Alle inzendingen, jaar 2005, week 4

Als Moeder Natuur een fout maakt in je leven kan dat soms heel wrang zijn; want je weet, met een kindje in je armen, dat is je niet gegeven... doch aan je innerlijk, je hart en ziel vreet het. Naar gelang de jaren verstrijken, met dit feit in je achterhoofd blijft het altijd nog zwaar. Een kraamvisite blijft voor jou een kwelling, maar deze…

Een jongen, geboren te Leiden was zwaar populair bij de meiden Genoeg aan zijn zij En toch wilde hij liever een jongen verleiden…

'k Mag graag in 't kneppelhout verwijlen, waar kneuters door mijn knoken zeilen. Daar kust mijn krats, daar rust mijn frats van 't snorren van de domme dagen, van 't porren van de veile vlagen. In 't kneppelhout is zonneschijn, daar waar de kneuters zijn. Daar waar de kneuters op de bogen der sparrelaars hun sakkers zogen, daar les…

Een ketter met een glad penseel Herkent in haar gelaat Een minnares van zeventien De hermelijn in haar elegante maar strakke greep De kop van haar tintelend vel afgewend Moet haar kuis en wit maken Zoals haar zijdelingse blik Het Hof van Milaan op hol deed slaan Zo plots week haar blos Was het daarom? Wou hij haar sparen? Wie zou raden…

zij is verschroeide aarde wie haar bezat, heeft haar verzengd en liet slechts sintels na zij is een schim, een schimmel in de nacht een postkoetspaard slecht afgetuigd een magere merrie zonder zadel die zich bijna benaderen laat zij hinnikt niet, zij heeft het graag als men haar flanken streelt zij wenkt, zij zwenkt, ontwijkt de sporen…

jij bent een engel gevallen uit de hemel gevangen in mijn armen en gesloten in mijn hart jij bent de duivel een hel in mijn hoofd denken is onmogelijk m'n gedachten gaan naar jou jij bent de liefde die wil koesteren en er van mogen houden voor zolang dat mag…

hoe de excellente dichter dood wil gaan? misschien zoals george bernard shaw die bij het snoeien van een perelaar een tak brak en viel vierennegentig jaar na zijn geboorte en als mijn asse dan vermengd met deze van mijn lief is uitgestrooid op het tuinpad en de rozen denkt de toevallige bezoeker hé die witte stof is vast iets tegen slakken…

Een roestige spijker, een verloren jas zonder knopen en met één mouw de kraag vol stoffige splinters glas en ergens dwaalt een verwonde vrouw Ze ziet slechts ruimte voor één stap voor elk gevoel en richting blind verstijft bij weer een vallend schap wanhopig tastend naar haar kind Een zilveren helm glanst in de middagzon hij lacht en glijdt…

Dichter des Vaderlands Richt nu het woord In eclatante sonnetten En maak iets heel courants Kunst ongehoord Verzen die zinnen verzetten! Als dan het volk in trance Nog schreeuwt en moordt Willens en wetens de wetten In haar destructiedans Schendt en verstoort Schrei dan in droeve coupletten Evalueer des lands gebeurtenissen Normaliseer…

Mooie zomer Tanende kracht Warme nachten Serene pracht Zoete dromen Liefdevol zacht Mooie zomer Verlokkend blauw Grote baden Aangenaam lauw Koude dranken Verleiden jou Mooie zomer Rijpende sfeer Lange dagen Naderen weer Zachte winden Strelende veer…

Waar het gras de einder raakt En de regen plassen maakt Waar de zon warmte geeft En de droom die jij beleeft Jou jouw wereld toont Van alle ballast verschoond Waar muziek jouw gedachten steelt En alle wonden heelt Daar dansen de onsterfelijke zielen Gewichtloos in het eeuwige licht Jij herkent degenen die jou bevielen Een blijvende lach…

Als Joop wil trouwen, weet-ie niet met wie. Hij wordt aanbeden door twee mooie meiden. De kerel kan niet kiezen tussen beiden en neemt z'n toevlucht tot de bigamie. De Franse of de Duitse loterij? Alwéér weet Joop niet welke hij zal kiezen. Hij heeft een grote hekel aan verliezen en wint zo 'n tien miljoen bij allebei. Hij pakt in bed…

tweeëntwintig naamgenoten werden vermoord met hun vrouwen en de kinderen met hulp van neerlands bestuur had men het kunnen verminderen misschien proberen toch?althans ze waren ook landgenoten maar ze kregen weinig kans werden gepakt en uitgestoten van ambtenaren wisten zij wie ze waren ,waar ze woonden het stond duidelijk in hun pas die…

ik ontmoette zacht je lach, de deur was al ontsloten ik kon zo naar boven wetend dat je me verwacht in je ogen zag ik voorjaar de sneeuw en vorst voorbij kou hielden we buiten in de zon achter de ruiten voelde de lente zo nabij we kusten keer op keer en juist die rust buitten we uit door luisteren zonder woorden hoorden stilte in…

Een poesje, bekend van theater Dronk alleen nog maar water Want wist je niet dat Deze lesbische kat Niet slapen kan met een kater…

Een auteur kon mij zo mooi beschrijven Dat ik vroeg of hij 's nachts wilde blijven Maar die avond in bed Had híj alleen pret Want hij deed niets anders dan schrijven…

Ik had ooit een minnaar uit Loenen En al kon hij geweldig goed zoenen Ik had al snel spijt Van de intimiteit Toen bleek dat ik hem moest ontgroenen…

Geslagen, verloren en klaar voor een nieuwe dood, met de eeuwige twijfel van de tijd die hem uitkoos. Zijn beul is blind en machtiger dan de dood als ik kijk en hij me niet ziet. Want hij is ver weg als de ware beul die ik ken wanneer de schaamte me laat zwijgen. Wat is het verleden ? De trein die ons…

Ik heb ooit een minnaar geschreven Dat hij in mijn hart is gebleven Een openhartige tekst Maar ik heb -da's het gekst- Die brief nooit aan hem durven geven…

koud is mijn bestaan en ook mijn vingers oud en afgedaan en zonder slingers? zooi in het verschiet, 'k wacht ongedurig dooi treed in; ik hoopte het al vurig warm wordt het, ik voel het langzaam komen arm of rijk, we worden bij de hand genomen…

Tot ongenoegen van Joost Zwagerman en vele literaire zwaargewichten schrijft “onze Driek” gelegenheidsgedichten toegankelijk voor Jan en alleman. Het werk van onze nationale dichter maken wij hier dagelijks wat lichter.…

Je reist over de wereld Maar blijft zitten in je stoel De regelmatige gebruikers Weten vast wat ik bedoel Je kan surfen op het internet Van zijde naar zijde naar zijde Met alle letters van het alfabet In elk jaargetijde Op deze grote wereldplek Ben je als een vogeltje zo vrij En je gaat van land naar land En komt steeds dichterbij…

Traag word ik wakker. Vage straatgeluiden, een streepje licht naast het gordijn. Op jouw schouder rust zwaar mijn hoofd. Jouw warmte koestert mij, door en door. Onderdrukte kreetjes hoor ik slaken. Een halfslapende kus bereikt mijn mond. Weer dringt passie zich onweerstaanbaar op. De vroege nacht wordt opnieuw beleefd, als een durend…

Vader (in het bos, 1990) Zoon (in de stad, 2000) Hakken die boom stel geen vragen maar werk of er geen toekomst is hak de verwarring uit het bos en de kronkels uit je geest weg met die angst stap op haar af of besluit hier te blijven als je wil weten in hoeverre een glimlach echt is loop dan als de wind suizend en gierend tot de struiken…

Het meisje met haar hondje in haar tas, dat vastberaden uit haar tent op het trottoir kruipt, langs flats in nieuwbouwwijken loopt, en langzaam doorweekt wordt van de regen die al uren blijft stromen, verdwijnt om de bocht, achter de kraam waar op donderdag een moddervette man probeert zijn vis te verkopen voor hij ze zelf allen verslonden…

Hoe je er ook tegenop ziet wat je er ook tegen wil doen vaak komt er toch verdriet een handdruk en een zoen die zeggen dat je gaat voor even of voor altijd je ‘thuis’ verlaat toch wel uit dankbaarheid maar veelal met pijn in je hart loop je weg van de gewenning want je maakt voor jezelf een nieuwe start als een soort erkenning die…

We konden al een tijdje gissen: Wie zou de nieuwe dichter zijn? Wie zou de komende termijn Geen nationaal gebeuren missen? Wat zou toch het publiek beslissen? Het aantal kanshebbers was klein. De strijd was hard en vol venijn En ging gepaard met kissebissen. Toch was die strijd in wezen schijn: Niet lang bleef in het ongewisse Wie winnaar…

Eén woord dat ik een plaats geef staart mij verlegen aan een beetje vragend weet je zeker vraagt het dat het hier is waar ik in dit verhaal moet staan want gisteren stond ik elders als stopwoord mocht ik gaan je streepte al mijn letters alle krassen overpeinzend streep ik nu andere woorden jou laat ik ongetwijfeld staan…

Ieder voor zich spoelen straks op een ver van ’t strand gelegen vloedlijn eenlingen aan miljarden doden schrijft de krant die onder water niet gedrukt wil dus nu al is verschenen men tart het noodlot schrijft de krant start de motoren en verzuipt sociaal pruttelend in de file als een uitgestorven soort straks teruggevonden als een…

Water met een oerverleden tussen wildernis en binnenzee door kille zakelijkheid doorsneden gelijk een drama dat wordt stilgezwegen als de dood die zich herhaalt op grijs gereden asfalt snelheid is vandaag een zegen jaagt men op seconden winst dus ogenloos voor ‘t water vanwaar het kwam waarheen het ging hoe het zijn loop verloor…