Alle inzendingen, jaar 2005, week 40

ik schep deze letters in de schaduw van mijn hand het licht spreidt zich rond schokkende contouren van linker naar rechter kant als vreemde figuren veroveren zij het papier geven dimensie aan mijn woorden of leggen zij de werkelijkheid in de luren die mijn pen behoorde…

weet je het niet meer of ben je het vergeten is het door de drukte in jouw hoofd of juist de afwezigheid daarvan dat je mij niet opmerkt ziet als je antwoord geeft aan mij een vreemde die voor je staat die je aanraakt met jou meegaat misschien weet je het niet meer of ben je het vergeten de tijden van weleer van ons samen…

't Ontbreken van normen en waarden en rede verziekt moeder aarde, wier kind'ren ten leste het leven verpesten, doordat ze een mensenplaag baarde.…

Tussen kerkgangers dorstend naar geest'lijk voedsel zwalkt een feestganger die niet mee naar binnen wil, hij heeft genoeg gedronken.…

Zo prachtig, lavendel en licht Zo geurig aaneengedicht Een dromerige waas Vertelt het relaas van de vertrekkende zon En hoe het allemaal begon De fluistering van rood over een zekere dood Treurnis gegoten in oud hout Dansend gebladderte als vallend goud Een wenteling in natte geurigheid Versterving zonder spijt…

Ik ben gekropen in jouw huid, gerimpeld en gebogen, mijn jaren ver vooruit, keek ik met jouw ogen, leefde ik jouw leven. Je zou mij nooit vergeven, wanneer ik opeens verdween en als mijzelf verscheen. --------------------------------------------- uit: 'Over de zee sprak het water niet', 1990.…

Ik voel me eenzaam omdat ik voel de drukte in jouw hoofd het snelle gaan bewegen en toch verlangen je weet niet waar je stil moet staan het kan niet verder gaan -ik voel me eenzaam-…

wil je vliegen, hoger vleugelen koersen naar een nieuwe horizon je onderscheiden in het grijs ontsnappen uit wat duf en stoffig is verdwijnen uit het nest waar je begon verdicht dan stukjes leven lees ze uit op kleur en weet dat boodschap vorm en toon je maximaal applaus zal geven en vooral heel weinig hoon zuiver zacht zal je de roos…

Bestellen we een Château Borculo, of neem ik liever een Cuvée Didam? De godendrank die ooit uit Frankrijk kwam wordt nu in Nederland verbouwd en gros. Ik denk dat ik een nieuwe hobby zoek: druiven plukken in de Achterhoek.…

ook in mijn dromen verricht ik geen heldendaad en draag ik sokken…

Wat is het leven toch vreselijk hard, wat kan het ineens een klap krijgen. De ene dag vrolijk en blij, de volgende weet je niet meer hoe je het hebt. Ineens wordt het je verteld het leven in je buik is niet meer. Hoe je verder moet dat weet niemand. Maar de pijn die blijft. Ze vertellen je alleen dat het moet, verder met je leven gaan.…

Een kastelein in de plaats Vleuten Schonk meestal maar schamele neuten Maar kreeg ie weer spit Veranderde dit Dan schoot ie steeds uit met die scheuten…

Je kijkt me aan en denkt verward wat moet ik nu doen of zeggen wat moet ik doen of wat wil ik ja, wat wil ik denk je dan maar toch er is een tijd dat je beseft dat je weet het is goed wanneer je naar mij kijkt...…

De bladeren vallen, de herfst komt eraan We zien de NS reclame weer over de buis heen gaan Een manier voor de NS om begrip kweken Als de trein op ‘t station weer eens zal ontbreken Treinen ondervinden veel hinder van de gladde baan!…

de tuin is mooi van kleur en vol van zomerleven en ik geniet van kosteloos en puur geluk maar dan opeens zie ik het voor mijn oog gebeuren een vlinder valt zacht voor mij neer, gebroken, stuk een vogel vliegt voorbij zonder ook maar te merken dat onder hem een kleine vlinder sterft haar vleugels brandend van nog levend wild verlangen in kil…

Sprak jij nog twijfel terwijl warme armen de bevroren nacht weer deed ontwaken lege koude handen morgen ontdooiden getekend in een schaduw van later laat jij gisteren gaan nadat de mist zelfs jouw sporen wist en nu verdrijft langs pijn afgedrukt in tijd is loslaten anders dan dat jij de andere jou mist koud door en door…

Ach je huid is zwart en de vliegen om je mond vol droogte, jij sterft hongerpijn is overleefd wachtend het zand buigt zich over je dood Kleine arme dichter nooit wordt je groot de verkeerde wereld de foute tijd je vader bruut vermoord je moeder cru verkracht De grootste was je vast geworden maar er is geen water er is geen brood jij hebt…

Het kabinet wil dat kinderen op school blijven Van ’s morgens half acht tot ’s avonds half zeven Wat voor aandacht kunnen ouders dan nog geven? Het schuldgevoel van ouders is reden tot kijven Beter een ouder thuis en de tering naar nering Als aangewezen op een bijstandsuitkering! -----------------------------------------------------------…

Liefelijk neem je mijn handen in je schoot Ze willen niet meer weg, ze willen blijven Ze verlangen naar je aanraking, keer op keer Vijlend laten ze hun vibratie achter De groeven verdwijnen Mijn oppervlakte wordt glad Geboend door mooie handen Gepolijst met gevoel Glimmend, glanzend, spiegelend De groeven zijn niet verdwenen slechts…

hortende tonnen grijs, slenterend op trompetgeschal slepen hun aangeslagen tanden naar een nakend einde toe de Alpen rijzen – sneeuwig nog, sereen – en bergen hun stijgende lijnen in dalen, weidse valleien; hopen op het ijs en steen een bevroren vloed van weggeëbde dieptes blauw als de blakende einder het gekrompen harnas kraakwit;…

Ik heb je kleren gewassen en je eten gekookt het bed met je gedeeld de kachel voor jou gestookt. Ik heb naar je geluisterd je loze beloftes geloofd en nu zeg je mij dat je liefde voor mij is gedoofd. Ik heb je schoenen gepoetst en je hemden gestreken ik nam je zoals je was met al je menselijke gebreken. Nu heb je je koffers gepakt…

Wij nemen nooit een bank Wij nemen nooit een bed met steeds een ander kussen Hij had het haar verteld dat het niets voorstelde en natuurlijk had hij spijt…

Verwachte en onverwachte gedachten hersenbrekers altijd in stilte sprekers ik voel mij een puzzelaar die de juiste stukjes niet weet te vinden…

Wat gij niet wilt dat u geschiedt doe dat ook een ander niet. Een oude wijsheid van weleer, echter naleven doet men het zelden meer!…

Het was zo spannend, voor het eerst naar de verloskundige. Het is zo enorm om dan de foto te zien van de kleine, maar dan... Het is zo verbijsterend dat 't kleintje geleefd heeft tot de dag dat het op de echo ook te zien was... Het is voorbij, 't kindje zit dood in de moederschoot... We huilen...…

Laat het verleden los Leef in het nu Wees niet bang Je bent goed, precies zoals je bent Kom, pak mijn hand Ik zet de deur naar de toekomst op een kiertje, aan jou de keuze: dicht of open.... wagenwijd?…

Wie in zee begraven wordt, gaat nooit verloren. De zee is spaarzaam als een dichter. En ik was aan zee en ik was op een berg: twee eeuwenoude makkers. Wie op een berg wordt bijgezet, wil nog jongleren met de sterren, snakt nog belachelijk naar lucht met al de roofzucht van zijn lijk. Wanneer men mij per se begraven wil, dan liefst niet…

ze springen in het rond dansen vier dimensies hun ogen dragen vuur blikken vragen om attenties ze roepen zwoel willen met je praten weten wat je voelt houden alles in de gaten hun jassen zijn van duister daaronder zijn ze bloot ze voeden zich met vlammen zonder warmte gaan ze dood ze zingen rond het pentagram de hymnen…

ik sta en zit vast in de maalstroom hoop dat tijdelijk tegelijk duidelijk is dit blad meer dan mijn bloedstroom is zowel een baby als een grijsaard is een rondvliegende bruine voedselstroom als een vlieg die even op de rug is geeuw geweest een ander in een droom die begint en het einde van alles is een ziekte en pijn van ontploffing is palindroom…

recht vooruit geheven je pet je neus je meet je pas af aan die van je kameraad bij de generale staf het hoofd van staat sta je stok stijf stil je draait je hele lijf in enen een kwart slag je trilt de staf kijkt of je broek glad zit je pik gesteven binnen vlak houdt de president van zambia glimlacht strijk zet je draait terug…