Alle inzendingen, jaar 2006, week 7

Een aannemer uit Hazerswoude die zijn personeel niet vertrouwde ging zelf aan de slag 'k wist niet wat ik zag toen hij daar een luchtkasteel bouwde.…

met woorden kan ik heel veel ik schud ze uit mijn mouw en je lacht ik tover ze tevoorschijn en je zwijgt ik fluister ze in je oor en je trilt ik spuw ze uit en je schrikt ik scherp ze aan je kleine kantjes en je huilt maar hoe ik ze ook breng nooit zullen ze echt zeggen wat ik voor je voel…

terwijl ik in de verte staar naar niemandsland sluip jij nogmaals mijn dromen binnen ik kan je beeltenis niet raken er blijft teveel verborgen omdat de zon zich achter slierten nevelen verschuilt wel hoor ik in zachte bries de klankkleur van je stem met het bekende geruststellende effect waarop mijn gevoel zich met een zucht vertaald…

goedemorgen de zon komt op ik kijk omhoog er vliegt wat tegen het raam dood de dag is begonnen…

Als de tuinen van Versaille Potentie van glooiende graslanden Bloeiende rozenvelden Knusse haagjes en nette grindpaadjes Spel van schaduw en kleur D’een een schoffel, d’ander een heggenschaar Af en toe een hofbaron Schuifelend over zanderige vlakte Nee, het is nog steeds niets Binnenhuisarchitect heeft liever Fontainebleau Parkwachter…

Gaat hij het haar vertellen; Wat er is gebeurd; Dat zijn maat omgekomen is; Door de trein meegesleurd? Een gezin met vier kids; Niemand kan het nog geloven; En dan moet hij het nieuws brengen; Hij is het zelf nog niet te boven. Maar het zal moeten; Hij hield van deze vrouw; Die elke middag op hem wachtte; En nu dompelen in rouw. Hij…

marathonlopers skispringers vliegende dokters olympische schaatsers nieuwslezers woestijntrekkers rocksterren damtukkers ruimtevaarders lijsttrekkers publieke rukkers oorlogspiloten allemaal gaan we voor hetzelfde binnenkomen je bent nog niet binnen ze vragen was jij dat goeie dag zeg wow we zijn ondersteboven helemaal hoteldebotel…

Wanneer zij, gebroken door de vragen, Ten einde raad, de derde man de hare noemt Begint haar te dagen, dat er dingen zijn die ze niet weet. Het eerste raam was steeds het hare Ze ving het zonlicht en de mijlen tot de zee Als hij haar ontmoet, en ze glimlacht ter bezwering van alles dat zij niet eerder kende En ze zich sluit als een stenen…

Je opent mijn ogen met je fantastische blik er onstaat een nieuwe wereld dat geeft mij een kick je neemt me mee naar een heerlijk paradijs we vertrekken met z'n 2 op een misschien eeuwig durende reis In het leven is er slechts 1 ding dat ik 100% zeker weet en dat is dat ik je mijn hele leven nooit meer vergeet…

ik steel zon om samen in het paradijs te zijn creëer een strand wat palmen bij de hand die wuiven naar de zee in het dansen door de golven neem ik zomer zon en jou weer uitgelaten mee we kijken hemels naar elkaar vergeten uren in ontmoeten Adam wil zijn Eva als een paar zo droom ik jou in ultraviolet mijn lijf ligt…

slaperig bolleke, vol in stilleven gehuld levenskracht ontloken, rank slank lenteklokje vol in wit gestoken, en groen gevat, verlok je grijzig grauw verslagen, van blije hoop verguld…

Lezen is goed voor u Nederlands punt en el moet u eens zien wat een prachtige site Dankzij het razendsnel breedbandig-internet lezen en leren en dat is een feit…

Ooit waren wij verliefd op Annie Schilder Die zong in witte bontjas 'Mon amour' Nu zegt diezelfde band ons dan bonjour En wordt de palingsound slechts nog verstilder Totdat een hunner hits wordt hergebruikt En in een Tarantino-film opduikt…

De navond komt zo stil, zo stil, zo traagzaam aangetreden, dat geen en weet, wanneer de dag of waar hij is geleden. ‘t Is avond, stille... en, mij omtrent, is iets, of iemand, onbekend, die, zachtjes mij beroerend, zegt: '‘t Is avond en ‘t is rustens recht.' De bomen dragen gans de locht vol groen, nog onbestoven; en ‘k zie, zo dicht hun…

met mijn rug naar je toe wees jij de Kleine Beer en ik bewoog naar de Poolster toe jij legde zacht de donzen maan in mijn laatste schreeuw blijf leven zei je en je gaf me de richting van het zuiden aan…

Nog even dan zou de boreling zoals elk leven ooit aanving zijn eerste kreetjes geven een kind bij de poort van het leven nog slechts een laatste beving en het kind kwam al ter wereld waar direct al zijn oordeel werd geveld verslagenheid waarmee men hem ontving Zwijgend werd het kindje weggehaald een nader onderzoek bepaalt de diagnose:…

jouw pupil is een bolle spiegel die de vonk van de maan verraadt haar zwarte meren en kratermonden die elke voorbije traan slikken ik strooi meel en poedersuiker over de deeg van jouw vel met gulzige maar trage handen kneed ik de heupen van de hinde tot een brood van zonnebloempitten een feest voor de speekselvlokken elke vingerafdruk…

in het overzeese veen bloei je in hoge zon de wortels ondergedompeld een getande schelp glanst van parels de kleffe stroop die opwelt uit een vangarm verscholen in een vouw trildraden verraden dat ik nader en de val klapt in een wenk dicht randen sluiten naadloos aan ik spartel weerloos maar gulzig in het sap tot je me weer ophoest als…

staren naar de einder is verder willen zien dan ik nu al ben het is ook kijken naar al wat was en ik nog steeds achterna ren op deze plek van dualeren of ver-springende gedachten hoor ik de zee ruisen in zandbanken van rust zo vergaat het vaak dat dan mildheid komt wanneer de wind mij meeneemt en mijn gemoed…

Laat me raden?! Ik kleed me uit, langzaam neem ik plaats op de tafel laat me zakken in de gewenste positie. Zijn handen pakken de fles, ik kijk op de klok, het is kwart over zes, ik sluit mijn ogen en laat het over me komen Soms slaak ik een kreet, dan kneedt ie wat zachter, om vervolgens toch weer terug te komen, daar waar het niet…

slaap maar doe je ogen dicht de maan is vol en bolt verveeld zijn menselijke trekken ogen hebben je geraakt op plaatsen waar geen handen komen ze woelden in je bloed vingers voelden dromen was je laten gaan het enige dat telde je ogen dicht remmen los zinnen laten gelden de wrange smaak van feest druist nog in je geest het…

Ze stuurde op de dag van valentijn een sms naar d'r vent licht erotisch getint gewoon omdat het gratis was. Het kwam nooit aan bij hem voor wie 't bedoeld was, maar degeen die hem ontving dacht er het zijne van belde naar de afzender en vroeg: is dat alles wat je droeg?…

De oude boom buigt zich nog eenmaal diep voor de aanzwellende wind wolkenmassa’s hollen gezwind grauw aan hem voorbij Gefluit hoorbaar ver gedragen een verschrikkelijk scheuren is zijn lot geknikt en gespleten tot het bod de ziel gebroken Jaren van rotting weelderig bedekt met zwammen de kale boomstammen het nieuw leven proces…

Denken gaat hand in hand ongelijke passen van toen, nu en ooit dragen schouders scheef van loslaten waar handen zacht raken zeggen ogen dag en dank je morgen begint alles opnieuw…

Waarom ben je weggegaan? het doet me zoveel pijn. waarom ben je weggegaan? Ik wil niet meer alleen zijn. waarom ben je weggegaan? Ik hou zoveel van jou. waarom ben je weggegaan? alsjeblieft vertel het me nou! waarom ben je weggegaan? dat antwoord moet ik weten. waarom ben je weggegaan? ik kan je gewoon niet vergeten. waarom ben je…

amadeus je schepte je muziek uit een onuitputtelijke bron hemelse klanken kwamen door je gouden talent zomaar op het papier als iedereen er zo blij van zou worden als ik zou de wereld een feestzaal zijn…

de toppen van de bomen reikend verlangend naar oneindig blauw ontelbare knoppen barsten van verwachting naar nieuw leven maar de kille wind speelt een winters spel met grijswitte wolken boven het afwachtende bos aarzelende vogels zijn voorboden van een verre lente die reeds in ons hart is begonnen…

Regen, regen valt aldoor Kletter, tik en tik ik hoor Op de ruiten, buiten, buiten, Regen zing uw zang en zing In de vale schemering. Tik eentonig liedje mij Span een klein verdrietje mij In het duister, fluister, fluister Spin mij in uw toverkring In de grijze schemering. Regen, regen, maak mij stil, Die opnieuw genieten wil ’t Lieve…

In elke droom gebeurt het wel waarheden voor de toekomst ervaringen van het verleden en gevoelens die nu spelen. Kleuren zijn haast niet zichtbaar woorden onherinnerbaar maar vaak weet je veel later dat het je toch bekend voorkomt. Dromen over jezelf over familie, vrienden of geliefden soms zegt het je helemaal niets maar blijkt er toch…

De schapen hokken samen op de hei gedwee zich voegend naar het hoogste woord hopend op de beloofde groene wei waar het gras beter is dan in dit oord. Predikers verhalen van die boorden verpakken hun boodschappen wonderwel moeiteloos rijgen zich hun woorden tot een onbegrijpelijk letterspel. U bent, hoop ik, net als wij verstandig en dan…