Alle inzendingen, jaar 2004, week 30

Sinaasappels zijn oranje het weer wisselt per seizoen De zon die ons verwarmt het gras nog altijd groen De zee die met vloed opkomt en met eb weer snel verdwijnt De blaadjes aan de bomen de maan die 's avonds schijnt Zo "gewoon" als de sneeuw wit is en de hemel die meestal blauw is Zo vanzelfsprekend is het voor mij dat mijn liefde alleen…

De touwtjesknoperij heeft ons gefnuikt Die weekmakers zijn slecht voor je gestel Dat merkten we drie weken terug al snel Anders hadden we een ander touw gebruikt En de hond aan z'n vakantieboom gebonden Nu bleek dat iets wat wij niet langer konden…

Als ik elke keer als ik je mis of aan je denk Een ballon in de lucht zou laten gaan Zou je altijd weten waar ik ben En zou de hele hemel uit kleuren bestaan Overal een souvenir voor jou achtergelaten Gedreven door weer en wind licht en onbevreesd Zo zal ik je laten weten dat ik je nooit vergeet En dat je voortdurend door mijn hart en ziel…

Achter ieder kopje of gebarsten schaal Zit wel een urenlang mooi verhaal Herinneringen waar zijn ze gebleven Ik zie je denken….Ze hoorden zo bij mij En nu zomaar aan het grofvuil gegeven Je zit er nu zo verslagen en verdrietig bij Je nieuwe appartement uitzicht op cronenstyn Als alles een plekje heeft gekregen Drinken wij samen een lekker…

Laat me uren naar je kijken dat is wat ik nu wel verdien ga de aanblik nu niet schaden het mooiste wil ik blijven zien God heeft zijn best op je gedaan je stond zeker vooraan in de rij vooral je prachtige blauwe ogen want ze kijken nu naar mij Zie je nu echt naar me lachen stoere man, een gevoelige blik jij bent wat ik noem de liefde…

Gemene woorden raken mensen hard scheld ze niet uit voor nikker noem ze geen mongool of debiel en maak ze niet uit voor een flikker. Waarom al die gemene woorden gebruiken want met een kleurling is niks mis het zijn gewone mensen die niet weten wat discriminatie is. We denken te vaak nog in termen als ach, het zal wel een mietje zijn…

vergeten aangespoeld in verte dor land vage schim tastbaar voor enkeling onrustig in schemering loze winden dwalen vermorzeld door vermalen opstaan verdrukking gesterkt gericht op victorie overwin!…

als je lacht zou ik de glinstering in je ogen willen vastleggen op onverwoestbaar papier bewaren als een kostbare schat tevoorschijn toveren op momenten dat het je even wat minder gaat als bewijs dat jouw wereld niet alleen uit duisternis bestaat…

Tien minuten, vader, voordat de blokkade in je halsslagader de hersenravage aanricht: je spraak meedogenloos ontwricht je rechterkant van mond tot voet verlamd, voordat het ziekenhuis je thuis brutaal verdringt en jou herleidt tot te voederen te verschonen kind, voordat de angst dan weer verdriet bezit nemen van je geest…

witte dagdromen scheren over de heuvels ik sta versteld en staar in mijn hoofd kabbelt onzinnig gekeuvel rond in de hitte van de zon een mindier drie dagen drie zinnen terwijl de bergen wegroesten in de rivier geritsel door het hoge gras van de boomgaard er is geen ratelslang te zien een vogel schiet angstig uit de halmen voort hoor de…

We dromen van witte stranden waar de palmen naar ons wuiven Waar we elkaar eeuwige trouw beloven bezegeld met ringen en witte duiven Een prieel op het witte strand waar de ringen worden omgedaan En dat alles op het moment dat we de zon kunnen zien ondergaan Waar we na de huwelijksceremonie genieten van een dans op het strand Daarna dolverliefd…

Kristal raakt de ziel in een mythische reis naar de top. De godin draagt het leven in haar hart waar groei de stilte draagt. Ervaar het binnenste van de aarde. Herinner het eiland van naam, betreedt het heilig land of ga op in de nevelen der vergeten tijd.…

Een traan in het donker gehuild in het licht van de maan Een traan verdwaald in onzekerheid niet wetend hoe verder te gaan Een traan radeloos de zoveelste verloren in stilte kijk jij me aan...…

ik wou dat het over was dat ik kon zeggen: "het is voorbij, alle liefde, alle pijn, tussen jou en mij" maar het is de pijn die mij nog steeds bindt die pijn waarin ik zoek en liefde vind morgen wellicht misschien wist de nacht al mijn verlangens maar is dat het wat ik wil ?…

mijn macht uit handen gegeven zonder dat ik dat wist vandaar die problemen in mijn leven ik heb iets wezenlijks gemist ik reageerde alleen op waar jij je bevond nam geen enkel initiatief daar had ik redenen voor, zeer gegrond want jij opende het offensief maar wanneer ik verder wil gaan zal ik je moeten tonen wat in mijn hart omgaat en…

Opeens waren de bomen in het woud verdwenen. Weg was het weiland, geen gras noch kruid. Onstuimig jong of oud gebogen, het waaide zo maar ergens heen geen verdampte blik, geen wegruisende echo spoorloos achter de kille kim vervlogen nog geen pluisje, stofje, of een rietje stro God heeft het licht voorgoed verbogen. ------------------------…

Het kan haast niet dat ik die nooit van zachtheid blijk kon geven zoveel tederheden voor je voel die telkens uit mij te voorschijn lopen als stroompjes water van de regen Hoe je stem nooit zweeg windorgels bedwong en mij met een schittering in je ogen pijnlijk wees op de leegte van een hart dat geen liefde kent…

Weet je nog jij en ik in de regen, de wind vertelde hand in hand wat wij speels verzwegen we sloten de wereld af elke voetstap verafgelegen weet je nog jij en ik tussen slapen en ontwaken, we schuilden in elkaar, een bron van tedere liefdesdaden we ontvouwden onze stem duizend woorden achterlatend weet je nog in de hoek van…

Waar wolken voor de zon bewegen stralen sterren in de nacht ik lach nu wat verlegen de herinnering is zacht Ook zijn er soms de tranen voor wat ooit was verdriet dat zich een weg weet te banen maar vergeten doe je niet De tijd die schreidt maar voort gebouwd op stenen van verleden niet dat het heden zich er aan stoort de pijn is zwaar…

'T is zwart en donker, kamerdonker als rook, rood kolengeflonker, daarboven holt de klok. Langs de wanden bleekt flauw een plaat en nog een - het witte is lichtlauw, 't lijkt alles lang geleen.*) Hoor, het leven vliedt, de klok holt, tik, tik - zingt het jammerlied van het ogenblik. -------------- Uit: Verzamelde Lyriek, 1966.…

Ik ben een heel dik nijlpaard en ik neem graag een bad met mijn grote dikke kop lekker in het nat. Met mijn kleine oogjes stralend van plezier vind ik het hier geweldig en heel prettig hier. En ook is het verwonderlijk met dat dikke lijf dat ik niet steeds ga zinken maar lekker drijven blijf.…

waarom vlucht je voor de vrouw in jou ontloop je koesterende blikken omdat de heimelijke vragen je op dit moment niet schikken na het jarenlange stikken in verdragen van elkaar complimenten en geschenken hadden slechts een doel ze waren niet voor jou bezit werd je, zijn vrouw geen oog meer voor je eigenheid het kleine leven onder zijn…

Voorlaatste tree gemist tussen waan en werkelijkheid plekt bont paars-blauw Allerlaatste tree gemist kleuren toverbalden een harde tint van liefde naar haat Nooit viel zij meer zeven regenbogen kleuren schimmen in de schaduw grauw ...…

Ergens verscholen in het midden van het land Tussen de bossen achter een smeedijzeren hek Staat een kasteeltje zo sprookjesachtig Mijn thuis de rust in mijn leven mijn droomplek Hoge plafonds prachtige lang uitgerekte zalen Kroonluchters van witte glinsterende kristallen Vanaf het moment dat ik de oprijlaan betrad Wist ik….Deze plek zal me…

Ik wil luisteren naar de stilte. Of er nog iets leeft. Waar het geluid van een vlinder, Een donderslag geeft. Ik wil luisteren naar de stilte. Om uit te rusten van het drukke leven. En die rust kan alleen de stilte geven.…

Bijzonder fraai, zo’n vue panoramique. Het hekje langs de rand blijkt ietwat minder en ik verlaat behoorlijk wat gezwinder dan ik van plan was deze hoge piek. Nee, uit in eigen land is veel gezonder denk ik, terwijl ik naar beneden donder.…

In de vlucht van mijn bestaan sloegen daar mijn vleugels lam, adem stokte, beweging verstilde, alsof de bliksem binnen kwam Donkere wolk , koude regen, kilte omarmde mijn gevoel, nutteloos, ontroostbaar, zonder ook maar enig doel Op het ene volgde het ander, hield me nauwelijks tot staan, enkel enige verantwoording, geboden me om door…

Na de neerwaartse spiraal in zijn leven Is hij naar een andere uitdaging gaan streven Had hij zich ten doel gesteld De tour te winnen, waar elke seconde telt Over de pijngrens en opnieuw begonnen Heeft hij nu 6 maal de tour gewonnen…

Van hoe ver moest ik komen, hoe diep ben ik gegaan, hoe ben ik ondanks alles er steeds voor blijven gaan Wat is het nut van vechten, als weet dat je het niet redt, je alles hebt gegeven, en bergen hebt verzet Hoe kan een mens zo blind zijn, je niet zien zoals je bent, zo dichtbij laten komen, en je dan nog niet kent Wantrouwen en ongeloof…

Heer, als ik sterf op een december-dag; in het ziek laken dat ruikt, en mijn gezicht: geel als een raap, mijn baard verwoest door het zweet, terwijl mijn hand vol angst in het kussen plukt, Heer, houd dan voor mij, arm schaap, houd uw barmhartigheid gereed. Want gedurig was ik lui en dom, onkuis, hovaardig en zot, ik was gulzig aan bier-…