Alle inzendingen, jaar 2005, week 51

bomen verdwijnen in decemberglorie waar liefde niet groot of groter gedijt in moeders schoot de hemel onthecht zich uit een knellende voet wanneer wortels hol reiken naar uitziende ogen takken treuren, zorgvuldig gekozen; de wind waait immers uit een verkeerde hoek steeds minder in het veld van vreugde deelt het leven de oude…

neem mijn hand, wees niet bevreesd als ik trek door levende velden met voelende bossen rondom vaak is een mens teveel bedeesd zich als delende, roepend te melden ga mee, ik leid je naar mijn fantasie, over de kwetsbare ziel zoals jij en jij daar, in de diepte van mijn ervaren bloeit de tuin in strelendend kleuren, zij aan zij…

ik hou zo van machines, zegt ze, van die grote bouwmachines maar het mooist vind ik de klokken waarop de schafttijd aangegeven staat dat al die mannen dan op opgelegde tijden hun werk ter zijde schuiven naar koffie en hun boterhammen grijpen en in volle gelukzaligheid gaan zitten wachten tot zij weer verder mogen, na nog een laatste sjekkie…

De kracht van de verbeelding huist in mijn hoofd zij draagt mij met vleugels op de wind waait mij naar verre landen met gouden torens vreemde klanken nieuwe kleuren en ander licht naar verre kusten woeste zeeën en verstilde stranden met reusachtige bergen drukke steden en kleurrijke straten mijn verbeelding is breekbaar…

Kerst in je ogen een wereld vol mededogen met Betlehems ster romantisch bij nachte in stil verwachten komen koningen van ver maar herders verdwijnen schaapjes de ezel en os verschijnen alleen in de stal gezond en veel zegen kan ik u helaas nog niet geven toch wens ik u allen een goddelijk nieuwjaar…

De Nederlandse man is lang op zoek Iets leuks, aparts, in goede kleur of maat Wat de krijger niet meteen verpatsen gaat Dan wel oproept tot de boer-met-kiespijn-look Of wat noopt tot wanhoopspakjes in 't gezin Met de zakdoeken van vaderdag d'r in…

Langzaam buigt de man voorover, bevoelt zijn pen en met die intense blik in zijn ogen haalt hij uit naar papier. Met zwierige halen vult hij zijn blad met zijn naam en plots stopt hij. En bij het naar achter duwen van zijn bril worden zijn rimpels dieper. Hij houdt zich klaar en net als hij zijn eerste woord wil zetten laat iets…

Ik zit bij de telefoon en staar wat om mij heen ach, ik mis jou gewoon ik vind het maar niks zo alleen Ik stel mij heel even voor dat jij mij toch even belt dat ik jouw lieve stem hoor en dat jij mij de reden vertelt Waarom je mij verliet voor die andere vrouw want ik heb verdriet verdriet om jou...…

Krachtige klauwen doorklieven mijn ziel mijn lichaam, gedachten vol van vuur Proevend van vrijheid via mijn ogen lippen, blos en hunkering Slagen snijden tegen mijn borst stekende pijnen vol van leven Stompen verschrikkelijk., verrukkelijk binnen Mijn heupen, hals en hunkering Ik ben gewillig gevangen gedachten beperkt binnen zoete…

Hoe vaak moet je boze woorden slikken hoe veel mag men op je trappen, wanneer hou je op te pikken zou men ooit toch eens gaan snappen dat een mens gewoon een mens is? Hoe vaak word je onterecht beoordeeld hoeveel keer verkeerd behandeld? Zelfs als men je heeft veroordeeld loop je met het hoofd rechtop! Oh ik weet, soms wil je gillen, zonder…

Loodzwaar gemoed wordt door liefde langzaam luchtig leven lichtvoetig Hoge horizon lost op in wijde vlakte vleugellam verliest van vederlicht Eindelijk boven je zelf uit stijgen in plaats van almaar rond te fladderen Lief vlieg mee naar hoge sferen nooit meer dalen wegens hoogtevrees…

het botte mes snijdt zo gruwelijk diep dat het bot wordt geraakt. ben ik dan een zot zo vol van lijfelijk genot of door en door rot een droom je kent ze wel of niet: verhaal halen op je lief zonder te bezeren en ruimte geven aan je jaloers ongerief…

ik hou van jou, en dan de stilte lonkend naar respons zijn hart in zijn hand en zijn hand ver voor zich uitgestrekt…

Hij kleurde haar dromen met liefde Met een zweem van diep purperrood Omringde haar wereld met genegenheid Diepe gevoelens kwamen zomaar bloot Hij benevelde haar met zijn heerlijke geur Zo intens suikerzoet en van passie vervuld Streelde zachtjes de blosjes op haar wangen Haar hart vol warmte en tederheid gevuld Hij fluisterde zachte woordjes…

Speeltuin spelen samenzijn vergeten de glijbaan door het leven de zandbak om met vriendjes te spelen de schommel om alles even te vergeten helemaal in de speeltuin…

daar staat ie breed dreigend met professorale oogjes en strenge voelsprieten rood en dampend van woede verstard in essentie maar uiteindelijk is alles voor de overlevenden voor mij zonder mayonaise…

De bergen zijn niet hoger dan jij denkt er is altijd een weg om ze te beklimmen als het je niet alleen lukt doen we het samen je kunt de maan niet aanraken maar laat in gedachten de maan jou verlichten hij schijnt niet voor niks hij schijnt ook voor jou De storm in jou hoofd gaat niet liggen maar maak gebruik van de wind geef je zorgen…

hij is niet meer de kloon van Harry Potter een flitsend kapsel en een nieuwe bril maken samen toch een heel verschil de stijve christen oogt meteen wat vlotter de oude buitenboel is nu geweken z'n politieke smoel is blijven steken ---------------------------------------------------------- Premier Balkenende heeft iets aan zijn Potterachtige…

K ostelijk zich vermakend O marmde Margaritha onvervaard N a een zitting toendertijd I n het rechtsgebouw N och beneveld Edwin G ewoontjes- is zijn aard- S chaamteloos breken zij H et erewoord van vorstelijkheid U it de media valt te filteren I n liefde en oorlog S terft integriteit..…

Zilver reikt verder dan men denkt. Vannacht hoorde ik de stilte denken, hoe vreemd dat er licht slingert van boom tot boom. Ik blaas de schaduwen uit mijn slaap en trek me op tot ik van kruin tot kruin de sterren in de ogen kan kijken. Vandaag kreeg ik een kaart en een déjà vu en mijn wens werd een wortel die reikte naar pieken van jaren…

daar sta je weer in die slome houding en dat eeuwige haar in je gezicht zelden een stommer wijf gezien je vader pist in pretparken als in een donkere steeg wat kon hij anders voor dochter krijgen daar ligt het toeval niet maar mijn hart breekt in een meer van tranen als je langs me kijkt…

wat klets je toch wat dein je de dolfijner mierenneukend door de golven van jouw taal of hou jij papegaaien op jouw stok? die na-apend woorden sporen rijm dicteren aan de haal…

Nu huilt de winter in mijn hart, De vlagen donkren buiten, Als wilden beiden van de smart De flauwe ogen sluiten. Dat is gekomen van de pracht Dier schone zomerdagen, Wier gloed geen menselijke macht Noch bloeisel kan verdragen. O, droefheid van dit Aards gezicht! Het moet toch al verdorren- Het mensen-hart, het zonne-licht, Zij sterven…

Zorg steeds dat je geen uur vermorst bij de dingen die dagelijks moeten, maak snel doch secuur die zaken rond maar neem de tijd om te groeten Zorg steeds dat je geen uur verspilt doe je plichten met spoed maar gedreven, zo win je dikwijls een hele poos dan heb je veel langer dan even En heb je dan vrije tijd vergaard om iemand wat warmte…

de avond reggae roemba, mijn parade van hakken, glitter-riem een glimmend geluid, wie is die mooiste man, begrijpende toyota zwoele beat, maar ik giraffe trots baby, ben zo eenzaam dansen G-sus Tokyo rock de ochtend: helemaal nie armani vanachter de balie, daar de laatse nagel voor mevrouw kroeshaar kietelt, kokosolie bara bara, ik zie…

nu gaan ze weer trekken de scheuren op zijn taaie lijf maar alles beter duizendmaal beter dan die geur van verbrand vlees van verse botten waarop vlammen lekken die hem zomer's soms doet gruwen ook al vloeit er dan drank knallen er slechts kurken een geur die hij nimmer heeft geroken zo hoort hij keer op keer waren het maar gekken…

hij glom van oor tot oor je zou zeggen daar zijn geen woorden voor meer een boom van een gevoel als u begrijpt wat ik bedoel kleinkind gezond geboren bompa's spraak verloren maar nee hoor 'die mooie ogen gelijken die van oguh ze zijn van mijn' mijn commentaar is dat dit niet raar is hugo ging wel uit z'n dak met d'ogen uit z…

Na bliksemgeweld dondert luid gerommel op tussen de wolken.…

Nu is de meesterknecht van dood de weg van alle vlees gegaan, gedenk zijn naam veelvuldig De hogepriester van de slacht, in zijn tempel heersten winter en de wetten van het mes De schepper van de blinde vink, de hoeder van de varkenshaas; grootmoedig in zijn offergaven Gedenken wij de slager dus maar bovenal zijn oude ziel die los…

je vliegt weer kerst in witte duiven nog zonder takjes naar hun schone ruiven ik zag ze duiken in het blijvend groen ze aten bessen uit de mistletoe van toen geef mij maar zo die zoen waar jij op zit te broeden het nest komt later wel vergeet die takkenzooi en maak met mij vandaag het leven mooi de tijd gaat al zo snel…