Alle inzendingen, jaar 2007, week 12

In Bossche bollen pronkende brunettes Christina Aguilera om half twee Dan Dansen met Oranjes (voor tv) En chocoladepaaldansmajorettes De dertigste april: dat komt wel rond (ik lees nog even over wat er stond)…

één voor één tel ik mijn spruiten meestal op zeldzame momenten dan sta ik even stil en overdenk de opbrengst of wel mijn ambachtelijke rente krijg ze maar eens groot is een vaak gehoorde kreet of hoe beperk ik de schade bij zoveel aangeboden leed met tranen in de ogen begin ik met mes en vork te eten kom op, zei moeder vroeger al;…

De wind is een warme bries vandaag en er is geen reden tot klagen vandaag. Alleen over andere koude gure natte dagen. Tjonge, daarover alleen al kan ik uren aaneen klagen.…

Het is weer even wennen De aandacht die je schenkt Bestookt door jouw smsjes Met liefde naar me wenkt Het is weer even wennen Nu jij me steeds wil horen Zacht stemgeluid koestert Mijn lach je blijft bekoren Het is weer even wennen Nu je gevoelens verweken Heimwee naar mijn passie Je weerloos hart bezweken Het is weer even wennen…

winterkinderen vol tederheid ontluikend in het ochtendgloren liefkozend in een koele bries zich koesterend in 't dunne licht balancerend op hun kwetsbaarheid met kelkjes als van witte zijde als vanuit een diep ontzag hun ranke nekjes nederbuigend getuigen van de eenzaamheid in een fluweelzacht sneeuwtapijt bij de eerste warmte van de zon…

de roodkoperen zon boven het landschap geeft iets van verwantschap want ook ik maak nog wel eens een schijnbweging Lejo van Kuijeren…

Het bos weet het al, "hoi daar zijn ze weer, ze gaan weer lopen, net als de vorige keer". Het pad voelt onze stappen, de heuvel hijgt met ons mee, we struinen door het zand, lekker met z'n twee. De zon verwarmt onze huid, vitamientjes dringen binnen, na deze kwakkelwinter, gaat het voorjaar beginnen. Er liggen verse paardenvijgen…

Vandaag zoveel gezien, gehoord, gelezen, van mensen die zoeken naar geluk; ieder op eigen wijze, zo verschillend, zo uniek. Wat dromen we toch en willen iets anders, weg van hier, van nu naar morgen en elders, naar wat er helemaal niet is. Inkeren, rustig worden, kan het er nog bij? Het kind dat spelen wil, het kind in mij krijgt dat ook…

wie zijn wij mooie praatjes eigen taaltjes gezond ziek fysiek mentaal banaal amicaal legaal illegaal moslim christen katholiek agnost luisteraar holle retoriek kijkend publiek en noem maar op wij zijn.... begrepen door hen -de geslepen macht.…

‘Hé! Jij. Daarboven. Of ben je er weer even niet. Hoe kan ik dan geloven, dat wat jij ons beloofd hebt ook datgene is wat ik steeds zie. Of vind je mij een muggenzifter, die zich niet helemaal ontsluit en op al jouw slakken zoutzakken leeg. Kom, leg het me dan nog eens uit. Het was toch jouw besluit, die Tsunami; of ben je niet almachtig…

Vrijheid Waar de vrijheid van een ander begint, stopt vaak de vrijheid van een heel volk. Alleen bij God is er vrijheid voor iedereen. Soms denken anderen daar weer anders over. Maar met God begint altijd de vrijheid! Klaas van Eijbergen…

wat zozzz van knuppel en dan slaven gij zeide mij toch ooit dat ik moest verbraven dat ik het hitzig had vergooid om te kreunen op jouw stenen in jouw hooi te ontvriezen stofjes te zuigen op jouw tenen je kneus te muizen voor het miezen…

opnieuw wacht hij onder mijn raam herhaalt het wegvallen van tijd wanneer uren nog nauwelijks spreken en mij tot vreemde maken zonder het zelf te weten en met mijn stem op zijn rug, knik ik hem toe het gezwel van stilte in mijn handen hij mompelt nog steeds, voorover gebogen draagt zijn jas op wijzers van de nacht heen en weer, af en…

de morgen tooit zich bleekgroen gesluierd een haag fluistert tegen glimmende grassprietjes een lentemorgen mag er alleen zo uitzien…

Tere zonnestralen ontwaken de winter uit haar diepe winterslaap Lentezon speelt met de silhouetten van ontluikend groen dat afsteekt tegen een azuurblauwe lucht Vogels komen weer terug van hun verre vlucht op zoek naar een nieuwe lentebruid en zingen het hoogste lied met hun lieflijk stemgeluid Bloesem en narcissen verspreiden haar betoverende…

Ik wacht elke dag en ik wacht elke nacht. Ik heb geduld elke stilte word hoe dan ook gevuld. Ik vertrouw mijn gevoel jouw woorden, vertrouwensakkoorden. Ik ben niet leeg maar een sein of teken en gevuld zijn weer mijn lege weken. Ik wacht. Ik heb geduld. Ik vertrouw. Ik ben niet leeg.…

Als niemand de Adonis in je doodt, dood die dan zelf. Zo oud als jij en nog steeds ideale schoonzoon - geen gezicht. Stap uit in Vijftig, stap daar uit zoals je dat in, zeg maar, Zutphen doet, en ga dan naar behoren ouder worden en oud, met bril, buik, haar uit oor en neus, elk jaar wat meer, en kom daar rond voor uit. Maai het gazon en…

zacht streel jij mijn hart met warmte mijn huid je licht me op laat schaduwen verdwijnen brengt contrasten in het reine scherpt de kanten af weet vloeiend in het rode opgaan dat het bloeien wordt gedaan je lacht in ogen opent morgenblik in een stralend dag gedogen streel mijn hart en warm mijn huid voordat de avond ons weer binnensluit…

Zon, brandende zon. Frisse, verkoelende wind. Een eindeloze lucht, strakblauw en zinderend. Heel in de verte piepkleine wolkjes. De aarde zucht, de aarde smacht met al haar poriën naar regen. De zon vervolgt zijn weg, zich niets aantrekkend van ons verlangen, onze inmense behoefte aan regen en nog eens regen. Rode, purperen en oranje…

Je kan niet zonder het is er altijd Als het stil is is het tot spijt Het is een deel Een deel van mijn leven Als het tastbaar was Had ik het je gegeven Niet langer zeuren Anders krijg ik repliek Hetgeen ik het over heb is het wonder: muziek.…

Mooie lieve vrouw met je lonkende ogen Een blik van goud een hart bewogen Lieve stem, mooie woordjes opend de poortjes naar m'n hart, en vlinders kriebelen opnieuw in m'n buik na jaren, want liefde was ver te zoeken en langzaam begon zich de eenzaamheid in m'n hart vast te koeken... Mooie lieve vrouw met prachtige blonde krullen Een…

Ga maar ga naar ongerepte velden waar alles anders is koeien mekkeren schapen loeien weiden blauw van warmte zijn en zonlicht nacht verkilt ga maar luister naar de woorden die geboren werden uit een klank die jij niet kunt verstaan maar toch als eigen taal herkent ga maar zoek de wegen in het land dat wacht tot jij in eigen tuintje…

“Ik, Willem Barentsz, keer mij in mijn graf. Op Nova Zembla doodden zulke beren mijn mannen, en nu hoor je lui beweren: “Wat lief….” Ik vind dat bij de beesten af. Bespottelijk, dat men zo’n beer beschut. Hier past mij slechts een welgemeend: “Da’s knut !”…

Nee, we waren samen, gisteren en vanavond. Nee, ik beleef niet veel, mijn boek, muziek, werk, dat weten we nu wel. Hoe gaat het met jou? Dat doet me goed! En wat verdrietig dat het zo is! Kan ik je ergens mee helpen? Ja, het is fris buiten, het is weer weer, ja, gisteren ook, en morgen.…

in het bevrijdingsjaar klinken dodelijke schoten in de stille bossen van de Woeste Hoeve bij Apeldoorn niemand beseft nog de echo niemand herkent de generaal wiens leven langzaam wegvloeit hij die beschikte over leven en dood wiens pen gedoopt werd in bloed om doodvonnissen te bekrachtigen honderdzeventien mannen kwamen daar verdeeld…

slechts een korte wimpertrilling verraadt de harde tegenwind een lichte blos vertrekt snel, maar wangenstrelend weer naar binnen naar de warmte van het bewustzijn en het bloedrode gemak waarmee de verbeelding zich graag laat kleuren geen vraag waagt het koele lippen te betreden overbodige antwoorden bevriezen blauwbekkend een luchtspiegeling…

De kind'ren leren schuttingtaal al vroeg. Die klinkt niet als muziek in onze oren. Ze zijn beslist niet prettig om te horen: drieletterwoorden zijn er al genoeg. Hier volgt een raadsel, dat u vast bekoort. Bedenk een vierentwintigletterwoord.…

Mijn tranen zijn vergiftigd Je hebt mijn hart vervalst Blauwdruk van de waarheid Over de liefde heen gewalst Mijn gedachten een chaos Door leugens gehersenspoeld Hoop en vertrouwen kapot Leven door elkaar gewoeld Mijn glimlach is versteend Gebroken door jou zwijgen Gruis dwalend in mijn ziel Je wist me kapot te krijgen Mijn adem…

het moet op vrijdag zijn geweest of anders zaterdag misschien op een of ander singlesfeest had hem nooit eerder daar gezien voor mij was het de derde keer dat ik op jacht ging naar een man ik proefde eerst bewust de sfeer en smeedde daarna pas mijn plan ik kreeg aandacht van twee heren bedankte vriendelijk voor hun eer vol goede moed opnieuw…

ik zag haar zitten achter stapels bundels breeduit lachend midden in de bijenkorf pen in de hand om te signeren channah van het ware dichten haar daar kwam ik voor ze was zo waarachtig kort en bondig haar kaken lachten verkrampt ze keek verwezen en verwaten wat wil je zo alleen gelaten nog steeds kwam niemand daar zielig las ik…