Alle inzendingen, jaar 2007, week 34

Ik leen aan jou mijn uitgestorven hemd, dat huilend op mijn naamdag kwam. Mijn veel te ruim gedachtengoed zit in mijn mappen weg- geschreven. Ik geef aan jou mijn aardse muntgeld, dat ik spaarde vol van gram. Mijn veel te ruime hartsgeheim is bij een enkel vriend ge- bleven. Ik vraag aan jou alleen mijn lijf te wegen op…

grijstinten daalden onhoorbaar naar de onderwereld van mijn ziel infiltreerden, wars van schitterende kleuren, als geheimagenten in de diepste lagen veegden met koele kalmte de levendige helderheid van de bodem de spiegel weet niet wie het is geweest…

rust roest als aanslag op het kijkcijferkanon het nieuws verslagen…

Prille wilgen jong nog van gewei zwart-wittekoeien knalgroene wei een buizerd hoog in de lucht om zijn vrije val toch zo berucht een wilde gans kribbig wit bekijkt het topfit…

TREKT MEER DAN EEN MARSZEIL De wind in de zeilen Om Baltische granen Met Fisherman’s tranen Nog honderden mijlen Schrobben en dweilen Blakte, orkanen Schuim, oceanen En koortsachtig ijlen Dan iedere gedachte Aan huiselijke nachten Wegspoelen in kroegen Met willige wijven ‘t Verlangen verdrijven Om dan weer te zwoegen Het fluijtjen…

Wij gaan door met de strijd voor vrede in Afghanistan nu tegen opiumpapaver monocultuur nu nog op boerderijen in Uruzgan Vaderlandse bollenboeren leren die van daar saffraan kweken beperkt tot kleine percelen men verwacht dat Taliban ze in de fik wil steken We sluiten steeds meer aan op Islamieten met hun eigen geloof waarin opiaten…

Wat is er aan de hand Met ons vredige bestaan Wat hebben we gelaten Is de liefde blijven staan Wat gaat er gebeuren Wat hebben we niet gedaan Valt er nog iets te veranderen Om toch verder te kunnen gaan…

wat uit de mond komt zijn alleen maar woorden vleermuizen botsend tegen het niets - de gedachtengang van een grot naakt zal ik uit het duister treden en dan blind de zon omhelzen de gedachtensprong een schot - zo draait een mens de wond uit zicht [Vert. Laurens Vancrevel] ------------------------------------- Uit: 'Met andere woorden…

kanker terminale fase moeder ziet geel wachten op de dood onverteerbaar uit bundel "rouwkost" isbn 978 90 809885 2 1…

een geselende hitte dorst 't oude wijze land en drijft meedogenloos de boer tot flagellant Sirocco en Zephyrus schroeien de droge grond zinderend zijn de luchten brandend de horizon in waanzin tergt de ploert de geest der pyromaan wouden en wijken smeulen onder Hephaistos' waan…

verderop in de straat zijn er vestingen al vroeg in de avond met rolluiken gedicht ik heb niet de indruk dat er veel is te halen nooit heeft men daar dieven zich zien verdringen of dat er binnenshuis kwalijke daden worden verricht daarentegen zet ik de deuren wijd open dat wil zeggen aan de achterkant kan men vrijelijk naar binnenlopen tenminste…

Als de stok het begeeft, de stok in het leven waar je op leunt, en je valt, je valt zo hard dat het dreunt, moet ik dan teleurgesteld zijn in die stok, omdat die stok me niet steunt, of was ik gewoon dom, of misschien wel oerstom en heb ik er, vol vertrouwen, gewoon te zwaar op geleund?…

't Is zoeter hier zijn maker te loven; 't Gebed klinkt schoon langs berg- en heuvelzij; Veel meer dan ginds rijst hier het hart naar boven: Men is zijn God op bergen meer nabij. Hier schiep Hijzelf altaar en tempelkoren, Nog door geen tred van 's mensen voet ontwijd; Hier doet Hij zich in 't raat'lend onweêr horen... En rollend roept Zijn…

ik stak je hart op een staak brandde met vuur in op je geesten verjoeg ze als beesten naar een kring rond de maan jij hekste bezemde angst in de nacht zonder licht toch droop in rood het bloed van de muren zag je vernacheld gezicht maar in het wit van opkomend licht kleurt onschuld de dag het zwart in mijn lijf de krassen van nagels…

Leeg maar vol verwachting Een gebroken glas Vol verwarring gevuld De wijn loopt leeg en verdwijnt Een ziel ver weg De maan die scheen Een door beinvloedheid voltrokken scenario Stak een mes door mijn hart Gebroken liggend in een plas Van rood vocht Een glas, Wat mij zo reeds juist nog aan de mond stond Hoe bekrompen is de ziel Zich…

De moeder bindt het logge kind met de wezenloze blik een satijnen roze lint tot een elegante strik in het vlassig-bleke haar dat zich nauwelijks laat kappen. Als het kind met bruusk gebaar in haar borst probeert te happen zoent zij het op beide wangen; speeksel druppelt op de kraag van haar bloes en blijft daar hangen. "Weet je dat je jarig…

“Je lijf verbouwen vind ik echt te dol! Aan zoiets zal ik nooit een cent spenderen; zoals ik ben, moet men mij accepteren.” Aldus de mening van mevrouw De Mol. Héél goed! Maar jammer dat zoiets gezegd is door iemand aan wie toch al weinig echt is.…

Ik lees jouw woorden Woorden die mij raken Woorden die een gevoel los maken Woorden die ik niet kwijt zal raken Woorden die mijn hart echt raken jouw woorden die zo'n diepe indruk maken Dat je mijn ziel hoort kraken Het zijn jouw woorden die mij echt raken Diep van binnen gevoelens los maken Het zijn jouw woorden die veroorzaken Dat…

Een eerste zonnestraal Bedauwd gras Een vogel kwinkeleert De dag begint pas De zomerbries brengt de geur Van haar ranke naakte lijf Haar zachte haar kriebelt mijn gezicht -Ik denk maar da'k nog even blijf…

Heb haast, te druk, te veel, veel werk en o zo weinig uren Moet door en weer en meer en nog en steeds kan ik niet rusten Wil wel, mag niet, kan niet, zal niet want werk dat moet gebeuren Ren door, 't gaat voor, ga onverstoord, voorbij aan al het andere Stilstaand om mij heen te kijken Dat is veel te eng Stel dat ik iets lelijks zie Stel…

In de zinderende hitte, genietend van elk briesje, in een nietsverhullend topje en bijpassend kort rokje. Je sensuele lippen zuigen aan een lang rietje, je harde tepels worden zichtbaar na het eerste slokje. Twee zweetdruppels beginnen hun reis op je lichaam, van je voorhoofd, je kin, je hals naar beneden. Vervolgen de druppels hun weg naar…

een prachtige dag leek het, zo op het oog ééntje waarin je zomaar kunt verdwalen dobberend in een zee van zonnestralen en op dát moment begon haar monoloog mijn God, hoe heb ik zo stom kunnen zijn ik, de nuchterste meid van het noorden gevallen voor een paar mooie woorden gevangene van een Frans Bauer refrein ik, de trut, met mijn contactadvertentie…

je glimlacht naar me en het landschap opent zich ergens tussen traagheid en bronnen van geluk het begint met een gedicht met venstervogels ik laat ze binnen ook de bomen die ik nergens vond voordien ik word zomer lichter en geloof eeuwig als de zon je glimlacht naar me en ik woon nu voortaan in jouw stilte…

in de kamers van mijn tuin lopen mensen van niet hier voorbij de grenzen van bestaan figuren met hun hoofd in slaapstand een denkbeeldige pauze in beeld op zwart wit soms praten ze met iemand die aan het sterven is mijn hand is wel eens geweest het voelde groots ik dacht mijn naam te horen het was de wind die sprak…

Dag kleintje dag voor altijd dag kleintje bedankt voor je aanwezigheid het was maar heel even toch was jij een leven zo klein en zo stil zo teer en zo pril ik weet niet wie je was of wat je worden zou ik weet niet wat mis was of wat er komen zou het doet me toch een beetje pijn blijkbaar mocht jij er niet zijn mysterieus ben je…

Ik wil voor altijd bij je zijn Ik wil je warmte voelen Je hart horen slaan Ik wil je nu zien komen en nooit meer weg zien gaan…

Meneer, de mug die U stak Waarover U op 't terras zo Luid grof vloekend sprak Zich afvroeg wat voor nut Zo'n rot beest heeft Wel meneer, evenveel als U Namelijk helemaal niets Hij bestaat omdat U bestaat U bent z'n prooi, z'n niche U bent reden van z'n bestaan Landt hij weer op Uw schedel Zal ik hem voor U plat slaan…

Vreemde Gevoelens Onderdrukken Heeft Geen Zin Ik Blijf Aan Je Denken Ik Krijg Je Niet Meer Uit Mijn Hoofd Ik Kan Je Wel Vertellen Waarom Ik Je Wil Ik Kan Je Wel Vertellen Waarom Ik Van Je Hou Maar Dan Kan Ik Bezig Blijven Dus Blijf Ik Bij; Ik Ben Van Jou Ik Wil Nooit Meer Bij je Weg Voor Altijd Bij Je Blijven Mijn Leven Met Je Delen Ik…

Ik droomde je zoende m'n hele lichaam keek naar me begeerte in je ogen ik droomde over jouw heerlijke lichaam en keek naar je Ik verslond je met m'n ogen In m'n droom liet je me zien wat lust, sex en passie was wist niet dat het zo heerlijk kon zijn en deed mijn ogen dicht deze droom mag niet voorbij gaan je verwent me van top…

Ik kijk naar buiten door het zolderraam Het is nog vroeg in de ochtend De dauw van de nacht rust nog op het gras Aan de struik een eenzame braam. Het is nog zo vroeg De eerste vogeltjes zijn nog niet wakker Hier zit ik dan voor het raam Met een kater van de kroeg.…