Alle inzendingen, jaar 2007, week 45

Een lange dag baart de nacht. De donkere duisternis dwaalt dadelijk door de straten en over de velden. Alles slaapt, niemand schijnt wakker te zijn. Stille slapende mensen in de zwarte duisternis doodse rust, stilte en leegte bevestigen de duistere nachtelijke aanwezigheid. Alles slaapt, en toch iemand die wakker is. Alles slaapt, maar…

IJs rond m'n hart Brandende pijn in mijn ziel Schimmen in m'n gedachten Fluisterende verwijten in mijn hoofd Handen in 't haar Zilte tranen langs m'n wangen IK MIS JE ZO ...…

Spinnen! Ik ben zo bang voor spinnen mijn angst voor hen kan ik niet overwinnen een kleine is nog wel te doen ik ga ze te lijf met de pantoffel of een schoen maar zie ik een hele grote met enge dikke poten die jagen mij z'n angst aan nee die durf ik echt niet te slaan.…

bij me blijven bambi-ogen uitvergroot bij neonlicht en jouw iele meisjeslijfje in de groei ontwricht bij de drank geschonken aan het drek dat na zessen zonder gêne bovenborrelt nog onthullen wimpers hunker maar de lege maag ontkent je raakt hier snel vertrouwd met afkoopgeld dat wist en went Cambodja, november 2007 Opgenomen…

verkopen,... jaja en de rest.. tralala! mens wil zich informeren liefst zoveel mogelijk in detail om achteraf alles te vergeten. verkoper,...vrouw, man is dit alles wat je kan! zakencijfers moeten hoger beter dan vorig jaar 't is werkelijk niet te geloven!…

briev an sintuklaas: beste XXXX liefe sintuklaas, ik sreif u eevun un briefje, ik weet dat ut nog marmei is, mar mu kudoo is best dur, dus dan kan u avast gaan spaare. Ik wil dit jaar naamuluk un iksboks. Mu vaader hep un intendoo, ma da mag ik beina noojt op, dus. Wei koome in agustus tog me fekansie na spanju, dus as u um dan avast…

Treurwilgwaaier, dauwdruppeldroef – zonlicht dat roept om zeeslag, vleugels om onder te schuilen. Achter glas zingen duiven in de regen, wassen kroonblaadjes zich in stilte.…

ik tracht met mijn scherven, op de Plaza della Pietà, sprakeloos, weer heelheid te verwerven wanneer ik oog in oog sta met de fontein waarvan de stralen huilend de leegte erven, van de val verhalen en druppels uiteenspatten op reeds uitgesleten groeven van de marmeren Moeder, zodat ze verpletterend een verlies vertalen ik zoek…

ik hield zijn hand vast, niet stevig vast, maar gewoon vast. hij keek mij aan, alsof hij wist, wat komen zal... hij kneep mij zacht en lacht door een waas van de nacht. hij keek mij aan en zei dat hij mij nooit vergeten zal... hij keek weer naar boven, haalde diep adem, zijn hand gleed uit de mijne geen verdriet, een lege vlek…

Hij keek haar aan en zij voelde zijn hartstocht branden Een glimlach lokte om haar lippen terwijl ze op hem toeliep heupwiegend Zijn handen pakten de hare Hij drukte er een kus op en zij vlijde zich heel dicht tegen hem aan, voelde het bonzen van zijn hart tegen het hare Streelde de haartjes op zijn borst Hun ogen vonden elkaar in…

Vaders Op straat hield ze me even aan en vertelde zomaar over haar leven ze was toen zes over haar vader zo opeens weg was hij nu al meer dan vijftig jaar geleden begrijpen deed ze het nog steeds niet zei ze en liep door ik bleef staan en keek om begreep het ook nog steeds niet over míjn leven van meer dan vijftig jaar nu…

Met herfst en licht trek ik me terug in m'n diepste wezen Laten ze nu m'n gedicht eens lezen Een streep licht in het bestaan? Een roodgeel blad aan de eikeboom? Achter elk woord een stille droom Langzaam op weg die te vervullen.…

Dwaas ben ik die ooit geloofde In de oprechtheid van jouw hart Wilde geven met mij samenleven Naïeve liefde vanaf de prille start Dwaas ben ik die ooit zo droomde Op een heerlijke toekomst met jou Vol warmte liefde passionele seks Bij jou was ik de gelukkige vrouw Dwaas ben ik die ooit in je geloofde Vertrouwde je voor honderd procent…

Mijn gedachten draaien rondjes om je woorden en je stem, om de passie die we delen, ja om jou, maar ook om hem. Mijn gedachten draaien rondjes ook om gisteren en vandaag, om gevoelens en gedachten, en stellen steeds maar weer de vraag: Wil ik jou wel in mijn leven, wil ik jou in deze hel, Wil jij mij je liefde geven als ik gevoelloos…

Een essay in dichtvorm Het water in de beekjes zet zich voort. Die aders met bezield bewegend water, nooit komt één druppel op één punt weer door. Zo’n stroompje blijkt een waardige erflater. Want als het water in beweging is, dan blijft het rein, kijk toch hoe fris en helder! Een lenteochtend zonder kommernis, een boeiend jongensboek met…

Ik wens je de vreugde liefde te vinden in de gewone dingen Bij het ochtendgloren te ontwaken met een gevleugeld hart vol dank voor de klanken van een heldere dag En ik wens je het geluk van het samenzijn met de geliefde die achter je ogen woont en de schoonheid van een leven in de geborgenheid de weemoed en de warmte van je uitverkoren…

hartverscheurend rood zijn de klimopranken nu adembenemend…

Laat mij je het voorbeeld geven hoe het niet moet. Ik weet dat dit niet de manier is. Maar wel voor mij, ik ben te ver. Wel dichtbij jou, ik hou van jou. Kijk naar mij en zie hoe het niet moet. Mijn liefde voor jou is zo zoet. Mijn pijn vertaald in zuur azijn. Kijk niet naar mij of neem een voorbeeld aan mij hoe het niet moet. Ik weet…

stilte was lucht, was morgen en avondregen werd zee in het openvouwen van flarden mist ik tastte naar duinen en ouderdom terwijl mijn navelstreng onder stenen kroop samen met het meisje van zes en niemand zei nee…

Ik ben een ordeloze groeier een luxe voor een snoeier een naakte bloeier ik zeg het met geel al vriest het dat het kraakt ik ben een echte stoeier…

jouw handen probeerde ik aan te raken je wassen voorhoofd en rauw weefsel dat dit dode lijf omspande je een kus op je gezicht te drukken als een vogel in koperen lucht weg te vliegen getekend door beleefde angst voor elk onverklaarbaar verdacht geluid en vluchtte met lege handen liet jou de volledige duisternis jij bleef tussen planken…

Och bevende alarmisten, Och pruiken, podagristen, Och ouwe–wijven–kliek, Och nare leuterkousen, Och bankroetiers en smousen, Je malen maakt me ziek. Je duffe konversatie Is ééne lamentatie, En nergens zie je licht; Je snatert en je stottert, Je steunt en stikt en snottert.... ’t Is wat een vies gezicht! Gedaalde metallieken,…

Droom je dromen weef je fantasieën, verlang, hunker en beleef. Vertel mij dan later jouw verhalen, de teleurstellingen, vertel over de ontgoocheling. Praat over de pijn, het stille verdriet. Ja, mijn lief, droom je dromen maar word wakker, leef en beleef, leef het leven ben jezelf, besta voor mij.…

Ik zag eerst een fossiel toen een berg met jong gras en begreep dat dat fossiel mijn oude leven was Toen bekeek ik de berg zag in 't maagdelijk gras een hele nieuwe weg die nooit betreden was Ik keek goed om me heen het gras nog ongemaaid God had door fossielen heen nieuw leven ingezaaid Toen het fossiel verdween kreeg mijn leven…

zie de delvers huiswaarts keren blikken op oneindig de één heeft zichzelf begraven de ander de ander moeder aarde is bewogen met open armen laat ze zich getroosten en ziet de delvers huiswaarts keren…

Witte vacht, schitterend zacht asociaal zoals hij is, spinnen kent hij niet krabben met vernietigende kracht Volledig behaard, vernietigende staart empathie is hem onbekend, liefde zijn manier andere “vrienden” brengt hij van de kaart snorharen trillen, poezen villen agressief is zijn karakter, vals om de hoek een ander zoals hem zouden…

hoorde zacht de krontjong spelen het neuriën uit vele kelen zag het dansen en elkaar beminnen op eenstemmigheid van binnen wist het spel van handen en van vingers buiken draaiden eigen vlinders en de vinders vlogen mee langs palmen en een volle maan nooit ben ik daar weggegaan…

In mij schemert het rood in stille sintels van extase en brand ik ineen langs het vuur der stervenden. Spiegel der aarde, waar ik vandaan kom, moeder en zoon, een oorsprong zonder einde van woest en onbegrensd verlangen. Een sublieme stilte koortst in het avondlicht waar wij eindelijk samensmelten. De tijd der taal is aangebroken…

licht in, licht aan de duisternis valt in daglicht valt weg en de zon kust de zee sissend valt een vlammend betoog mij ten deel, licht uit donkere wolken, oplichtend water de dag gedoofd een verschil van dag en nacht…

Scheur over alle wegen op je top. Vergeet een keertje richting aan te geven, of spring eens uit de band en laat het leven, na afloop van het stappen zonder Bob. Kom op, doe eens 'n ander een plezier en help patiënten aan een nieuwe nier.…