Alle inzendingen, jaar 2009, week 30

Wie zich verliest in de Here Jezus is doorgaans voor de Hele Wereld verloren "een verloren zoon"…

De jonge vrouw beklom de heuvels van Song Pan. ze hield van het landschap daar zocht ze rust, daar zocht ze oplossingen bij problemen. En daar vond ze vaak zichzelf. vandaag vond ze geen antwoorden en ook geen rust automatisch vouwde ze haar smalle handen ineen. Ze wilde dat hun regering anders kon zijn. groot was haar wens, veel kinderen…

Twaalf uur radionieuwsdienst verzorgd door het ANP Vandaag werd de gereconstrueerde A2 geopend Er zijn nu 24 rijstroken per rijrichting tussen de metropolen Abcoude en Vianen maar sinds het verbod op fossielle brandstoffen gaan de meeste mensen fietsend of lopend en meestal via de in de 2020 gesloten busbanen Fortis-Bank is failliet…

stilletjes waren de tranen over wangen van oorlogskinderen die de toekomst niet zeker waren en vroegen om een hand. bruine ogen staarden naar de maan biddend naar de enige die naar ze luistert misschien- de donkere huid is grijs van het wachten op wat hoop van betere harten- ze halen kracht uit wat zand en de zee die altijd blijft golven…

Mijn hartstocht niet verborgen in duistere kou waarin ik vanuit licht wil schijnen en vlammende liefde wil werpen op ijs tussen afstand met jou. Niet alleen duister wil ik lichten maar vederlicht jou dragen door warme dagen die licht uitstralen van jou naar waar de bron vandaan komt die jouw warmte omhelsde.…

Niet door 't strijden om macht, voor religie of ander mom. Niet van honger of van dorst of door eindeloos winstbejag. Niet door 't vallen van 'de bom' komt de ganse mensheid om. Niet doordat men wouden velt of door CO2 uitstoot. Niet door 't gat in de ozonlaag of omdat het poolijs smelt. Niet aan vuur of watersnood gaat de wereldbevolking…

Tijd Het is altijd Tijd gaat verloren Maar jij niet De tijd tikt weg Onze liefde niet Jij bent van mij Echt voor altijd Twee harten in elkaar Samen in de tijd De liefde duurt nu voort En gaat door alles heen De tijd zal het leren Wij zijn gemaakt voor elkaar Voor eeuwig en altijd Geen tijd zonder jou…

Vandaag leven we in het heden De dag van gisteren is voorbij En hoort alweer tot het verleden Morgen is een nieuwe dag nabij. Vandaag mogen we God loven Voor de dag die Hij ons geeft Een wonder, haast niet te geloven Dat God deze dag gemaakt heeft. Laten we genieten van deze dag En vandaag onze plicht vervullen We weten niet wat morgen…

Jouw lippen vervoeren mij daar waar niemand is geweest wat jij alleen bereiken kan en daar mijn innerlijk leest Ik voel het als een fluistering en koester je warmte zacht je zorgzaamheid omhult me en je glimlach maakt dat ik lach Jouw handen lieve man zijn een goddelijk gegeven een enkele gebaar van jou doen mijn zinnen al…

Ik las het nieuws en dacht toch even; 'Shit' Er zijn te weinig deelnemers verschenen Voor onze blote ledendag te Rhenen Daar had ik me zo op verheugd, als lid Dus hou ik hier het volgende pleidooi 'Kom allemaal maar op de bonnefooi !' ------------------------------------------ RHENEN - De ledendag die de Naturisten Federatie Nederland…

Nog eenmaal kijkt zij achterom plant gedachten in koude grond en geeft hoop aan lange dagen als het schijnsel van de maan licht spiegelend rimpels raakt speelt regen ritmisch met het zicht haar ware aard zal weer bloeien wanneer katjes in de schaduw rusten…

Volwassen als men is, zitten haat en liefde erg dicht bij elkaar, met een logische illusie. Met liefde valt nog om te gaan, met haat wordt dat iets lastiger. In beide gevallen gepaard met een traan, van geluk, van verdriet of van verstorven illusie?…

Een dialoog over nu en later is met de Kees een slag in 't water. Na ieder akkoord breekt hij weer zijn woord. Nu ja, het is en blijft een mooiprater.…

Soms twijfel je aan de dingen die je zegt of doet dan luister je naar je innerlijke stem die zegt doe ik het wel goed je vraagt om hulp en je krijgt adviezen voor wie of wat je nu moet kiezen je wikt je weegt even raak je uit balans en je wacht dan opeens is daar dat innerlijke stemmetje die geeft je een nieuwe kans en krijg je kracht…

stilte zei de man hij rust condoleances over en weer gesnotter door helende woorden gesust hij ging zo plots zonder enig verweer starend in zijn graf werd ik me ervan bewust wat een ander me ook gaf jij gaf me meer…

De schittering op het water, licht dat glanst zonder vragen; de geur van de zomerroos, de glimlach van het kind, het duivengekir en de fluistering van de geliefden... waarom toch dit allemaal? De droefheid van de rouwenden, het afscheid dat er nooit was, de ruzie die toch niet gezocht werd, de vriendschap verbroken of nooit gegroeid, de…

twee vingers waren altijd bruingekleurd het teken van de daagse trek in shag het leven vond ik toen nog niet zo gek al heb ik steeds mijn bleke huid betreurd komaan dacht ik, er zijn toch zonnebanken ik hoef niet naar zo’n duur vakantieland zo hou ik mooi de kosten in de hand en zie er veel gezonder uit als blanke ik wist wel dat je kanker…

Ogen kunnen spelen met het hart van je bestaan de kleur is ingetogen hoe zal ik verder gaan. Wegkijken is niet wat je wilt maar beter is het wel dus als je niet wilt verliezen ga dan maar, ga maar snel.…

Niet alleen de woorden die gelezen worden, raken diepste zijn Aaneengeregen zinnen verhalend vertalend worden uiterlijk onbewogen gelezen tot de kern is doorgedrongen ziel wordt geraakt lucht ontsnapt aan longen zucht wordt geslaakt Een lint van emoties, waardoor ongeschreven woorden worden doorvoeld, zetten onzichtbare beelden…

In het park,onze blote voeten in het gras Weet je nog die avond ? Duizenden kleine sterren, die dansten met ons mee. Ik zag ze in je ogen als je naar me keek Ik ben je niet vergeten Al is het voorbij. De zomernachten brachten we door op het balkon. Wat voelden we ons vrij. Waar de sterren plaats hadden gekregen van de zon.…

echtpaar man, vrouw uit serpentijn gehouwen voor altijd elkaars gezelschap gekoppeld…

Ik kon nergens een lamp vinden, dus toen heb ik maar een sidderaal aangeschaft.…

Wie zal mijn vel nog lezen krakend uit zijn voegen alles besloten op het perkament van eeuwig groeien zal mijn huid zich sluiten voor een zee van leven zal ik niet uit de nerven barsten als vochtige ogen de matrijs van het verleden nog eens openen zal ik dan van papier worden op de kantlijn krioelt het van ongeboren poëten…

Het nestelt zich diep in je darmen woekert daar onverminderd voort de altijd aanwezige seksuele gevoelens het extreem bizarre erotische verlangende wordt schuw weggeborgen het is ongehoord En pijnlijk zijn de gewraakte dromen door de betutteling vervagend in tijd het nooit beleven van die ene uitspatting droevig gevoelloos ben je onthouden…

haar hart klopt in haar keel als ze hem haar diepste geheimen toefluistert over de naam met gouden pen geschreven in haar hart zijn naam ze bloost haar lippen scharlaken rood haar ogen groot als sterren als ze ziet hoe hij naar haar luistert haar woorden indrinkt zijn armen in een warm omhelzen de wind fluistert liefdeslinten…

ik gooi gedachten weg die niet meer willen rijpen zich niet meer laten grijpen en wil daarvoor mijn rust ze hebben lang genoeg mijn hart en hand beheerd ze deden dat verkeerd waardoor ik niet bewegen kon ze maken vleugellam dragen angst voor morgen aan ik kan er niet mee verder gaan verlies de dagen en mezelf ik zoek stilte in geluid…

Nu dat zij weg is Is de herfst nog steeds rood Maar zonder betekenis Onweerbaar brandt de minnepijn En schept sprakeloze spanning In het donkere hart Onder een kleed van zwarte vodde Kruipt hij weg en hoort de meeuwen schreeuwen Maar nu zonder betekenis.…

Vanuit een verloren stilte, boren miljoenen kinderen even zovele gaten in de gordijnen van het paradijs, steeds meer licht priemt door onwrikbare schaduwen, waarin de onmacht wordt beleefd. Wanneer het geronnen bloed door de mazen van de schijn is weggevloeid, kleeft de smart van arbeid aan ieders handen, nestelt rechtvaardigheid in…

Het is buiten zo warm jouw lenig lijf lijkt mij te koelen voel jouw arm iets minder warm tussen dwaze dromen woelen er groeit nu zonneschijn in het verdwaalde hoofd dagen zweven als muggen en zwaluwen, langs ruggen voel ik jouw lichaamskoelte met zwoele ruimte stoeien.…

Eerder heb ik de contouren van mannenlijven gevolgd met mijn tong Mijn hand zich plagend laten sluiten om hun glanzende trots En hen opgenomen in mijn zilte schelp Eerder heb ik lust gekend Scherp en uitgesproken draai je de zaken om Je proeft mijn smaak, ik voel je geilheid Je lijf, hard, lijkt te weten wat ik wil Vaardig verkennen je handen…