173 resultaten.
vandaag mijn dag
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 305 vraagt zij mij
hoe vandaag mijn dag is
dan geef ik me uit voor
nieuw en zie jou
in september op de boot
van Leningrad naar Moskou
je wilt dan met mij
wandelen in Istanbul
in de blauwe moskee dronken
worden van heldere wijn
weer thuisgekomen
spoel jij mijn zorgen af
vleien wij ons hoogtepunt
in de dag…
Licht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 182 In het licht
Dat zich aan de schaduw ontrekt
En pijnloos de naden van de tijd weet te vinden.
Zonlicht mag het niet heten,
Maar de angel is er ook al uit.
Zo zit hij daar.
Bier met een rietje,
In ijs geschonken.
Noorderlicht,
Zuiderlicht.
En de rode zee is dicht.
Egypte aan de horizon.
Hij schrijft op een kaart:
'Groeten…
Waar de poolster lacht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 196 Hoewel de hemel ervaart
dat afstand slechts een gegeven is
dat het overwinnen zit
in het echt willen
en niet zozeer in de waarde
uit economische zin.
Wanneer het hart de hel gezien heeft
en de pijn als tranen is geweest
de regen zal nu zachter zijn
ook al is de wind zo koud
mijn bloed is rood en warm
en ik deel mijn blik met engelen…
liefde is
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.329 je ogen die mij spreken
door het donker van de nacht
als de schaduw laat verbleken
wat jij als een stilte dacht
liefde
een storm die blijft razen
rond de naaktheid van jouw ziel
waar mijn wezen als een glazen
bel van puurheid in jou viel
alleen
de dag zal ons ontwaken
als het licht dat zich verlegt
mij de stilte laat verzaken
in…
Dromenvanger
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 207 ze weeft de wonderbaarlijkste dromen
als de zon haar wangen streelt
bewegingloos leunt ze achterover
geen mens weet wat er zich
in haar mooie hoofdje dan wel speelt
alleen de wind
in een zachte intieme fluister
draagt weerspiegelend
het sprookje van hem en haar
op een roze wolk ver over de horizon
daalt neer met een streling
op een door…
waar lichtwezens
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 170 ragfijne zilverdraden
parelen schoonheid
om me heen
nemen me
warm innestelend
steeds hoger mee
waar leven
schoonheid mediteert
zo intens
dat ik mezelf
durf leiden
naar een nieuw begin…
Fluister je een rode roos
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 316 ik heb je stilte gezien
de weggeduwde zorgen
er is voor jou geen morgen
je bent bang voor
flitsen in je ogen
zag schimmen die bewogen
je glimlacht raadsels
en je stem is toonloos
door langdurig zwijgen
ik fluister je een rode roos
je luistert naar mijn dromen
een vogel die voor vliegen koos
als handen langs je lichaam gaan
keer…
zwartgallig
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 329 verfloze vensters
zwarte ramen
in de nacht
bevuilde straten
verontreinigde grachten
kernwapens
slechte gedachten
de aarde huilt
niemand lacht…
BORD VOOR DE KOP
snelsonnet
4.0 met 16 stemmen 762 Heel ingewikkeld, duur en overbodig
zo’n technisch en zwaarwichtig apparaat.
Om af te vallen geef ik gratis raad;
u hebt hiervoor het volgende slechts nodig:
Gewoon een bord, niet al te groot bemeten,
geschikt voor kleine porties vetarm eten.…
Stilte
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.189 Ik wil schreeuwen,
wil roepen naar diegene
die boven over ons waakt.
Waarom moet ik dit allemaal nog geloven?
Misschien is het wat wij hebben verdiend.
Waarom moest het leven van een kind
als een kaars langzaam doven?
Ziet U het verdriet niet
dat er nu is.
En de tranen van verdriet
en onzekerheid blijven komen,
omdat het enige wat van…
flaw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 213 voorbij stille dagen
leg ik mijn liefde te rusten
wijl de dood zit te wachten
vretend aan mijn enkels
als de zon akkers wakker schudt
ontwaak jij tussen het beddegoed
en oma's porseleinen potten
vol tot aan de rand gevlekt
mijn schaduw, nog warm woelt na
in 't matras van heftige nachten
zweef ik ergens tussen hemel en aarde…
je donkere ogen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 487 Wat ik van het donker weet
en veel is het niet
is dat het donker donker is.
Net als dat ik van de wind weet
dat de wind slechts het waaien is.
Zo weet ik ook van treinen,
van regen en van een muggenbeet
en van de herfst in de bomen.
Het is wat het is.
Zo wist ik ook van je ogen
dat ze niets meer dan je ogen zijn.
Maar onverklaarbaar…
Niet verloren...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.115 Niet verloren
Maar verdwaald
In spoor van eigen stappen
Zie geen boom
Laat staan een bos
Men is daar aan het kappen
Niet verloren
Wel verdwaald
Op grond waar eerst
Het pad was
Ik loop rechtdoor
Maar zie geen spoor
Verlangzaam toch
Mijn pas...…
Het vacuüm
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 482 Als de wind, waait de tijd voorbij
Niet af te remmen, niet te versnellen
We gaan
We gaan
Als we dat nog niet wisten
Met de tijd als de wind in onze rug
We hebben lief, we haten, we schreeuwen
We huilen, we juichen, we gaan
Hand in hand
Met de tijd.
Onomkeerbeer, tegendraads en onbegrijpelijk
We sjouwen, duwen en slepen ons voort…
September
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 637 Mijn gedachten nog bij de zomer
Mijn gevoel nog bij de zon
Mijn hart nog bij de stilte
Wat begon met een zacht warm briesje
Begon te veranderen in harde koude wind
Die mij zenuwachtige rillingen gaf
Lichte mooie zomerdagen
Veranderden in twijfelachtige weken
Want alles stond op scherp
De tijden werden anders
Maar de verlangens naar de…
Gemis
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 325 Ze miste steeds d'r echtgenoot
en vreesde voor de man z'n dood.
D'r eega leefde echter wel:
hij werd betrapt op overspel.
Ze miste steeds d'r echtgenoot
en wenste, dat ze beter schoot.…
lessen des
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 2.488 met het anker losgeslagen
windstil in de haven
drijven wij toch langzaam weg
naar volle zee
drijven wij weg
en geesten reizen mee
het kalme water klotst
zachtjes tegen het schip
dat vaart onder de vlag
ik zink
in mijn liefde voor haar
een matroos speelt een lied
op zijn gitaar
voorlopig nog geen land in zicht
de haven inmiddels ver…
bescheten hoofd
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 276 eb en vloed in wording van kunst
begroeiing, vergroeiing, kleur en verkleuring
schade, verwoesting, verandering werden
aangebracht door het constante ritme van het getij
verfrist en verandert door kunstenaar, natuur en wind
gewond van buiten beleeft hij zijn dagen
foto Paul Visser…
dank u
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 822 Een woordje van dank
Letters met kleur
Woorden met flair
Zinnen met liefde
Tekst met warmte
Mijn hart verblijdt
Mijn ziel verheven
Mijn ogen sterren
Mijn gemoed hoog
Bedanken doe je met je
Hele lichaam
Met je hart
Verwarmd door de vriendschap
Het onverwachte kwam
Het ongelooflijke werd werkelijkheid
Ik werd warm van binnen
Heel…
Bericht uit Leiden van Jan -Kees over gunstige belastingtijden
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 318 De dienst belastingen steunt analfabeten
Jan Kees de Jager geeft in Leiden vandaag het sein.
Een campagne om medewerkers er op te wijzen
dat ook laaggeletterden in de annalen
van de belastingdienst met aangiften prijken ?
Jan Kees de Jager geeft in Leiden vandaag het sein.
Mogen wij echter hopen dat zijn bloedeigen ambtenaren
ook in Apeldoorn…
Als de bladeren gaan weer vallen
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 1.706 Bomen wuiven me toe in de zachte na-zomerse wind.
Straks verkleuren deze bladeren en verdroogt deze tint.
Levend zacht groen, pralend glansrood en het goudgele bruin.
Natuurlijke luister van een herfstachtige tuin.
Maar de verdroogde bladeren dwarrelen lichtzinnig naar de grond,
Immer onwetend om als kadaver dienen, de cirkel is rond.
Om door…
herfstgefluister
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 248 er hangen nog oude gordijnen
in dit nieuwe leven
verleden is geweest komt soms langs
voor een losse babbel
verdwijnt dan even geruisloos
als het kwam door de geoliede poort
ik heb door de volle maan geslapen
zag een ekster een vreugdesprongetje maken
had geen idee dat hij springen kon
er komt een nieuwe herfst aan
waarvan ik zeker weet…
Christine
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 1.095 We spraken af weg te gaan
zodra de glassplinters te dichtbij
zouden komen en kans zouden maken
een plaats te vinden in het zachte vlees
Jij kon slechter tegen pijn dan ik
Ook hielden we niet van lawaai
van opgeschroefde stemmen
en van doffe, schreeuwende slagen
We dachten dat de dood een drempel was
naar een ander,…
De golf en de zeven krijtjes
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 290 waar een golf hen brak
vormden zich regenbogen
gebrandschilderd strand…
het is de vraag
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 345 wat zou je zeggen, vroeg de tuinman
als dit jouw laatste zomer was
hij had het wild gewas al lang gesnoeid,
geruimd wat zicht ontnam
nu wilde ze nog oogsten
om door de ingeslapen herfst te gaan
om winterwarmte te doorleven
met lief en haardvuur, rijp op alle wegen
daarna als vogels weer de lente weten
het ontwaken van onschuldig leven…
Clijsters en Wickmayer bij laatste 4 US Open
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 357 België heeft iets om trots op te zijn :
ons vrouwelijk schoon op 't tennisterrein.
Kimmeke hakte.
Yanina pakte.
Maar 't (schaam)Rood van onze Duivels doet pijn.…
Terug in de tijd
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.344 Een gevoel van leegte
Wat moet ik doen?
Was het maar weer zoals toen
Geen problemen
Geen zorgen
Geen gebroken hart
Op dit moment ben ik het allemaal zat
Kon ik de tijd maar terug draaien
Of had ik maar een tuintje
Een tuintje waar ik wat geluk kon zaaien
Ik ben gebroken
Het is tijd voor de verdoving
Kon ik maar terug
Terug naar het begin…
Zeester
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 220 (voor Bob van Tiel)
Blind en te broos zijn wij voor
de ware vruchten van de geest,
nieuwe heelallen doemen op in jouw
onbevangen oogbollen van profetessen
uit een ver, onzichtbaar gebied, blind
ben ik, om te zien waar jij uit voortkomt,
grens ik wellicht, maar kan niet spiegelen
wat op zich te breekbaar is, te zacht, of
het kan in stilte…
gerommel in de trein
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 275 Gerommel in de trein
Van oor tot oor
Door gang en coupé gezworven
En dan, in een leeslicht
Gevangen tussen s en s.
Daar staat 'stilte' te lezen.
Reiziger a en b kijken elkaar bedenkelijk aan.
Gerommel in de trein.
Via oren en gangen,
In de lucht gehangen
En hier, als de zwartrijder,
Abuis.…
doordraven
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 407 de taal kraakt als een houten vloer
ik loop er voorzichtig overheen
en probeer... maar val er doorheen.
houtrot dus, slechte constructie
een vergissing in houdbaarheid.
Ik had het moeten onderhouden,
nu lig ik beneden op mijn gat
in de woonkamer. Nou vooruit,
laat ik het hier maar proberen,
maar het is donker en vochtig hier
en…