Alle inzendingen, jaar 2003, week 27

sinterklaas kloppende kinderhartjes stiekem de trap af hand in hand verbaasde oogjes werkelijk waar ? bergen speelgoed zelfs een verwonderd kijken van een paard in de kamer vol kindergeluk handjes beginnen te strelen lijfjes beginnen te beven traantjes van kinderlijk blind dank je wel , lieve sint toen op dat moment maar…

Al een tijdje spook jij door mijn hoofd Ik heb het gemeden, gewoon niet geloofd Maar nu je weg bent, is die plek leeg En begreep ik steeds niet wat ik toen van je kreeg Nu ben je terug en voel ik een afstand Zie het in je ogen, wat is er aan de hand Nu ik er klaar voor ben en me wil overgeven Laat je me los en zeg je dat je zo niet kan leven…

Nu ik afscheid van je ga nemen verdrietig ben omdat het moét wij samen niet meer verder mogen ontbreekt mij hiertoe alle moed Wat zeg ik wél Wat zeg ik niet Wat doet je teveel zeer Ik wil het zo graag voor jou verzachten maar hoe ik het ook wend of keer elk afscheidswoord doet pijn en daarom zou ik nu uit pure onmacht in jouw plaats…

De "trein" van de Tour wordt opgehouden door de trein op de rails. De trein op de rails, reed misschien wel op tijd, maar de trein van de Tour, raakte wél seconden kwijt!…

Wit als watte, en teenegader groen, is 't bonte abeelgeblader. Wakker, als een wekkerspel, wikkelwakkelwaait het snel. Groen vanboven is 't en, zonder minke*, wit als melk, vanonder. Onstandvastig volgt het, gans, 't onstandvastig windgedans. Wisselbeurtig, op en neder, slaat het, als een vogelveder: Wit en grauw, zo, dóór de…

Ik ken je wel, maar toch ook niet Ik zou je beter willen kennen maar dat kost tijd, en die heb jij niet om onze gevoelens te verkennen...…

Ik kan niets zeggen, ik kan niets doen. Hij zal het anders uitleggen, en wachten op een zoen. Ik moet hem steeds op afstand houden, ik wil die hand niet op mijn been. Bedenk me waarom we het laten zouden, waar gaan mijn gedachten heen. Zijn koppie flitst aan mij voorbij, zo lief, mooi en kwetsbaar. Dat lieve kereltje, helemaal van mij,…

Kijk ik naar mijn ogen dan zie ik een felle blik ze vertellen ongelogen en ik denk bij mezelf stik ! Ogen moeten leven niet verholen, maar oprecht zodat ze kunnen geven wat de mond niet zegt ! De kleur is niet belangrijk het gaat om de oogopslag die zegt alles van 't innerlijk en straalt uit een gulle lach Ja, ogen kunnen praten…

Waarom drink je?- Om te vergeten.- Om wát te vergeten?- Om te vergeten dat ik me schaam. Waarvoor schaam je je dan?- Omdat ik drink.…

Wie is dat kleine sterretje dat 's avonds twinkelt zacht dat straalt en altijd schittert lichtpuntje van de nacht Dat kleine gouden sterretje dat mij ook lijkt te zien zeg schitterend klein sterretje straal jij voor mij misschien? Ik geloof dat jij daarboven mij zo nog iets wil zeggen dat er iets tussen Hemel en Aarde is en niet zomaar…

Voetballen, het is maar een spel geloof me, dat weet ik ook wel Maar als je er aan verslaafd ben zoals ik geboren met een echte voetbaltik Dan is het spelletje niet altijd genieten wanneer ze de ballen het doel inschieten Dan zie je ook het nadeel van deze sport het lijkt wel of het wekelijks erger wordt De competitie is nog niet eens begonnen…

als de zon tranen laat dan regent ze op mijn gezicht de kleuren van de regenboog als een wilg tranen laat dan treurt hij op de aarde de blaadjes van de herfst als mijn hart tranen laat dan verdrink ik om jouw liefde die stilletjes openbloeit…

Gezegend ben je, als je verstaat dat mijn handen beven en mijn voeten langzaam geworden zijn. Gezegend ben je, als je er aan denkt dat mijn oren niet meer goed horen en dat ik niet alles meer versta Gezegend ben je, als je weet dat mijn ogen niet meer goed zien, als je niet kwaad wordt omdat ik de mooiste vaas liet vallen of omdat ik voor…

Spookt op uit Indië's zee reuz'ge infuzorie Met stralen, die geel, rood, groen fosforeren? Of spreidt tot waaier zijn laaiende veren Magische spieg'ling van Australie's lorie? Of wil Egypte's phoenix door zijn glorie Zijn zon, verjongend nest van vlammen, eren? Wil Afrika 't heelal illumineren Met vuur uit palmendrager Rowenzori? Ik…

De armoede van onze rijkdom is schrijnender dan je wel denkt, de armoede van onze rijkdom is dat men heeft, maar niet schenkt. De armoede van onze rijkdom is pijnlijker dan je wel weet. 't Overwoekert in 't leven het mooie dat werkelijk rijkdom heet. De armoede van onze rijkdom dat is het verlies van de geest, zodat men in overvloed…

Het ouderlijk huis grote dienst bewezen is nu bijna ontruimd we voelen ons wezen Op de lege keukenvloer zes pakketjes gemaakt ieder kind een herinnering gebaar,wat me enorm raakt geen geld,zilver,of goud een gedragen sjaal van ma kerstspulletjes,altijd bewaard oude kapotte werkjas van pa Dan sluiten we dit huis af gedeeltelijk met…

Vaders handen, ruw, maar groot en sterk en altijd voor ons aan het werk zijn nu voor altijd stil en koud maar lijken nu nog meer gesneden uit het goede hout…

Al is de man die Pim heeft omgebracht Natuurlijk psychisch allerminst in orde, Zijn ziekte moet nog uitgevonden worden En ook moet daarvoor nog een naam bedacht. Misschien deelt dus uw arts u ooit nog mee Dat u de ziekte hebt van Van der G.…

In een bejaardenhuis wachtend met smart elke keer angst dat je weer zal gaan hoewel leeftijd met het lot heeft getart het "houden van" zal nooit vergaan Als ik later oud ben...…

Ze stappen, hun bellen al klinken, de vrome twee horsen te gaar; ze zwoegen, ze zweten; en blinken doet 't blonde gelijm van hun haar. Ze stappen, ze stenen, ze stijven de stringen; en 't ronde gareel, het spant op hun spannende lijven: de voerman beweegt ze aan een zeel. De wagen komt achter. De rossen, gelaten…

Zag net in je ogen verdriet angst en pijn. Zag net in je ogen, dat je elders zou willen zijn. Jouw mooie groene ogen Nu omrand en rood doorlopen. Jouw mooie groene ogen, waar de glans is uitgeslopen. Zag je vechten en hopen. Voelde je moed. Zag je weer even lopen. Het voelde zo goed. Toch kun je dit niet winnen, De strijd is te zwaar…

Zie je dat kleine sterretje dat twinkelt, lacht en wacht dat straalt en altijd schittert lichtpuntje in de nacht? Dat kleine gouden sterrtje dat mij ook lijkt te zien zegt schitterend klein sterretje straal jij voor mij misschien? Ik geloof dat jij daarboven mij zo nog iets wil zeggen wat tussen Hemel en aarde is en niet zomaar valt uit…

Helemaal alleen hang ik hier in het bos Ik weet wat er gaat gebeuren, morgen ben ik de klos Gisteren zijn al mijn vriendjes gehaald En nu waarschijnlijk al tot moes gemaald De verhalen die ik hoor zijn heel erg Ze gaan tot in mijn botten en mijn merg Al die gillende stemmen zitten in mijn hoofd Hoe kom ik hier weg, jij had het beloofd…

Ik denk dat wij dat daklozen-WK Wanneer we het de spelers vragen zouden Ook best een keer in Holland mogen houden Althans: op Amsterdam en Arnhem na Daar voelen ze zich niet op hun gemak Want daar hebben de stadions een dak…

Noordenwind zwiert fladder vlerken aan `t plooigespannen hemelkleed waar ze door zuchten zwellend sterken in vlagen snikkend kinderleed Het vragende ‘waarom’ jaagt smeken wervelend, dolend door de natuur waar kalme wateren woelig breken met het zonlicht in het laatste uur dat in schemering met stormen vecht die bevroren verdrinken…

De kamervloer van zoonlief (negentien), bedolven onder tijdschriften en boeken, CD’s, skates, T-shirts, sokken, onderbroeken, die is al jarenlang niet meer te zien. Hier wacht dat team archeologen dus ook nog een fraaie, zij het taaie klus.…

het blote wit krijgt van de zomer kleur en zweet in zonnebrand zijn penetrante geur het losse zand dat zomaar taartjes bakte is nu te droog om alle vormen te bevatten de zee rolt woord voor woord en in de branding spelen zinnen die nog niemand heeft gehoord strofen die zijn opgeschuimd in zomerlicht blijken in de koelte van de…

Twintig dagen al opgenomen Vier op een zaal Bezoek mag altijd langskomen Ondanks zusters, po en urinaal Gaat het al weer? Een vraag in de lucht van ether Alle onderzoeken al meegemaakt Voel ik me nu een betweter Doktoren twijfelden aan mijn lijf Waarom ik, snik ik bij elke thermometer Hoeveel jaar nog, drie, vier of vijf? Elke arts is…

Jij mist m'n lach m'n verdriet m'n humeur en gezeur Jij mist m'n woorden m'n stem m'n liefhebben zonder rem Jij mist m'n schater m'n glimlach m'n knipoog en "goede" gedrag Jij mist m'n verhalen m'n gedichten m'n gefluister en ogen die oplichten Besef je nu wat je mist ??…

Ik droom dat we wonen in een groot appartement durf het niemand tonen sta als 'huisvrouw' niet bekend. Kom na een dagje stappen in een brandschoon huis terug iemand is wezen lappen, soppen, boenen, vliegensvlug. Schrik dan wakker, nat van zweet wil de droom heel snel vergeten bèn geen slons zoals dat heet maar in dromen kwelt het geweten…