Alle inzendingen, jaar 2009, week 31

zoveel pijn en verdriet, iemand anders voelt het niet ze zeggen dankjewel en alstublieft echt helpen kunnen ze je niet ik vecht maar door en door en vind geen gehoor alleen een foto aan de muur daar sta ik meer dan een uur je oogjes daar kijk in en je kuiltje in je kin in de nacht lig ik te wenen om je vingers en je tenen…

Ik was alleen, Nog steeds zo alleen Wanneer ben ik eens niet alleen De stilte valt Als een muis in huis Zo stil dat het is, Maar plots voel ik het, De aanwezigheid van iets Mijn gedachten gaan er heen Dan zie ik iemand Ik mag haar En zij mag mij We worden verliefd En ik voel me niet alleen De stilte in huis Die is verdwenen…

Soms opent zich de doos, ontvangen van Pandora, de wind ontsnapt uit haar schoot, raast langs de karkassen van de levenshoop, een mager geluid omhult de witte geraamtes, te dun bekleed met een verse huid, laat het aardse stof zich met andere kleuren verven in de geuren van de regenboog en het oude bederven, blaast op de pijpen van…

Mijn broer kwam langs en vlak voor hij zou gaan, gaf hij me een envelop. Ik zei nog: niet jarig en tòch een enveloppe met inhoud. Waarop mijn broer beweerde 'èn onbetaalbaar'! Maak maar open als ik weg ben …..En zo gebeurde. Tranen rolden over mijn wangen toen ik in het gezicht van een vierjarig kind keek…een meisje met donkere krullen…

Tegen het oude hek, gehurkt, z'n hoofd een beetje schuin, wijl hij aan z'n pijpke lurkt, overschouwend 'hun' mooie tuin, dwalen zijn gedachten naar het leven met lieve Katrijn. Kon hij één moment maar, kon hij even nog bij haar zijn... zitten op het kleine bankje bij de japanse kerselaar, 't is niet eens zo lang geleden, nog maar iets meer…

Juist toen wij uitgespuwd waren lieten wij het lot verder varen Wij kwamen met kop door het kattenluik en de leeuw kijkt verder vooruit Een schreeuw in de leegte ruimtes zonder beleving denken aan waarom het zo ging Ga voorwaarts gaat onderuit waar wilt u heen er is er uiteindelijk geen…

Framboosbonbon likeur chocola Suikerspin Zoete kermis droomvriendin Laat mij slapen Zonder getel Tot duizend wollen schapen Slapen met een droomgodin En Zo nu en dan Proeven Zoet beminnen.…

het ongrijpbare omvat mij zijn ogen prikken mijn gezicht bevend in de nacht verlies ik aan gewicht…

in chaos bevroede gedachten vlieden uit mijn met waanzin en nevel bezwangerde geest tot wegdeemsteren gedoemd onbruikbare woordenvloed die mij noopt tot warrig denken werkt kromme daden in de hand die niet straffeloos verder leven is het de zon? is het de wijn? zuivering van geest slaaft mij in harde Spartaanse kastijding ook het lichaam…

Een wijkpredikant op de wallen Was uiterst verzot op getallen Zo sprak hij fervent: ‘Wel 80 procent Der vrouwen alhier is gevallen!’…

De midzomer- nachts-droom wordt een midzomer- dagdroom in het midden van de nacht, droom ik op 't midden van de dag. Dan droom ik dat een dagdroom er ook wezen mag.…

de zon gaat onder, de lucht wordt zwart. het is tijd om te gaan slapen maar ik kan het niet. weet jij waarom? snap jij waarom? ik kan niet slapen: m'n gedachten gaan uit naar één persoon. één persoon waar ik van hou. één persoon waar ik bij wil zijn. mijn hart wil ik geven aan hem, aan hem de jongen van mijn hart. ik geef de jongen…

Als de dood tot over je oren in je zit schoffelt het leven het goede in jezelf naar boven zodat je het onherroepelijk onder ogen ziet…

Ontwaken uit een vredige slaap De mooie vredige droom is over Langzaam gaan er ogen open En sijpelt het besef door Als een koude regen op een warme zondagmorgen Die zoete warme droom Onbezorgd liet je ons spelen Mochten we zijn wie we maar wilden Vandaag een voetballer Morgen een filmster De droom ging voort Later …. was iets onwerkelijks…

Hele nachten vechten Hele nachten rennen Hele nachten in het geweer Doodmoe word ik wakker Doodop en versleten Het wil niet meer Men zegt: het is verwerking Men zegt: het is verdriet Wat het is, het zal me jeuken Wat het is, vind ik niet spannend Het moet stoppen Dit mijn hele leven Trek ik niet…

Hij had geld en een briljant idee maar wreekte zich en nam het mee voor eeuwig begraven in zijn graf met lachend dodenmasker een straf De zonderling beoordeeld door velen het kon niemand ook gek veel schelen knettergek niet goed bij zijn kale hoofd hij had hen al meer miljoenen beloofd Na zeven jaren werd het graf ontruimd de delver neuriënd…

Wat begon augustus mooi met een stralend zonnetje waar we zo van genieten en de natuur met haar weelderige kleurentooi de strakblauwe lucht de zonovergoten stranden de vogels in hun vlucht de terrassen vol met blije mensen wat kan een mens zich nu nog meer wensen…

Deze zomer zal niet paraderen in een dodenmars waar ’t verdwijnen zich classificeert als nummer één terwijl de hemel tergend traag de zon doet rijpen brengt mijn groet de warmte die zich schorpioent tegen het grijs van de komende herfst, het lijkt een visioen die het gif laat vloeien en het sterven overtreft met leven dat nog ongeschonden…

De kust vraagt eigen weerberichten om dagtoeristen voor te lichten. Maar die van het spoor bedanken ervoor : 't is veel te warm om werk te verrichten.…

Op zonnige ochtenden in augustus ligt Zürich er warempel prachtig bij. De Limmat slingert zich als een alternatieve gordel van smaragd om de taille van de stad wat er verdomd strak uit ziet, zo strak zelfs dat de treinen bij tijd en wijle een kijkje onder haar rokken nemen. In het oude centrum, zo rondom de Münstergasse, zitten op de…

van welke zijde je het ook bekijkt je stoot altijd je kop, tenminste, je komt er niet uit. Dus kijk niet teveel in de ruimte met je telescoop, straks stoot je het nog tegen ruimte-rots of ko- meet, staat je verstand in brand, of kneus je je wel erg nieuws- gierige hart. nee, blijf op aarde en lijd in stilte en bewonder men- sen als…

Lange laan omzoomd door berken Zonlicht speelt spel met schaduwblad Silhouetten achter stammen wijken als ik kijk, omringen me, meer dan dat Waarom doorgaan? Geen antwoord Oneindig plein, schitterende straten, paarse heuvels, witte wolkenluchten maar de zon - heeft hij me verlaten? Kijk daar, daar is hij zoals het hoort Klanken van…

zwart satijnen nachten met romig kanten broderie verweven puur en schoon warm en donzig lekker ineen gekruld met opgetrokken knieën ondergedompeld in het maanlicht van zoete slaap droomleven in de nacht zwevend stoeien in Morpheus armen…

heb je alles gezien mijn blik gebroken gekeken met mijn ogen jouw prille groen de hellingen met puin mijn bloemen gaan verdrogen ik hak je trekken uit basalt en rond je hart in steen ik snoei je wortels en je aast het polderland waar jeugd verloederde in pesterij en jij de klappen kreeg niemand je bemoederde je eigen weg ben…

klankbord van stilte open vragen geschreven in slapend schrijven…

En jouw naam duistert Koos in herinnering door heimwee een waas uit het verleden tussen jouw ooit zo zwarte haren boven blauw priemende ogen en die nog grappigere achternaam die ik hier liever niet wil noemen om geen vliegen aan te trekken in ondergrondse dromen begraven tussen de doden krioelt het van de wormen omdat jij niet gek was…

Er was eens een stier uit de polder Die vond het paren maar kolder Hij bleef in de wei De boer kwam erbij En gaf hem een voorlichtingsfolder…

'k Zie nu al hoe 'k, als jij gestorven bent, Zal zitten, kijkend naar je stil gezicht; Wel vol verleden, toch pijnlijk verlicht, Dat jij ten minste geen verdriet meer kent. Mijn handen zullen, vroeger lang gewend, Van zelf aaien je haar, waar levend ligt, Als vroeger, nog het diep glanzende licht, Dat uit de dood mij jouw vergeving zendt.…

Na Prozac® nam ik Amitriptyline®, Aurorix®, Sarotex® en Remeron®, Anafranil® , Zoloft® en toen Tolvon® en na de Seroxat® kwam Sertraline®… Gelukkig ben ik niet meer depressief, alleen maar godvergeten agressief!!!…

het leven ..leven verstrengeld in verlangen in open einder..…