Alle inzendingen, jaar 2009, week 26

Michael Jackson is dood Net zo dood als Martin Bril Net zo dood als de economie Net zo dood als het milieu Condoleanceregisters stromen vol met reacties van mensen die van Jacksons muziek hielden Van Jacksons muziek, ja Maar wie van hen kende Jackson? Was jij ook rouwig toen je het hoorde? Ken jij Michael Jackson dan? Je kent toch alleen…

Ik weet net als jij dat jouw ogen de mijne raken. De openheid het willen delen en voelen. Het is net alsof herkenning de rust geeft in de liefde van ons hart.…

In Parijs, onder een brug werd een jongeman gevonden, 't hoofd bebloed van diepe wonden en een messteek in z'n rug... Dag papa, zegde hij fier, ik ga heel veel geld verdienen en er jullie mee bedienen als ik weer terug ben hier. Dag klein zusje, lieve meid, wat zal ik je erg missen, ik moest dit zo snel beslissen maar 'k zal terug…

Kijken naar de nieuw geboren morgen kijken naar vooruitgang met zo weinig mogelijke zorgen Een onmogelijke opgave gaaf geslepen door de tand des tijds Naakt staat men daar maar lach lach lach nar naar de sterren boven ons allemaal de lucht is leeg de lucht is kaal Schrijf maar u eigen verhaal een jaar zo maar als gisteren nooit…

Met de Franse slag, soms een helse toer strooit hij nog wat poeder in de voorlaatste ronde zet zijn tanden verbeten in strakke truien voor hem en ruikt al trappend de geur van het groen terwijl raddraaiers vrij van smeer aanklampen om juist hém te kloppen zingen wielen als een aanstormend peloton cocaïne in my train cocaïne in my…

Met de Franse slag, soms een helse toer strooit hij nog wat poeder in de voorlaatste ronde zet zijn tanden verbeten in strakke truien voor hem en ruikt al trappend de geur van het groen terwijl raddraaiers vrij van smeer aanklampen om juist hém te kloppen zingen wielen als een aanstormend peloton cocaïne in my train cocaïne in my…

Het voelt niet gewoon maar… het is niet ongewoon om in het diepste dal van je leven te zitten de last op je schouders voelt zwaar terwijl het water tot aan je kin staat je hart lijkt te stikken in het ondragelijke vaarwater van je problemen Net als ik toen maar zo diep als je nu zit, dieper kun je niet zitten Dus… Het kan alleen maar…

Hoe machtig Venus Safina ook tot dood vogeltje heeft geserveerd Wat de wereld van poëzie echt imponeert is de vlinder van Serena Ace brood nodig breakpunt tegen de bal reeds knalklaar in daalvlucht Dementieva werd wel degelijk geducht liet zij leven zwaarder wegen In de weet ik bejaag geen effect de meute volgt de bal geen insect en zeker…

Je zei ‘waarom mij niet?’ op mijn vertwijfelde ‘waarom overkomt dit jou?’ Je kruk tikte als een klok op de stoep in plaats van de voetstap van je linkerbeen dat al was gevallen in jouw ongelijke strijd tegen ongeremde celgroei…

Een huisje, zo eenvoudig en mooi door grote bomen omgeven daar hebben we vijf dagen vertoefd en genoten van een heel ander leven En elke morgen werden we gewekt door een concert wat recht uit de hemel kwam vogels die zongen met allerlei klanken en ieder van ons even apart nam Het was alsof ze ons wilden vertellen dat er in hun leven geen…

zij aait water vingerkes hoofdje vol dromen springvloed kent ze niet onweer nadert blikken machines razen de woekerwolf wacht lacht want zij zal welkom zijn klemmende kaken de schaduw valt reeds over haar veldje haar plekje op de wereld wit en schoon en nieuw aan het zoute water hoofdje vol dromen…

nu ik het dromen heb opgegeven lijkt de wereld eens zo luid ik trek me terug schik het huis naar het noorden genoeg tot alles en tot waanzin naast geraamtes; het lege staren, de weg terug het verwensen van herkenning en de diepte binnenin mensenvreemd en daarna verdwenen draag ik het gevloek op heupen of waarin ik ga geloven…

Het deed mij geen verdriet aan haar te denken zoveel vreugde had ze mij ooit geschonken met de woeste natuur van haar geest en lichaam maar ze wist hoe moeilijk het was een vreemde te zijn ze nam van niemand afscheid in al lang vergeten aardse steden waar realiteit als niets meer dan noodlottig was gebleken zelfs mijn hond jankte…

we liepen over de brug die stortte in, er was geen weg terug.…

optimisme lieve kind is waar je kracht en steun in vindt bij alles wat soms tegen zit heb je dat dan even niet stuur je je zelf met een kluitje in het riet hoop ik voor jou dat je dan heel snel merkt dat optimisme echt werkt wil ik je dit mee geven sta positief in het leven zonder stress angst en beven pas dàn kun je je grenzen verleggen…

De eerste beat, de verwachting zindert door de zaal Een grote zwarte hoed bedekt jouw gezicht In de onderbuik begint de adoratie te bonzen Een zoeklicht wordt op jou eerste beweging gericht. “So smoothly” bewegend op het ritme Zwarte lakschoenen onnavolgbaar op toneel Een witte flits komt van jouw handschoen Ademloos bekeken, gepassioneerd…

De Krem is 't besparen nog niet moe en ontziet hierbij geen enkel taboe. Ja, zelfs de cultuur neemt hij onder vuur en draait de tap weer wat verder toe.…

Gedachten en momenten, vlagen in ‘t verleden, Soms zijn het van die dromen, niet echt tastbaar, En maak je dit kenbaar, heel subtiel, met een gebaar, Niet altijd welkom, maar ook vaak heb je erom gebeden, Het leven is verwarrend, echt begrijpen zal ik nooit Wat ik hier doe, en de manier waarop ik van je hou, Ver van hier, een andere tijd;…

met bliksemse klappen komt de regen ten val de zomer ontsnapt aan dit tranendal maar zij keert terug als de koperen ploert haar met vaste hand naar haar hoogtepunt voert…

bellefleur en geur de mooiste vruchten uit de boomgaard van ons leven ze stonden daar hun hart te geven als cadeau hun oogjes op ontvluchten je glimlacht en ik hoor je zuchten we ruzieden en zijn toch bij elkaar gebleven hebben samen steeds een veilig web geweven we bleven doof voor allerlei geruchten ik voel liefde die ook fouten ziet…

een tijd van messen slijpen en niemand lijkt het te begrijpen in hetzelfde taalgebied verstaat de een de ander niet er wordt gepraat geschreven alles met elkaar verweven woorden zijn geen houvast meer ieder gaat apart tekeer subcultuur en misverstand alom door achterstand trekt alles krom…

zij zit in stilte, langs het raam schiet de wereld voorbij foto's getuigen van een heftig verleden, ze kijkt er niet meer naar zij zit in stilte, haar leven is zomaar voorbij gegleden als afscheid glimlacht ze en zwaait achter het raam…

Iets is een stoel of een gedicht. Op een stoel kan je zitten. Op een gedicht ook mits het gedicht op een stoel ligt. Een stoel is dus belangrijker, maar wat zou een stoel zijn zonder gedicht? Je gaat wel zitten en je kunt iets zien evengoed: een plant op tafel, een opwaaiend gordijn op een zomeravond, en je kunt iets horen…

De laatste peuk die Pim heeft mogen roken Voordat hij zelf opeens werd neergepaft Heb ik voor duizend euro aangeschaft En toen heb ik die peuk ook opgestoken. Maar na één trek had ik genoeg daarvan Omdat ik echt tabak heb van die man.…

Ergens ben ik afgeslagen, En daarna omgekeerd. Heb toen een bocht genomen, En nu de weg verleerd. Ergens ben ik afgeslagen, Weet nu niet precies meer waar. Zou het herkennen als ik het zien zou, Maar hoe kom ik daar? Ergens ben ik afgeslagen, Wist toen wel waar ik zat. Ergens, niet ver van hier, Ligt mijn oorspronkelijke pad.…

Ik neem je bij de hand En laat je naast mij lopen Je beentjes zijn nog kort We gaan samen ijsjes kopen Ineens ben je een stuk groter Naar school gaan doe je al alleen je kijkt dan ferm de wereld in Een wijsneusje van kop tot teen Je bent inmiddels net zo lang als ik Je stappen zijn ook even groot Je hebt een eigen kijk op alles Waarbij…

Waar hij weer een schaduw wordt zal zijn ritme ontwaken en zijn lichaam weer dansen in het vragende licht met de stem die liefde wil in elke beweging en woorden geeft die omarmen en harten weer laat dansen. Met de melodie die nooit meer uitdooft en zijn naam weer laat klinken als de mooiste gevonden wens.…

Alles wat zweeft tussen goed en slecht alles wat proeft tussen nep en echt alles nooit krom is en niet recht optimaal op naar een eigen verhaal middelpunt in u eigen universum een reden om je bij neer te leggen stil op je rug in het gras een zwaluw in de lucht die slaapt en droomt in zijn vlucht vlucht weg van alles en iedereen onder…

de muggen die mij steken zoemen nog lang van plezier dankzij de wijn die ik tot mij nam en de enorme hoeveelheid bier…

Als de boomgaard slaapt is de dans voor ons. Dans met me! Dans met me! En luister zacht naar de zoete stilte van deze nacht. Laten we afdwalen geruisloos stil. Laat dromen bloeien, dat is wat ik wil. Laten we drinken op stil geluk. Op het warme gevoel. Deze dans is voor ons! Ik wil met je vrijen en je beminnen de hele nacht…