Alle inzendingen, jaar 2008, week 36

Nee, ik kijk nooit om wanneer ik bij je weg ga, die traan zul je niet zien maar het lichte bitter van het afscheid proef ik nog lang ik heb er elke keer weer een hekel aan om je te moeten verlaten mijn gedachten gaan dan over de fijne avond die achter ons licht, en onvermijdelijk breekt nu een zoete smaak door ik weet immers dat…

wat doet het wanneer je berust in de nacht wat geeft het als je verdwijnt in het duister wat rest er nog net niet terug bij af wat een energie gedimd licht op eigen kracht…

Wat zal je doen als er geen morgen zal zijn? Zal je dan veranderen in je doen en welzijn? Zal je dan aardig en lief zijn? Zal je dan wel je eigen IK durven laten zien? Zal je dan je hart openstellen en je ziel laten zien? Wat zal je doen als er geen morgen zal zijn? Zal je hart die nu van steen is, veranderen in een warme gloed? Zal je dan…

Ik herken de klank van de klokken die voor mij luiden niet meer maar wel de nagalm van de bruinrode dood die de folklore is van herfst herken ik weer De nissen gevuld met geuren die het laatste graf van het leven weer zwart doet kleuren spelen mee met de dans die voltrokken wordt door een kind van de wind Oktober herleeft het bonte…

Van mevrouw Herfkens valt nog veel te leren De huurvergoeding, onterecht ontvangen Mocht ze voor vrijwilligerswerk vervangen En mag ook nog fors blijven declareren Daar gaat onze ontwikkelingsmissionaris En dan zeggen dat de dollar niets waard is …Oud-minister Herfkens werkt voor het symbolische bedrag van 1 dollar één jaar voor de UNDP…

Zij slaapt in het gras op open veld Haar huid glinstert van morgendauw Zij heeft geen last meer van de kou Een speer trof haar met vol geweld De haren bewegen als gras in de wind nagels groeien uren natuurlijk door Vogels beginnen weer hun ochtendkoor dat geen gehoor in haar oren vindt De geliefde moet vergeefs wachten de stem…

Ik ben maar een dromer jij een droom tot de dag dat we ontwaken leven we door gewoon.…

hij dacht al een beetje koud deze zomer, wie wil er een klein beetje stoken ligt hij op zijn wenken bediend gaar te staren naar het narrige van groot en klein en middelmatig vingers zomaar door de snor een Antwerpse met resten van de Laatste Maaltijd verstopt hij zwijgt uiteraard omdat hij zwijgen moet anders zou er te veel te…

Kansloos, stijlloos, hopeloos; Zinloos aan de kant geschoven. Kansloos liefst soldaat gemaakt. Stijlloos zonder schijn van kans. Zwijgend stil en doodgezwegen. Schreeuwend nooit gelijk gekregen. Maar het verdoemdenhoekje is nu leeg Daar zat een sloeber, die steeds zweeg: kansloos, stijlloos, hopeloos.…

herfstwater gebotteld uitgewrongen mij doordrongen In stilte anijsjes eten daar onder het bladerdak van die lindeboom en allengs terwijl ik de dartelaars gadesla klopt de vloek weer aan en nog het eeuwige klitten dit besef van voorbijgaan omstrengelt het mij met sterker garen…

Ooit was er alleen platteland Men snoeide natuur om te vergaren In alle rust en met de blote hand Dorpjes groeiden langzaam met de jaren Mensen waren altijd in hun sas Met de stukjes groen in elke buurt De perkjes, hegjes en het volle gras Waar je je kind zo graag naar toe stuurt Nu snoeit iemand snerpend op benzine Daarna volgt het luide…

Ik vroeg de dolfijn is het fijn dolfijn te zijn dol fijn, zei de dolfijn…

Onsamenhangend Hing je aan mijn lippen In woorden stil vangend Zodat niets jou zou ontglippen Jij, de ooit sterke, nu broze Man, die liefhad en aanbad Nu gevangen in een ander bestaan En terwijl jij aangedaan de nutteloze Dingen moest doen, schreiend betrad Jij zijn alles en liet hem gaan Gevangen in zijn verborgen ik Bleef je hem bijstaan…

Vlissingse meisjes flaneren en paraderen, lijken welhaast te marcheren Als je ergens gezien wil worden, is het wel op de Boulevard. Meisjes van het mooie weer en van de zon, en met altijd de wind in het haar, zeg me waar ze jullie in de winter parkeren, dan ga ik op zoek en vind jullie daar. Ik loop dan een stukje met jullie op,…

De maan verhaalt in zilveren tekens van het land dat niet bestaat Het land van gouden dromen Het land waar verlangens wonderbaarlijk vervuld worden Het land waar zon de koning is en vrede de koningin Het land waar geliefden warmte drinken uit elkaars handen Zo klinkt de hymne van een onmogelijke liefde De pijn van verlangen geboren uit…

Het was allemaal zo onschuldig van minuut naar seconden zo snel als het ging Het was haar eerste keer het was een fractie van seconden zo snel als het ging zo onschuldig, zo bijzonder als het was maar ook een nieuw begin in haar leven Ze is nu zwanger een bijzonder moment maar ook aanstaanjagend dit is haar baby ze zal en moet van haar…

Iets onvervangbaars Raak ik kwijt 'k voel het wegglippen Maar zonder spijt Ik deed m'n best Maar heb gefaald Ben véél te ver Van je afgedwaald Tot ik het vond Waarvan ik niet wist Dat jij dat óók Zo had gemist Iets onvervangbaars Raak je kwijt Je voelt het wegglippen Hebt nu zóveel spijt Jij nam me voor lief Hebt daar gefaald…

Haar blonde haren doen mij pijn. Haar lievelijke glimlach brandt in mijn ziel. Haar mooie ogen doorboren mijn hart. Haar sierlijke beweging doet mij pijn. Haar prachtige gevormde lichaam brandt in mijn ziel. Haar geweldige karakter doorboort mijn hart. Oh engel der kwellende liefde, laat mij toch met rust. Waarom houdt zij nou niet…

Slingers aan de muur daar begint je verjaardagsavontuur toeters en bellen je kaarsjes tellen heel veel ballonnen voor jou wordt er speciaal gezongen cadeautjes van groot naar klein sommige dingen moeten voor je een verassing zijn en als je verjaart krijg je natuurlijk een lekker stuk taart je voelt je vereerd door iedereen word je gefeliciteerd…

Van Venray richting Deurne rijdend, waar een grenslijn Noord-Brabant scheidt van Limburg, ligt links van de weg een bosje onder een door bendes van forenzen, wegreuzen en -piraten doorgezet beleg. Er prijkt daar een verkeersbord, blauw met witte P. Romantici, natuurliefhebbers en rustvorsers parkeren, voor een schijntje aan entree, gedwee hun…

Nu komt de tijd van herfst en van verlangen, van regen en van wind, van ergens blijven hangen omdat het sterke licht verdwenen is en nachten vol van dromen, zwanger van geheimenis, het denken en het voelen weer bevolken. Welk woord kan wat vermoed wordt, hier vertolken, welk beeld het teken zijn van droom en daad? Wie zaait dit rijk gezegend…

EENZAAMHEID Eenzaamheid woekert in haar als de wortels van een eik onder het asfalt die vertakken naar overal haar eenzaamheid is als de schubben van een vis hard en ongrijpbaar ze wil vluchten en zich van het gevoel ontdoen maar als leeuwenklauwen heeft het zich in haar vastgeklampt ze bijt en wil verbijten tranen…

Ik had er niet op zitten rekenen Dat je zoveel voor me zou gaan betekenen Een vierkant bruin blokkie Genot op een enkele stokkie Dompelde ik je voorzichtig in mijn kop Het wit verandert in zalig bruin en ik stop Ik til het op en langzaamaan Breng ik mijn lippen ernaartoe en begin eraan Ik had nooit kunnen bedenken dat Choc-O-Lait me…

zal de stramheid der leden ook mijn speelse geest langzaam tot een stugge boemelaar smeden opdat ik het heden steeds meer ga zien met wezenloze ogen als de waarheid van het verleden slechts goed is en de jeugd thans wordt bedrogen maar ook dat de sprankelende schoonheid door mijn aderen zal worden gemeden en de opwinding…

Geen doden nog om te treuren een horror waar we in de film op kicken in weverhuizen moesten ze het slikken. Het plafond begon te scheuren Bezig aan de ballen gehakt zette Miep precies op tijd haar benen stram voor veel spanning op de tenen. Wat moet als je vloer schuin wegzakt Onder stof met kraak en raas kwam de brandweer tevoorschijn…

Een nieuwe dag weer klopt je hart altijd een wonder ook als je het niet zo beseft Weer adem je in en weer uit het leven stroomt jij bent een deel van dit geheel Een schijn van zekerheid waart om je heen onaantastbaar iets van geluk komt nooit alleen…

wanneer de zon plots midden in de nacht begint te schijnen de klok bij het ontwaken het verkeerde uur vertelt rivieren zout smaken en stenen zacht als kittens zijn wanneer waarneming je bedriegt het vertrouwde verandert loop je verloren in het bos van bedrog achilles hiel ontbloot samsons haar verdwenen wanneer jij die ik bemin…

jacks strak om het warme lijf herinneringen in de zakken de thee was lekker, wafels met roomboter en poedersuiker muziek van Simon & Garfunkel ‘ at the zoo ’ versnellen stappen over het strand tegen de wind armen wijd open als een vlieger ‘ i do believe it’s true ’, je lacht op afstand tegen de golven, we gaan sporen voorbij, verzanden…

Gek dat je je sommige dagen vanuit je jeugd haarscherp kunt herinneren ik weet nog, dat we door onze broer Leo wakker gemaakt werden met de woorden “mama is dood” het was dertien september 1955 ook nog eens op een vrijdag ik was vijf jaar oud we waren met zes kinderen onze jongste broer moest nog twee jaar worden de oudste was twaalf jaar…

nog is het laken wit de handen aan mijn bed zijn bruin zie zon in lach en woorden zij dansen rustig zomer in bezig zijn met mij maar als ik wakker word zijn vele bladeren gevallen gestorven in hun herfstpijn mag dan na al dat gaan de eerste sneeuw weer even smetteloos als mijn laken zijn…