 2003, week 21

Heb ik je ooit teleurgesteld, het moet geweest zijn als een bosrand grenzend aan weiden, een versomberen van licht en geurend gras. Heb ik je ooit teleurgesteld, het moet geweest zijn in de scherpte van een strandwal of een waterkering, dorstige vloek van de najaden. Heb ik je ooit teleurgesteld? Ik kan mij slechts herinneren het…

Water in de zee Mag ik bij je komen Mag ik jouw vissen zien En van ze dromen? Wolken in de lucht Mag ik met jou zweven Mag ik jouw wereld zien En genieten van dit stilleven? Vogel op het land Mag ik je aanraken Mag ik jouw zachtheid voelen En je mijn gelijke maken?…

de dagen bladeren voorbij en scheuren zo mijn tijd gestaag en rustig, een voor een richting de eeuwigheid. maar eeuwig duurt zo lang daar wil ik niet op wachten de eenzaamheid maakt bang in onzeker lange nachten.…

Ik was zwanger van mijn tweede maar in de vijfde maand ging 't mis Dokter kon geen hartslag vinden tot mijn grote ontsteltenis Ruim zeven maanden kropen voorbij Het zou spontaan wel komen En al die tijd een dood kindje in mij Moest mij dit overkomen? Ik slikte pillen, lag meerdere malen aan een infuus Bij al die kuren weeën... De dokters…

Nooit, nee nooit zal ik vergeten de dag dat jij je ogen sloot Nooit, nee nooit... want veel te jong vond jij de dood... Zonder afscheid, zonder woorden zonder angst ging je op reis naar je eeuwige bestemming naar je eeuwig paradijs... Pa, als je nog op kon kijken en je nageslacht zou zien zou je het werkelijk niet geloven...…

Een dag die voor iedereen vervelend is En dan gaat alles bij iedereen mis Dat staat alles op zijn kop En niemand kan meer lachen om een mop Dan gebeuren er allerlei stommen dingen En dan blijft dat ene woord maar in je hoofd zingen Als je aan kleuren denkt, denk je aan zwart Alles doet pijn zelfs je hart De tranen lopen over je wangen Je kunt…

Al tweeëntwintig maanden dezelfde weg, dezelfde bus, Al tweeëntwintig maanden nog steeds verlangend naar jouw kus, Al tweeëntwintig maanden altijd die vlinders in m'n buik, Al tweeëntwintig maanden als ik je zie, of hoor, of ruik, Al tweeëntwintig maanden wil ik graag oud worden met jou, Al tweeëntwintig maanden omdat ik zielsveel van je…

Ergens is een plek waar ik zou willen wonen Zonder discriminatie en met mooie bomen Ergens is een plek waar ik zou willen zijn Met prettige gevoelens en zonder pijn Ergens is een plek waar ik zou willen leven Waar ik voor altijd zou willen blijven kleven Ergens is een plek met vrijheid En zonder onderscheid Ergens is een plek zonder ongelijkheid…

Gedichten later leek jij een ander mens dichter dat wel maar één met twee kinderen Na elke geboorte werd jij een nieuw chemisch fabriekje waaraan jij wennen moest Nieuwe verzen stonden vast als huizen in jouw hoofd evenals de scherpte van jouw korte, stevige haar gekleed in een rode overjurk op een zandkleurige broek Waar raakte jij…

De dikke duisternis wiegt me Voorbij de mist, de menigte, een stemmenvloed. Straks kies ik wat ruimer sop, de deining van de stilte waar ik struikel over oud speelgoed. Jeugd... de deugd waarin ik klauwen drijf De prachtprooi die me nooit verliet me ooit verwondde. Zoals de zebra die de adem van de leeuwin hoort Haar…

Bedachtzaam turend denkend aan vandaag hopend op morgen vogels zingend het ochtendgloren een perfecte dag het schijnt dat lachenden niet huilen kunnen een strak gelaat teveel gevoel om los te laten angstaanjagend niet makkelijk, wel noodzakelijk om door te gaan mijmeren over gisteren maakt het heden niet bijzonder vandaag is kort lang…

Levenslust ontbreekt, Een glimlach is daar, Als een masker, Niet gezien willen worden, Rust, Een verzilte huid verraadt, Een opgedroogd verdriet, De tijd niet gekomen, Om te baden in geluk, Bekeken in tranen, Is deze bedwongen ziel, Een spiegel bedrogen, Dapper bekeken, Rust, Strategisch strijden, De dorheid verdwijnt, Zorgen weggespoeld…

Als je straks gaat slapen, denk je dan aan mij? Als je straks gaat dromen, kom ik dichterbij……. Om in jouw oor te fluisteren, wat ik voor je voel. Ik wil je laten weten, wat ik precies bedoel. Verwerk dus in je dromen, de dingen die ik zeg. Ik wil je laten weten… “ik ga niet bij je weg”. Je hoeft me niet te zeggen, hoeveel je voor…

je loopt door de straten liefste en je zoekt het bordje met een naam de naam van een dode man gestorven voor het raam het licht is nog aan een roos in zijn hand je foto op de tafel zijn hart opgebrand je klopt op de deuren en het beeld versteend een standbeeld van een man in niemandsland en een verloren meisje in de straten weent…

laat ik je wat vertellen over in stilte uren tellen over luidkeels roepen in de wind over het wachten op weinig als een kind over hoe ik naar mezelf zocht en toen ik me tegen kwam wilde veranderen hoe ik ben verdwaald op die tocht maar me weer vond in de anderen hoe ik woorden bedacht maar de stilte niet vinden kon hoe ik me gelukkig waande…

Mag ik naar de hemel staren? Naast jou en dromen? Dat door trachten te verklaren Het antwoord wel zal komen? Wij weten de verbloeming De verzoening met onwetendheid De weg is de bestemming En het onder-weg de zaligheid De woorden zijn geen taal Die een vertaling is De beleving een verhaal Over wat de waarheid is Een gesprek als een…

Eveliene gaat op bezoek in 't ziekenhuis, oma is aan haar heup ge-opereerd, als mamma vraagt of ze wat wil drinken zegt ze, terwijl ze een pakje appelsap aangeeft, nee, dat wil ik niet, ik wil sinaasappelsap, wat daar zit bij oma, met een rietje in de zak! Voor de duidelijkheid: oma heeft een catheter en wat er in de zak zit, hoef ik niet te…

"Niets kan zachter golven dan een golfterrein" denkt de dame met de grote hoed en de suède handschoenen. De heer die haar galant terzijde staat, kijkt heel even naar haar borsten in de roze crêpe jurk en slaat dan met een forse slag het kleine witte balletje een heel eind verder.…

Zagen zagen wiede wiede wagen, m'n vent ligt naast me in bed, een heel bos om te zagen, ik lig ernaast, ben wakker vanzelf, blijf maar liggen tellen 908, 909, 910, 911... Helpen doet 't niet, dus doe ik maar net als altijd, pak m'n kussen en verdwijn naar 't logeerbed!…

Ik vergeef je dat je niet bent zoals ik wilde dat je zou zijn Het spijt me Dat ik altijd zulke hoge verwachtingen van je had Ik besef dat ik me voor je schaamde voor je lichaam en voor wie of wat je was Ik was altijd veel te perfectionistisch wilde veel meer dan jij kon verwezenlijken Het spijt me Dat ik dacht dat je bergen kon verzetten…

we koesterden een handvol duinen in een wandeling van lijf tot lijf ik zag de zee als branding in je ogen je golfde en sloeg over mij we zijn naar strand gegaan en doken in de liefde het zand plakte ons aan we vrijden tot de maan met eb de vloed kwam sussen kusten tot zijn ondergaan we zijn naar huis gelopen bepareld met wat dauw…

Ik zong voor één keer huilend mee Op een oude plaat die jankend kraakte 'T was niet zozeer de tekst die me raakte Maar de stem op de elpee. Het aantal vredesduiven donderdag is ongeëvenaard Bij het afscheid van Hermien, op Hemelvaart.…

Irak’s chemische wapens zijn terecht! Blair heeft op Jemini snel geprobeerd, Of ze wel echt zijn. Ja het functioneert, Want niemand die kan horen zingt zo slecht. En net als in de oorlog weet je als Er Engelsen bij zijn dan wordt het vals.…

Onze paden schenen te gaan kruizen Zouden gaan verweven Alle signalen wezen naar de liefde Maar een gelukkig einde is uitgebleven Een openhartig gesprek, nog net geen ruzie Maakte een eind aan de illusie Een vriendschap is gevormd in de discussie Liefde was er niet, was de conclusie Toch koester ik gevoelens voor je Gevoelens die ik je…

Oh, hoe mijn lendenen zachtjes smachten naar kring'len sleets omhuld Oh, hoe ik put uit mijn gedachten mijn handen met genot gevuld Stil edoch verholen bijt mij de maan In bevelen reeds bevolen van donker cellofaan Oh, hoe de bloemen grof verwelken immer dor in net te groen Oh, hore, zij die duiven melken zo dapper en zo koen.…

Vol van energie, druk in de weer. Altijd aan het fietsen of in de tuin. U genoot van het leven. Vol van liefde voor ieder om u heen. Vol van kracht, maar moe gestreden. Na lang vechten het toch opgegeven.…

Kent iemand dat gevoel: 't is geen verdriet, 'T is geen geluk, geen menging van die beiden; 'T hangt over je, om je, als wolken over heiden, Stil, hoog, licht, ernstig; ze bewegen niet. Je voelt je kind en oud; je denken ziet Door alles, wat scheen je van God te scheiden. 'T is, of een punt tot cirkel gaat verwijden; 'T is, of een cirkel…

Ik mis je aanwezigheid Je zachte woordjes Je geur Ik mis je zo ontzettend De dingen die we samen deden De herinneringen die we deelden Jij was de grootste zon in mijn leven In dat leven waar nu een schaduw over teistert Ik ben niet meer ik Zonder jou die zo eigen durfde te zijn Ik lees je in mijn dromen Ik hoor je in mijn teksten…

Het gietijzeren hek van tralies opent zich, geleidelijk speelt een lome bries zachtjes met het gras op open plekken die nog niet met leegte zijn gevuld. Sierlijk opgestoken bloemen zwieren rechtopstaand naar de zon hun zeer verleidelijke vreugdedans, het spel van esthetiek en vermaak. Zo proberen ze te beletten dat het leed apert word…

ik heb bemind in armoede van hebben en groeipijnen van zijn liep vaak verloren in de doolhof die het leven als verleden tijd in gedachten achterliet in ouder worden kwam eindelijk de rust wat ik heb en wie ik ben vloeien naar een nieuwe morgen als een bron die naar de monding vliedt…