183 resultaten.
aan wal gedragen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 322 ik laat mijn vogels vrij
gisteren en vandaag
onbeweeglijk zwart
in diepte, zee en velden
schaduwen verliezen naakt
de oevers aan mijn zij
waar ik mijn stem laat spreken
ik kan nooit meer zijn
laat me daarom varen
naar uw spiegelken
van lichte dromen
waar gij me zuiver
laat rusten in
de cadans van
lieflijke woorden
---------…
BB ging vreemd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 602 het motto
tegenwoordig
van de vroegere sexbom
Brigitte Bardot
'fransen eerst'
is zeer pijnlijk
ze voegt er
namelijk
in één ademtocht
aan toe
'vroeger was alles
beter'
logisch
dat die haantjes
gallisch worden…
het is geen vogelpest
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 328 ik brak weer pluimen
van hun veren af
ze stonden plotsklaps
in hun blote gat en
voelden zich verbijsterd
het is geen vogelpest
maar slechts de rest
die overblijft als
schone schijn al
jaren aangepleisterd
de bolle wangen
vallen in en groeven
tekenen verval
dat was er altijd al
werd even niet geteisterd
pluimen waren niet…
Eerlijk waar
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 824 Verstekeld in regels
drong ik uw keuken binnen,
snelkokend, illegaar.
Lankmoedig stond u
mij toe u te winnen,
ach, een malende molenaar ....
Wist u veel
van de adder aan de borst,
dat kan je toch niet verzinnen,
ik ben een leugenaar !
Eerlijk gezegd,
het is wel waar.…
Wakker worden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 521 er was vanmorgen
een onthaspelen van
het naspel van de nacht
en de geliefde
er was een nieuwe morgen
die zich opwond rond
mijn vingers en mij
bond, een hoop
op mooi
Maar bleef:
de dag een kerker,
de avond rusteloos
Maar bleef:
een perron
een wachten…
Albers
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.152 Met 19000 toeren
over een lengte
van 50 centimeter
scheurde hij
van uit het midden
in stilstand
naar de berm
van het niemandsland…
Do I hear 41?
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 1.652 Wie wel houdt van het megalomane
Moet naar Londen, waar men in één worp
Ter veiling aanbiedt: een pittoresk dorp
Zonder volk, maar midden in Toscane
Maar wie goed de beschrijving doorleest:
't Is al es onder de hamer geweest…
Scherpe randen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.559 Verdwaald in eigen cryptogram
gewond door de scherpe randen
van de chaotische puzzelstukken
die het leven ons soms voorzet
kun je slechts blijven zoeken
naar de zin die cryptisch lijkt
of praktische oplossingen
van kleine eeltige stappen
naar een zinvoller geheel
maar soms gehuld in harnas
vechtend tegen windmolens
die raadselachtig…
de sterke plant
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 529 Uit de koude kille grond verschijnt een klein groen puntje.
Ik geef het water, niet een plens, maar voorzichtig
en maak de aarde een beetje los.
Ik haal het onkruid rondom het beginnende plantje weg,
ik zorg dat de zon het niet verschroeit
en dat de kinderen het niet kunnen vertrappen.
Het sprietje groeit uit tot een prachtige plant.
Ik…
Droog mijn tranen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.565 Droog mijn tranen met je glimlach
Geef me als ontbijt je tederheid
Vul mijn dagen met verlangen
En verdrijf mijn eenzaamheid…
het jurkje van de buurvrouw
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 2.059 Vanavond is mijn lief onweerstaanbaar
in een jurkje van de buurvrouw geleend.
In haar eigen kast hing slechts een peignoir
omdat de wasmand nog niet was geleegd.
De avond voelt spannend en ook wel raar
als mijn hand onder buurvrouw’s jurk beweegt.…
Onbegrepen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 603 Sergei Kallinikov hield van
divergerende chromatiek.
Maar u begrijpt mij niet.
En toch onzegbaar mooi
is die muziek.
Je snapt me wel.
Sergei Kallinikov
hield ervan.
Begrepen?…
Waakzaamheid geboden
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 612 Een uitgeslapen onderzoeker zegt
Dat mensen onvoldoende nachtrust nemen
En dat zij daardoor vragen om problemen
Zo'n slaaptekort blijkt buitengewoon slecht
Dit zal op schrijvers vast veel indruk maken
Omdat zij meestal voor hun welzijn waken
-----------------------------------------------------
Victor Spoormaker, een wetenschapper in Utrecht…
Levenslef
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 5.055 ik lig alweer
met mijn tanden
op straat, maar
het geeft niet
want ik geef niet
op te geven om
omdat dat nou
eenmaal in mijn
natuur ligt
ik sta op, stof af
koop nieuwe en ga door
zo gaat dat, ik kan niet anders
ergens is dat voor mij beslist…
weven een gordijn van stilte
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 353 vlokken zweven
traag voorbij weven
een gordijn uit stilte
aarde ligt er
winters bij slapend
in het wit van kilte
wind is guur en
strakke lucht belooft
weer vorst van lange duur
sloten gaan bevriezen
vogels moeten wakken
kiezen om te overleven
een sneeuwpop met
de bezem in de hand
is koning van dit land
kooltjes zijn…
Deprimande
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.732 De depressieve weet
dat gevoelens bedriegen
de realiteit vervormen
in duizend-en-één wanen.
Maar zonder weerstand
is de angst steeds nabij
gaat al een paraplu op
bij de eerste tranen.
Zwart noch wit ziet hij
want alles is grauwgrijs;
het geluid is besmet met
een piepende muizenruis.
Soms in een helder moment
staat er peper naast…
winteruur
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.076 voorbij de nachten van plezier
vol heilig vuur gespeeld genot
verzopen vertier zonder zorg
de slaap van onschuld, heel soms
klopt het duister schuchter
overuren hand in hand met
het vallen van de nacht
tango van het winteruur
spoedig zal het tij weer keren
de dagen op hun lange barrikade
vol licht en lucht en vrijpartij
in het hooi, de…
oprapen
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 3.849 om de stilte te verbergen
schreeuwt hij longen uit zijn lijf
zweet hij onrust uit zijn poriën
balt hij vuisten pijnlijk stijf
om de stilte te verbreken
droomt hij zinnen tot een boek
krast hij regels in het hout
buigt hij woorden om tot vloek
om zijn stilte te begrijpen
droogt zij tranen in zijn ziel
kust zij pijn uit het verleden
raapt…
Feministe
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 5.071 Vrouwen van vandaag in Holland
konden gisteren nog maar boenen
met een spons of met de hand
en nu met leren schoenen
het stroomt voort uit het woord liberalisme
Daar komt in aantocht, het Feminisme…
de rode spiegel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 365 achteloos alwetend
zijn ogen grijs nietsziend
stapt hij door de spiegel heen
het blinde kind van licht
maar juist in zijn gesloten blik
ligt wat wij niet weten
als spookstad uitgestorven stil
die ruimten van herinnering
langs het bevroren dromensnoer
wordt nu de nacht zacht afgeteld…
Meneer de directeur
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 2.974 Meneer de directeur,
Je was achter glas één alomvattend oog.
We waren bang, we dongen naar je gunst.
Wonderen grepen plaats.
Een kantje haring op de stoep of tante
die aanbelde in ‘t aak'lig zwart en zowaar
een handreiking deed. Jouw werk!
Op het laatst huisde je aan het eind
van de gang en schrok op als ik klopte.
Je vouwde de krant…
ik acht het voor gezien
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 392 een
twee drie
vier vijf
zes zeven
negen tien
als u tot zover heeft
kunnen tellen
acht ik het voor
gezien…
voorjaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 691 je ogen lijken
de vruchten
al te dragen
die zon en regen
veel later pas
mogen behagen
langs de lokken
van je haar
zie ik de akker
volmaakt
het voorjaar juichen
ik laat de winter
achter in tederheid
als jouw lippen
zich over mijn
tranen buigen…
Biconaal
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 323 Kwikzilverig rollen mijn gedachten
als korrels over de gladde vloer
(de koortsthermometer gevallen
en wij, als kinderen ademloos toekijkend
hoe mamma de druppels met stoffer en blik
opveegde van het donkere zeil)
'vandaag doe ik een dagje niks
of nee, ik ga mijn zaagwerk voorbereiden
heb ik maat 58 of is dat te klein
de Lidl heeft een overall…
Non-actief
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 887 Een kloosterlinge,
die bij volle maan
er met de pastoor
vandoor was gegaan,
is naar aanleiding van
de nachtelijke pret
door moeder-overste
op non-actief gezet.…
VOORJAARSVERWACHTING
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.498 Wat zijn ze schoon, de schemerige dagen
Die niet meer grijs en nog niet paarlemoer
Zijn durven, alsof er een lichtschijn voer
Door een groot ademen, dat met zijn vlagen
Van ijle blankte langs ons henenstrijkt,
En even staat en langzaam witter wordt,
En dat een bal en een geschitter wordt
En ’t effen grijs doet glinsteren, - en wijkt.
De tuinen…
meisje
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 5.666 Na twee lieve jongens een meisje, een droom.
daar lag ik te genieten van je, heerlijk en lekker loom.
moeder en dochter, dat is een bijzondere band.
ik wil je door het leven leiden aan mijn hand.
Je broertjes zijn verliefd op hun kleine zusje.
Als je in je wiegje ligt geven ze nog even een kusje.
Je bent zo mooi en zo puur en zacht.
Lieveling…
Antarctica
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.126 rode gloed in de horizon
zeevaarders zeilden in de ochtendzon
deden nevelige verslagen van land in zicht
tuurden voortdurend naar je glinsterend licht
maar de sfeer werd grimmiger
modernere boten meerden aan
en iedereen weet hoe het je verder is vergaan
je ijskappen smolten, een nieuw station verscheen
de wetenschap zegevierde
en je rode…
Binnenkant
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.173 Als ik in tekst,
uit zou kunnen drukken,
wat ik voel,
zou geen blad onbeschreven blijven.
Als ik in gebaren,
kon laten zien wat er is,
zou geen enkele spier in mijn lichaam,
in rust zijn.
Als ik in woorden,
kon vertellen,
wat er door me heen gaat,
zou mijn mond nooit meer stil staan.
Als ik precies zou kunnen laten zien,
wat ik voel…
saffraangeel
gedicht
3.0 met 21 stemmen 8.976 ik kijk naar haar, als in een droom
ze blaast haar pijn in een ballon
rent hem na, prikt hem lek
gele vlinders vliegen
ze blaast naar krokussen
kleurt haar wereld zonnegoud
en ik roep, help haar
kleur haar wereld geel
ze lacht, ik lach met haar mee
maar nu moet ik snel gaan
want straks kloddert de nacht
haar gele wereld modderzwart
en…