Alle inzendingen, jaar 2009, week 26

In het avondrood van mijn herinnering sluimert jouw naam   En ergens die in mij slaapt de hunker... het verlangen naar jouw wezen... bitterzoet en onweerstaanbaar...  brandend als de zon die goud zaait door het fluisterend graan... teder als de wind die de bloesems streelt van droomrozen in schemerblauw...…

Vakantie, even wat anders Even er lekker op uit gaan Even aan de zij lijn staan Zoals veel andere Nederlanders Vakantie, hele mooie tijden Gaan en staan waar je wilt Een tijd boven alles uitgetild Lopen door bossen en weiden. Vakantie, genieten van de natuur Zo mooi in het zomer seizoen Dat zal een ieder goed doen En op zoek naar het…

elk jaar weer opnieuw die lege vogelnesten bij het zomersnoeien alléen mensen hebben last van het nestsyndroom als hun jonkies vliegen leven, paren, voeden kinderen worden groot vinden hun eigen weg…

De wereld ging hem uit toen hij de uitkomst niet kon velen en dus suste hij de schade met een vinger op haar mond Toe - zeg maar niets mijn liefste Lieve zuster die hem wat kon schelen en hij trok gehaast de deur dicht met een sleepspoor op de grond Het was gebeurd - niets aan te doen wat zand erover - liefst kastelen al wat overbleef was…

Ik probeer je nog één keer te raken, als je achter mij zal staan en in een laatste vers jouw licht te vervolmaken, de essentie waarmee het laatste gat wordt gedicht in de voor ons aangewezen tijd, kan niet somber klinken of ongrijpbaar vederlicht om dan aan te vertrekken en bij gelegenheid weer a-priori af te leggen en elkaar…

( voor Ernest Hemingway ) Het gevaar tartend sliep hij in de muil van een leeuw, liet hij de stieren zijn bloed ruiken, beet hij de haaien in hun neus en gromde hij naar iedere vijand. Hij lachte de dood recht in het gezicht tijdens oorlogen in Spanje en Italië, bij de veldslag in zijn hart, die hij temperde met zuippartijen. Hij hield van…

elke dag denk ik aan hoe je was en hoe je nu bent elke dag denk ik aan hoe je liefhad elke dag denk ik aan je haat elke dag is anders maar elke dag denk ik constant aan jou ik denk dat ik nog van je hou, maar niet op de manier 'houden van' niet zoals toen. ik heb nog geen verkeerd woord over je gezegd, maar jij daarentegen wat…

zoals een merel voor het raam zijn heldere lofzang fluit, mij in alle vroegte raakt, verblijdt zoals mijn stem naar buiten maar ook naar binnen stroomt de ruis verstilt, de klank verrijkt zo wil ik zijn als het woord dat in me zingt, zo klaar zo schoon dat uit ‘n zuiver gestemde bron een bedding zoekt, weervindt…

Negen tegels blinken koperkleurig in de zon, drie bij drie. Een kleuter springt van tegel naar tegel, muziek weerklinkt als van een xylofoon. De kleuter zingt, looft, prijst, swingt, geniet! Negen tegels vol muziek en een dansende kleuter versieren een zonovergoten dag met stralend publiek.…

Als heimwee de kop opsteekt, zorg dan dat je net als een slak, je eigen dak bij je hebt.…

Ik zie in heldere dromen verre voorouders foereren in de getijden stromen toen de mensheid jong was en we onze vacht verloren De oeroude herinneringen in mijn genen geschreven doen me verlangen naar zee waar ooit het leven begon om er naakt te spelen met zand, water en zilte lucht onder het vuur van de zon We kozen voor ‘n landleven…

toekomstwijze in tijd geleende kennis die uit het onrijpe groeit op zoek naar juister en dieper dan de zon die zo oud klimt dat ze iedere dag haar treden telt en ze steeds vergeet ook in de winter spant het hoofd zich in boeken van het ijsbloemenraam door het donkere heen en weer de lamp volgend tot het hoofd moe is en zich gewonnen…

Een grote vlakte door gras groen gekleurd doorsneden met sloten en door heggen ingelijst door muziek van vogels die daar leggen langs de randen door silhouet van bos opgefleurd bijna nergens was rust zo heerlijk te vinden ideaal daar die ruimte van ’t polders land natuur nog beheerst door boerenverstand daar zwierf ik dagen door ’t veld met…

Met mijn rug tegen de muur Het is tegenwoordig als yoghurt zo zuur De pap kan nu wel wachten Al pappend sopte ik mijn kwast In de emmer alvast Wat een geëmmer was dat nou De buren Al stijf stevende hij op mijn behang af Ik kon geen pap meer zeggen Plakken is wat hij wou Een resultaat van grens verleggen Geknipt dat was hij voor achter…

Al wat is, het heeft mijn zegen ik had geen beter deel verwacht en zoveel liefde heb ik gekregen, meer dan ooit door mij gedacht. Geluk en liefde trokken beiden door alles heen een warm spoor, waardoor dit alles er toe leidde dat geen van ons het zicht verloor. Ik wilde je graag nog dit vertellen voor mij is het eigenlijk zonneklaar en…

Ik leefde een tijdje apart van de kleuren van jouw hart en ik vond mezelf weer terug bij de kleuren van jouw rug het was een vreemd gezicht walmend blauw in hemellicht maar ik dacht niet langer na en schreef een donkergrijs gedicht over de zinnen die jij sprak die van rood en ook weer blauw zullen we het nog een keertje doen maar dan…

net toen het licht een lichaam kreeg, mij streelde barstte het kind terug in de muur en tekende marmeren pijnbomen, als herhaling van losgehaakte dromen ik zal je blijven zoeken zei het licht met bloemen en tederheid in ieder verlangend hart, in iedere vrouw die jou met druppels bloed ontvangt waar schaduwen bewegen weer dichter…

Begeerte is in een kat sluipt op mijn tuinmuur geen vogel te oud…

Het wonder dat JIJ heet voltrok zich over me, ontspon zich voor me, ging dwars door me Het wonder dat JIJ heet, mijn liefdeswonder, zo puur en zo heel bijzonder Jij wonder, wat moet ik zonder…

Net ontwaakt, slaapdronken ogen vouwtjes en kreukels in wangen, een half verborgen gaap achter de hand de tuindeur open blote voeten dansen in het vochtige gras nog wat bedauwd de morgen zon piept door de wolken had hij net de maan gekust de rozen zo juist ontloken waarvan de doorns stekelig en uitdagend staan alsof ze haar zeggen raak…

druppels kleuren licht het regent duizend rozen harten scheuren warmrood en zacht pulseert de dood handen breken in verleden tijd vrijen weer vandaag kom ook morgen want de uren gaan zo traag keer het leven om neem een andere horizon verlaat de dromen ontwaak toch uit de slaap en laat de dag maar komen…

Sprookjes Reuzen verbergen dwergen Bergen verbergen reuzen Mensen reuzen en dwergen Zij vertellen de sprookjes nog zelden De verharding is het die verhalen belet Het spiegelen in luisterende kinderogen Spanning brengen op de rand van het bed Kinderen worden onthouden van de fantasie Normen waarden en liefde leren kennen op de knie De lering…

Let op! Sensationeel nieuws van het front: Er raakten (Wát een ramp! Wát een misère!) een stuk of drie van onze militairen tijdens hun werkzaamheden lichtgewond! En wordt het hele land ook opgeschrikt als híer een vuílnisman zijn voet verzwikt?…

Het is zover: opeens ben je veertig, Halverwege, en je trapt in de val Van déjà vu. Je bent ver weg geweest, Je hebt veel gezien. De dingen zijn Zoals ze zijn. Massa’s zonder tal. Darwin schiep een nieuw begin, en de genen Komen bepaald goed uit. Er is geen magie Voor wie de jaren tellen kan. Zich vóorstellen kan, De lange jaren van des aards…

trillingen boven het asfalt links, de Waterweg schepen gaan aan mij voorbij naar Engeland of verder weg trillingen boven het asfalt rechts, een groene strook houten bankjes staan langszij uitnodigend kom toch ook trillingen boven het asfalt midden, het zwarte spoor zachter onder mijn banden maar ik fiets verder door…

In mijn gedachten kan ik zoveel tegen je zeggen, maar durf het niet over mijn lippen te laten komen. Als ik je iets wil zeggen, komt het er niet uit. Jouw ogen zijn te moeilijk en je hart te makkelijk. Ik heb geen woorden voor dit gevoel, ik kan het je ook niet uitleggen. Schaamte komt naar voren als ik je wat wil vertellen, zou ik je het ooit…

( voor Federico Garcia Lorca ) Ik volg de Spaanse parfums rondom de vrouwen en ik kruip in het derde oog van Lorca en ik geniet van de innerlijke schoonheid in tijden van vernietiging en rampspoed. Het is altijd de man of vrouw in uniform, die onheil brengt, de gevoelloze wreedheid van kleingeestige superego's. De ware trots is zacht en teder…

alles. alles gaat goed. nu heb ik eindelijk weer moed. alles is voorbij. ik voel me een kei! alles kan ik nu aan. ik zal stevig in m'n schoenen staan. alles wordt nieuw. een nieuwe start. ik zal wachten op jou... alles.…

Ik vraag me af zal het bij jou zo anders gaan als bij mij dat je los komt van alle dingen die je deed of niet hebt gedaan nu komt er bij mij ruimte vrij om geluk te hergeven ik voel en ik zie dat de nevel van vragen het gevoel dat ik faalde optrekt in een tijdloos even ben ik eindelijk los voortaan loopt er een bekend pad…

verbazend stil zet ik mijn boosheid in de aard zeg jij is dat berusting in wat pech zou zijn en als ik al zou vragen naar de zin dan zou ik die niet willen weten…