183 resultaten.
gevangen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 377 een daverende stilte
geleidt mijn oog
naar jouw schaduw
het gordijn vlekt
het toneel
als was je menselijk schuw
of zomaar te veel
een schijnwerper
snijdt cirkels,
vangt jou
als jij eens,
onverhoopt,
vluchten zou…
Eeuwig
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 516 Donkere tunnels
vol symboliek
verlicht door een enkele fakkel
de dood kijkt mij aan
en ik zoek
een weg naar jou
verbonden
in gedachten
samen één
het uur is nabij
treur niet mijn lief
wij zijn voor altijd…
In verwachting
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.155 Nu de liefdes-
stroom, zich
nestelt in de
moederboom
groeit het kloppend
hart in....
verwachting!…
GOEDE VRIJDAG
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 537 Uit aardedonker
eeuwig woord "het is volbracht"
ik kom tot leven…
MORGEN RIJD IK
poëzie
2.0 met 23 stemmen 3.489 Morgen rijd ik met bedwelmende bloemen naar je toe.
Ik wil niet langer wachten, eindelijk weten hoe
Je bent; de bloemen zullen je verraden.
Als je liefdeloos bent, zullen ze kwijnen en treuren;
Als je kwijnt van verlangen, heviger geuren;
Als je brandt van verlangen, hun knoppen scheuren
En jij in een groot gebaar al je gewaden.…
wat ben ik waard?
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 973 Is er iemand die mij vast houdt
Wanneer het leven me benauwd?
Hoeveel mensen hier op aard
Vinden mij nog iets waard?
Ik ben van alles, behalve goed
Na 14 jaar....verlies ik de moed
Om te geloven in mezelf
Alleen mijn dochter van elf
Zij vindt mij wel aardig
Voor één mens ben ik waardig
Is dat genoeg, om te willen leven...
en te moe ben…
Honderd duizend keer zij.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 833 Mijn honderd armen omvatten haar
veilige haven en mijn duizenden nagels
zijn zwart van het maanzand. Ik zie mijn zee.
De branding in de vuurtoren, het ruisen
mijn cocon van scharlaken zijde in de
wind van eb. Ze waait buiten. adem.
Mijn honderd woorden hielden haar. En ik
voelde mij begrepen tot ik mijzelf op-
sloot, tot mijn middel. Eerst…
Verwoeste stad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 582 Gekomen, terwijl bommen
Vielen. Raasden jagers
Door het ruim
Gebleven, terwijl oorlog
Woedde. Gonsde 't idee
Door zijn hoofd
Expressieve, kubistische
Beelden. Oorlogsmonument
Voor Rotterdam
Verwoeste stad. 'La ville
Détruite'. Ontzetting en
Wezenlijke angst
Uitgebeeld in een mens
Met weggereten hart
Armen omhoog
In wanhoop…
sprekend van Begijnhof
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 685 het liep hier
de spuygaethen uit
een en al drassige troep
dichting kwam
ongekluisterde vrijsters
met breekbare geloften
legden geulen aan ter droging
ook voor 't weids uitzicht
maakten er een tuintje van
verse groentjes voor de zieken
nee geen dansmariekes
geen dollemina's ze heetten begijnen
naar hun hofje plus kapel later
bezet…
dag Pa
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 2.359 van lieverlee verbleekt
de tijd je broze blik en lijf
doven de laatste woorden
die je sprak
sluimert je pet aan de kapstok
verdwijnt de leegte uit je stoel
toch klinkt er genoeg in ieder
mens die van jou hield
alsof je nog aanwezig bent
in alles wat je achterliet…
lieve dochter
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.947 Ik wilde zo graag
een gedicht
voor je maken
over hoe het was
vroeger en nu
jij klein en blond
voor het eerst
naar school ging
hoe je groter groeide
tot nu toe
Nog een keer
met mooi weer
door de polder
of over de dijk
langs het ijsselmeer
met jou in het zitje
voor op de fiets
fluitend en zingend
zoveel melodietjes
'n stop bij…
vergrendeld
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 870 ver weg is de poging
tot een lyrisch epos
anders dan eerst
weekt het beeld niet langer los
de derivaten werken in als klanken
zonder geluid, een omfloerste ziel
het brein, uitgezaaide ranken
broos en immobiel…
stengelde iets hoger
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 361 ik bloeide
in het groen
naast jou mijn
kleine korenbloem
stengelde
iets hoger
maar ontnam je
nooit het licht
in samen wiegen
op een warme wind
hadden wij
voldoende zicht
wij plukten zon
uit sombere dagen
waarin de uren
leken te vertragen
kom groei met mij
in blauw en groen
jij weet in bloei
wat er samen is te…
CYBER-WEAPONS
snelsonnet
2.0 met 16 stemmen 1.582 Het Pentagon heeft weer iets nieuws verzonnen:
men vecht de oorlog tegen terrorisme –
het lijkt het toppunt van surrealisme –
met spinnen uit in plaats van met kanonnen.
Een nepchirurg bedacht een ander wapen
waarmee soldaten beter zijn geschapen.…
Laat bloei
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.007 Zacht,
haast zonder te bewegen
omhelst een broos vlies
nieuw leven
ademloos valt adem samen
waar twee harten
ritmisch kloppen
op het bewegen
van een nieuwe
morgen
zwanger van dromen
op het wandelpad
van werkelijkheid
worden maanden geteld
in dagen wanneer
de laatste wee
geen pijn meer geeft
en lente alle
zinnen laat ontwaken…
In mij kan ik alles
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.723 De wind waait door mijn haar.
Niet in het echt,
maar in mijn hoofd
wandel ik door het herfstbos,
geniet van een dutje in het groene gras
en
ruik bloemengeuren.
In gedachten
tel ik de sterren,
ontdek de mooiste dieren in de wolken
en
zie de zonsondergang op het strand.
In mij kan ik alles wat ik nu niet kan.…
violen strijken lichte kleuren
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 365 ik dronk muziek
weemoed nam me mee
naar oorden waar
tranen en verdriet
geboren worden
ik liet me drijven
op golven nostalgie
met spijt van dingen
die verloren gingen
in een vergeten melodie
in cirkels donker
drijven zilveren tonen
trompetten schetteren
het koper rood, ritme
baart zijn eigen klonen
violen strijken lichte kleuren…
femme fatale
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.354 zij kleurt haar lippen met een vaag verlangen
en spiegelt zich in het gevoelig licht
veroorzaakt oorlog in een aantal mannenmagen...
terloops maar nog gespeeld voorzichtig
verleidt ze allen die zich in haar dampkring wagen
geen man durft haar op de vrouw te vragen
of hij kans maakt op wat klein geluk
zij speelt het spel geraffineerd met graagte…
kleuren
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 1.643 Ik denk aan mensen als in kleuren
Van bloeiende violen of van buigend romig riet
Soms licht, soms donker
dan weer stralend of heel broos
Ik kijk naar anderen die mij voorbijgaan
waaraan toch niemand iets bijzonders ziet
Maar ik, ik zie een kleur die overheerst
en richting geeft aan mijn gevoel
en aan mijn zekerheid dat ik de goede koos…
Carmen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.817 Ons kleine blonde bolletje
Met ogen oh zo blauw
Jij kleine prutteldoos
jij dondersteen,
wie houdt er niet van jou?
En schalt het uit je mondje:
"Die, die, die",
begrijpelijke taal
dan wil je natuurlijk: dat, dat, dat.
Dat weten we allemaal
’t Kan ook nog anders
want ” Brrrr”, is
als het niet zo gaat zoals je wilt;
sla je desnoods…
onder de knop
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 512 ooit toen de jaren
nog niet telden
was er
de dagelijkse vraag
hoe
geef ik
mezelf een houding
zo omstreeks
mijn vijftiende
kwam uit amerika
bericht
houding was voorbij
image building
je moest bouwen
via acts
naar een verbeelding
van jezelf
vandaag bedacht ik
dat ik me vaak nauwelijks
een houding kan geven
ook geen houdbaar…
terug-ogenblik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 335 de verwondering op haar gelaat
schittert en straalt en verhaalt
over die verre tijd, lang geleden,
toen hij nog zelf het kleinste zag
herinnering aan gelukkig zijn
met schijnbaar onbelangrijk de
minieme stukjes van de puzzel
liefst zonder handleiding gebracht
vreugde na die creatieve seconde
waarin wat stuk was tot leven kwam
dankzij gebroken…
paradis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 560 meine gedanken sind so oft
durch erwarten befangen
ob du ob du noch kommen wirst
warum bleibt doch meine seele
so fortwährend nach seinem ideal verlangen
warum bleib, ich, mensch träume
will ich so gern vergessen
was immer gewesen ist
und durch meinen verdruss
schon viele male ist aufgegessen
damit ich flüchte vor dem was gewesen ist…
Terug
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 560 terug op mijn schreden moet ik
een stap en dan nog een
met gestrekte armen duw je
mijn log geworden
gewicht…
Biheyr
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 607 Koud
ver verwijderd
van de hete zon
levend begraven
bij haar
die ik dien
ik teken een vogel
symbool van vrijheid
die ik nimmer verkrijgen zal
donker waart
in mijn ogen
koud zijn nu ook de laatste tranen…
poentootje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.138 ik heb een poentootje
een rode met twee deuren
het is zo'n blikken autootje
waarmee ik door mijn dorp
over drempels kan scheuren
soms neem ik een slalom
langs bakken met
verdorde bloemen
als ik dan met 8o km
op mijn gaspedaal ga hakken
hoor ik mijn geweten stillekes
over een bekeuring zoemen
oei, daar is weer
een cirkelzaag
brm brm…
alleen thuis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.064 ‘s nachts wordt alles vals
in het zwakke maanlicht
zie ik een deurknopwals
mijn anders o zo tamme leeuw
rolt met zijn ogen
en verslindt de kikker
in één geeuw
dan komt mama thuis
alles wordt weer stil
ik hoor enkel onder
mijn lakens nog een gil…
WEET JE NOG
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 339 weet je nog
dat we met lege magen
maar vol passie
de liefde bedreven
dagen naadloos
in nachten overgingen
tijd passeerde
ongemerkt
weet je nog...
urenlang luisteren
naar elkaar
met jouw hoofd
rustend op mijn borst
vingers die spelen
op plekjes waar je
eerder slechts van dromen dorst
weet je nog...
dat gloeiende genot
dat…
Woluwe-Dal
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.459 Van alle gulden heuvelkammen kentelen
lijnen, die lenig naar elkander wentelen
te zamen vloeiend in het dal,
als fijne ideeën, die heur draden mengelen,
uit elke geesteshoogte, en samenstrengelen
tot één harmonische gedachtenval.
Van alle verre kruinen wellen wateren,
die speels in spiegelklare beken klateren,
saamborlend in de lage…
Sienna
gedicht
4.0 met 105 stemmen 13.502 Je reis is sienna.
De kleur is vastberaden:
zeker sienna!
Het pak-je-koffer sienna,
het sienna van de tand des tijds
en van een eeuwenoude aarde.
Het warme sienna in het licht,
in de kleur van de zon
en de lucht en de wind
in de toekomst
van het ongeboren kind.
Ver weg van de flarden mist
en tinten grijs
de grauwe dikke klompenschapen…