170 resultaten.
Harde landing
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.666 Wazig en verdoofd
lees ik de woorden
die als geregen koorden
zwiepen in mijn hoofd.
De letters zijn als druppels
die één voor één doordringen
tot mijn werkelijkheid.
Ze schudden me door elkaar
met een wild gebaar
van frustratie.
Emotie
zonder tolerantie
voor mijn fragiele ziel.
Ik weet opeens niet meer waarom ik voor je viel……
Nu of nooit
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 318 Hoe lang moet ik zoeken
naar de waarheid?
Een kwestie van tijd
of eerlijkheid…
Innerlijk vloeken
wilde beesten, draken
doen mijn binnenste ontwaken…
Neigingen tot braken
omdat jij nooit
zal zeggen wie je werkelijk bent…
En jij zegt dat je me kent?
Kans vergooid.…
Spijkerbroekenparade
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 221 De slopen bollen
alsof de kussens
zijn geschud
de spijkerbroeken
gaan op rij
wijdbeens
boven het gras
Wasdag…
Dubbele liefdesfractuur
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 2.054 En dan plots kom ik jou hier tegen
Op de bodem van mijn bestaan
Iemand die mijn woorden koestert
Een vriendschap om voor te gaan
jij verteld over haar en ik over hem
Dat schept een grote verbondenheid
Liefde die ons heeft gebroken,gekraakt
Het mooiste gevoel ooit zijn we kwijt
We delen samen onze trieste tranen
Praten tot in het diepst…
Stil respect
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.277 het witte laken
toont je rondingen
zachter dan ooit
leven wordt afgebakend
door enkel wat katoen
niet meer gegeven
deze keer gekregen
blekend noch blakend
onbeweeglijk
als een gevallen doek
met als laatste groet
een stil respect
voor de kracht
van de verliezer…
terzijde (voor gerrit*)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 650 de poëzie van de straat
is jou een gruwel
mij ook.
dus kies ik de graskant
en trap kleine bloemen stuk
af en toe passeert
een auto die ik
in mijn jongensjaren
grif thuis had kunnen brengen
op merk, jaartal en benzineverbruik
vreemd dat-ie leeg is
of beter?
poëzie is toch maar kwetsbaar
en
de dood loert op de weg.
--------------…
Zomaar een nymfomane
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 2.045 een vrouw met nymfomanie
zocht snel een andere baan
kocht wat paarse lingerie
veranderde haar naam
haar minnaar werd het te veel
hij kon het niet meer aan
dus werk in een bordeel
leek haar wel aangenaam
nu flirt ze hier met mannen
verwent hen ´s avonds laat
ze oogt echt heel ontspannen
geniet steeds van de daad
laatst trof ze op een…
rietkragen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 575 rietkragen wuiven
meerkoeten vangen zwart-wit
snippertjes van licht…
IJsdansen op twee zenders
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 461 Een kijker ging flink zitten gapen,
stond op en zei: ‘Vrouw, we gaan slapen!’
Met oorlog op ’t ijs
gebruikt hij, heel wijs,
de afstandsbediening als wapen.…
VERGANKELIJKHEID
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.688 De maan staat op de Yo Mei-berg, een boordevolle schaal;
Zijn glans vloeit in de oeverdamp en wordt daar droef en vaal.
Lang leefde ik met je in deze stad, vannacht moet ik weer varen.
Soms heeft een mens volmaakt geluk, maar kan het nooit bewaren.…
september
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 567 Op de laatste zondag van september
loop ik langs de scheldekaai.
Zonlicht ligt heel dun op 't water,
twijfelend...
Ik zie kinderen op het strand
- blote voeten, kleren aan -
één keer nog in deze zomer
naar 't water van de Schelde gaan…
een vraagje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 421 de tijd tikt
wat moet ze meer
ik verlang slechts
naar de lente, een zomer
die me doet vergeten
wat ik niet wil weten
het afgebroken blad
een gestorven regel
ongeboren vreemde woorden
dat, wat niet meer is
noch weer kan komen dan
in een ongelezen verhaal
ik kijk wel naar zij
die voetganger willen zijn
op deze snelweg vol leven
zit…
`Pietie`
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 975 Ik heb vannacht een kleine vriend verloren:
onze lieve Pietie is zomaar doodgegaan
Het zal bij vogeltjes wel niet horen
maar toch viel er vanmorgen eventjes een traan
Zij was geen Pavarotti
oh nee! ze was geen ster
Ze zong haar eigen aria
je hoorde haar van ver
Ook aan een schoonheidswedstrijd
hoefde ze niet mee te doen
maar we wilden haar…
De Engelse Sonnetten, 7 (slot). De abdij van Whitby
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 573 De klinkers van het binnenplein
blinken zilver bij volle maan,
uit de sponningen van de abdij
staren lege ogen op me neer.
Zwart-wit flitsen flarden
van films door mijn hoofd:
Nosferatu, lijkbleke maagden,
een mosbedekte tombe.
Rood golft de angst,
schril roept de uil,
ijzig wappert mijn mantel.
Terug in de pub drink ik een pint
en…
De Engelse Sonnetten, 6. De klim
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 414 De wolken maken jacht
op de maan vannacht
en de wind
versplintert de sterren.
Ik aarzel,
alvorens de trappen
naar de grimmige
ruïnes te betreden.
De stenen onder mijn voeten
lijken zwart,
ik sleep me hoestend omhoog,
de smaak van bloed
doet het hart
in mijn borstkast stoppen.…
Schreef cirkels pijn
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 289 ze schrok vloog op
zag de hagels
van het schot
haar verenkleed
roodbruin verteren
vleugels scheerden
kort de vlucht
het suizen
klonk vertraagd
als ruisen van
een schaduw door
te zware lucht
ze vloog haar weg
schreef cirkels pijn
fladderde en duikelde
struikelde het gras voorbij
ontvlamde zacht
gespreid in doodse stilte…
nooit anders
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 2.618 na haar keuze werd het anders
nooit meer dezelfde woorden
want verdriet zou haar verteren
haar verstoten en dan vermoorden
het bloed door haar weggeschonken
zoals een plechtig levensoffer
zou haar wellicht weten te vinden
met de ontkenning van haar slachtoffer
vandaag in het hier en nu
boet zij dag aan dag genoeg
in haar la het mes altijd…
voorbij
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.702 Het vuur van de open haard
Brengt de warmte hier in huis
Mijn eigen hout en eigen bank
Maar voel me hier niet thuis
Het lege bed als oude foto
Van een kind met brede lach
Met in zijn hand een waterijsje
Op een warme zomerdag
Maar zoals foto’s doen beseffen
Gaat de tijd steeds veel te vlug
Kon ik haar hart maar treffen
Dan kwam ze,
misschien…
BROODJE (WINTERSL)AAP
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 1.557 Het Rode Plein in Moskou is nog groen.
De bruine beer probeert de slaap te vatten,
terwijl de mensen zich en masse bezatten.
De winter is in Rusland met pensioen.
Maar wetenschappers sussen ons in slaap
en zetten hun collega’s zo voor aap.…
Weerloos
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.178 Lelieblank is haar huid
Verfijnd en o zo zacht
Zacht roze haar lippen
Ietwat vochtig als ze lacht
Blond haar lang gelokt
Glanzend als zonnelicht
Benen eindeloos benen
Prachtig lijf mooi gezicht
Zij ademt geurige rozen
Is lief sensueel en slank
Ze fluistert mooie zinnen
Vervuld van zwoele klank
Ogen die verleiding spreken
Stralen licht…
Overgave
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.269 ik voel hoe zachte handen warm knopen in mijn nek ontwarren
spieren zich ontspannen, mijn hoofd loom op een kussen rust
behendig kneedt hij teder mijn blanke, witte huid
de geur van olie plooit een deken in het schijnsel van de maan
waar muziek danst in golven op het ritme van de nacht
zijn adem stokt als ik me plotseling omdraai, mijn naakte…
Ik leef in twee werelden
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.284 Ik bouwde een muurtje om me heen
maar wist dat dat geen optie was
'k heb het steen voor steen weer afgebroken
en keek weer door het helderste glas
daar waar ik weet dat de wereld leeft
en waar wij allen nog op mogen wonen
toch een wereld soms vol valse schijn
waar mensen maskers dragen en ze tonen
en of het nu een muur is of een masker…
Januari
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 459 Zware gedachten van eindejaarsnachten
liggen broeierig aan mijn voeten, in het dal
van koks en kopers.
De stad slaapt als een hond met kiespijn,
ligt te bibberen in haar eigen zweet,
mist hult haar in vochtige duisternis.
Wolken zinken als uitgetelde wolven,
klotsen krachteloos de bebouwde krater binnen.
De stofzuiger is voorbij, de kosmos…
Mind over matter
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 263 (Louvre)
Hier:
zo’n veertig
liter water, ‘n flinke
kwak vet, paar pijpen
kalk, onduidelijk vezels,
eiwitten, nergens wit
nergens ei, verspreid in
slordige bundels,
onzichtbaar een paar
galvanische stroompjes
erdoorheen,-oja zo’n 6
gram goud in mijn
vullingen, schat ik.
Daar:
koolstoffen in
Plakje van verdroogde
plantenvezels…
De Engelse Sonnetten, 5. De tweede ontwaking
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 695 De stilte dreunt.
Ik hoest.
Een kille zon druipt langs
het doek van de namiddag.
Ik wrijf de zoute korsten
uit mijn ogen
en herinner me
een vage droom, een val.
Het bed waarop ik lig
is hard, ik richt me op
en staar de leegte in.
Ik kleed me aan,
ik huiver,
buiten wacht de duisternis.…
storm
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 287 de zilveren weg
glijdt beheerst door grijze heidevelden
met vage bossen aan verre randen
onder de zwartdreigende nederbuigende
silhouetten van de eenzame bomen
ze worden geteisterd
door een grauwrazende stormhemel
die woedend het water in schuine flarden
over mijn kleine wereld striemt…
Pesten via internet
hartenkreet
4.0 met 58 stemmen 1.197 Anoniem waaien ze over,
roddels gaan de wereld door,
wie ze allemaal geloven,
geef ik graag de wind van voor
Leugen, laster zonder weerga
en vaak ook nog anoniem,
smeuren vuil over je leven,
blij, dat jij hen niet kan zien
Veilig zitten ze verscholen,
op dat anonieme internet,
lachen loerend onverholen,
werpen op jouw naam een smet…
Als een bries
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 1.733 Ik heb je laatste adem gezien
mijn schat
misschien heb je besloten
jouw adem in de wind te blazen
mij straks in mijn verdriet als
een koele bries zal doen verbazen
dat jij het bent
misschien
om zaden te wijzen waar te groeien
hun bloemen prachtige kleuren bloeien
heerlijk geuren
zoals jij
misschien
stoeien vlinders straks zacht strelend…
koude avond - haiku
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 272 donkere vlekken
op de witgekalkte muur
winterfantasie…
Bedrieglijk zacht
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 507 ze lijken zo zacht
uitnodigend zacht
maar prikken levenslang
ze herbergen ontluistering
van talloze gedempte kreten
gesmoord in de beschutting
van een geïsoleerde ruimte
schijnbaar droog zijn ze
inwendig voor altijd klam
onzichtbaar maar onvergetelijk
als bepleisterd littekenweefsel
toch lijken ze zacht
zo bedrieglijk zacht…