Alle inzendingen, jaar 2006, week 9

De winter duurt te lang voor mijn gevoel. Ik draai, ik woel, mijn huid schuurt langs mijn coltrui. Ik wil de zon weer zien en voelen op mijn vel, ik mis haar warmte... haar straling zo prikkelend verkwikkend en fel... ik mis haar echt. Ik heb afkickverschijnselen; "Cold Turkey", weet je wel...…

toen, op de grens van eeuwige jeugd en dreigende ontmaagding leunde ik, de jongeling zelve, tegen de ijzeren paal van verlichting zocht steun tegen de eenzaamheid onder puberale gewelven nu, ingewijd, op het laatste sterven na, in nagenoeg al het aardse, moet ik erkennen nimmer van de pijn der hemelse scheiding te zijn bevrijd…

Woedend willen letters dansen trappen ongewild de zin zelfs de punten slaan op hol willen terug naar het begin als de komma's ook gaan krijsen trekken strepen stil verdriet zelfs de hoofdletters die buigen zien het uitroepteken niet alle woorden worden vragen machteloosheid verbijt de pijn zwarte lijnen kunnen niet dragen zakken door…

Soms heb ik het gevoel Dat ik op een zijspoor sta Dat ik niet meetel En aan alles voorbij ga Alsof ik met mijn neus tegen een raam Naar binnen kijk En zie hoe iemand anders mijn leven leeft Ver buiten mijn bereik…

Een stripdanser uit Zoeterwoude Kreeg 'n schatrijke vrouw, een stokoude Het was een schandaal Hij had haar brutaal Voortdurend een worst voorgehouden…

Ze sprak vol passie over pijn het lijden van haar Russische ziel over weemoedigheid en het gemis der dingen heimwee en verlangen van geur van verf op doek haar woorden raakten mijn hart dat in harmonie met dat van haar begon te zingen er vonkten lichtjes, ze dansten rond tussen hoofd en hart en mens daar in het duister bij de deur…

Oh hemels orgaan rechtop staand in stijf gelid uw paarse helm glanzend in een kraag van gevoeligheid veelal misbruikt voor beledigingen naar uw hoeder omdat ze de pik op hem hebben hem klootzak noemen of voor lul laten staan O machtig zwellichaam ik zuig u mee in mijn liefde mijn lippen trekt u zich niet terug naar af gelijk…

In woord en geschrift mij toegenegen noem zijn naam in warmte lief niet eerder bracht zulk een epistel emmers vol lachende tranen rozen bloei in december vlinders dwarrelend in kleuren rijk onder zonnestralen van lichtend beeld is dit dan wat men meligheid noemt chicken vreugde onder een haan entah...…

ze wonen er, mijnheer dat doen ze al jaren in huizen van karton rond straten zonder steen ze warmen zich, mijnheer verkleumde handen tegen grauwe wangen ingevallen waar loosheid in liefde speelt en soms lachen ze, mijnheer met het getinkel van een stuk dat glimmend wordt aanvaard voor een stukje brood morgen ze zijn er, mijnheer dat…

De liefde van de man gaat door de maag. Echter nu zijn het de kinderen die zwaar aan overgewicht lijden. Heeft moeder de vrouw de man links laten liggen?…

als ik fiets door de straat op mijn eigen houtje dan fluit ik op snaakse wijze naar elk zichtbaar vrouwtje intens geniet ik dan: aandacht geven is een lust geen mens die dat onkent voor mij een echte must ik dwaal van hoek tot hoek en aanschouw het lokaal toneel niets ervan wil ik missen noch het schoons in het bordeel mijn fluit is…

je gezicht wordt mijn gedicht nog slapend in ontspanning de glimlach van een mooie droom zweeft rond je mond ogen zijn gesloten open je trekken licht innemend en je armen nodigen de wereld tot een warm omhelzen ik zie het kloppen van je hart in een hals die zachtheid toont de lijn omhoog naar kaken die toch vastberaden zijn…

strak strekt de sluier langs haar schrale lijf waar ruimte krimpt tot een smalle engte en bottenbenen een lange weergave zijn van een kwetsbare lengte ene vrouwe met ontspruitende borsten in een sobere gratie op nakende voeten wie wil niet haar uitpuilende pruilende bolle ogen ontmoeten doch, in een voorbijgaand moment…

natuurlijk nam de eerste minister u er tussen met zijn favoriete muziek uit mamma mia*) jesus christ superstar gelooft niemand madonna is uit den boze daarentegen de balalaika bij de balkenende'tjes dat is toppie maar ja daar gaan de poppekes in den haag van aan het dansen *)Mamma Mia is de Nederlandse musical van Joop v/d…

Dit was een wildpad tot voor kort zwierend om diepgelegen hoeven die zich in grasduinen begroeven onder gewassen kiel en schort Gortdroge sikken dwaalden hort de heuvels aan het recht geschoven haar scheuten meer dan eens bestoven door hordes vorsten uit het fort Ze kregen hooimijt van het ploegen zelfs als ze braaf hun kruisje sloegen…

de onbarmhartige vrouwenversierder vond een nieuw slachtoffer omgaf mijn vriendin met dure kadootjes haar gevoel voor mij werd doffer op een dag was ze plotseling weg en lag bij hem in bed ging met hem skiën in Frankrijk die twee hebben dolle pret nieuwe kleren en een piercing nieuwe bankrekening met veel nullen en ik zit hier verslagen…

wij hadden alles al elkaar en het leven eromheen een grote strik om het allemaal te behouden het huis, het strakke pannendak en de tuinen tussen hagen vol gangbare paden waarop we samen voortgang maakten kindergeluiden die soms als jonge honden blaften en die rode zon altijd weer onder op het hoekje van de beukenhaag dat zagen we graag en…

krijgen ijsbloemen op de ramen kleur hak een wak in ijs opzoek naar meer ontdooit mijn hart en leeft is hoop daar weer lig met mijn ogen open en dagdroom in de nacht ik blaas jouw zeepbel vol met regenbogen houd mijn handen op mijn rug dan spat jij niet uiteen…

steeds meer onnavolgbaar Woutertje Bos is geen kerel nee vroeger toen had je Den Uyl dat was een vent die man stond tenminste nog voor iets in 's mans glorietijd sprak het geachte lid ome Joop stond voor niets hij leidde het land naar de afgrond aanwezig in de studio Alexander van opvliegertjes excuus en lege dozen overzeese gebiedsdelen…

Elf uur Lokale TV bakken koffie of mokken thee twaalf uur Buitenhof, politiek variété één uur boeken en cultuur maar dan de radio, vlug 89.5 FM sport lokaal mijn jongen schiet nét tegen de paal verslaggever gaat met zijn naam aan de haal Giovanni Hainje, niet zo moeilijk toch? logisch dat ik baal! vijf minuten later…. Govaane Haanie…

Kerstmis De Sint Jan, de deuren wijd geopend, geur van wierook, gedrang om de levende stal. Honderden kaarsjes in devotie ontstoken, een dakloze zijn krantjes slijtend in de hal. Overvolle winkelstraten, uitnodigende etalages, poppen stijlvol gekleed in kersttuniek. Haastige menigte, de laatste inkopen, een vrouw slapend onder kranten…

Niets is meer hetzelfde sinds het moment dat ik je binnenliet Tomeloze liefde, dansende vreugde pijn, frustratie, stil knagend verdriet Ziels diepste vreugde van (h)erkenning liever dan liefste van nu en lang gelee…. Terug, verder dan ver in herinnering draagt mijn ziel, jouw zijn met zich mee Weet je nog, jij zingende zaligheid Voel je…

- The just mean lies in obedience, which both waits for the signal to start, and obeys it when given. - Het krijgspaard, in wiens aâm de rode dampen snuiven Van d'opgezwollen moed, die hem de borst vervult, Doet met zijn ijzren hoef de grond rondom hem stuiven, Daar 't uit te breken poogt in prikklend ongeduld! Met vaste hand en knie bedwingt…

dicht bij in het veld sta ik de wind waait om een boom ontworteld in diep bruine aarde donker ginds ver jaagt de storm de wolken leeg en schijnbaar los hou vast heb ik je daar ontmoet onwaarschijnlijk uren ver droomd…

je koos het beste haar penseelde met de eigen vingervoering jouw streken brachten mij in een euforische vervoering je mengde lichaamseigen kleuren op een liefdevol palet aromatisch waren ook de geuren waarmee het zacht contouren in harmonie werd aangezet ik zocht je in contrasten je schaduwde ook mij maar in het hart liet…

de nachtvrouwen wenken veterretend gewillig poserend implanttieten zuchten zacht kom, kom naar mij de nachtvrouwen wenken schermen genot in beeld geschoren de schaamte voorbij nul zes, opgespoten lippen de nachtvrouwen wenken denken in eieren bieden appels kosten een rib…

Maakt uw vriendin uw zorgeloze leven Dat u genoot als vrije vrijgezel Door haar bemoeizucht steeds meer tot een hel Dan is de wijze raad die ik kan geven: U komt het snelste af van dit soort vrouwen Door ogenblikkelijk met hen te trouwen.…

Liefde is voor tevredenen of legen En dan, wat is liefde nog in dit land? Een kennismaking via internet of krant Een zoen en dan afscheid in de regen Geef mij de wulpse, woeste wegen Waarlangs ik mijn hart aan jou heb verpand Mijn hele ziel en zaligheid in brand Het groot geluk, ik heb jou gekregen Alles is veel, voor wie niet veel verwacht…

De hete zon Tart brandend De geteisterde geest. De eenzame ziel Verteert rusteloos De impressie der dorre natuur. De roerende hand Bestrijkt in ijle trekken Het droge paneel. De vaste verf wekt In gulden beeld Het tafereel der gouden bloem. De zonnebloem Tast de eeuwigheid.…

ik ben een winterdichter glazig kristalliseer ik mijn woorden op de bevroren vijver scheef schaatsend in witrazende lijnen gesmoord in donker water in een wegglijdende dooi…