Alle inzendingen, jaar 2008, week 23

Zijn akelig gekrijs vanuit de verte al te horen donkere ogen naderen het onheil duiden meer als opgelegd pandoer want waar de vleugels lam geslagen zijn vrije geest niet verder kunnen dragen doen zij het ergste vermoeden.. striemende regen, genadeloos verstompen het opgejaagd dier verkleumd door dreigende teloorgang eens rijk aan…

Jij, Ik, Lopend op het strand, Hand in hand. Oog in oog. De zon verblindt maar niets houdt je nog tegen. Jij, ik, Mijn lippen op de jouwe. Voor eeuwig samen: jij bent de mijne.…

Ik heb niet eens een winterjas, of zo'n veel te grote fleecetrui Ook geen geitenwollensokken, die mijn oma heeft gebreid Mijn maillot past niet meer en mijn wanten zijn te klein En die muts met die flappen aan de zijkant, ben ik kwijt Zeg nou eerlijk, ik ben toch kansloos Niet bestand tegen de kou In m’n koude kleren zit ik hier Het biedt…

Je schreef me dat je van me hield maar dat ik los moest laten Je schreef me dat je me ging missen, dat we niet meer konden praten Je schreef me dat jij door moest gaan, immers hoorde jij bij háár Je schreef me "ook jij moet doorgaan schat, ondanks onze liefde voor elkaar" Je schrijft nooit meer, dat snap ik wel ... ik moet…

Paarden lopen door nat bedauwde grassen Hun graasscheurend geluid versterkt de rust Dof klompkloppend klinken hun passen En hoor ver weg… een koekoek.. vol van levenslust Ochtendmist bepareld alles met zonnegoud diffuus licht begroet de nieuwbakken dag Het muisje rept zich vanuit het onderhout Spinnekop kruipt langzaam over z’n bedauwde rag…

Je geeft me al je respect en liefde Het maakt je nog mooier dan je al bent Uniek ben je en dit in al je eenvoud Je lach ieder moment maakt het me nog makkelijker Om jou te geven wat je verdient of verlangt van me De rust die je uitstraalt wanneer het nodig is Of de passie en verlangen op het andere moment Geeft me de wil en kracht om verder…

de ramen open het gorgelen van de stad in de zomernacht net overleefd - een bus met zweedse toersten net iets te traag - de arm dwars leggen de arm langs het lichaam - de pijn blijft bestaan vroeg of laat genen kankerfouten hier en daar omstandigheden ondermijnd door chemo geinfiltreerd door virussen wachten op een kus…

----------------------------------- Ik wil elke dag bij jou zijn, Elke minuut zonder jou doet erg pijn. Elke seconde denken hij is van mij, Maar die droom is te snel voorbij. Strijden voor jouw liefde, Die jij me dan geven zal. Daar zal ik zo lang op wachten, En voor altijd naar blijven smachten. Ik wou dat jij hetzelfde deed. Dat ik niet…

laat ik het zo zeggen nee nu, het ijs weer dunner wordt de bodem omgekeerd als roerloos spiegelland bijna vervalt in vroeger staat het oude kind dat dragen wil en alles ook verdragen heeft dat kou verhulde en licht weerkaatste met vastgeknoopte schaatsen losjes op de rug nu spreek ik – niet van toen – na vele winters op een rij…

in het donkere huis leek niemand meer te wonen alsof hij voorgoed vertrokken was doch aan de wazige einder werd onverhoeds het licht ontstoken alsof hij was aangekomen daar waar zijn reis ooit begon (aan A)…

Gebeurtenissen zo prachtig, Herinneringen die ontstaan, Zo ontzettend machtig, Maar je moet altijd doorgaan, Je moet altijd genieten, Want elk moment van even, Moet je nooit laten schieten, Want het blijft bij voor het leven.…

Deze nacht ontmoette ik in mijn droom zo’n mooie vrouw! Nooit zag ik een gezicht, zachter en vriendelijker, haar ogen vol eerlijkheid en trouw. Dacht je nou echt schat, dat ik niet meteen zag dat jij het was?…

Het leven van de nieuwe stier kent tegenwoordig geen vertier zijn liefje is van houten planken hij droomt nog slechts van koeienflanken zijn zaad wordt goed gecontroleerd voordat men de koe insemineert de kalveren staan vaak raar te kijken wanneer ze allen zusjes blijken. Hun broertjes kweekt men voor de worst al stuit dat soms tegen de borst…

op een morgen als de dag klaarte uitbreidt zullen de tuinen in zee verdrinken wij zoeken samen ons en onze stemmen in elke nacht geven ons in onze monden woord voor woord krijgen er nooit genoeg van elkaars adem te zijn ’t licht valt in de kamer waar jij lucht bent en ik zoek langs oevers uren jou in mijn zee.…

Gedragen door de vleugels van de wind Wil ik zweven hoog in de lucht Op zoek naar een andere horizon… Je maakt van me een adembenemend schouwspel Meegezogen in de luchtstroom En volledig overgeleverd aan jouw kracht… Maar vergeet niet de touwtjes stevig vast te houden Want één rukwind volstaat Om me los te laten in de oneindigheid Van een…

Nieuwslezer deelt mee zestigduizend kippen verbrand niemand is gewond…

Ik zoek naar woorden, voel me verloren. Ik zoek naar woorden, de kreten smoren. Ik zoek naar woorden, voel me verdoofd. Ik zoek naar woorden, van geluid beroofd. Ik zoek naar woorden, maar vind ze niet. Er zijn geen woorden voor intens verdriet.…

Grijze nachttreinen razen als voortvluchtigen een uil kijkt angstig…

soms is warm te heet om aan te raken even rust kan branden dan voorkomen door te koelen maar de magie blijft in je lijf waar stromen razen en ik voorzichtig het voltage wil verlagen tot we coherent in spanning zijn de amplitudo's samen vallen in kortsluiten zit het venijn…

ik ben het weeskind van mijn gedachten roerloos in de schemering met een energieke boodschap beiden hebben mij verlaten, zwalkend honen doorgaande straten sturen mij de laan uit, doodlopend bewandel ik de steeg pleinvrees resteert, ik kom niet meer buiten, bang dat ik de weg kwijt zal zijn…

ik steel van je, niet veel van je, of zal ik zeggen dat ik leen. je mist het niet. jij plukt de dag daar waar jij ligt. je wijst de weg met kruim. je maakt het huis blij bij de deur, omhelst haast het adres. je veegt de aarde uit ons bed, zoekt mij onder het laken, ziet wie ik ben. voorspelt geluk baadt mij in rust. zo heel jij mij…

De holbewoners die zo nu en dan Wat vage scènes kalkten in hun grotten Het leek of hun beschaving niet wou vlotten Maar ze waren zo dement als het maar kan Wij knijpen anno nu een oogje dicht En geven aan het licht een zwaar gewicht…

Ik weet, dat je wacht hunkerend op een dag van glorieus licht na talloze nachten in kille eenzaamheid Ik weet, dat je wacht vol verlangen op het beloofde land de vlammende gloed achter de horizon Ik weet, dat je wacht met gesloten ogen op een verre roep het teken van de man met het tedere hart Ik weet, dat je wacht op de warmte…

Mensen, mensen bel maar snel een ziekenwagen, Want de oranjekoorts heeft toegeslagen. Ik weet niet of U nog een oranje shirtje zocht, Maar helaas alles is bijna uitverkocht. U kunt het niet zo gek bedenken of het is er wel, Een pet, jas,o verall, vlag, toeter of bel. Alles heeft de kleur oranje in ons land, Niemand staat er eenzaam aan…

De dag schuift langzaam voort zo tussen licht en donker met herinneringen geprangd tussen de zorgen en de vreugden, de herkenning en het heimwee. Langzaam komt het duister maar mijn hart is nog niet tot rust gekomen, de vrede nog niet gevonden, het verlangen niet gestild. De dag schuift langzaam voort en de muziek roept beelden op…

Alles gaat mis Was het maar iets wat ik wist Ik trek het niet meer.. En toch, elke keer.. alweer wondjes, bloed Net of een stem zegt dat het moet.. Een stem van binnenin Die wil en moet zijn zin Een gedachte van dwang Het maakt me zo bang.. Ik doe wat hij zegt Omdat hij me eisen oplegt. Ik moet me verzetten, maar hoe.. Ik word alleen…

Zusje, waarom jij waarom maak jij je los van mij waarom, vraag ik mij af waarom ik jouw zus niet meer zijn mag waarom doe je dit zusje denk je niet dat ik ermee zit ben je dan zo'n grote meid zusje bedenk goed waar jij je niet op voorbereidt Ik hoop dat je gelukkig bent zusje, ik mis je daar maak ik je even op attent…

ik heb geen beet mijn warme web heeft jou doen wijken langjarig spinsel in je hoofd met angsten vastgezet belemmert jou de weg terug naar mij hoe ik ook open breek mijn draden reik het is aan jou om samen op te trekken het rag zo te ontstijgen drijf mij niet in je dode hoek met oude spinnenlijken…

Hangend ziek of juist luid euforisch sprekend inhoudelijk absoluut geen botten brekend in een voordringende stinkende rij handen tegen zakkenrollen beschermend het weinig bezit als verlies controlerend Het leven in een plastic bekertje of tabletten staan hier de diehards van de straat verslaafd aan pillen, Crack en Heroïne wachtende het…

door een mug die met een poot zijn uitzicht ontnam reed hij mijn tante's auto tegen een muur van steen met tot slot wat zij in samenhang van hem vernam help daar komt een reuzenelp met uit stekend been die slurf zette vaste voet boven in zijn hoofd hij oogt diep uit kassen steeds star en verweesd terwijl hij toch ooit pienter en helder van…