Alle inzendingen, jaar 2006, week 29

Wie is de grootste dichter in het land, wie kan zich met de mooiste woorden meten, en ook bevestigen de dichtesband, dat wilde ze toen weten. Men ging naar Dichterscomité, die moesten het dan beslissen, wie was de grootste dichter van de twee ? Dat wilde ze zeker weten. Comité sprak heel duidelijke taal, woorden klip en klaar. Dichten…

simpelweg een koolwitje boven lavendel zijn duiken in de ogen van een vrouw vlinder op haar wimpers zijn hopeloos verdrinken in het blauw.…

Knarsetandekoude snijdt door mijn tintelhuid, verwarmd door mijn verwardhart. De zilte lucht van de wilde zee vervult mijn verstilde gedachten met zekerheid Jij bent hier het drijfzand waarin ik mij graag laat verglijden ik laat me verstrengelen Me toegewijden Het schuimkopwater bruist door mijn oren, zo ook jouw streelzachte stem…

strand onbegaanbare rulheid handenvol zand naakt alledaags in wit het zonlicht oneervol trotserend gestrand in patat braadlucht verwaaiend broodje knars tussen tanden of, in branding slissen en dollen rollen en tollen verschuimen en schreeuwen de golven plezier kinderen duiken springen en zingen het lied van de trekkende…

och keek ik met vogelogen en had ik vogelstem had ik licht het zwerk bevlogen zong ik slechts voor hem vloog ik om de traliekooi lijmstok en het net mijn lied klonk meer dan wondermooi een gedicht op toon gezet hij zou het moeten horen mijn lied hem gewijd mijn wieken in het gloren voor ik vaag word door de tijd wat weet hij ook…

Kilometers lopen in de hitte. Nergens schaduw en te weinig water. Er vallen doden in dit straattheater, maar de leiding kan er niet mee zitten. De intocht wordt vandaag helaas gemist; de gladiolen liggen op de kist.…

kliklaminaat dat is wat er staat niet wat er ligt de ondergrond gedicht kliklaminaat geen verdieping is zo platvloers…

als een waterjuffer sierlijk beweegt zij door het huis haar thuis vol warmte en verwondering aan de wanden van haar immer stralende gelaat puurt zij liefde uit de stenen van zijn veel te lang verweerde en mogelijk versteende hart zij is de nimf in vrouwenkleren waarnaar hij zo lang heeft gesnakt hij vindt soms ook een antwoord op de vragen…

Weet je.....moet je horen zo begon steevast zijn verhaal dan wist ik wat er komen zou 't vertellen in ons eigen taal Hij had zijn voorkeur van verhalen over alles wat hij had meegemaakt over de oorlog en het boerenleven en elk verhaal heeft mij geraakt Zelfs toen hij aan het dementeren was kwam vroeger voor hem steeds dichterbij net of…

mijn vingers glijden zacht over orgeltoetsen speel in gedachten met vragende borsten die bij iedere toon aanzwellen; naar nog meer aanraking dorsten mijn tenen strelen de houten pedalen alsof zij jouw voeten willen zoeken en jou op mijn liefde willen verhalen mijn lijf speelt een onvoltooide serenade gezeten op een kussen zo…

Ik sluit mijn vierde ronde in het park en hoor alleen knerpen van het grind triest, dat pas in eenzaamheid de God herontdekt wordt als een vergeten vriend toch, geen woord dat wij delen noch sterfelijkheid noch onsterfelijkheid die ter sprake komen en als er waren grote levensvragen die zijn al lang beantwoord of wachten in de schaduwen…

mijn broertje Erik is altijd hier dan hoor ik fluisterend zijn stem staat hij uren naast mijn bed hij kijkt naar mij, ik kijk naar hem een dood broertje is altijd triest zijn naam gebeiteld in een steen er moet een andere wereld zijn en Erik zweeft daar doorheen is de Dood weer onderweg voor een oude man met grijzend haar hoop ik dat hij…

het is weer stil in de bonnenpolder ik zie niemand behalve de ekster anja die nam zojuist een knauw uit mijn lasagne het is gewoon banaal zij is zo ongelooflijk brutaal en dat op een natuurmonument na een bruisend dichtersevenement…

Gevoelens van onmacht en liefde troost en verlorenheid oude dagboeken volgeschreven het meisje van toen Iedere week een ander als ze wilde maar ze wilde niet rust in een chaos die ze als zo prettig heeft ervaren Het meisje van toen, tien kilo lichter en wat naïever ook Maar altijd feest feest feest Ieder dag gemengde gevoelens maar…

Heel gek is dit: ik kan alleen nog lachen en hopen dat het anders wordt: de druk van het weer, zo heet, zo heet... het werk dat niet opschiet: altijd weer fouten... het willen elders zijn, maar hier moeten blijven en moeten werken en lachen.…

" Is me dat lachen ! " dat is er niet meer bij geen big-smile op pasfoto's voor jou en ook voor mij Den Haag moet weer iets verzinnen welke mineur heeft dit bedacht de paspoort "ons zorgenkindje" pas op als je daarop lacht wat 'n stelletje imbecielen zwart-wit kijkers bovendien op een pasfoto hoor je te lachen zo wil iedereen je…

springen over golven hete voeten van het strand spetters koelen de verbranding schonen ook het plakkend zand borsten bruinen tepels donker lokkend naar de zon gericht warmte zindert langs de duinen zeewind koestert het verhit gezicht mensen staan te juichen de branding is het zomerfeest zij zijn winnaars in het schuim voor even weer…

Vluchtig tabee glipt schielijk langs de dichtgeslagen deur; ijlt door de kamer; vlecht zich luchtig in vaders grijns. Diens aanbevolen knoop knoopt zich in verse dovemansoren. Uitgeknepen ontknoopt vader zich uit overhemd en das, hij heeft zich al, al te lang geleden, gebonden. Vraagt zich allang niet meer af, waarom hij…

Jij vliegt hoog Al klimmend grijp ik naar de stukjes lucht Jij vliegt hoog Ik grijp het ritme van het klimmen Jij vliegt hoog Ver uit mijn zicht Ik grijp naar stukjes wijsheid Boven de lucht is er een andere wereld Spreid een deken voor ons Wanneer je die bereikt En rust uit Ik zal doorgaan met klimmen Tot ook ik daar zal zijn En ik…

Kan jij de lucht Dan kan ik een arend Wil jij de zon Dan zal ik schaduw Ik zal de grond Dan zal jij een boom Ik zal de stam Dan zal jij de takken Ik zal geworteld Er zullen vruchten Vallend kunnen we samen Tussen zonnenstralen Zon en schaduw zullen elkander Een arend zal dalend Een nest zal het onze Zijn…

Geen schaduwen werpt wat ongeschreven is niet gelezen wordt wat zich laat zien doet het licht weerkaatsen maakt zich een vorm herkenbaarheid en optelsom van bekend en onbekend zo laat een kus zich voelen twee lippen op een zachte huid daarbij een passend geluid noemt zich en klinkt vrolijk twee wijnglazen tegen elkaar breekbaar…

Kwam hij maar op melkenstijd de hekken openmaken, gaf hij maar een teken van leven in het voorbijgaan. De hitte maakt mij onbekwaam tot enig goed. Geen wolkje boven zee ter grootte van een hand. Hij sprak, de stille in den lande, het brood een zegen. Heimelijk had hij lief tot aan de Doodsjordaan. De dichteres verschrompelt in…

Een vlieg die een toneelstuk speelt klopt aan en ja hoor hij mag binnen komen wordt door de butler opengedaan. Jaren ervaring van de vliegentemmer gaan hier in en niemand die het hoort of ziet wat het publiek betreft wàs hij er niet dat zou een grote kunst zijn vind je niet? ----------------------------------------- uit: 'Vliegen', 1994.…

Het meisje wilde de kauwgom uitproberen en blies zichzelf daardoor bijna dood maar de ballon werd echt reuze groot om daarna in duizend vlokken te exploderen. “Mam, hij knapte toen ik te hard blies, dat was gaaf…, maar de vulling, die was vies” (Een Schots echtpaar heeft een hotel-casino in het Amerikaanse Las Vegas aangeklaagd wegens een…

grof gemaaid gebonden grasse rollen stapelen groen strandtenten en oliegeuren gerotzooi in verschoten bloot een vette zoen de goot trillend asfalt dampt van hitte zweet vergeurt in warme wind de koele rust van donker binnen kabbelt door in passieloze zinnen de wereld plat geen lust weer te beginnen het eindeloos zijn…

Ik cancel mijn vakantie naar Egypte! Wat moet ik bij die piramidenpracht Gebouwd met grote onverklaarde kracht? Vergeet de sfinxerij en kill de crypte! Er is een nieuw mirakel in ons land: De Amsterdamse grachten! Im-po-sant!!…

I In de trein weet ik dat ik niet meer thuis kom Jouw ogen zullen niets terugzeggen Een klok tikt door de stilte II Hoe jaren verdwenen na enkele woorden ‘iets’ ‘iemand anders’…

op de muur van de Spaansche Vloot voorheen de Bo(r)sboom hangt een kennisgeving voor alle afstammelingen van Aechte Bosboom onwetend nog tot op heden Bosboom en Borsboom geheten de vernietigende overwinning van de admiraals Maarten Tromp en Joost Banckert bij Duins in de Baai van Dover op de Armada van admiraal D'Oquendo in de fik door…

Af en toe ruik ik het avontuur Een droom bewaarheid Zijn de kosten te duur? Ben ik nog bij de tijd? Is het offer te groot waar ik onder lijd? De deur op een kier lijkt zuur Loop ik dan weer met mijn hoofd tegen de muur? Vastklampend aan de deurknop de deur weer iets verwijd Onder gelovigen leeft een hoop De deur staat echter alleen figuurlijk…

Gladde kiezelstenen die glinsteren onder het licht van de maan, die koelte verhalen en het water doen glimlachen als in de dagen van de schepping toen alles nog fris en nieuw was; gladde kiezelstenen die verhalen vertellen van langzaam geslepen worden, gepolijst door eeuwen traagheid en stilte.…