Alle inzendingen, jaar 2003, week 47

dans op zonnestralen spuug de middag uit ga wat schaduw halen gooi die maar languit beleg de avond zwart alleen vuur zal licht ontketenen je boeien afdoen in een opening naar mij zal ik nu of nooit de nacht doorhalen en jou erbij?…

Voor al te blije kindertjes heeft Sint Dit jaar iets moois symbolisch om te geven Hun sofi- annex lotnummer voor 't leven Dan weet 't jonkie waar-ie aan begint En wordt de kleine nog decembezegeld Is de vingerafdruk ook meteen geregeld…

Ik wil, zei Jan, nu ik verhuis uit dit leven, Heel gaarn aan Piet alles vergeven Wat hij jegens mij heeft misdreven. Maar zo hij 't met eksterogen op mocht doen, Dan wens ik hem alle daag een wandeling in een nauwe schoen.…

negen maand een deel van mij harten samen in één lied kan jou horen door gevoel in mijn schoot groeit verlangen als een engeltje geborgen ben jij eventjes van mij tot de wereld mag aanschouwen wat in schoonheid wordt geboren blijf nog even in dit hart voel de liefde om jou heen want weldra komt de dag om jou met anderen te delen…

Langs lijnen van geleidelijkheid schaduwen van een verleden vond jij de mogelijkheid mij te verleiden tot het heden zo vrolijk overdonderend hartstochtelijk bewonderend onverstoorbaar gaande je eigen gang dat maakte mij onverklaarbaar bang langs lijnen van geleidelijkheid rustig doordachte plannen was jij mijn enige mogelijkheid…

Elke week gaan we een avond langs, voor wiens gemoedsrust, blijft in het midden. Niet altijd hebben we zin...maar als ik ná op de deur geklopt te hebben, m'n hoofd om de deur steek, je héle lijf zie lachen... weet ik weer, waarom we het doen... Je zegt, wat is 't lang geleden, en ik zeg ja hé? Waarop je me vraagt...is 't lang geleden? En…

Alsof een engel stroop in mijn oor giet Hij belooft sneeuw in december Dat de praal van de stilste nacht Boven Brugge hangt Als een bruidssluier Weerspiegeld in het smaragd van haar wintergracht. Eerst zien en dan nooit meer geloven Want het blote oog is een bondgenoot Tekent de krijtlijnen van wat kan. Zoals een sterrenwachter van tien…

hoelang ben ik nog te beleven hoever is ons streven waartoe kan ik mij wenden zonder mijn liefde te schenden elke strategie verliest voor mij zijn waarde als ik kijk naar wat er is op deze aarde hoe ver kan een mens zijn hoe lang kan een hart kloppen als je weet dat je op alles kunt gokken elk ander idee is mij vreemd als een nachtegaal…

Ik zoek naar een blozende taal, naar bloesemwoorden die jou omhelzen, in een boeket van jouw zuiver leven. Gewoon met wat bloemen in bloeiende zinnen zou ik jou willen zien lachen, met een vleugje liefde erin verweven. Speciale plekjes zou ik willen beschrijven, in tuinen vol verlangen, met geurende dromen, zo verheven. Ik zoek naar…

ze willen stilte zonder ogen in hun nek geen handen die ze voelen niet meer verlangen op het net ze willen stilte om te vinden wat verloren is wat nooit geboren is maar zo ongrijpbaar leeft ze hebben alles uitgeplozen mijn hart en ziel gekozen mijn lichaam uitgewoond, mij met hun hoogtepunt gekroond ze zochten jaren die vergeten…

Ik waande mij vandaag heel even alleen daar op de maan. er was geen teken van leven dus ik kon maar beter weer gaan. Eerst keek ik nog even naar beneden en zag een andere planeet met ontelbare kleine mensen, de planeet die aarde heet. Ik zag de mensen oorlog voeren ruzie maken overal. En zo vanaf de maan bekeken leek dit allemaal zo mal.…

De Tour de France, da’s toch de Fránse Ronde ? Die is in Frankrijk dus, dacht ik, maar nee. Dat brengt mij op een schitterend idee : Parijs – Roubaix begint voortaan in Londen, Luik – Bastenaken – Luik start in Den Bosch, de marathon van Rotterdam in Oss.…

niemand die vertellen kan hoeveel ik van je hou niemand die meer bij me is alleen hier in de kou niemand die weet hoe erg ik je mis niemand die ook weet hoe pijnlijk dat voor me is niemand die weet dat ik niet meer de enige voor je ben niemand weet dit niemand die ik ken niemand die weten kan hoe erg die pijn voor me is niemand…

Er was eens een lelijk prinsesje Dat 100 jaar sliep op een erwt Ze had smerig haar en rotte tanden En droomde van Ernie, het vriendje van Bert Maar op een dag ver in november Kwam een pad vermomd als prins vanachter een steen Hij gaf haar een trap en riep 'Hee liefje, ik ben der!" Maar zij sliep gewoon door en hij ging toen heen Die arme pad…

De moeder loopt op alle dagen, maar rust wordt haar niet echt gegund. De mensen komen daaglijks vragen: Ach moederlief, vanwaar die punt? Precies na veertig volle weken, dan is het tijd voor deze spruit: opeens, jawel, de vliezen breken. -bij vader breekt het angstzweet uit - De vroedvrouw is net even pleiter en vader schrikt zich plots…

Ik smaak je gedachten en nuttig je gebaren. 'k Draag een witte lelie naar jou. Maar je metalen woorden kunnen de kilte niet klaren - in mijn handen, de bloem, die ik reiken wou - Ik proef op m'n lippen het vergrendelde woord. Onschuld sterft weer in mijn mond. Ogen neergeslagen, warmte wordt niet gehoord - witte blaadjes vallen luid op…

De oude wind beweent met as de gouden zee daarop traag en treurend drijft de dag weg het sterft het streng en trouw gesprek en een zucht verheft zich tussen de donkere doornen wit schichtig de tred van de maan In de diepte en onder zwijgzaamheid trekken toekomstige handen naar het werk aan waters en aan de wortel.…

Geluk is moeilijk uit te leggen, toch is het iets wat we regelmatig zeggen. Menen we dat dan echt of zeggen we het maar, en is het eigenlijk niet helemaal waar. Want ‘blij zijn’ en ‘je vrolijk voelen’ is een andere zaak, dat het verward wordt met ‘geluk’ gebeurt best vaak. Maar geluk is een gevoel van binnen, en is niet te omschrijven in de…

Als een paar afgetrapte schoenen liggend in een hoek. Of als een afgedragen jas die je niet meer aandoet. Eerst liefdevol gekoesterd met plezier gedragen. Nu heb je het weggeduwd, er nooit meer naar vragen.…

De bittere genoegens van angst klinken als de laatste noot een symfonie van donker leven maakt je ruimte meer dan groot Kon ik maar de stiltes bespelen de zwijgzame tonen van je hart zou ik de wereld kunnen betreden waarin je jezelf zo tergend tart Ik zou een strijkstok laten dansen over de snaren van je borst met tederzachte strelen…

U vraagt waarom ik het kantoor van Quote Dat blad dat met zijn jaarlijkse top honderd Sinds jaar en dag de media bedondert Met bijna twintig kogeltjes beschoot? We staan dan als Oranjes wel wat lager Maar ja, zei Bernhard, ik blijf toch een jager…

zag je dat ik liep holde, sprong, dat alle mensen klapten want ik zong een melodie zo uit de lucht geplukt met tonen op de vlucht het refrein is ook gelukt ik zocht naar ogen een mond die bij mij paste die ook zo heerlijk lachte ik zag je staan het haar wat opgestoken je keek me aan en hebt de anderen opzij geschoven je liep…

Geruisloos schaduwend fluweelzacht verschijnt goud licht in het dreigend duistere donker dat zwart zwijgend zich onderwerpt aan schijnselmacht Als ‘n wakkere wachter voor de poort die naar de kern van geboorte leidt en innerlijke kracht van nacht bevrijdt waakt ze stilte tot zijn stem verstoort Zijn silhouet tekent zich in gloed dat…

Teder als een bloeiende roos verwelkomt de zoen een innige droom Het opent de roes schaamteloos om openlijk te worden ontvangen als een voorbode van geestelijke instroom De aorta zwelt aanstonds met verlangen alle levenssappen transporterend het nijpende energietekort compenserend Slechts door een enkele lipsamensmelting ontstaat deze alles…

wanneer ik moe ben van het leven en niets meer heb om weg te geven dan maakt één ding mij weer actief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik somber van de regen weer een depressie heb gekregen dan geeft één ding mij perspectief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik lang heb stilgezeten en denk dat men mij is vergeten dan voel…

Bill Gates schonk nu al 25 miljard De helft van zijn hele vermogen Gedeeld is zijn vreugde en dubbel zijn smart Bill Gates schonk nu al 25 miljard De helft minder weelde. Ja, 't leven is hard Voor wie zo sociaal is bewogen Bill Gates schonk nu al 25 miljard De helft van zijn hele vermogen…

Het schaap is de mal van het lam De schelp is de mal van de mossel De zee is de mal van het zout Marcel is de mal van het beeld De pijp is de mal van de rook De kunst is de mal van de vondst Het idee is de mal van Christopher Columbus is de mal van het ei Het ei is de mal van de kip De mal is de mal van de mal is De mal van de mal is de mal…

de dag is jong in zijn kijken naar gisteren ik wil niet naar je reiken er vallen gaten in de horizon ik zag hem rond met hier en daar projectie in rood door de reflectie van een prille morgenstond je voeten konden mij in afdruk zo intens bekoren ik zie de dubbele sporen nu vervagen in de wind je speelde als een kind boven de branding…

Ik lees weken voorbij de langzame dagen die het leven vertragen om de stilte in mij nog meer te behagen. In wonderen verborgen woorden van sprekend vermogen laten de wereld meer ogen naar een nieuwe morgen tot emotie bewogen. Wanneer lippen ongesproken zo geluidloos blijven spoken me hier binnen telkens raakt.…

Weerkaatsing in helder glas schrijft lijnen in trage glimlach van zorgvuldig weten, met brekende tanden en hersenloze beten, die knarsen in scherpe kwatrijnen Slaap die niet wil komen maar verdwijnt in het licht van de gordijnen, die dichten zodat mijn zien onverblind kan zwichten als zijn beeld voor me verschijnt Tijdens de resterende dagen…